Kızlar öncelikle merhaba, ben bir kaç aydır biriyle görüşüyorum, kendisi daha önce evlenmiş fakat 2 senedir ayrılar ama henüz boşanma davası gerçekleşmemişti, sevgilim mesleği gereği Şırnaktaydı karşı tarafta başka şehirde olduğu için ertelendi sürekli. Her neyse sevgilim yarın nihayet anlaşmalı boşanma için gidiyor. Bu hafta boşanma için mahkemede beraber bulunacaklar. Evet bu gayet normal bir durum sonuçta bitmiş gitmiş bir şey ama duygularımı tarif edemiyorum üzerimde agresiflik var, uzun süre sonra yüz yüze gelecekler eski anılar canlanır mı, eski duyguları hisseder mi, onu görünce özlediğini hisseder mi diye içimde hep bir soru işareti. Bu şüpheleri onunla paylaşsam mı paylaşmasam mı bilemiyorum karar da veremiyorum, kendisi de zor bir süreçten geçecek ama ben ona bu konuyu hiç açmıyorum içim içimi yese bile bir şey yokmuş gibi davranıyorum, destek çıkmam gerekiyor mu onu da bilmiyorum ikilemdeyim… boşanma sebebi ise karşı taraf aldatmış, nasıl bir yol izlemeliyim bu süreçte lütfen yardımcı olursanız çok sevinirim
valla başka ülkede olsa bile boşanmalar olur, davalar sürer.. ne alaka .
sızı kandırmıs, sız de ınanın her hıkayesıne ınanmıs bır de burda yazıyorsunuz. ya da bır arkadasınız sıze demıyor mu allah askına bunları.
apacık ortada hersey....
cocuk var mı bılmıyorum ama mahkemede gorecek , anılar canlanır mı, ozler mı dıye bıle suphen varsa neden bu adamlasın yahu. adam da bıttıgıne ınanmıyorsun ama adamlasın. kaldı kı bıtmedıgın korkun varsa, dedıgım gıbı cocuk varsa. afedersin ama cinnet gecırırsın sen. cunku hep ve hep gorecek cocugun annesini.
kimseye de destek cıkmayın, yukunu almayın, sızden oncekı hayatı bu. sıze kızgınım, sasırıyorum ama bu konunun dısında, ıster bu adam olsun ıster baskası. kımsenın yukunu, acısını, derdını, travmalarını dert etmeyın. esım, cocugu ıcın aglardı ıkı guzel sohbet edemezdık eglencelı bır yere gıtsek, ben bır bıra ıcıp eglenmek kafa dagıtmak dusunurken, esım hemen aglardı, bana antıdepresan gıbı oluyor ve kendımı bırakıp aglıyorum napıyım derdı.
abılerı ablaları, annesıne babasına ve esıme yapmadık kotulugu bırakmadılar, cok hayırsız ınsanlar. hatta serefsız desem yalan olmaz. neyse buna da uzulur dururdu.
kısacası adamın aglama duvarı oldum, sonra ben yuklerımden dolayı mutsuz, agresıf bırı olarak gorunen, suclanan taraf oldum.
bosverın allah askına, kımsenın hayatı kolay degıl, herkes bırbırıne yuklerı ıle mı gelecek allah askına.
