Kendimi sevsem de olmuyorDaha yaşın 25. Herkesten önce sen kendini sevmelisin. Sen kendine değer vermezsen kimse vermez. Mutlu oldukça mutluluğu daha çok çekeceksin
Siz kendinizi sevin , değer verin inanın her şey insanın kendini sevmesiyle başlıyor. Bu kadar negatif olmanıza gerek yok belkide nasibinizdeki kişi daha karşınıza çıkmamıştır. Bu kadar yüklenmeyin kendinize. Bi kaç ilişki deneyimim oldu benim ama keşke doğru düzgün insanlarla konuşsaydım diyorum.Umarım karşınıza gerçekten sizi çok seven bir çıkarO kadar doluyum o kadar mutsuzum ki buraya içimi dökmekten başka bir şey yapamiyorum. Hayata dair yaşama dair hiçbir motivasyonum enerjim yok hani insani hayata bağlayan şeyler olur ya bende hicbir sey yok boşuna yasiyormusum gibi geliyor. Zaten bu yaşıma kadar boşa yaşadığımı düşünüyorum. Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde anlatacak hicbir şeyim olmuyor çünkü hicbir sey yaşamadım ve yaşamamaya devam ediyorum. Sadece günleri ayları yılları deliriyorum evden çık işe git (iş yerinde de mutsuzum) işten eve gel. Sosyalleş diyeceksiniz ama sosyalleşmek de içimden gelmiyor. Yaşıtlarım enerjik mutlu geziyor tozuyor aşık oluyor sevgilileriyle eşleriyle hayatın tadını cikariyolar bir de kendime bakıyorum ne gezme isteği var ne de aşka dair bir şey. Sevilmeme duygusu beni bitiriyor süründürüyor resmen. Bu zamana kadar herhangi birinin aşık olduğu kiz olamamak, hep yalniz olmak ve yıllar geçmesine rağmen bu konuda herhangi bir ilerleme katedemememk bütün enerjimi sömürüyor ne yapacağımı bilmiyorum
Her rüzgar vaktinde eser bunu unutma.O kadar doluyum o kadar mutsuzum ki buraya içimi dökmekten başka bir şey yapamiyorum. Hayata dair yaşama dair hiçbir motivasyonum enerjim yok hani insani hayata bağlayan şeyler olur ya bende hicbir sey yok boşuna yasiyormusum gibi geliyor. Zaten bu yaşıma kadar boşa yaşadığımı düşünüyorum. Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde anlatacak hicbir şeyim olmuyor çünkü hicbir sey yaşamadım ve yaşamamaya devam ediyorum. Sadece günleri ayları yılları deliriyorum evden çık işe git (iş yerinde de mutsuzum) işten eve gel. Sosyalleş diyeceksiniz ama sosyalleşmek de içimden gelmiyor. Yaşıtlarım enerjik mutlu geziyor tozuyor aşık oluyor sevgilileriyle eşleriyle hayatın tadını cikariyolar bir de kendime bakıyorum ne gezme isteği var ne de aşka dair bir şey. Sevilmeme duygusu beni bitiriyor süründürüyor resmen. Bu zamana kadar herhangi birinin aşık olduğu kiz olamamak, hep yalniz olmak ve yıllar geçmesine rağmen bu konuda herhangi bir ilerleme katedemememk bütün enerjimi sömürüyor ne yapacağımı bilmiyorum
Bu bir süreç değil ki. 3 ay kendimi sevdim bir şey değişmedi falan. Bunu kendine bir huy edeceksinKendimi sevsem de olmuyor
Bedeninizi seviyor musunuz?O kadar doluyum o kadar mutsuzum ki buraya içimi dökmekten başka bir şey yapamiyorum. Hayata dair yaşama dair hiçbir motivasyonum enerjim yok hani insani hayata bağlayan şeyler olur ya bende hicbir sey yok boşuna yasiyormusum gibi geliyor. Zaten bu yaşıma kadar boşa yaşadığımı düşünüyorum. Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde anlatacak hicbir şeyim olmuyor çünkü hicbir sey yaşamadım ve yaşamamaya devam ediyorum. Sadece günleri ayları yılları deliriyorum evden çık işe git (iş yerinde de mutsuzum) işten eve gel. Sosyalleş diyeceksiniz ama sosyalleşmek de içimden gelmiyor. Yaşıtlarım enerjik mutlu geziyor tozuyor aşık oluyor sevgilileriyle eşleriyle hayatın tadını cikariyolar bir de kendime bakıyorum ne gezme isteği var ne de aşka dair bir şey. Sevilmeme duygusu beni bitiriyor süründürüyor resmen. Bu zamana kadar herhangi birinin aşık olduğu kiz olamamak, hep yalniz olmak ve yıllar geçmesine rağmen bu konuda herhangi bir ilerleme katedemememk bütün enerjimi sömürüyor ne yapacağımı bilmiyorum
Bedeninizi
Kendime değer vermem için sebebim yokHayatın bizi mutlu etme borcu yok. Ben de bu aralar sizin gibiyim. Önce kendinize değer verin kendinizi sevin. Üç günlük dünya işte bugün varız ama iki dk sonramız belli değil.
Tadını çıkarmaya bakın. Mutlu olmanız birine endeksli olmasın.
Neden olmasın ?Kendime değer vermem için sebebim yok
Kendinize değer vermeniz için nasıl bir sebebiniz olmalı? Bu arada soruma cevap vermediniz bedeninizden memnun musunuz?Kendime değer vermem için sebebim yok
Bazen evet bazen hayirKendinize değer vermeniz için nasıl bir sebebiniz olmalı? Bu arada soruma cevap vermediniz bedeninizden memnun musunuz?
Ne zandir bòylesin?
Sizlancakmisin böyle durmadan, doktora git bi caresine bakı
İlaç kullanıyorumNe zandir bòylesin?
Sizlancakmisin böyle durmadan, doktora git bi caresine bak
Hayat inişlerle çıkışlarla dolu. Yolculuğa kendinizi sevmekle başlayın. Kendinize değer verdikçe gerisi gelir. Tabiki herkesin sevmeye , sevilmeye ihtiyacı vardır. Ama bazen olmuyorsa zorlamamak lazım. Akışına bırakın. Hayat bir süreç, sonuca odaklanmayın. Her güzel şeyin bir zamanı vardır. Şuan belki de psikolojik olarak böyle karamsar düşündüğünüz için hayatınıza birisi girmiyor olabilir. Enerjiniz değiştikçe, kendinize ruhsal, fiziksel öz bakım yaptıkça özgüveniniz de artar. İnsanlara yaydığınız enerji de hissedilir . Karşınıza iyi birisi çıkar bir gün. Ümidinizi yitirmeyin.O kadar doluyum o kadar mutsuzum ki buraya içimi dökmekten başka bir şey yapamiyorum. Hayata dair yaşama dair hiçbir motivasyonum enerjim yok hani insani hayata bağlayan şeyler olur ya bende hicbir sey yok boşuna yasiyormusum gibi geliyor. Zaten bu yaşıma kadar boşa yaşadığımı düşünüyorum. Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde anlatacak hicbir şeyim olmuyor çünkü hicbir sey yaşamadım ve yaşamamaya devam ediyorum. Sadece günleri ayları yılları deliriyorum evden çık işe git (iş yerinde de mutsuzum) işten eve gel. Sosyalleş diyeceksiniz ama sosyalleşmek de içimden gelmiyor. Yaşıtlarım enerjik mutlu geziyor tozuyor aşık oluyor sevgilileriyle eşleriyle hayatın tadını cikariyolar bir de kendime bakıyorum ne gezme isteği var ne de aşka dair bir şey. Sevilmeme duygusu beni bitiriyor süründürüyor resmen. Bu zamana kadar herhangi birinin aşık olduğu kiz olamamak, hep yalniz olmak ve yıllar geçmesine rağmen bu konuda herhangi bir ilerleme katedemememk bütün enerjimi sömürüyor ne yapacağımı bilmiyorum
Yardım alınca da maalesef bunlar söyleniyor. Konu sahibinin yazdıkları ve yanında ek olarak bazı sorunlar da var hayatımda. Uzman desteği de alıyorum, depresyonda olduğum söylendi. Fakat neredeyse her seansın sonu bu döngüden ancak benim cabamla çıkacağım noktasına geliyor. Ama dediğiniz gibi insan bu durumdayken de o gücü bulamıyor kendinde. Çabalıyorum ama boşa kürek çekiyormuşum gibi geliyor. Bir noktadan sonra da insan nasıl cabalayacigini bilemiyor, yoruluyor.Arkadaşlar öyle bir yazıyorsunuz ki ‘çık gez dolaş’ ‘ yeni yerler gör’ ; ‘arkadaş edin’, falan. Şey de yazın isterseniz ‘bol su iç, duşa gir, kitap oku güneşi selamla hayatı sev falan güzellemeleriBu resmen hastalık, isteksizlik depresyon bunlar çabuk toparlanmıyor. Siz sanıyorsunuz ki (ya da bazınız) depresyonda da olsak, ölsek de kalsak da, o kuyudan kendimiz rahatlıkla çıkabiliriz çok güçlü olmalıyız falan filan. O öyle değil işte bazen insan güçlü olamıyor bazen depresyondan çıkacak gücü asla kendinde bulamıyorsun. Gez dolaş arkadaş bul derken bile hayalimde 500 tl kaybettim şuan. Her şey parayla malesef. Yardım almakta fayda var direkt psikiyatriste gidin derim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?