- 21 Şubat 2024
- 35
- -6
- 29
-
- Konu Sahibi yineyeniden0
- #21
Onunla polemik yaşamaya hakkimi savunmaya ben o kadar alışmışım mi artık bizim aramizdaki dil bu olmuş kavga kaos bana daha kolay geliyo.anlayisli olmasi kafamı karistiriyo ve ne yapacağımı bilemiyorum hırgürle ayrılmayı tabi ki tercih etmezdim ama vicdan da çok ağır bi yük sanırım bu kez onun hayatını onun travmalarini onun çocukluğunu değil kendimi tercih edeceğim.Anlaşmalı boşanmaya yanaşmış olması harika bir haber bu firsat kaçmaz.
Eger iyi bir insan olmak istiyorsa hayatında siz olmasanız da bunun için mücadele eder. Çocuklarım için daha iyi bir baba olmalıyım kafasına erişir.
Bu kadarcık çabası olmayan insana sizin de şu kadarcık merhametiniz olmasın artık.
Sanırım burnumu tutup bu suya ağlayacağımKesinlikle, manipüle etmede ustalaşmış artık. Dediğiniz gibi iyi davranarak vicdanınıza oynuyor sizi o kadar iyi tanıyor ki. Ama artık maalesef çıkmaz bi yol. 4 ay ayrıl olup nasıl iyi geldiğinizi hatırlatın kendinize. Bu yolda kolaylıklar diliyorum.
Rica ederim iyi geldiysem ne mutlu bana. Manipülasyonlara uğrayanlar olarak sayımız hiç de az değil. Dediğiniz gibi birilerine umut olur, ışık olur yaşadıklarınız. İnşallah bi an bile pişman olmazsınız. Süreciniz sandığınızdan çok daha kolay geçer inşallah
sorunuzun cevabı evet ayrılmalısınız. İçimden geçen düşünce çok zor bir hayatınız olmuş sizi can-ı gönülden kutluyorum bu kadar sağlam kalabildiğiniz için.Merhaba kızlar,
En son 2017de üyelik alıp yine aynı şahıs için buraya konu açmış olmam çok garip.Bunu şuan farkediyorum hala aynı kişiden yana kararsız ve dertliyim..
Hızlıca konuya geçiyorum,konumuz:boşanma kararı
-6yıl flört 6yıl evlilik toplam 12yıllık tanışıklık(uzak mesafe ilişkisi)
-Ben 28 eşim 30 yaşında
-5 ve 3 yaşında iki erkek çocuk
-Mesleğim var finansal özgürlük kaygım yok eşim de calışıyor
Evett gerekli gördüğüm doneleri verdikten sonra başlıyorum.Eşim ilk sevgilim ve 16yasinda tanıştık.5cocuklu ailenin en büyüğü olduğum için de sorumluluk bilincim fazlaca yüksek ve ilk zamanlar madde bağımlısı olduğunu bildiğim halde merhamet ederek onu iyilestirmeye çalıştım benimsedim sevdim(anne babası çok travmatik bir şekilde defalarca ayrılıp barismis ve tüm kardeşler bir şekilde kendine zarar verecek alışkanlıklar edilmişler)neyse bu benim bu sahiplenişimi farketmiş olacak ki bir şekilde beni "biz evleneceğiz bir ömür mutlu olacağız ama birlikte olmamız lazım ki(cinsel birliktelik) bağlayıcılığı olsun,yoksa her kavgada ayriliriz"şeklinde kandırıp ismeye istemeye de olsa evlilik öncesi birlikteliğe ikna etti.bu noktada kizmakta çok haklısınız seneler sonra bunun istismar olduğunu ben de anlıyorum ne yazık ki.
Neyse biz birlikte olduk ve bunun sadece bir bağlayıcılığı sembolü olduğuna o kadar inanmisim ki 16yasindayim daha bunun ilk ve son kez olacağını ve düğüne kadar tekrarı olmayacağını düşünüyorum.Tabi öyle olmadı.
Ara sıra ayrılmak istiyorum maalesef bekaret engeli ve onun benim peşimi birakmayacagi korkusuyla vazgeçiyorum.Onda da benim onu bırakmayacağım rahatlığı psikolojik şiddet,paranoya,kısıtlama ne ararsan var.neyse bu şekilde yıllar geçiyo birbirimize mahkum bir şekilde ve ben tanışmanın 4.senesinde hamile kalıyorum.apartopar evlenmek istiyor ama benim devam eden bi okulum var ünv. 2 sınıfım.gizli saklı da olsa bu çocuğu aldiriyorum çünkü ne ailem ne ben bunun altından kalkacak gibi bi halde değiliz babam gece vardiysasina kaliyo beni okutmak için vs.cocugu aldiriyorum ve artık ne olacaksa olsun ayrılacağım diyorum.apar topar ailesini başka bı sehirden 1 hafta içinde evime gonderiyo ve beni ailemden istetiyo.surekli seni çok seviyorum sensiz ölürüm sana aşığım lafları manipülasyonlar kısıtlamalar.cok iyi hatirliyorum bi kere ailemle havuzu da olan bi piknik alanina gitmiştik tüm kuzanlerim kardeslerim havuza girdi bu başka bı şehirde olmasına rağmen bana izin vermedi diye havuza korka korka da olsa girdim her saniye elimi havuzun kenarında duran havluya kurulayip mesajına cevap veriyordum ben girmeyeyim diye sürekli yazıyordu geç yazınca havuzdasin dimi kavgası çıkarıyordu.arkadaslar bunlar şu an deli sacmasi gelebilir ama manipüle edilmenin ne demek olduğunu bilenler benim de 17-18yasinda bı kız olduğumu hesaba katarsa olası şeyler olduğunu anlayacaktır.neyse benim senelerim böyle zehir zıkkım gibi geçerken harika bi aşk yaşadığımı çok sevildiğimi falan sanıyorum.sürekli para biriktirip yanıma geliyo aldatma vs yok sadece tek derdi benim adamın ama beni gitgide öldürüyor.Neyse konumuza dönelim beni istemeye geliyolar ama ailem hem ilk çocuk olmanın tecrubesizligiyle hem de babasının üstün "ağzı iyi laf yapma yeteneğiyle kaylrsi karşıya kalınca hooop beni veriyolar ve nisanlaniyorum.2sene de nişanlı kalıyorum aynı şekilde kıskançlıklar kısıtlamalar manipülasyonlar ama hepsine aşk süsü seven sevdiğini kıskanır süsü veriliyor.
Ben sürekli ayrılmanın yollarını arıyorum ama inceden tehditler yapılıyor hemen beni irrite etmeyecek şekilde.vazgeciyorum.2018nisan ayına nikah günü alıyoruz ama ayaklarim gitmiyo resmen hatta arkadaşlarımla konuşurken falan "evlenir direkt ayrılırım en azından ailem bekaretimin bu şekilde gittigini zanneder" diyorum sıksık.neyse Nisan ayini beklerken bir de ne göreyim Mart ayında aşırı bulantılarim halsizligim sonucu bi bakiyorum ki ben tekrar hamileyim.dünyam başıma yıkılıyor.bu kez söylemiyorum ona kendi başıma halledip ayrılmayı kafama koyuyorum hayatım kabus gibi geliyo bana artık.dugune 1ay var başımı resmen yastiktan kaldiramiyorum kusma halsizlik inanılmaz boyutta günün yarım saati bile gözlerim acik değil.bu arada devam eden okulumu onun kıskançlıkları yüzünden yarıda bırakıp dünya kadar dersten kaldığımı stres evlenme süreci ailemin bilmediği gerçekten vs ben daha da bı çıkmaza giriyorum bebek de alınması mümkün olan haftayı geçmiş ve doktor da alamıyor mecbur evleniyorum ben öyle.annem hevesle temyiz falan hazirliyo düğün hazırlığı yapıyor ben sadece uyuyorum evleneceğim güne kadar serumlarla düğün salonuna gidip oturuyorum.onun ailesinden maddi manevi en ufak destek yok babası zaten sürekli evlenip şiddetle dayakla boşanan biri annesi hayata babasına öfkeli sürekli antidepresanlar la yasayan biri.maddi sıkıntı hat safhada.dugune bile yalvar yakar getirdik kimse bisey anlamasın gelin bari oturun diye.diger tarafta bana hevesle yuva kurmaya çalışan ailem.neyse ben evlenince eşim"artık evlendik hamilesin de bu saatten sonra kaçamazsın" diyo alenen.bambaska bi şehir,yarım birakilmis bi kariyer,narsist bipolar paranoyak eş,karnımda bi bebek ve ben 22yasindayim.bu şekilde 6sene evliliğimiz devam ediyo 2018de ilk çocuğum dünyaya geliyo bu arada sürekli kusmeli barismali ayrılmalı bı hayat.sonra 2020de 2.cocugum dünyaya geliyo hayat benim için daha çetrefilli daha zor.korunmaya yanaşmıyo.asiri ataerkil bi insan.kadın dediğin yerini edebini bilecek fazla dikbasli olmayacak vs diyo sürekli.ben de bi o kadar relax biriyimdir geleneklere degil de etik kurallara saygı duyarım.cocuklarimi bu kaotik ortamda olabilecek en zararsız şekilde büyütmeye çalışıyorum,kendimden veriyorum.Her gece ballı süt eşliginde masal rutinlerimiz var mesela elimde her ne iş varsa bırakıp soru sorduğu an ilgilenip cevap veririm evin dağılmasından rahatsız olmam bana karşı çıkmalarından rahatsız olmam herşeyi gelişimlerinin bı parçası olarak görürum ve farkındalığımı arttırmak için de sürekli çaba sarfederim kitap okurum pedogojik farkındalık konusunda eksiklerimi saptar ve gidermeye çalışırım.ama tüm bunlar tek bi ebevenyle de olmaz.eşime kalsa "çocuk bu anasını atasını bilecek,korkacak simartirsan ilerde çok hata yapar"kafasında.kendinde engel olamadığı bi bilinç altı mirası var babası bunların hayatını resmen mahvetmiş ama babasına resmen tapıyor onu gorunce hipnoz oluyor çünkü o da manipüle ediliyor.
Öncelikle bu kadar okuduysanız can-ı gönülden teşekkür ediyorum.Soruma gelecek olursak da bu adamdan ayrılmalı mıyım yoksa kalıp onu klinik terapi eşliğinde tedavi mi etmeliyim?
-Terapi seçeneginin amacı hem çocukların 2 SAGLIKLI ebeveynle büyümesinin doğru olacağını düşünmem hem de ona içten içe hala merhamet beslemem çünkü benim gözümde çocukluğu sabote edilmiş buyumemiş bi çocuk hala.
Merhamet dışında herhangi bi duygum yok
Şimdiden teşekkürler...
Keş, uyuşturucu madde bağımlısı tecavüzcü adamla bile isteye evlenmişsiniz. Ben tecavüz diyorum siz manipüle deyin, sizin seçiminiz sizin kararınız. Kız kardeşiniz gelip size sevgilim ayrılmamamız için ilişikiye girmemiz gerekiyor dese ne olurdu tepkiniz? Tabi koş hemen yap der miydiniz? Demezdiniz değil mi, o an nedense mantık devreye girerdi. Romantik romantik kelimelerle süslemeyin durumunuzu. Yok o golü atamadım yok burnumu tutup havuza atlamadım...
Evlenmek yetmiyor hemen çocuk yapmışsınız. Onların ne günahı var? 5 ve 3 yaşındaki bebek denecek kadar küçük çocukları nasıl madde kullanan adamla aynı evde tutuyorsunuz? Meslek var, iş güç gelir var ama hala istismarcı adamdan kopulmuyor. Gram çocuklarınızı düşünüyor musunuz siz? İyileşirmiş ilaç tedavisi olmuşmuş. Düzelmemiş işte değil mi, var mıydı B planınız? Hala sanırım lı cümleler kuruyorsunuz. Süreci böyle romantik yaşayıp bizlerle paylaşacaksanız paylaşmayın. Her gün böyle ziyan olmuş masum çocukları okuya okuya dert oluyor içimize. Evde saklanmış uyuşturucuları bulup deneyen çocuklarınızı aşırı dozdan komada bulursanız suçu kocanıza atmayın. Çocuklarınızın başına gelen gelecek her şeyden suçlu siz olacaksınız çünkü onları korumak uzaklaştırmak imkanınız varken yapmamışsınız. Durun tahmin edeyim asla evinde ve çocuklarının önünde kullanmıyordur, çocuklarına çok iyi babadır çok düşkündür değil mi?
Gerçekten kötü şeyler yaşamışsınız, gençliğin ve manipüle edilmenin verdiği psikolojiyle kendinizi gittikçe en dipte bulmuşsunuz. Anladığım kadarıyla eşinizi iyileştirmek gibi bir talebiniz var buna vicdan yapıyorsunuz bu yüzden ayrılmak konusunda zorlanıyorsun. Eğer tek sebep buysa eşiniz kendisi terapi almak konusunda istekli olmadığı ve kalıplarını değişmediği müddetçe terapi ona iyi gelmeyecektir. Benim eşim de ataerkil bir kafa yapısına sahip ve bu terapi işlerine katı bakıyor ben de onu ikna etmeye çalışıyorum fakat ikna etsem de faydası olur mu bilmiyorum.Merhaba kızlar,
En son 2017de üyelik alıp yine aynı şahıs için buraya konu açmış olmam çok garip.Bunu şuan farkediyorum hala aynı kişiden yana kararsız ve dertliyim..
Hızlıca konuya geçiyorum,konumuz:boşanma kararı
-6yıl flört 6yıl evlilik toplam 12yıllık tanışıklık(uzak mesafe ilişkisi)
-Ben 28 eşim 30 yaşında
-5 ve 3 yaşında iki erkek çocuk
-Mesleğim var finansal özgürlük kaygım yok eşim de calışıyor
Evett gerekli gördüğüm doneleri verdikten sonra başlıyorum.Eşim ilk sevgilim ve 16yasinda tanıştık.5cocuklu ailenin en büyüğü olduğum için de sorumluluk bilincim fazlaca yüksek ve ilk zamanlar madde bağımlısı olduğunu bildiğim halde merhamet ederek onu iyilestirmeye çalıştım benimsedim sevdim(anne babası çok travmatik bir şekilde defalarca ayrılıp barismis ve tüm kardeşler bir şekilde kendine zarar verecek alışkanlıklar edilmişler)neyse bu benim bu sahiplenişimi farketmiş olacak ki bir şekilde beni "biz evleneceğiz bir ömür mutlu olacağız ama birlikte olmamız lazım ki(cinsel birliktelik) bağlayıcılığı olsun,yoksa her kavgada ayriliriz"şeklinde kandırıp ismeye istemeye de olsa evlilik öncesi birlikteliğe ikna etti.bu noktada kizmakta çok haklısınız seneler sonra bunun istismar olduğunu ben de anlıyorum ne yazık ki.
Neyse biz birlikte olduk ve bunun sadece bir bağlayıcılığı sembolü olduğuna o kadar inanmisim ki 16yasindayim daha bunun ilk ve son kez olacağını ve düğüne kadar tekrarı olmayacağını düşünüyorum.Tabi öyle olmadı.
Ara sıra ayrılmak istiyorum maalesef bekaret engeli ve onun benim peşimi birakmayacagi korkusuyla vazgeçiyorum.Onda da benim onu bırakmayacağım rahatlığı psikolojik şiddet,paranoya,kısıtlama ne ararsan var.neyse bu şekilde yıllar geçiyo birbirimize mahkum bir şekilde ve ben tanışmanın 4.senesinde hamile kalıyorum.apartopar evlenmek istiyor ama benim devam eden bi okulum var ünv. 2 sınıfım.gizli saklı da olsa bu çocuğu aldiriyorum çünkü ne ailem ne ben bunun altından kalkacak gibi bi halde değiliz babam gece vardiysasina kaliyo beni okutmak için vs.cocugu aldiriyorum ve artık ne olacaksa olsun ayrılacağım diyorum.apar topar ailesini başka bı sehirden 1 hafta içinde evime gonderiyo ve beni ailemden istetiyo.surekli seni çok seviyorum sensiz ölürüm sana aşığım lafları manipülasyonlar kısıtlamalar.cok iyi hatirliyorum bi kere ailemle havuzu da olan bi piknik alanina gitmiştik tüm kuzanlerim kardeslerim havuza girdi bu başka bı şehirde olmasına rağmen bana izin vermedi diye havuza korka korka da olsa girdim her saniye elimi havuzun kenarında duran havluya kurulayip mesajına cevap veriyordum ben girmeyeyim diye sürekli yazıyordu geç yazınca havuzdasin dimi kavgası çıkarıyordu.arkadaslar bunlar şu an deli sacmasi gelebilir ama manipüle edilmenin ne demek olduğunu bilenler benim de 17-18yasinda bı kız olduğumu hesaba katarsa olası şeyler olduğunu anlayacaktır.neyse benim senelerim böyle zehir zıkkım gibi geçerken harika bi aşk yaşadığımı çok sevildiğimi falan sanıyorum.sürekli para biriktirip yanıma geliyo aldatma vs yok sadece tek derdi benim adamın ama beni gitgide öldürüyor.Neyse konumuza dönelim beni istemeye geliyolar ama ailem hem ilk çocuk olmanın tecrubesizligiyle hem de babasının üstün "ağzı iyi laf yapma yeteneğiyle kaylrsi karşıya kalınca hooop beni veriyolar ve nisanlaniyorum.2sene de nişanlı kalıyorum aynı şekilde kıskançlıklar kısıtlamalar manipülasyonlar ama hepsine aşk süsü seven sevdiğini kıskanır süsü veriliyor.
Ben sürekli ayrılmanın yollarını arıyorum ama inceden tehditler yapılıyor hemen beni irrite etmeyecek şekilde.vazgeciyorum.2018nisan ayına nikah günü alıyoruz ama ayaklarim gitmiyo resmen hatta arkadaşlarımla konuşurken falan "evlenir direkt ayrılırım en azından ailem bekaretimin bu şekilde gittigini zanneder" diyorum sıksık.neyse Nisan ayini beklerken bir de ne göreyim Mart ayında aşırı bulantılarim halsizligim sonucu bi bakiyorum ki ben tekrar hamileyim.dünyam başıma yıkılıyor.bu kez söylemiyorum ona kendi başıma halledip ayrılmayı kafama koyuyorum hayatım kabus gibi geliyo bana artık.dugune 1ay var başımı resmen yastiktan kaldiramiyorum kusma halsizlik inanılmaz boyutta günün yarım saati bile gözlerim acik değil.bu arada devam eden okulumu onun kıskançlıkları yüzünden yarıda bırakıp dünya kadar dersten kaldığımı stres evlenme süreci ailemin bilmediği gerçekten vs ben daha da bı çıkmaza giriyorum bebek de alınması mümkün olan haftayı geçmiş ve doktor da alamıyor mecbur evleniyorum ben öyle.annem hevesle temyiz falan hazirliyo düğün hazırlığı yapıyor ben sadece uyuyorum evleneceğim güne kadar serumlarla düğün salonuna gidip oturuyorum.onun ailesinden maddi manevi en ufak destek yok babası zaten sürekli evlenip şiddetle dayakla boşanan biri annesi hayata babasına öfkeli sürekli antidepresanlar la yasayan biri.maddi sıkıntı hat safhada.dugune bile yalvar yakar getirdik kimse bisey anlamasın gelin bari oturun diye.diger tarafta bana hevesle yuva kurmaya çalışan ailem.neyse ben evlenince eşim"artık evlendik hamilesin de bu saatten sonra kaçamazsın" diyo alenen.bambaska bi şehir,yarım birakilmis bi kariyer,narsist bipolar paranoyak eş,karnımda bi bebek ve ben 22yasindayim.bu şekilde 6sene evliliğimiz devam ediyo 2018de ilk çocuğum dünyaya geliyo bu arada sürekli kusmeli barismali ayrılmalı bı hayat.sonra 2020de 2.cocugum dünyaya geliyo hayat benim için daha çetrefilli daha zor.korunmaya yanaşmıyo.asiri ataerkil bi insan.kadın dediğin yerini edebini bilecek fazla dikbasli olmayacak vs diyo sürekli.ben de bi o kadar relax biriyimdir geleneklere degil de etik kurallara saygı duyarım.cocuklarimi bu kaotik ortamda olabilecek en zararsız şekilde büyütmeye çalışıyorum,kendimden veriyorum.Her gece ballı süt eşliginde masal rutinlerimiz var mesela elimde her ne iş varsa bırakıp soru sorduğu an ilgilenip cevap veririm evin dağılmasından rahatsız olmam bana karşı çıkmalarından rahatsız olmam herşeyi gelişimlerinin bı parçası olarak görürum ve farkındalığımı arttırmak için de sürekli çaba sarfederim kitap okurum pedogojik farkındalık konusunda eksiklerimi saptar ve gidermeye çalışırım.ama tüm bunlar tek bi ebevenyle de olmaz.eşime kalsa "çocuk bu anasını atasını bilecek,korkacak simartirsan ilerde çok hata yapar"kafasında.kendinde engel olamadığı bi bilinç altı mirası var babası bunların hayatını resmen mahvetmiş ama babasına resmen tapıyor onu gorunce hipnoz oluyor çünkü o da manipüle ediliyor.
Öncelikle bu kadar okuduysanız can-ı gönülden teşekkür ediyorum.Soruma gelecek olursak da bu adamdan ayrılmalı mıyım yoksa kalıp onu klinik terapi eşliğinde tedavi mi etmeliyim?
-Terapi seçeneginin amacı hem çocukların 2 SAGLIKLI ebeveynle büyümesinin doğru olacağını düşünmem hem de ona içten içe hala merhamet beslemem çünkü benim gözümde çocukluğu sabote edilmiş buyumemiş bi çocuk hala.
Merhamet dışında herhangi bi duygum yok
Şimdiden teşekkürler...
Selamlar,kızgınlığınızı anlayabiliyorum çocuklara karşı hassasiyetinize hak veriyorum hatta ama madde konusunda değil.sanırım yanlış anlaşıldım bizim tanıştığım ilk dönemde bıraktı madde kullanmayı.yani 12sene geçmiş üzerinden.ha tabi maddeye eğilimi var mıdır bu ihtimal tartışılır niyetim onu aklamak değil yanlış anlaşılmasın.ama lütfen gelecek yorumların daha isabetli yapılması açısında bu yanlış anlaşılmaya son verelim,eş kişisi şu an madde kullanmıyor.evde bulunması söz konusu bile değil.ama öfke patlamaları anı tepkileri çocuklara zarar veriyor mu veriyor burda hemfikiriz.onlara gelecek her zarar benim için tolere edilemez bu illa ki madde olmak zorunda değil.Keş, uyuşturucu madde bağımlısı tecavüzcü adamla bile isteye evlenmişsiniz. Ben tecavüz diyorum siz manipüle deyin, sizin seçiminiz sizin kararınız. Kız kardeşiniz gelip size sevgilim ayrılmamamız için ilişikiye girmemiz gerekiyor dese ne olurdu tepkiniz? Tabi koş hemen yap der miydiniz? Demezdiniz değil mi, o an nedense mantık devreye girerdi. Romantik romantik kelimelerle süslemeyin durumunuzu. Yok o golü atamadım yok burnumu tutup havuza atlamadım...
Evlenmek yetmiyor hemen çocuk yapmışsınız. Onların ne günahı var? 5 ve 3 yaşındaki bebek denecek kadar küçük çocukları nasıl madde kullanan adamla aynı evde tutuyorsunuz? Meslek var, iş güç gelir var ama hala istismarcı adamdan kopulmuyor. Gram çocuklarınızı düşünüyor musunuz siz? İyileşirmiş ilaç tedavisi olmuşmuş. Düzelmemiş işte değil mi, var mıydı B planınız? Hala sanırım lı cümleler kuruyorsunuz. Süreci böyle romantik yaşayıp bizlerle paylaşacaksanız paylaşmayın. Her gün böyle ziyan olmuş masum çocukları okuya okuya dert oluyor içimize. Evde saklanmış uyuşturucuları bulup deneyen çocuklarınızı aşırı dozdan komada bulursanız suçu kocanıza atmayın. Çocuklarınızın başına gelen gelecek her şeyden suçlu siz olacaksınız çünkü onları korumak uzaklaştırmak imkanınız varken yapmamışsınız. Durun tahmin edeyim asla evinde ve çocuklarının önünde kullanmıyordur, çocuklarına çok iyi babadır çok düşkündür değil mi?
Hiç böyle bir son beklemiyordum. "Ne güzel" dedim, "manipüle edildiğini geç de olsa fark edip boşanmaya karar vermiş biri" benim yedi senem geçti böyle biriyle. 16 yaşımdan 23 yaşa kadar. Hayatımda geri gidip düzeltmek, erkenden ayrılmak istediğim bir tek yer orası. Neden bosanamadigini biliyorum çünkü hasta edilmissin manipülasyonla. Terapiye gitsen terapisti de aldatmaya çalışacaksın sırf "boşanmama yolu" ile ilgili şeyler söylesin diye. Hepsini kendimden biliyorum. Çift terapisine değil tek başına bu adamdan ayrılmak için gereken psikolojik sağlamlığa erişmek için terapiye gitmelisin. Devam edersen elli yaşında dönüp baktığında "kendi hayatımın katili olmuşum" diyeceksin. Yine kendimden biliyorum.Merhaba kızlar,
En son 2017de üyelik alıp yine aynı şahıs için buraya konu açmış olmam çok garip.Bunu şuan farkediyorum hala aynı kişiden yana kararsız ve dertliyim..
Hızlıca konuya geçiyorum,konumuz:boşanma kararı
-6yıl flört 6yıl evlilik toplam 12yıllık tanışıklık(uzak mesafe ilişkisi)
-Ben 28 eşim 30 yaşında
-5 ve 3 yaşında iki erkek çocuk
-Mesleğim var finansal özgürlük kaygım yok eşim de calışıyor
Evett gerekli gördüğüm doneleri verdikten sonra başlıyorum.Eşim ilk sevgilim ve 16yasinda tanıştık.5cocuklu ailenin en büyüğü olduğum için de sorumluluk bilincim fazlaca yüksek ve ilk zamanlar madde bağımlısı olduğunu bildiğim halde merhamet ederek onu iyilestirmeye çalıştım benimsedim sevdim(anne babası çok travmatik bir şekilde defalarca ayrılıp barismis ve tüm kardeşler bir şekilde kendine zarar verecek alışkanlıklar edilmişler)neyse bu benim bu sahiplenişimi farketmiş olacak ki bir şekilde beni "biz evleneceğiz bir ömür mutlu olacağız ama birlikte olmamız lazım ki(cinsel birliktelik) bağlayıcılığı olsun,yoksa her kavgada ayriliriz"şeklinde kandırıp ismeye istemeye de olsa evlilik öncesi birlikteliğe ikna etti.bu noktada kizmakta çok haklısınız seneler sonra bunun istismar olduğunu ben de anlıyorum ne yazık ki.
Neyse biz birlikte olduk ve bunun sadece bir bağlayıcılığı sembolü olduğuna o kadar inanmisim ki 16yasindayim daha bunun ilk ve son kez olacağını ve düğüne kadar tekrarı olmayacağını düşünüyorum.Tabi öyle olmadı.
Ara sıra ayrılmak istiyorum maalesef bekaret engeli ve onun benim peşimi birakmayacagi korkusuyla vazgeçiyorum.Onda da benim onu bırakmayacağım rahatlığı psikolojik şiddet,paranoya,kısıtlama ne ararsan var.neyse bu şekilde yıllar geçiyo birbirimize mahkum bir şekilde ve ben tanışmanın 4.senesinde hamile kalıyorum.apartopar evlenmek istiyor ama benim devam eden bi okulum var ünv. 2 sınıfım.gizli saklı da olsa bu çocuğu aldiriyorum çünkü ne ailem ne ben bunun altından kalkacak gibi bi halde değiliz babam gece vardiysasina kaliyo beni okutmak için vs.cocugu aldiriyorum ve artık ne olacaksa olsun ayrılacağım diyorum.apar topar ailesini başka bı sehirden 1 hafta içinde evime gonderiyo ve beni ailemden istetiyo.surekli seni çok seviyorum sensiz ölürüm sana aşığım lafları manipülasyonlar kısıtlamalar.cok iyi hatirliyorum bi kere ailemle havuzu da olan bi piknik alanina gitmiştik tüm kuzanlerim kardeslerim havuza girdi bu başka bı şehirde olmasına rağmen bana izin vermedi diye havuza korka korka da olsa girdim her saniye elimi havuzun kenarında duran havluya kurulayip mesajına cevap veriyordum ben girmeyeyim diye sürekli yazıyordu geç yazınca havuzdasin dimi kavgası çıkarıyordu.arkadaslar bunlar şu an deli sacmasi gelebilir ama manipüle edilmenin ne demek olduğunu bilenler benim de 17-18yasinda bı kız olduğumu hesaba katarsa olası şeyler olduğunu anlayacaktır.neyse benim senelerim böyle zehir zıkkım gibi geçerken harika bi aşk yaşadığımı çok sevildiğimi falan sanıyorum.sürekli para biriktirip yanıma geliyo aldatma vs yok sadece tek derdi benim adamın ama beni gitgide öldürüyor.Neyse konumuza dönelim beni istemeye geliyolar ama ailem hem ilk çocuk olmanın tecrubesizligiyle hem de babasının üstün "ağzı iyi laf yapma yeteneğiyle kaylrsi karşıya kalınca hooop beni veriyolar ve nisanlaniyorum.2sene de nişanlı kalıyorum aynı şekilde kıskançlıklar kısıtlamalar manipülasyonlar ama hepsine aşk süsü seven sevdiğini kıskanır süsü veriliyor.
Ben sürekli ayrılmanın yollarını arıyorum ama inceden tehditler yapılıyor hemen beni irrite etmeyecek şekilde.vazgeciyorum.2018nisan ayına nikah günü alıyoruz ama ayaklarim gitmiyo resmen hatta arkadaşlarımla konuşurken falan "evlenir direkt ayrılırım en azından ailem bekaretimin bu şekilde gittigini zanneder" diyorum sıksık.neyse Nisan ayini beklerken bir de ne göreyim Mart ayında aşırı bulantılarim halsizligim sonucu bi bakiyorum ki ben tekrar hamileyim.dünyam başıma yıkılıyor.bu kez söylemiyorum ona kendi başıma halledip ayrılmayı kafama koyuyorum hayatım kabus gibi geliyo bana artık.dugune 1ay var başımı resmen yastiktan kaldiramiyorum kusma halsizlik inanılmaz boyutta günün yarım saati bile gözlerim acik değil.bu arada devam eden okulumu onun kıskançlıkları yüzünden yarıda bırakıp dünya kadar dersten kaldığımı stres evlenme süreci ailemin bilmediği gerçekten vs ben daha da bı çıkmaza giriyorum bebek de alınması mümkün olan haftayı geçmiş ve doktor da alamıyor mecbur evleniyorum ben öyle.annem hevesle temyiz falan hazirliyo düğün hazırlığı yapıyor ben sadece uyuyorum evleneceğim güne kadar serumlarla düğün salonuna gidip oturuyorum.onun ailesinden maddi manevi en ufak destek yok babası zaten sürekli evlenip şiddetle dayakla boşanan biri annesi hayata babasına öfkeli sürekli antidepresanlar la yasayan biri.maddi sıkıntı hat safhada.dugune bile yalvar yakar getirdik kimse bisey anlamasın gelin bari oturun diye.diger tarafta bana hevesle yuva kurmaya çalışan ailem.neyse ben evlenince eşim"artık evlendik hamilesin de bu saatten sonra kaçamazsın" diyo alenen.bambaska bi şehir,yarım birakilmis bi kariyer,narsist bipolar paranoyak eş,karnımda bi bebek ve ben 22yasindayim.bu şekilde 6sene evliliğimiz devam ediyo 2018de ilk çocuğum dünyaya geliyo bu arada sürekli kusmeli barismali ayrılmalı bı hayat.sonra 2020de 2.cocugum dünyaya geliyo hayat benim için daha çetrefilli daha zor.korunmaya yanaşmıyo.asiri ataerkil bi insan.kadın dediğin yerini edebini bilecek fazla dikbasli olmayacak vs diyo sürekli.ben de bi o kadar relax biriyimdir geleneklere degil de etik kurallara saygı duyarım.cocuklarimi bu kaotik ortamda olabilecek en zararsız şekilde büyütmeye çalışıyorum,kendimden veriyorum.Her gece ballı süt eşliginde masal rutinlerimiz var mesela elimde her ne iş varsa bırakıp soru sorduğu an ilgilenip cevap veririm evin dağılmasından rahatsız olmam bana karşı çıkmalarından rahatsız olmam herşeyi gelişimlerinin bı parçası olarak görürum ve farkındalığımı arttırmak için de sürekli çaba sarfederim kitap okurum pedogojik farkındalık konusunda eksiklerimi saptar ve gidermeye çalışırım.ama tüm bunlar tek bi ebevenyle de olmaz.eşime kalsa "çocuk bu anasını atasını bilecek,korkacak simartirsan ilerde çok hata yapar"kafasında.kendinde engel olamadığı bi bilinç altı mirası var babası bunların hayatını resmen mahvetmiş ama babasına resmen tapıyor onu gorunce hipnoz oluyor çünkü o da manipüle ediliyor.
Öncelikle bu kadar okuduysanız can-ı gönülden teşekkür ediyorum.Soruma gelecek olursak da bu adamdan ayrılmalı mıyım yoksa kalıp onu klinik terapi eşliğinde tedavi mi etmeliyim?
-Terapi seçeneginin amacı hem çocukların 2 SAGLIKLI ebeveynle büyümesinin doğru olacağını düşünmem hem de ona içten içe hala merhamet beslemem çünkü benim gözümde çocukluğu sabote edilmiş buyumemiş bi çocuk hala.
Merhamet dışında herhangi bi duygum yok
Şimdiden teşekkürler...
Gerçekten bu raddeye kadar getirip o golü atamadim inanabiliyor musunuz.ve evlendigimden beri her günü içimden ben bosanacagim dediğim halde.sanirim bir şeylerin müsebbibi olmaya korkuyorum.yani adam tutup beni aldatsa ya da gelip ben ayrılmak istiyorum dese bi ohhh çekip ayrılacağım.bu kesin.ama konu ne olursa olsun herhangi bi seyde etkin rol oynamaktan kaciniyorum,korkuyorum.hata yapma korkusu sanırım.zaten 12senemden de anlayacağınız gibi hep başkasının yön verdiği akışta yaşamışım.acı çeksem de acıya adapte olmak bana bu acıyı değiştirmekten daha kolay gelmiş.
Finansal özgürlüğüm ve gelirim var boşanmaktan çekinmiyorum, demişiniz. İki tane minicik çocukla eşinizden ayrılsanız (ki ayrılacağınıza asla ihtimal vermiyorum) nasıl ayakta kalacaksınız ?
Mesleğinizi merak ettim.
Ev kiralarından haberiniz var mı ? Çocuklarınıza kim bakacak ?
Böylesine ataerkil yobaz şiddet uygulayan madde kullanan tecavüzcü bir adam sizin peşinizi bırakır mı ? Bu iğrenç adama niçin iki çocuk verdiniz genç yaşınızda ? hem de iki çocuk !!
Bakın boşanmış bir kadın olarak yazıyorum. Çocuksuz olduğum halde majör depresyon ve anksiyete ile mücadele ediyorum. Antidepresanlar en iyi dostum oldu. Siz iki çocukla baba evinde ?? Eski eşim boşandıktan sonra bile benimle görüşmek istedi ki sizin kocanız gibi deĝildi, anneci ve sorumsuzdu buna rağmen uzaklaştırma çıkardım. Çocuk olmadığı için hayatımdan silip attım. Sizin bağınız asla kopamayacak.
Yürek mi yediniz yahu iki tane küçük çocukla o adamı nasıl aynı evde bırakırsınız ?
Yazım diliniz çok kötü. İnanılmaz uzun ve gereksiz yazmışsınız. "yapio gelio" bu nedir ya?
Çocuklarınıza çok üzüldüm. Ziyan olacaklar.
Tedavi olması gereken sizsiniz.
Hayatımda eski kayınvalidem de dahil sizden daha antipatik bir insan görmedim.
Bencil, sorumsuz, yobazsınız. Çocuklarınızı sevmiyorsunuz. Seven anne çocuklarını bu berbat adamla aynı ortamda bulundurmaz uzaklaştırma kararı aldırırdı.
Merhaba kızlar,
En son 2017de üyelik alıp yine aynı şahıs için buraya konu açmış olmam çok garip.Bunu şuan farkediyorum hala aynı kişiden yana kararsız ve dertliyim..
Hızlıca konuya geçiyorum,konumuz:boşanma kararı
-6yıl flört 6yıl evlilik toplam 12yıllık tanışıklık(uzak mesafe ilişkisi)
-Ben 28 eşim 30 yaşında
-5 ve 3 yaşında iki erkek çocuk
-Mesleğim var finansal özgürlük kaygım yok eşim de calışıyor
Evett gerekli gördüğüm doneleri verdikten sonra başlıyorum.Eşim ilk sevgilim ve 16yasinda tanıştık.5cocuklu ailenin en büyüğü olduğum için de sorumluluk bilincim fazlaca yüksek ve ilk zamanlar madde bağımlısı olduğunu bildiğim halde merhamet ederek onu iyilestirmeye çalıştım benimsedim sevdim(anne babası çok travmatik bir şekilde defalarca ayrılıp barismis ve tüm kardeşler bir şekilde kendine zarar verecek alışkanlıklar edilmişler)neyse bu benim bu sahiplenişimi farketmiş olacak ki bir şekilde beni "biz evleneceğiz bir ömür mutlu olacağız ama birlikte olmamız lazım ki(cinsel birliktelik) bağlayıcılığı olsun,yoksa her kavgada ayriliriz"şeklinde kandırıp ismeye istemeye de olsa evlilik öncesi birlikteliğe ikna etti.bu noktada kizmakta çok haklısınız seneler sonra bunun istismar olduğunu ben de anlıyorum ne yazık ki.
Neyse biz birlikte olduk ve bunun sadece bir bağlayıcılığı sembolü olduğuna o kadar inanmisim ki 16yasindayim daha bunun ilk ve son kez olacağını ve düğüne kadar tekrarı olmayacağını düşünüyorum.Tabi öyle olmadı.
Ara sıra ayrılmak istiyorum maalesef bekaret engeli ve onun benim peşimi birakmayacagi korkusuyla vazgeçiyorum.Onda da benim onu bırakmayacağım rahatlığı psikolojik şiddet,paranoya,kısıtlama ne ararsan var.neyse bu şekilde yıllar geçiyo birbirimize mahkum bir şekilde ve ben tanışmanın 4.senesinde hamile kalıyorum.apartopar evlenmek istiyor ama benim devam eden bi okulum var ünv. 2 sınıfım.gizli saklı da olsa bu çocuğu aldiriyorum çünkü ne ailem ne ben bunun altından kalkacak gibi bi halde değiliz babam gece vardiysasina kaliyo beni okutmak için vs.cocugu aldiriyorum ve artık ne olacaksa olsun ayrılacağım diyorum.apar topar ailesini başka bı sehirden 1 hafta içinde evime gonderiyo ve beni ailemden istetiyo.surekli seni çok seviyorum sensiz ölürüm sana aşığım lafları manipülasyonlar kısıtlamalar.cok iyi hatirliyorum bi kere ailemle havuzu da olan bi piknik alanina gitmiştik tüm kuzanlerim kardeslerim havuza girdi bu başka bı şehirde olmasına rağmen bana izin vermedi diye havuza korka korka da olsa girdim her saniye elimi havuzun kenarında duran havluya kurulayip mesajına cevap veriyordum ben girmeyeyim diye sürekli yazıyordu geç yazınca havuzdasin dimi kavgası çıkarıyordu.arkadaslar bunlar şu an deli sacmasi gelebilir ama manipüle edilmenin ne demek olduğunu bilenler benim de 17-18yasinda bı kız olduğumu hesaba katarsa olası şeyler olduğunu anlayacaktır.neyse benim senelerim böyle zehir zıkkım gibi geçerken harika bi aşk yaşadığımı çok sevildiğimi falan sanıyorum.sürekli para biriktirip yanıma geliyo aldatma vs yok sadece tek derdi benim adamın ama beni gitgide öldürüyor.Neyse konumuza dönelim beni istemeye geliyolar ama ailem hem ilk çocuk olmanın tecrubesizligiyle hem de babasının üstün "ağzı iyi laf yapma yeteneğiyle kaylrsi karşıya kalınca hooop beni veriyolar ve nisanlaniyorum.2sene de nişanlı kalıyorum aynı şekilde kıskançlıklar kısıtlamalar manipülasyonlar ama hepsine aşk süsü seven sevdiğini kıskanır süsü veriliyor.
Ben sürekli ayrılmanın yollarını arıyorum ama inceden tehditler yapılıyor hemen beni irrite etmeyecek şekilde.vazgeciyorum.2018nisan ayına nikah günü alıyoruz ama ayaklarim gitmiyo resmen hatta arkadaşlarımla konuşurken falan "evlenir direkt ayrılırım en azından ailem bekaretimin bu şekilde gittigini zanneder" diyorum sıksık.neyse Nisan ayini beklerken bir de ne göreyim Mart ayında aşırı bulantılarim halsizligim sonucu bi bakiyorum ki ben tekrar hamileyim.dünyam başıma yıkılıyor.bu kez söylemiyorum ona kendi başıma halledip ayrılmayı kafama koyuyorum hayatım kabus gibi geliyo bana artık.dugune 1ay var başımı resmen yastiktan kaldiramiyorum kusma halsizlik inanılmaz boyutta günün yarım saati bile gözlerim acik değil.bu arada devam eden okulumu onun kıskançlıkları yüzünden yarıda bırakıp dünya kadar dersten kaldığımı stres evlenme süreci ailemin bilmediği gerçekten vs ben daha da bı çıkmaza giriyorum bebek de alınması mümkün olan haftayı geçmiş ve doktor da alamıyor mecbur evleniyorum ben öyle.annem hevesle temyiz falan hazirliyo düğün hazırlığı yapıyor ben sadece uyuyorum evleneceğim güne kadar serumlarla düğün salonuna gidip oturuyorum.onun ailesinden maddi manevi en ufak destek yok babası zaten sürekli evlenip şiddetle dayakla boşanan biri annesi hayata babasına öfkeli sürekli antidepresanlar la yasayan biri.maddi sıkıntı hat safhada.dugune bile yalvar yakar getirdik kimse bisey anlamasın gelin bari oturun diye.diger tarafta bana hevesle yuva kurmaya çalışan ailem.neyse ben evlenince eşim"artık evlendik hamilesin de bu saatten sonra kaçamazsın" diyo alenen.bambaska bi şehir,yarım birakilmis bi kariyer,narsist bipolar paranoyak eş,karnımda bi bebek ve ben 22yasindayim.bu şekilde 6sene evliliğimiz devam ediyo 2018de ilk çocuğum dünyaya geliyo bu arada sürekli kusmeli barismali ayrılmalı bı hayat.sonra 2020de 2.cocugum dünyaya geliyo hayat benim için daha çetrefilli daha zor.korunmaya yanaşmıyo.asiri ataerkil bi insan.kadın dediğin yerini edebini bilecek fazla dikbasli olmayacak vs diyo sürekli.ben de bi o kadar relax biriyimdir geleneklere degil de etik kurallara saygı duyarım.cocuklarimi bu kaotik ortamda olabilecek en zararsız şekilde büyütmeye çalışıyorum,kendimden veriyorum.Her gece ballı süt eşliginde masal rutinlerimiz var mesela elimde her ne iş varsa bırakıp soru sorduğu an ilgilenip cevap veririm evin dağılmasından rahatsız olmam bana karşı çıkmalarından rahatsız olmam herşeyi gelişimlerinin bı parçası olarak görürum ve farkındalığımı arttırmak için de sürekli çaba sarfederim kitap okurum pedogojik farkındalık konusunda eksiklerimi saptar ve gidermeye çalışırım.ama tüm bunlar tek bi ebevenyle de olmaz.eşime kalsa "çocuk bu anasını atasını bilecek,korkacak simartirsan ilerde çok hata yapar"kafasında.kendinde engel olamadığı bi bilinç altı mirası var babası bunların hayatını resmen mahvetmiş ama babasına resmen tapıyor onu gorunce hipnoz oluyor çünkü o da manipüle ediliyor.
Öncelikle bu kadar okuduysanız can-ı gönülden teşekkür ediyorum.Soruma gelecek olursak da bu adamdan ayrılmalı mıyım yoksa kalıp onu klinik terapi eşliğinde tedavi mi etmeliyim?
-Terapi seçeneginin amacı hem çocukların 2 SAGLIKLI ebeveynle büyümesinin doğru olacağını düşünmem hem de ona içten içe hala merhamet beslemem çünkü benim gözümde çocukluğu sabote edilmiş buyumemiş bi çocuk hala.
Merhamet dışında herhangi bi duygum yok
Şimdiden teşekkürler...
ilk zamanlar madde bağımlısı olduğunu bildiğim halde merhamet ederek onu iyilestirmeye çalıştım benimsedim sevdim(
bu benim bu sahiplenişimi farketmiş olacak ki bir şekilde beni "biz evleneceğiz bir ömür mutlu olacağız ama birlikte olmamız lazım ki(cinsel birliktelik) bağlayıcılığı olsun,yoksa her kavgada ayriliriz"şeklinde kandırıp ismeye istemeye de olsa evlilik öncesi birlikteliğe ikna etti.
ben tanışmanın 4.senesinde hamile kalıyorum.apartopar evlenmek istiyor ama benim devam eden bi okulum var ünv. 2 sınıfım.gizli saklı da olsa bu çocuğu aldiriyorum
i kere ailemle havuzu da olan bi piknik alanina gitmiştik tüm kuzanlerim kardeslerim havuza girdi bu başka bı şehirde olmasına rağmen bana izin vermedi diye havuza korka korka da olsa girdim her saniye elimi havuzun kenarında duran havluya kurulayip mesajına cevap veriyordum ben girmeyeyim diye sürekli yazıyordu geç yazınca havuzdasin dimi kavgası çıkarıyordu.
Teşekkür ederim bakış açınız ve yorumunuz için.planlı gebelikler değildi ama nerden baksanız yanlış evet haklısınızMadem bu kadar bilinçliyseniz neden korunmayı seçenek olarka görmesiniz. Kötü bir ilişki yaşarken iki kere hamile kalmışsınız yetmemiş evlenince peşinden 2. çocuğu yapmışsınız. Bence sizin derdiniz ayrılmak değil. Ayrılmak isteseniz çocuk yapmazdınız.
Teşekkür ederim bakış açınız ve yorumunuz için.planlı gebelikler değildi ama nerden baksanız yanlış evet haklısınız
Şu yazınızdan benimde midem bulandı. Haddinizi bilin hanımefendi.Hata yapma korkusu ?? Bacım hayatın bitmiş, 28 yaş, iki minicik çocuk, geçmişinde uyuşturucu kullanmış uyuşturucaya meyilli öfke kontrolü olmayan tecavüzcü bir adam..daha ne kadar hata yapacaksın ??
Boşanmak için tek sebep aldatılmak mı ?
Aldatılmaktan çok daha korkunç şeyler yaşamışsınız. Bu adamın aleti altından mı ki vazgeçemiyorsunuz ??
Çocuklarınız hayatını mahvetmeyin.
Siz çok kötü bir insansınız. Berbat ötesi bir annesiniz. Ballı sütler masallar ıvır zıvır romantiklik midem bulandı
Çook teşekkür ederim tecrübelerinizi paylaştığıniz içinHiç böyle bir son beklemiyordum. "Ne güzel" dedim, "manipüle edildiğini geç de olsa fark edip boşanmaya karar vermiş biri" benim yedi senem geçti böyle biriyle. 16 yaşımdan 23 yaşa kadar. Hayatımda geri gidip düzeltmek, erkenden ayrılmak istediğim bir tek yer orası. Neden bosanamadigini biliyorum çünkü hasta edilmissin manipülasyonla. Terapiye gitsen terapisti de aldatmaya çalışacaksın sırf "boşanmama yolu" ile ilgili şeyler söylesin diye. Hepsini kendimden biliyorum. Çift terapisine değil tek başına bu adamdan ayrılmak için gereken psikolojik sağlamlığa erişmek için terapiye gitmelisin. Devam edersen elli yaşında dönüp baktığında "kendi hayatımın katili olmuşum" diyeceksin. Yine kendimden biliyorum.
Kırk yaşına geldim artık, ondan sonraki her saniyem çok daha güzeldiÇook teşekkür ederim tecrübelerinizi paylaştığıniz içinaynı şeyleri yaşamış olmamıza üzüldüm neyse ki kurtulmuşsunuz bundan sonrası bundan öncekinden güzel olur umarım