Herkese merhabalar,
Bir önceki konumda boşanmak istediğini fakat cesaretim olmadığını yazmıştım, nasıl söyleyeceğim vs gibi şeyler yazmıştım.
Aradan zaman geçti , eş kişisiyle ayrılmak istediğimi , bebeğimizin birşeyleri yoluna girdikten sonra artık onunla devam etmek istemediğimi dile getirdim kabul etmedi lakin kararlı olduğumu biliyor, artık ev arkadaşıyız .
Ama annem hiç olmadığı kadar artık beni bunaltmaya başladı.
Delirmek üzereyim. Evet kapım hep açık sana diyor diyor da.
Arıyor sürekli dışarı çıkarken çocuğa suyunu aldın mı meyve yedirme dışarıda soğuk , battaniyesini sıkı sar üşümesin çocuk. Her gün yemeğini taze yap çocuğun ne bu iki günlük yemek ben size yedirdim mi de sen çocuğa yediriyosun . Her gün pilav makarna yedir tok tutsun yemeğine tereyağ kat . Görüntülü konuşuyorsak hırkası ince yelek de giydir belini ört. Hafif bir hapşırma duysa bak gördün mü üşüttün çocuğu . Gece ağlasa korksa ordayken çocuğu üşüttün. Kafayı üşütme ye takmış . Geçen annemle komşuya gittik asnnem içeride otururken çocuğum yanımdaydi ayağı takıldı düştü içeriden koşa koşa gelip bağırdı çocuk ağlarken kucağımdan aldı , sen lafa dalio bakmıyosun çocuğa Allah cezanı versin dedi . Sen ne diyosun ya anne dedim babasından betersin sakin ol noluyo benden çok üzülemezsin dedim. Git oklavayi alda döv beni dedi . Oturup ağlamamak için kendimi zor tuttum benim ne kadar zorluk çektigi ne kadar dikkatli ve kontrolcü bir anne olduğumu en iyi sen biliyosun dedim . Kayınvalide senin gibi davransa bin türlü laf edersin sen diye böylesin ben senin kızınım benim ilgiye Şefkate ihtiyacım var çocuğumu ben zaten herkesten çok seviyorum diyorum . Anlamak istemiyor tabi kızım diyor ama devam ediyor.
Hiç kavga etmemiş ben artık her telefon açtığında çabucak kapatıyorum çünkü tartışıyoruz yoruldum artık .
Kaç yaşındayım çocuğum kaç yaşına gelmiş beni bu kadar yönlendirmesine tahammül edemiyorum .
Geçen rüyasında anne ben biriyle evleneceğim demişim , oda kafana göre bundan sonra kimseyi seviyorum diyemezsin bundan sonra benim sözüm geçerli demiş . Anlıyorum ki ayrıldıktan sonra hayatımı zindana çevirecek . Zaten gençkende arkadaşlarımla görüşmeme izin vermezdi eve gelsinler ben giderim derdi . Hiç bir yere göndermezdi. Erkekle konuşmayı ayıp sayardi ve saçma birşey örnek lisede süveter den önden gömleği çıkardım diye bilmem ne mi olcaksin başımıza diye benimle tartışmisti .
Ben hep uyumlu ve sakin bir insandm annem diye ses çıkarmaz karşı gelmezdm . Ama bu kadar müdahale etmesi evliyken şuan çok fazla hat safhada bundan önceki zamanlarda kesinlikle yoktu . Şimdi sanki emir vermeye arıyor. Şuan en azından eş kişisiyle konuşmasamda bir destehi olmasada en azından kendi düzenim diyorum . Evde kimse karışmıyor görüşmüyor, neyi nasıl istersem öyle yapıyor öyle geziyorum . Ama annemde öyle değil , buzdolabını çok açık tutma bozulur musluğu çevirme kırılır. Çok iyi olmasına çok iyi ama iki huyu beni benden alıyor aşırı kontrolcü tavrı ve nerde nasıl davranacağını kestirememek . Bun un için bir psikolog görüşmesi ayarladım 2 seans sonra doktor tedaviye ihtiyacınız yok demiş . Çünkü annemi biliyorum benim onun bunun aklına ihtiyacm yok diyecek m böyle işte kızlar biraz içimi dökmek istedim bana bir akıl verij nasıl bir yol izlemeli . Boğuluyorum