- Konu Sahibi Butfrustrated
-
- #41
Şuan güzellemiyorum. Hataya düşme aşamamı anlatıyorum. Şu an nasıl toparlanırım onu danışıyorum. Evet ailem de hiç güzel akıl vermedi. Ama oldu olan ve ben şu an bu haldeyimAna babanızın zamanında yapması gereken ve yapmadığı şeyi neden bizden bekliyorsunuz? Bizim size doğru yolu gösterme ya da ruh halinizi düzeltme gibi bir sorumluluğumuz yok ki? Şu saatten sonra ne önerisi verelim zaten? Hala aşkınızı güzelliyorsunuz.
siz 16 yaşında başlamışsınız ilişkiye hatalar da yapmışsınız.ben ailenizi yüzde yüz suçlu buluyorum .aile demek yol gösteren demek evladına maddi manevi kanat geren demek .iş hayatı istiyorsanız aileniz sizle şehire taşınacaktı .ya da siz geçerli bir meslek sahibi olup kendi kendinize yetip tek yaşayacaktınız.bunlardan hangisini yaptı aileniz ya da siz?Espri yapıyorsunuz kendinizce eğleniyosunuz ama ben bir gençlik hatası yaptım ve muhtelemen çoğunuz da benden büyüksünüz. Zaten çok kötü bir ruh halinde olduğumu paylaştım. Sizden öneri, destek isteyen, halihazırda depresyonda olan bir insana sürekli hakaret edip makara yaparak çok normal ve doğru dürüst insanlar mı oluyorsunuz?
Ailem köyde diyorum hem okumuyorsunuz hem de yorum yapıyorsunuz. Ben ne yaparsam yapayım zaten onlardan uzakta olmak zorundayım.Derinlere inersek ailesiyle anlaşamıyordur da kesin. Sevgili ailesi varken kendi ailesinin yanında kalmak bünyesine fazla gelir.
Hataya düştüğünüz aşama da güzellenecek bir aşama değil ki. Çoğu insanın “sorumsuz manyak adam” diyeceği ve arkasına bakmadan kaçacağı adamla bilmemkaç sene geçirmişsiniz, ailesinin evine yerleşerek nirvanaya çıkmışsınız.Şuan güzellemiyorum. Hataya düşme aşamamı anlatıyorum. Şu an nasıl toparlanırım onu danışıyorum. Evet ailem de hiç güzel akıl vermedi. Ama oldu olan ve ben şu an bu haldeyim
Şu an kendi kendime yetip çalışıyorum ve öyle de gidecek. . Ailem sera işiyle uğraşıyor. Şehirde bir şey yapamazlardı.siz 16 yaşında başlamışsınız ilişkiye hatalar da yapmışsınız.ben ailenizi yüzde yüz suçlu buluyorum .aile demek yol gösteren demek evladına maddi manevi kanat geren demek .iş hayatı istiyorsanız aileniz sizle şehire taşınacaktı .ya da siz geçerli bir meslek sahibi olup kendi kendinize yetip tek yaşayacaktınız.bunlardan hangisini yaptı aileniz ya da siz?
markette çalışmak için bir genç kadın köyünden ayrılmaz.o adamla vakit harcayacağınıza geçerli bir bölüm daha bitirseydiniz dil öğrenseydiniz.köyden çıkıp ne meslekler edinenler var.madem çareniz yoktu o çareyi kendiniz yaratsaydınızAilem köyde diyorum hem okumuyorsunuz hem de yorum yapıyorsunuz. Ben ne yaparsam yapayım zaten onlardan uzakta olmak zorundayım.
Zaten para yok derken bedelli yapmıştı. O sıra oldu olan. Ve arkamda durmadı dediğim an o an. Bir hafta sonra döndü zaten ve karşıma çıkmadı.Hataya düştüğünüz aşama da güzellenecek bir aşama değil ki. Çoğu insanın “sorumsuz manyak adam” diyeceği ve arkasına bakmadan kaçacağı adamla bilmemkaç sene geçirmişsiniz, ailesinin evine yerleşerek nirvanaya çıkmışsınız.
Şu anki halinizde bir şey yok. Evinizi tutmuşsunuz, işiniz var. Hayatınıza devam edeceksiniz bu şekilde. Adam askerden dönünce koşarak kucağına atlamazsanız sorun olmaz.
iyi gitsin bakalımm.başarılarrrrrrrŞu an kendi kendime yetip çalışıyorum ve öyle de gidecek. . Ailem sera işiyle uğraşıyor. Şehirde bir şey yapamazlardı.
Ben liseden beri yurtta kalıyorum hanfendi. Toplam 7.5 sene dışarıda geçti. Önlisans okudum Ankarada sonra geçici markete gireyim dedim ve kaldım böylemarkette çalışmak için bir genç kadın köyünden ayrılmaz.o adamla vakit harcayacağınıza geçerli bir bölüm daha bitirseydiniz dil öğrenseydiniz.köyden çıkıp ne meslekler edinenler var.madem çareniz yoktu o çareyi kendiniz yaratsaydınız
işte neden dil öğrenmediniz dikey geçiş için çalışmadınız?madem köy hayatını sevmiyorsunuz niye bir adamın ailesinin evinde sığıntı oldunuz?Ankara gibi her imkanın olduğu şehirde ki ben de burada yaşıyorum neden market dışında iş seçeneğiniz yok hele bir bunu düşününnn önceBen liseden beri yurtta kalıyorum hanfendi. Toplam 7.5 sene dışarıda geçti. Önlisans okudum Ankarada sonra geçici markete gireyim dedim ve kaldım böyle
Çocukluk döneminde yapılmış hatalar. Şu an yapabileceğiniz en iyi şey ders almak hepsi bu. Boşverin hayatınıza devam edin, size hata yapan insanları hiçbir şekilde bir daha hayatınıza almayın. Henüz hayatın başındasınız mümkünse eğitiminizi tamamlayın.6.5 yıllık ilişkim sonucunda kahpece terkedildim arkadaşlar. 16 yaşımda iken 21 yaşında biriyle tanıştım ve her hafta farklı ilden geldi, görüştük. Sonra ben önlisans için onun iline gittim. Her gün görüştü benimle, hiç sıkılmadı, aksine ben bunalıyorum. Hergün saatlerce geliyordu. Öğrenci olduğumuz için ve sürekli beraber olduğumuz için dışarıda yemeye yetmiyordu. Ben kykdan yemek çıkarıyorum o da cafeye götürüyordu genelde. Kaldırımda beraber yemek yiyorduk ya. Okul bitince:" gitme, sensiz okumaya konsantre olamam" dedi. Halbuki çoktan bitmesi lazımdı okulunun. 2012 girişliydi. Kalmaya devam ettim ama neyse 1 sene boş kaldım, ailem destek çıktı. Sonra işe girdim markette çalışmaya başladım. Makarna günleri daha da artmaya başladı. Sürekli görüşmeye ve özel yurda boşa para verme durumları güçleştiriyordu. Ailesi işsizdi. Para sokağa gideceğine onlarla kalmaya karar verdim. Hem destek olururdum hem de okulu zaten yarım seneye bitecekti. Düzenimizi çok geçmeden kurardık. Ama yarım sene oldu iki sene. Odam varken ben artık anneanne de gelince salonda yatmaya başladım. Bir sene de öyle geçti. Sonunda bu yaz askere gitti ve ailesiyle tartışıp evden çıktım. Geri dön dedi ama dönmedim. Ağır şeyler söylenmişti. Özelimizi babama söyledi, yetmedi ailesi eşyalarımı işyerime yığmış, müdürüm aradı söyledi. Ve müdürüme hakkında söylediklerimi söylemişler abartarak. Kendileri beni gaza getiriyordu. Sokaktaydım yani. Bir saar küs kalamayan hemen özür dileyen, bir yere yolculuğa giderken ağlayan, konuşmadan iletişimsiz duramayan, hep beni düşünen adam ben sokaktayken naptığını düşünmedi. Geri dön, şu an hiçbir şeyim, bir sene daha sabret rol yap. Amca teyze seni seviyor dedi. Nasıl sevgi? İşimden etmeye kalktılar. Ne ölüme ne dirime dedim. Ben o işyerinden kazandıklarımla eve bi şeyler getirdim. Ertesi gün aceleyle başımı sokacak yer buldum ve nispet mesajı attım ev tuttum diye. O da ailenle mutlu ol dedi bana. Ve 5 aydır arayıp sormuyor. Numaralarını değiştirdiler ailecek. Sevdiğim arkamda durmadı ve bana kazık attı. Aynı şehirde yaşamak zorundayım üstelik,2 km ötemde yaşıyor. Her şey aniden olunca kendi şehrime dönemedim. Ailem köyde yaşıyor her türlü ayrı olmak zorundayım. İşleri olduğu için yanımda da olamıyorlar. Arkadaşım da yok. Tamamen yalnızım Ankarada. Onsuz hiçbir şey yapmazdım ki. Olan arkadaşlarım da o varken bitti. Gitti. Ağır depresyondayım. iyi anlarım da aklıma geliyor, bunu bana yaptınız sorusu da aklımdan çıkmıyor. Şu an 23 yaşındayım ve hiç iyi değilim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?