Öncelikle çok çok üzüldüm sizin için
Bazı anneler maalesef böyle, onlara sorsanız sizin iyiliğinizi düşünür ama bilerek (!) yada bilmeyerek en büyük zararı size anneniz verir.. Bunu bilmek sizi rahatlatır mı bilmem ama bu durumda olan sadece siz değilsiniz , benim bir kamu kuruluşunda yönetici olan arkadaşım eşinden boşanacağı zaman( bu arada kocası kızcağızı terketti) annesi o kadar bunaltmıştık, arkadaşım
“benim düşmana ihtiyacım yokmuş, sen varmışsın” demişti annesine
Burada arkadaşımın işini belirtmemi yanlış anlama; okusan da okumasanda, işin olsada olmasada , çocuğun olsa da olmasa da ezilen hep kadın hep kadın !!!
Senin annen bir kadın olarak bile seni eziyor, boşanacak olan oğlu olsaydı tavrı bu mu olur du acaba?
Benden sana tavsiye kulaklarını tıkamayı öğren, kimse seni ve çocuğunu senden iyi koruyamaz...
Bende hoş olmayan şeyler yaşadım, bu süreçte yaptığım en iyi şey kimsenin ne dediğiyle ilgilenmemek oldu sanırım.. Sende öyle yap, ne kadar az yıpranırsan be seni ne kadar az yıpratmalarına müsade edersen o kadar iyi olursun, hem kendin hem evladın için.. Ne kadar şanşlısın özel bir evladın var, ne duyguları ne ruhu hiç kirlenmeyecek , hep bir melekle yaşayacaksın..