- 25 Temmuz 2011
- 2.648
- 71
- Konu Sahibi PrincesaDeLosCielos
- #1
Merhabalar hepinize.
Daha önce konu açmıştım.
Çok yakın bir arkadaşımdan hoşlanmaya başlamıştım ve bu beni çok rahatsız etmişti.
Ama ALLAH'a şükürler olsun ki bu çok uzun sürmedi.
Akıl karışıklığıydı sanırım ama çok şükür geçti gitti.
Ondan önce çok sevdiğim birisi vardı sanırım onu unutmaya çabalarken çok yakın olan bu arkadaşımın davranışları hoşuma gitmişti.
Ama şu anda arkadaşıma karşı farklı duygular beslemiyorum,arkadaşım olarak çok seviyorum iyi ki de böyle.
Ama unutmaya çalıştığım o çocuk aklımdan hiç çıkmıyor.
Size her şeyi yazmak istiyorum. Yoksa kafayı yiyeceğim gerçekten içime atmaktan mahvoldum. Uzun olabilir lütfen kusuruma bakmayın.
Hoşlandığım çocuk geçen yaz memleketinden çok yakın olan çocukluk arkadaşım ve ailesinin yanına gelmişti. Biz de kapı komşusuyuz.Sürekli görüyordum. Arkadaşıma gittiğimde de görüyordum ama ne bir merhaba ne de iletişime geçmek için ufacık bir hareketlenme hiçbir şey olmamıştı ne onun tarafından ne de benim tarafımdan.
Ben arkadaşıma gittikçe onu görüyordum ve çok gariptir ki hiç kimseye olmasa da o çocuğa karşı hep utangaçtım. O salona geldiğinde ya da balkonda otururken oraya geldiğinde hep başımı eğerdim. Bilmiyorum ama çok utanıyordum. Çok ağırbaşlı duruyordu. Çok yakışıklı değildi ama sanırım öyle ağırbaşlı olması beni etkilemişti. Ben bu çocuktan hoşlandığımı fark ettim. Hatta memleketine döneceği günden bir önceki gece ben balkondayken onun eve yürüdüğünü görmüştüm ve bir daha göremeyeceğim diye ağlamıştım.
Neyse memleketine döndü o ama benim hep aklımdaydı. Facebook'tan eklemeye cesaret edemedim ama onu tanımayı çok istiyordum en azından neler paylaşıyor nasıl bir hayatı var hiç konuşmasak da profilinden anlayabilirim az çok diyordum. Kendi hesabımdan eklemeye cesaretim yoktu ben de sahte bir hesap açtım ve ekledim. Kabul etmiş,mesaj atmış selam diye. Ben de mesaj attım. Konuşmaya başladık,daha 10. mesaj olmadan telefon numarasını verdi. Tabi ben mesaj filan atmadım. 1 haftaya yakın konuştuk,tabi konuştukça sohbetler arkadaşlık çerçevesinden çıkmaya başladı. Bebeğim,canım demeye başladı. Ben bu şekilde konuşmak istemiyordum çünkü zaten onunla sohbet etmek amacıyla eklememiştim. Neyse onunla konuşuşmaya devam ettim. Tabi o arada kuzenim de başkalarıyla konuşuyordu. Sohbet ettiğimiz başka kişiler de vardı ama sadece sohbet ediyorduk. Bir gün kuzenimle oturuyorduk acaba başka bir kız eklese ne yapar dedim? Bilmem dedi. Başka bir hesap daha açıp ekledik. Ona da mesaj attı. Konuşmaya başladı. Ben ilk eklediğim hesapla konuşmasını 10 gün kadar sonra bir şekilde bitirdim. Konuşmak istemediğimi söyleyince cevap bile yazmadı,hemen arkadaşlarından çıkarmış. Ben de o hesabı kapattım. Ama ikinci eklediğim hesaba mesaj atıyordu,konuşuyordu. Tabi ben de mesaj atıyordum. Neyse bu kıza da belli bir zaman sonra bebeğim,canım filan demeye başladı. Bir gün facebooktan zor oluyor telefondan konuşalım dedi ve numarasını verdi. Baya zaman onu oyaladım,mesaj atmadım. Bu arada o da bizim memleketimizi kazandığını öğrendi sonuçlar açıklanınca ben de başka memleketi kazandım. O geldi,ben gittim.
Gittikten sonra da baya zaman mesaj atmadım ama çok ısrar ediyordu ben de en son attım mesaj. Telefondan mesajlaşmaya başladık,sürekli mesajlaşıyorduk. Artık hiç arkadaş gibi değildik. Ne o,ne de ben. Hatta bu cinsellikle ilgili de konuşmaya başladı. İştge seninle yan yana gelince kaçışın yok olacak muhakkak,sen benim olduktan sonra her zaman zamanı vs. deyip duruyordu. Sonra sürekli bunlarla ilgili konuşmaya başladı. Sürekli kavga eder şekilde konuşmalar,düzgün konuşunca cinsellikle ilgili muhabbet etmeye çalışmalar,sonra cinsellik yüzünden tartışmalar hep böyle gidiyordu. Ama gece uyuduğum zaman tabi o benim olduğumu bilmiyor,gecenin bir yarısı güzel mesajlar atıyor kıza,onu çok sevdiğini söylüyor. 1 ay kadar bu şekilde konuşmaya devam ettik. Ama ben çok üzülüyordum çünkü çocuk karşısındaki kişinin sahte bir insan kimliğine bürünmüş bambaşka biri olduğunu bilmiyordu. Bir gün konuşurken artık vicdanımın beni aşırı şekilde rahatsız etmesinden dolayı dayanamadım ve konuşmak istemediğimi belirten şeyler söyledim. Çok ısrar etti,konuşalım bitmesin,kavga etsek de mutluyduk biz,seviyorum seni gibi birçok şey söyledi. Ama ben girdiğim günahları daha da çoğaltmak istemiyordum. Başka bir hattım vardı,konuşmayı bırakınca onu kullanmaya başladım. O hesabı da dondurdum. Tabi arada açıp bakıyordum neler yapmış diye sonra yeniden kapatıyordum.
Neyse geçen gün evde otururken 'Acaba whatsappı var mı?' diye düşünüyordum sonra numarası geldi aklıma,rehbere kaydettim baktım whatsapp hesabı var. Durumuna da 'Aklımdan çıkmıyor. Aklım çıkıyor, o çıkmıyor.' yazmış. Biz onunla konuşalı 1 yıl oldu. Acaba o sözleri ikinci konuştuğu kız için mi yazdı?
Zaten 1 yıldır sürekli yaptığım günahları,hataları düşünüyorum. İçim içimi yiyor. Bir de yazdığı o yazıyı görünce tamamen mahvoldum.
Eğer o kız için yazmışsa benim yüzümden,benim yaptığım bir hata yüzünden hala acı çekiyor demektir.
Onu seviyorum,daha doğrusu seviyormuşum bunu anladım. Ama ona yaptıklarım sevgimin önüne geçiyor. Vicdanım beni hiç rahat bırakmıyor. Düşündükçe delirecek gibi oluyorum. Ne yaptım ben Allah'ım? Neler yaptım?
Ondan helallik alamam. Ona mesaj atıp her şeyi söylemek istiyorum ama yapamıyorum çünkü onu tanıdığım kadarıyla ne hakkını helal eder, ne de hataya düşmüş olacağıma inanır. Çok inatçı biri ve asla ama asla hakkını helal etmez.
Haklı da.
Siz canınızı yakan bir insanı affeder miydiniz?
Ya hala o sahte olan kızı seviyorsa? Allah'ım kafayı yiyeceğim.
Ben neler yaptım böyle?
Yemin ederim bu kadar ileri gidileceğini bilsem asla eklemezdim.
Zaten şimdi ki aklım olsa asla yapmazdım geçen sene yaptıklarımı.
Kızlar ben bir hata yaptım.
Hatta hayatımın en büyük hatasını yaptım.
Allah'a kendimi nasıl affettireceğim.
O çocuğun acı çekmesine nasıl engel olacağım?
Bana kızabilirsiniz. Haklısınız da. Çünkü yaptıklarım gerçekten normal şeyler değil. Ama olaylar sanki benim elimde olmadan gelişti. İpin ucu kaçtı,gitti,kontrol edemedim sonra ben.
Ama şimdi ki aklım olsa asla eklemezdim asla.
Diğer eklediğimiz insanlar için de çok üzülüyorum ama onlarla sadece sohbet etmiştik,böyle şeyler olmamıştı.
Ama bu çok farklıydı ya bilmiyorum. Çok üzgünüm çok.
Daha önce konu açmıştım.
Çok yakın bir arkadaşımdan hoşlanmaya başlamıştım ve bu beni çok rahatsız etmişti.
Ama ALLAH'a şükürler olsun ki bu çok uzun sürmedi.
Akıl karışıklığıydı sanırım ama çok şükür geçti gitti.
Ondan önce çok sevdiğim birisi vardı sanırım onu unutmaya çabalarken çok yakın olan bu arkadaşımın davranışları hoşuma gitmişti.
Ama şu anda arkadaşıma karşı farklı duygular beslemiyorum,arkadaşım olarak çok seviyorum iyi ki de böyle.
Ama unutmaya çalıştığım o çocuk aklımdan hiç çıkmıyor.
Size her şeyi yazmak istiyorum. Yoksa kafayı yiyeceğim gerçekten içime atmaktan mahvoldum. Uzun olabilir lütfen kusuruma bakmayın.
Hoşlandığım çocuk geçen yaz memleketinden çok yakın olan çocukluk arkadaşım ve ailesinin yanına gelmişti. Biz de kapı komşusuyuz.Sürekli görüyordum. Arkadaşıma gittiğimde de görüyordum ama ne bir merhaba ne de iletişime geçmek için ufacık bir hareketlenme hiçbir şey olmamıştı ne onun tarafından ne de benim tarafımdan.
Ben arkadaşıma gittikçe onu görüyordum ve çok gariptir ki hiç kimseye olmasa da o çocuğa karşı hep utangaçtım. O salona geldiğinde ya da balkonda otururken oraya geldiğinde hep başımı eğerdim. Bilmiyorum ama çok utanıyordum. Çok ağırbaşlı duruyordu. Çok yakışıklı değildi ama sanırım öyle ağırbaşlı olması beni etkilemişti. Ben bu çocuktan hoşlandığımı fark ettim. Hatta memleketine döneceği günden bir önceki gece ben balkondayken onun eve yürüdüğünü görmüştüm ve bir daha göremeyeceğim diye ağlamıştım.
Neyse memleketine döndü o ama benim hep aklımdaydı. Facebook'tan eklemeye cesaret edemedim ama onu tanımayı çok istiyordum en azından neler paylaşıyor nasıl bir hayatı var hiç konuşmasak da profilinden anlayabilirim az çok diyordum. Kendi hesabımdan eklemeye cesaretim yoktu ben de sahte bir hesap açtım ve ekledim. Kabul etmiş,mesaj atmış selam diye. Ben de mesaj attım. Konuşmaya başladık,daha 10. mesaj olmadan telefon numarasını verdi. Tabi ben mesaj filan atmadım. 1 haftaya yakın konuştuk,tabi konuştukça sohbetler arkadaşlık çerçevesinden çıkmaya başladı. Bebeğim,canım demeye başladı. Ben bu şekilde konuşmak istemiyordum çünkü zaten onunla sohbet etmek amacıyla eklememiştim. Neyse onunla konuşuşmaya devam ettim. Tabi o arada kuzenim de başkalarıyla konuşuyordu. Sohbet ettiğimiz başka kişiler de vardı ama sadece sohbet ediyorduk. Bir gün kuzenimle oturuyorduk acaba başka bir kız eklese ne yapar dedim? Bilmem dedi. Başka bir hesap daha açıp ekledik. Ona da mesaj attı. Konuşmaya başladı. Ben ilk eklediğim hesapla konuşmasını 10 gün kadar sonra bir şekilde bitirdim. Konuşmak istemediğimi söyleyince cevap bile yazmadı,hemen arkadaşlarından çıkarmış. Ben de o hesabı kapattım. Ama ikinci eklediğim hesaba mesaj atıyordu,konuşuyordu. Tabi ben de mesaj atıyordum. Neyse bu kıza da belli bir zaman sonra bebeğim,canım filan demeye başladı. Bir gün facebooktan zor oluyor telefondan konuşalım dedi ve numarasını verdi. Baya zaman onu oyaladım,mesaj atmadım. Bu arada o da bizim memleketimizi kazandığını öğrendi sonuçlar açıklanınca ben de başka memleketi kazandım. O geldi,ben gittim.
Gittikten sonra da baya zaman mesaj atmadım ama çok ısrar ediyordu ben de en son attım mesaj. Telefondan mesajlaşmaya başladık,sürekli mesajlaşıyorduk. Artık hiç arkadaş gibi değildik. Ne o,ne de ben. Hatta bu cinsellikle ilgili de konuşmaya başladı. İştge seninle yan yana gelince kaçışın yok olacak muhakkak,sen benim olduktan sonra her zaman zamanı vs. deyip duruyordu. Sonra sürekli bunlarla ilgili konuşmaya başladı. Sürekli kavga eder şekilde konuşmalar,düzgün konuşunca cinsellikle ilgili muhabbet etmeye çalışmalar,sonra cinsellik yüzünden tartışmalar hep böyle gidiyordu. Ama gece uyuduğum zaman tabi o benim olduğumu bilmiyor,gecenin bir yarısı güzel mesajlar atıyor kıza,onu çok sevdiğini söylüyor. 1 ay kadar bu şekilde konuşmaya devam ettik. Ama ben çok üzülüyordum çünkü çocuk karşısındaki kişinin sahte bir insan kimliğine bürünmüş bambaşka biri olduğunu bilmiyordu. Bir gün konuşurken artık vicdanımın beni aşırı şekilde rahatsız etmesinden dolayı dayanamadım ve konuşmak istemediğimi belirten şeyler söyledim. Çok ısrar etti,konuşalım bitmesin,kavga etsek de mutluyduk biz,seviyorum seni gibi birçok şey söyledi. Ama ben girdiğim günahları daha da çoğaltmak istemiyordum. Başka bir hattım vardı,konuşmayı bırakınca onu kullanmaya başladım. O hesabı da dondurdum. Tabi arada açıp bakıyordum neler yapmış diye sonra yeniden kapatıyordum.
Neyse geçen gün evde otururken 'Acaba whatsappı var mı?' diye düşünüyordum sonra numarası geldi aklıma,rehbere kaydettim baktım whatsapp hesabı var. Durumuna da 'Aklımdan çıkmıyor. Aklım çıkıyor, o çıkmıyor.' yazmış. Biz onunla konuşalı 1 yıl oldu. Acaba o sözleri ikinci konuştuğu kız için mi yazdı?
Zaten 1 yıldır sürekli yaptığım günahları,hataları düşünüyorum. İçim içimi yiyor. Bir de yazdığı o yazıyı görünce tamamen mahvoldum.
Eğer o kız için yazmışsa benim yüzümden,benim yaptığım bir hata yüzünden hala acı çekiyor demektir.
Onu seviyorum,daha doğrusu seviyormuşum bunu anladım. Ama ona yaptıklarım sevgimin önüne geçiyor. Vicdanım beni hiç rahat bırakmıyor. Düşündükçe delirecek gibi oluyorum. Ne yaptım ben Allah'ım? Neler yaptım?
Ondan helallik alamam. Ona mesaj atıp her şeyi söylemek istiyorum ama yapamıyorum çünkü onu tanıdığım kadarıyla ne hakkını helal eder, ne de hataya düşmüş olacağıma inanır. Çok inatçı biri ve asla ama asla hakkını helal etmez.
Haklı da.
Siz canınızı yakan bir insanı affeder miydiniz?
Ya hala o sahte olan kızı seviyorsa? Allah'ım kafayı yiyeceğim.
Ben neler yaptım böyle?
Yemin ederim bu kadar ileri gidileceğini bilsem asla eklemezdim.
Zaten şimdi ki aklım olsa asla yapmazdım geçen sene yaptıklarımı.
Kızlar ben bir hata yaptım.
Hatta hayatımın en büyük hatasını yaptım.
Allah'a kendimi nasıl affettireceğim.
O çocuğun acı çekmesine nasıl engel olacağım?
Bana kızabilirsiniz. Haklısınız da. Çünkü yaptıklarım gerçekten normal şeyler değil. Ama olaylar sanki benim elimde olmadan gelişti. İpin ucu kaçtı,gitti,kontrol edemedim sonra ben.
Ama şimdi ki aklım olsa asla eklemezdim asla.
Diğer eklediğimiz insanlar için de çok üzülüyorum ama onlarla sadece sohbet etmiştik,böyle şeyler olmamıştı.
Ama bu çok farklıydı ya bilmiyorum. Çok üzgünüm çok.
Son düzenleyen: Moderatör:
