Hayatla nasıl başa çıkılır ?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Hayatta insanın başına her sey gelir.
2 kez evlenip ayrılmak "Talihsizim." Deyip gececeginiz bir konu.
Ezik durmak yerine güçlü durun.
Attım hayatımdan ise yaramazları artik mutluluk için bir şansım var diye gururla gerinin. Siz kendinizden emin duruş edindiğinizde enerjiniz degisir.
Çevrenizdeki sümsük fikirliler de yok olur gider.
 
Buna sevinmeniz gerekir. Çünkü bu zihniyetteki biriyle mazallah evlenebilirdiniz ve sonradan taniyabilirdiniz

Genel olarak bu tarzda erkekler karşıma çıkıyor. İstiyorum ki kitaplardan,filmlerden,mekanlardan konuşalım v.s. ama cinselliğe kayıyor sohbet aniden nasıl oluyor anlayamıyorum ve direkt iletişimi kesiyorum. Böylelikle gururum kırılıyor. Ben artık bir adamın eşi olmaya layık değilim, sevilmeye anne olmaya layık değilim gibi düşünceler beliriyor kafamda.
 
Ben artık bir adamın eşi olmaya layık değilim, sevilmeye anne olmaya layık değilim gibi düşünceler beliriyor kafamda.
Hayir tabiki öyle değilsiniz tamamen karsiniza çıkan insanlardan dolayı böyle dusunuyorsunuz. Ama bunlara kendinizi inandirmaniz sıkıntı. Bir süre sonra değersizlik hissi oluşur. Değersiz olan siz değilsiniz karşınıza çıkanlarin zihniyeti. Tavsiyem sosyal medya üzerinden tanişmayin
 
Genel olarak bu tarzda erkekler karşıma çıkıyor. İstiyorum ki kitaplardan,filmlerden,mekanlardan konuşalım v.s. ama cinselliğe kayıyor sohbet aniden nasıl oluyor anlayamıyorum ve direkt iletişimi kesiyorum. Böylelikle gururum kırılıyor. Ben artık bir adamın eşi olmaya layık değilim, sevilmeye anne olmaya layık değilim gibi düşünceler beliriyor kafamda.
çok yanlış düşünceleriniz var destek almanız iyi olabilir
 
Bence evlenmeyin. Ben hiç evlenmedim. Allah da korusun beni. Amin. Bekârlık sultanlıktır 👏 ve o cinsellik konusunda ben de sizinle hemfikirim. Hemen iletişimi kesmeniz takdire şayan, devam böyle
 
Anlıyorum. Çok iyi anlıyorum hatta. İnsan bazen yalnızlığı ile çok mutluyken bazen de yalnızlıktan canı çok yanıyor. Ben de yakın zamanda ayrılık yaşadım ve şu an değer gören, sevgi gören arkadaşlarımı gördükçe içim bir tuhaf oluyor. Kıskançlık değil de böyle içimi yakan bir şeyler oluyor işte. Sosyal birisi değilim pek arkadaşım da yoktur ayrılık da yaşayınca tabii hepten yalnızlaştm. Tek başıma bir şeyler yapmak canımı sıkıyor dört kişilik masada tek kişi oturmak zoruma gidebiliyor bazen :')
 
Bu arada boşanmayı neden tabulaştırdınız bu kadar? Evlenmek gibi boşanmak da normaldir. Karşıma çıkan adama iki kez boşandığımı nasıl açıklayacağım da ne demek? Yapmayın bunu kendinize.
 
Yorumlara göz attım ama sizin çoğu mesajınız şunları içeriyor;
İkinci kez boşanmayacaktım asla
Nasıl iki kez boşandığımı açıklarım
İki kez boşandım iki kez… vs vs

Cümleler farklı olsa da ana düşüncesi aynı bence. Siz boşanmanızı tabu haline getirmişsiniz.
Aslında birine açıklamaktan ziyade sizin kabullenmeniz gerekiyor.
Boşanmak evlenmek kadar doğal,elbette kimse boşanma umuduyla evlenmiyor ama insanlar 50-60 yaşlarında bile boşanabiliyor değişip dönüşüyorlar.
Lütfen kabullenin boşanmanın normal olduğunu.
Etrafınızda bununla ilgili yorum yapan eş dost akraba varsa da bu konuda konuşmak haddinize değil sizden yorum istemiyorum diyerek kestirip atın.
Bu hayatta herkes biricik ve değerli.
İşe girmek, farklı sosyal ortamlar size iyi gelecektir.
Bir de terapi bonus olur 🌺💐
 
Hayır ne münasebet hayatımın hiçbir döneminde evde oturup koca bekleyen bir tip olmadım. Okurken dahi çalışıyordum babamdan harçlık bile istemezdim.

43 yaşında kardeşinizi dünyaya getirmiş anneniz ama ilk çocuğunu erken yaşta doğuranlar ileri yaşlarda tekrar anne olabiliyor diye birşeyler anlatmıştı arkadaşım.

Erkek 50 yaşında olduğu için mi baba olamadı bilmediğim için soruyorum

ya bir de karşıma biri çıkarsa iki kez boşandığımı nasıl açıklarım nasıl izah ederim
Ya ne var iki evlilik yaptım yürümedi boşandık diyeceksiniz bunda utanılacak ne var?
Evet doktor eniştemin yaşından dolayı sorun olduğunu söylemişti. Bir de 40 tan sonra doğurmanın ilk çocuğun erken yaşta olmasıyla alakası yok iyi sallamış arkadaşınız. İster 3. Çocuk olsun ister ilk, ki annem ilk çocuğunu da 30 dan sonra doğurdu erken yaşta falan değil. Yani sağlıklı ebeveynlerseniz üreme sistemlerinde ya da hormonlarda problem yoksa vücut sizin ilk çocuğunuz mu 5. çocuğunuz mu diye bakmaz
 
Herkese merhabalar. 34 yaşından gün almış bir kadın olarak ben hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Bu işin formülü nedir?

Gereksiz detaylarla sizleri bunaltmak niyetinde değilim. İki evlilik geçti başımdan. İki evliliğimden de çocuğum yok, iki evliliğim de altı aydan az sürdü. Pişman değilim boşandığım için.

Bir daha hiç sevilmeyeceğim, evlenemeyeceğim, evlat sahibi olmayacağım gibime geliyor. Sağlık sorunlarım yok. Sigara alkol almam. Kiminle tanışsam yaşıma şaşırıyorlar ama benim içim canlı ceset adeta.

Hayat evlilikten ibaret değil ki ! dediğinizi duyar gibiyim. Beni evlilik meraklısı olarak da görmeyin lütfen.

Kimi beğensem veya kim bana yaklaşmaya çalışsa evli çıkıyor. Hemen kaçıyorum iletişimi kesiyorum. Ancak bu ardı ardına olmaya başladı. Canım çok yanıyor.

Yolda yürürken, kafede otururken, deniz kıyısında yürürken evli çocuklu çiftleri görüyorum, gözlerim doluyor. O gece yastığım gözyaşlarımdan sırılsıklam oluyor.

Ailemle kalıyorum bir süredir. Uzun bir süre daha böyle devam edecek gibi. Ekonomik durumum ailemden ayrı bir eve çıkmaya müsait değil. Şu an işsizim zaten.

Spor salonuna yazıldım, yılbaşına kadar tadilatta dediler. Üyeliğimi iptal de edemiyorum. Mesela maddi durumum elverseydi çello çalmak isterdim, açıkçası hobi sahibi olmak da maddiyat gerektiriyor değil mi?

Kuzenlerim, arkadaşlarım, ailem beni yalnız bırakmıyorlar ancak ben kafamdaki sesleri susturamıyorum. Yardım aldım daha önce işe yaramadı. Kalp ağrım geçmiyor. Neyi nerede ne şekilde yapmalıyım, niye olmuyor neden olduramıyorum..ufacık şeylerle mutlu olabilen bir insanım..

Ben evlenmeden cinsellik yaşamak istemiyorum. Aile yapım, yetiştirilme tarzım, duygularım buna müsade etmez. Bünyem kaldırmaz.

Yaşım ve yaşanmışlıklarım gereği herşey için çok mu geç ? Anne olmak için, yuva kurmak için, iş hayatında iyi bir statü sahibi olabilmek için?

Diyelim ki ahlaklı, eğitimli, merhametli bir adam çıktı karşıma..sonrası? nasıl açıklayacağım iki kez boşandığımı?

Bu siteyi takip ediyorum uzun süredir. Bekareti veya boşanmayı tabulaştırmayan adamlarla evli kişiler var aramızda. Nasıl başardınız?

Meditasyon, yoga, uzun yürüyüşler, yüzme..kalp çarpıntılarım geçmiyor. ASMR videolarını izlemeden uyuyamıyorum.

Tanıştığım / tanıştırıldığım her erkek '' baştan söyleyeyim ben evlilik düşünümüyorum'' ile başlayan cümleler kuruyorlar. Yutkunamıyorum bile.

Gururumu kıran farklı bir durum daha var..

Bana son kullanma tarihi geçmiş yoğurt muamelesi yapılıyor. Bunu yapan kız arkadaşlarım. 34 yaşında bir kadın olarak bana uygun gördükleri erkekler 50 yaş ve üzeri olanlar..

Sadece içimi dökmek istedim..
Basbaya aciklayacaksin. Kötü bir şey yapmadın.evlendin uygun değilmiş ayrıldın.erkekler bu kadar düşünüyor mu ? Bekarsın. Çocuğun olsa başka türlü söylerdim ama şuan herhangi bir bekardan farklı değilsin. Önce kendinizi buna inandırin o özgüven gelsin ondan sonra hayatınıza giren kişi de zaten sizdeki o dik durustan etkilenerek boşanma konusunda hadsizlik yapamaz.
 
Hayır ne münasebet hayatımın hiçbir döneminde evde oturup koca bekleyen bir tip olmadım. Okurken dahi çalışıyordum babamdan harçlık bile istemezdim.

43 yaşında kardeşinizi dünyaya getirmiş anneniz ama ilk çocuğunu erken yaşta doğuranlar ileri yaşlarda tekrar anne olabiliyor diye birşeyler anlatmıştı arkadaşım.

Erkek 50 yaşında olduğu için mi baba olamadı bilmediğim için soruyorum

ya bir de karşıma biri çıkarsa iki kez boşandığımı nasıl açıklarım nasıl izah ederim
bence bir kere bılandım diyin ailesine özellikle
 
Boşanmış biriyle evlenin. Çünkü hassas yapiniz var. Bu lafları da duymazsınız. Bence problem yok. Ama madem bu kadar etkileniyorsunuz.
Açıkçası evlilik düşünmüyordum. 7 yıl kimseyle görüşmemiştim. Karşımdaki insanın eğitimli ve beyfendi olması çok hoşuma gitmişti. Beni evliliğe o ikna etmişti.

'' Boşanmak ayıp birşey değil, hele şu zamanda insanlar aştı bunları artık güzelim...sen dert etme. Ben de pek çok birliktelik yaşadım evlilik dışı. Geçmişe bir sünger çekelim boşver insanları. Kimsenin seni üzmesine müsade etmeyeceğim ''

dedi 2.eşim. ancak beni en çok üzen kendisi oldu. Kök ailesi annesi özellikle beni bir türlü kabullenemedi.
 
Anlıyorum. Çok iyi anlıyorum hatta. İnsan bazen yalnızlığı ile çok mutluyken bazen de yalnızlıktan canı çok yanıyor. Ben de yakın zamanda ayrılık yaşadım ve şu an değer gören, sevgi gören arkadaşlarımı gördükçe içim bir tuhaf oluyor. Kıskançlık değil de böyle içimi yakan bir şeyler oluyor işte. Sosyal birisi değilim pek arkadaşım da yoktur ayrılık da yaşayınca tabii hepten yalnızlaştm. Tek başıma bir şeyler yapmak canımı sıkıyor dört kişilik masada tek kişi oturmak zoruma gidebiliyor bazen :')

Yorumunuz bana çok iyi geldi. Anlaşılmak çok güzel bir şey. Kız arkadaşlar da bir yere kadar. Çoğu evli zaten. Evli olan arkadaşlarım çocuk-eş-eş ailesi üçgeninde geçiyor hayatları. İş ortamında bile evli kadınlar genellikle evlilerle arkadaş oluyor. Bekar/boşanmış kadınları kendilerine tehdit görüyorlar, izah edemediğim duygu durumları var. Yüz ifadeleri değişiyor.

Tekbaşınıza bir aktivite yapmak kadar can sıkıcı birşey yok. Sizin de söylediğiniz gibi iki kişilik masada da dört kişilik masada da hep tek başıma oturdum. En kurumsal şirkette yönetici pozisyonunda iş bulsam bile mutlu olmayacağım. Çünkü ben aile ortamında yetiştim.

Ailemden ayrı eve çıksam.. İşten eve gelince bomboş bir ev beni bekler. Sessiz ve soğuk bir ev..başarılarımı mutluluğumu kimseyle paylaşamam..Evlat sahibi olmanın ne demek olduğunu bile bilmiyorum. Hayvanları çok severim ancak bir kedi köpek evladın yerini tutamaz.

Ben anne olmak, aile kurmak, sevmek sevilmek, annelik duygusunu tatmak, sıcak bir aile ortamı, yaptığım yemeklerin beğenilmesini istiyorum.

Çalışma hayatımda ilerleyen yaşına rağmen emekli olmaktan ölesiye korkan iki bayanla konuşmuştum. Birisi şefimdi. İkisiyle de hala görüşürüm. Çok güzel, bakımlı, kültürlü, sempatik kadınlar. Yaşlarını da hiç göstermezler. Özel hayatlarını sorma cesaretinde bulundum. Keşke evlenseydik, hayat arkadaşı asıl şimdi gerek dediler.
 
Hayir tabiki öyle değilsiniz tamamen karsiniza çıkan insanlardan dolayı böyle dusunuyorsunuz. Ama bunlara kendinizi inandirmaniz sıkıntı. Bir süre sonra değersizlik hissi oluşur. Değersiz olan siz değilsiniz karşınıza çıkanlarin zihniyeti. Tavsiyem sosyal medya üzerinden tanişmayin

ilk evliliğimi yapıp boşandıktan sonra şehir değiştirip hemen işe başlamıştım. Tedarikçi firmamızın satış sorumlusu bir beyfendi benimle ilgilenmeye başladı. Ben de ona karşı boş değildim. Fiziksel olarak çok beğeniyordum. Her geldiğinde bana minik hediyeler getirirdi önce benim çalıştığım bölüme uğrardı benim bölümümle direkt alakası olmadığı halde.

Kendisinin çalıştığı firmanın muhasebe departmanıyla sürekli görüşürdüm. Kendisi hakkında bilgi talep ettim.
Bu beyfendinin evli olduğunu hatta iki çocuk babası olduğunu, hatta eşinin yeni doğum yaptığını öğrendim. Parmağında yüzüğü yoktu, hiç takmazdı.

Günün sonunda vicdanım rahattı. Kendisi ısrarla dışarıda görüşmek ve birşeyler içmeye davet etmesine rağmen kabul etmemiştim. Numaramı da vermemiştim. Başka bayanlara da aynı şeyi yaptığını duydum ve işine son verilmiş.

Bursa'da yaşıyorum. Giyimime dikkat ediyorum. Lakayit bir değilim. Ancak bana bekar erkekler bana bakmıyor. 30 yaş üzeri bekar / boşanmış erkek de bana denk gelmiyor..belirli bir yaşa kadar zaten evlenmiş oluyor erkekler.

Bu olaylar bir kez değil, farklı zamanlarda 3-4 kez tekrarlanınca artık yanıma birileri gelirse diye korkuyorum bu kez sadece arkadaş ortamında arkadaşlarım vasıtasıyla görüşmelere açık olmaya karar vermiştim. Bu kız arkadaşlarım da bana 50 + erkekler ayarlayınca şok oldum.
 
Ama sen bu döngüyü kendin kırmalısın. 34 yaşımdayım 2 çocuğum var bekarım. Hiç 50 yaşında biriyle evlenmeyi düşünmüyorum. Ama hiç evlenmemiş çocuksuz benden küçük biri de mantıklı gelmiyor. Akışa bıraktım ben. Evlilik değil ama aşk istiyorum tabi. Sevmek sevilmek güzel birşey. Sen de 2 tane kötü deneyimden sonra hemen evlilik düşünmemelisin. Sev sevil hayatına bak. Senle durumu benzer olan kişilere odaklan. Çocuk da belli olmuyor işte. 20 yaşında çocuğu olmayan da var 40 yaşında olmayan da. Nasip o işler. Ben 32 yaşımda doğurdum 2. Çocuğumu. 40 da olabilirdi nasip
 
Sana kocaman sarılıyorum
2 defa boşanmış olmak kötü birşey değil ki, sen adam gibi nikahını kıyıp evlenmişsin,
Ya 1 nikah kıyıp bir sürü insanla birlikte olanlar?

Rabbim doğru zamanda doğru insanı çıkarsın karşına, öyle güzel mucizeler yaşa ki geçirdiğin kötü günler aklına bile gelmesin 🙏
 
Yorumlara göz attım ama sizin çoğu mesajınız şunları içeriyor;
İkinci kez boşanmayacaktım asla
Nasıl iki kez boşandığımı açıklarım
İki kez boşandım iki kez… vs vs

Cümleler farklı olsa da ana düşüncesi aynı bence. Siz boşanmanızı tabu haline getirmişsiniz.
Aslında birine açıklamaktan ziyade sizin kabullenmeniz gerekiyor.
Boşanmak evlenmek kadar doğal,elbette kimse boşanma umuduyla evlenmiyor ama insanlar 50-60 yaşlarında bile boşanabiliyor değişip dönüşüyorlar.
Lütfen kabullenin boşanmanın normal olduğunu.
Etrafınızda bununla ilgili yorum yapan eş dost akraba varsa da bu konuda konuşmak haddinize değil sizden yorum istemiyorum diyerek kestirip atın.
Bu hayatta herkes biricik ve değerli.
İşe girmek, farklı sosyal ortamlar size iyi gelecektir.
Bir de terapi bonus olur 🌺💐

2.5 yıl terapi aldım. Hem psikiyatriye gittim hem de psikoloğa. Toplum yapımız maalesef bu, değiştiremeyiz bununla yaşamayı öğrenmen gerek dediler.

Boşanmanın normal olduğunu kabullenebildim evet ama en çok da kadınlar beni yargılıyor. 2.eşimin annesi yani kayınvalidem 'boşanmış kadın kırmızı noktamdır' diyip durdu. Üç maymunu oynayarak kendisinden uzak durmaya çalıştıkça bu defa eşim anlamsızca tepki vermeye başladı. Ki ben defalarca uyarmıştım emin değilsen benimle evlenme, hata yapamam 2.kez, bünyem psikolojim çevrem kaldırmaz bunu dedim.

Olduramadım..
 
Ama sen bu döngüyü kendin kırmalısın. 34 yaşımdayım 2 çocuğum var bekarım. Hiç 50 yaşında biriyle evlenmeyi düşünmüyorum. Ama hiç evlenmemiş çocuksuz benden küçük biri de mantıklı gelmiyor. Akışa bıraktım ben. Evlilik değil ama aşk istiyorum tabi. Sevmek sevilmek güzel birşey. Sen de 2 tane kötü deneyimden sonra hemen evlilik düşünmemelisin. Sev sevil hayatına bak. Senle durumu benzer olan kişilere odaklan. Çocuk da belli olmuyor işte. 20 yaşında çocuğu olmayan da var 40 yaşında olmayan da. Nasip o işler. Ben 32 yaşımda doğurdum 2. Çocuğumu. 40 da olabilirdi nasip
benimle benzer durumda olan kişiler karşıma çıkmıyor işte..
kafam uyuşmuyor
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X