Arkadaşlar dilimin döndüğü kadar olanı biteni anlatmaya çalışayım...bunları yazarken bile konuya nerden başlayacağımı bilmiyorum...umarım yazdıklarımı anlarsınız...
ben 29 yaşında genç bir bayanım...açıköğretim kamu yönetimi bölümü son sınıf öğrencisiyim...şu an herhangi bir işte çalışmıyorum...8 sene önce annem vefat etti...ve annemin vefatından 6 ay sonra da babam işinden emekli oldu....annem vefat etmeden önce birkaç senelik bir iş hayatım olmuştu ama berbat geçmişti....annemin vefatı ve babamın emekliliği sonucu ben işi bırakmak zorunda kaldım ve hem babama gözkulak olmak onu teselli etmek ona arkadaş olmak, hem de evin işlerini yürütmeye devam etmek adına ev kızı haline geldim....şu an babamla birlikte yaşıyorum....
ancak babam da herhangi bir başka işle uğraşmadığı ve bu şehirde hiç tanıdık çevresi olmadığı için hiç dışarı çıkmıyor anlayacağınız sürekli burun burunayız....bu şehirde ne o ne de ben çevre edinemedik...çünkü daha önce ömrümüzün yarısı başka bir şehirde geçmişti ve oranın yaşantısına uygun kişileriz seneler geçmesine rağmen adapte olamadık....
neyse durum böyleyken aileden bir yakınımın iş icabı dolayısıyla eskiden yaşamış olduğumuz ve sevdiğim şehire tayini çıktı ve ben bu durumu fırsat olarak görmeye başladım....
çünkü yakınımızı görmek için sık sık o şehire gidip ziyaretlerde bulunacağız...belki o arada beni gören beğenen birileri olur da
yani hayırlısıyla o sevdiğim şehirden hayırlı bir kısmet bulup evlenip oraya yerleşmeyi düşünüyorum....bu yaşıma kadar beni 1 tane bile isteyen çıkmadı..ben oysa aile terbiyesi çok iyi olan ve babam için bile hayatımı feda edebilecek kadar duyarlı bir insanımdır....onu evde bırakıp dışarılarda çıkıp gezmiyorum...o onaylamıyor diye arkadaş sevgili edinmiyorum...ama bu böyle gitmez...
böylece hem istediğim şehirde yaşamış olurum hem de kendi hayatımı kurarım....
babam istanbulda kalmakta ısrarlı olduğu için ve şehir değiştirmeye sıcak bakmadığı ve oturduğu evi çok sevdiği değiştirmek istemediği için....başka çare düşünemiyorum..çünkü ben istanbulda yaşamak istemiyorum ve de artık bu şekilde yaşamaya devam etmek istemiyorum...çünkü çevrem yok sosyal imkan yok..çıkıp gezemiyorum...30 a geldim ama 40 ında 50 sinde aynı şeyi yapıyor olmak istemiyorum....
size sorum şu ki...ben kısmet bulup evlenmeden önce kendimde düzeltmek istediğim sorunlar var...sağlık sorunları, güzellik sorunları, psikolojik sorunlar ve sosyal çekingenlik gibi çeşitli dertlerim var...ideal eşimi bulmadan önce kendime çeki düzen vermek istiyorum ancak değişmeye hangi alandan başlasam bilmiyorum ? önce hangi konuya eğileyim sonra hangisine geçeyim...mesela fazla kilolarım var ben bunu dert etmezken babam benden fazla dert ediyor...ben de tam aksi psikolojiyi düzeltmenin daha önemli olduğunu düşünüyorum..
kısacası ben başka bir şehirden kısmetimi arıyorum ama onun karşısına olmak istediğim şekilde güvenle çıkmak istiyorum...beni beğenerek almasını isterim...
ben 29 yaşında genç bir bayanım...açıköğretim kamu yönetimi bölümü son sınıf öğrencisiyim...şu an herhangi bir işte çalışmıyorum...8 sene önce annem vefat etti...ve annemin vefatından 6 ay sonra da babam işinden emekli oldu....annem vefat etmeden önce birkaç senelik bir iş hayatım olmuştu ama berbat geçmişti....annemin vefatı ve babamın emekliliği sonucu ben işi bırakmak zorunda kaldım ve hem babama gözkulak olmak onu teselli etmek ona arkadaş olmak, hem de evin işlerini yürütmeye devam etmek adına ev kızı haline geldim....şu an babamla birlikte yaşıyorum....
ancak babam da herhangi bir başka işle uğraşmadığı ve bu şehirde hiç tanıdık çevresi olmadığı için hiç dışarı çıkmıyor anlayacağınız sürekli burun burunayız....bu şehirde ne o ne de ben çevre edinemedik...çünkü daha önce ömrümüzün yarısı başka bir şehirde geçmişti ve oranın yaşantısına uygun kişileriz seneler geçmesine rağmen adapte olamadık....
neyse durum böyleyken aileden bir yakınımın iş icabı dolayısıyla eskiden yaşamış olduğumuz ve sevdiğim şehire tayini çıktı ve ben bu durumu fırsat olarak görmeye başladım....
çünkü yakınımızı görmek için sık sık o şehire gidip ziyaretlerde bulunacağız...belki o arada beni gören beğenen birileri olur da
yani hayırlısıyla o sevdiğim şehirden hayırlı bir kısmet bulup evlenip oraya yerleşmeyi düşünüyorum....bu yaşıma kadar beni 1 tane bile isteyen çıkmadı..ben oysa aile terbiyesi çok iyi olan ve babam için bile hayatımı feda edebilecek kadar duyarlı bir insanımdır....onu evde bırakıp dışarılarda çıkıp gezmiyorum...o onaylamıyor diye arkadaş sevgili edinmiyorum...ama bu böyle gitmez...
böylece hem istediğim şehirde yaşamış olurum hem de kendi hayatımı kurarım....
babam istanbulda kalmakta ısrarlı olduğu için ve şehir değiştirmeye sıcak bakmadığı ve oturduğu evi çok sevdiği değiştirmek istemediği için....başka çare düşünemiyorum..çünkü ben istanbulda yaşamak istemiyorum ve de artık bu şekilde yaşamaya devam etmek istemiyorum...çünkü çevrem yok sosyal imkan yok..çıkıp gezemiyorum...30 a geldim ama 40 ında 50 sinde aynı şeyi yapıyor olmak istemiyorum....
size sorum şu ki...ben kısmet bulup evlenmeden önce kendimde düzeltmek istediğim sorunlar var...sağlık sorunları, güzellik sorunları, psikolojik sorunlar ve sosyal çekingenlik gibi çeşitli dertlerim var...ideal eşimi bulmadan önce kendime çeki düzen vermek istiyorum ancak değişmeye hangi alandan başlasam bilmiyorum ? önce hangi konuya eğileyim sonra hangisine geçeyim...mesela fazla kilolarım var ben bunu dert etmezken babam benden fazla dert ediyor...ben de tam aksi psikolojiyi düzeltmenin daha önemli olduğunu düşünüyorum..
kısacası ben başka bir şehirden kısmetimi arıyorum ama onun karşısına olmak istediğim şekilde güvenle çıkmak istiyorum...beni beğenerek almasını isterim...
Son düzenleme:
ama direk kendinizi ankaradan eş bulcam diye şartlandırırsanız önünüze çıkan alternatifleri de görmezden gelirsiniz..
