Merhaba değerli arkadaşlarım.. Benim çok uzun zamandan beri bi ilişkim var ve şuan nişanlıyız. . Ben nişanlımla ilk çıkmaya başladığım zamanlar daha çocuk sayılırdım. O zamanlar daha meslek hayatına atılmamıştı, öğrenciydi.. Okuduğu bölüm turizmcilikti fakat bana okuduğu bölümün mesleğini yapmayacağını, bu bölümü sevmediğini söyleyip dururdu. Sonra herşey bianda gelişti, biraz da emrivaki oldu okulu bitince turizmcilik yapmaya başladı.. "Neden yapıyorsun hani bu mesleği yapmayacaktın?" diye sorduğum da "şuanlık bu bölümden mezun olduğum için iş bulmam daha kolay oldu biraz para durumlarımı toparlayıp farklı bi mesleğe geçicem" diye geçiştirdi beni. Derken üstünden 2 sene geçti. İşi dolayısıyla şehir dışlarına çıkmaya başladı.
Nişanlım her zaman çok kıskanç biriydi, hala da öyle... Beni kıskana kıskana hastalığını bana da bulaştırdı ve onun yüzünden bende de istem dışı kıskançlık oluşmaya başladı.
Benim çocukluktan beri en büyük hayalim hostes olmaktı... Kimileri bu mesleği çok eleştirse de yapılan eleştiriler hiçbi zaman umrumda olmadı. Daha 5 yaşındaydım hayatımda ilk defa uçağa binmiştim, uçağa bindiğimde bütün yol boyunca hostesleri adım adım izler hareketlerini taklit edermişim annemin anlattığına göre...
Fakat ne yazık ki nişanlımın aşırı kıskançlığı ve kafasında kurduğu senaryolar yüzünden bu mesleği yapamıyorum... Ne yaparsam yapayım bi türlü ikna edemedim... Eskiden pek üstünde durmuyordum belki ilerleyen zamanlarda ikna olur diyordum ama yaşım 23 oldu... Zaman geçiyor ve ben hala olduğum yerdeyim. Artık bi karar vermem gerek....
O turizmcilik yapıyor, benim gönlüm razı olmamasına rağmen gözlerimin içine baka baka inatla devam ediyor mesleğine... Dünyada sadece bu meslek yok ki başka meslekler de yapabilir ama onun işine geliyor ordan oraya gezmek... O her geçen gün işinde ve hayatında ilerleme kaydederken ben tek bi basamak bile yükselemiyorum...
Çocukluğumdan beri en büyük hayalimi sırf nişanlım için yıllardır erteleyip durdum... Çok kavga ediyoruz, her dakika aramızda bi sorun var. Yüzünü gördüğümde dünyanın en mutlu insanı oluyorum ama sanki bişeylerin büyüsü bozuldu gibi hissediyorum...
O kadar kararsızım ki ne yapacağımı hiç bilmiyorum... İçimden bi ses diyor ki boşver bırak hayallerini, sevdiğin adama sıkı sıkı sarıl... Ama Karşımda sevgisini içinde yaşayan, dışarıya belli edemeyen, sürekli bağırıp çağıran bi adam var... 4/4lük bi ilişkimiz yok yani
O kendi hayatını kurtardı fakat ben hala olduğum yerdeyim. O ayakları üstünde başarıyla duruyor, fakat ben her geçen gün daha da yalnız hissediyorum kendimi... Çok mutsuzum... Ne yapmalıyım sizce?
Nişanlım her zaman çok kıskanç biriydi, hala da öyle... Beni kıskana kıskana hastalığını bana da bulaştırdı ve onun yüzünden bende de istem dışı kıskançlık oluşmaya başladı.
Benim çocukluktan beri en büyük hayalim hostes olmaktı... Kimileri bu mesleği çok eleştirse de yapılan eleştiriler hiçbi zaman umrumda olmadı. Daha 5 yaşındaydım hayatımda ilk defa uçağa binmiştim, uçağa bindiğimde bütün yol boyunca hostesleri adım adım izler hareketlerini taklit edermişim annemin anlattığına göre...
Fakat ne yazık ki nişanlımın aşırı kıskançlığı ve kafasında kurduğu senaryolar yüzünden bu mesleği yapamıyorum... Ne yaparsam yapayım bi türlü ikna edemedim... Eskiden pek üstünde durmuyordum belki ilerleyen zamanlarda ikna olur diyordum ama yaşım 23 oldu... Zaman geçiyor ve ben hala olduğum yerdeyim. Artık bi karar vermem gerek....
O turizmcilik yapıyor, benim gönlüm razı olmamasına rağmen gözlerimin içine baka baka inatla devam ediyor mesleğine... Dünyada sadece bu meslek yok ki başka meslekler de yapabilir ama onun işine geliyor ordan oraya gezmek... O her geçen gün işinde ve hayatında ilerleme kaydederken ben tek bi basamak bile yükselemiyorum...
Çocukluğumdan beri en büyük hayalimi sırf nişanlım için yıllardır erteleyip durdum... Çok kavga ediyoruz, her dakika aramızda bi sorun var. Yüzünü gördüğümde dünyanın en mutlu insanı oluyorum ama sanki bişeylerin büyüsü bozuldu gibi hissediyorum...
O kadar kararsızım ki ne yapacağımı hiç bilmiyorum... İçimden bi ses diyor ki boşver bırak hayallerini, sevdiğin adama sıkı sıkı sarıl... Ama Karşımda sevgisini içinde yaşayan, dışarıya belli edemeyen, sürekli bağırıp çağıran bi adam var... 4/4lük bi ilişkimiz yok yani
O kendi hayatını kurtardı fakat ben hala olduğum yerdeyim. O ayakları üstünde başarıyla duruyor, fakat ben her geçen gün daha da yalnız hissediyorum kendimi... Çok mutsuzum... Ne yapmalıyım sizce?
Son düzenleme:
