• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayatıma devam edemiyorum

Çok güvendim ona. Çok samimiydik ve o da okulunu bitirip çalışır sandım hemen. Yarım sene en kötü bir sene böyle olur sandım. Bu şehre geleli 5 sene oluyor. İlk geldiğimden beri oturmaya gidiyordum sık sık. Samimiydik. Burada okul bitince söz yaptık. Sonra 1 sene boşta kaldıktan sonra babam da madem okulu bitecek az kaldı, senden de ayrılmak istemiyor. Durumları da kötü. Destek olursun sevdiğine dedi. Yurda boşa para akıtıyordum. Bana da mantıklı geldi.
ben ne okudum öyle.babanız gidin sevgilinizin ailesinin evinde kalın maddi de destek olun mu dedi?ben şokkk :işsiz:
 
Bir erkek için mi? Olay erkek olması mıydı? Dosttuk biz. Zor zamanlar da atlattık. Her şeyimi. Erkek olarak bakmadım ki. Çok ilgiliydi, beni çok düşünüyordu ve hiç sıkılmıyordu.diğer erkeklerde duymadığım şekilde davranıyordu. Çok kötü bir yüzünü gördüm ve uçurumdan düştüm. Benden çıkan aynı para. Destek amacıyla da kaldım ben. Her türlü para çıkıyordu benden. Samimi geldiler. Senelerce her hafta oturmaya gittim, konuştum. İyi insanlar sandım.
 
6.5 yıllık ilişkim sonucunda kahpece terkedildim arkadaşlar. 16 yaşımda iken 21 yaşında biriyle tanıştım ve her hafta farklı ilden geldi, görüştük. Sonra ben önlisans için onun iline gittim. Her gün görüştü benimle, hiç sıkılmadı, aksine ben bunalıyorum. Hergün saatlerce geliyordu. Öğrenci olduğumuz için ve sürekli beraber olduğumuz için dışarıda yemeye yetmiyordu. Ben kykdan yemek çıkarıyorum o da cafeye götürüyordu genelde. Kaldırımda beraber yemek yiyorduk ya. Okul bitince:" gitme, sensiz okumaya konsantre olamam" dedi. Halbuki çoktan bitmesi lazımdı okulunun. 2012 girişliydi. Kalmaya devam ettim ama neyse 1 sene boş kaldım, ailem destek çıktı. Sonra işe girdim markette çalışmaya başladım. Makarna günleri daha da artmaya başladı. Sürekli görüşmeye ve özel yurda boşa para verme durumları güçleştiriyordu. Ailesi işsizdi. Para sokağa gideceğine onlarla kalmaya karar verdim. Hem destek olururdum hem de okulu zaten yarım seneye bitecekti. Düzenimizi çok geçmeden kurardık. Ama yarım sene oldu iki sene. Odam varken ben artık anneanne de gelince salonda yatmaya başladım. Bir sene de öyle geçti. Sonunda bu yaz askere gitti ve ailesiyle tartışıp evden çıktım. Geri dön dedi ama dönmedim. Ağır şeyler söylenmişti. Özelimizi babama söyledi, yetmedi ailesi eşyalarımı işyerime yığmış, müdürüm aradı söyledi. Ve müdürüme hakkında söylediklerimi söylemişler abartarak. Kendileri beni gaza getiriyordu. Sokaktaydım yani. Bir saar küs kalamayan hemen özür dileyen, bir yere yolculuğa giderken ağlayan, konuşmadan iletişimsiz duramayan, hep beni düşünen adam ben sokaktayken naptığını düşünmedi. Geri dön, şu an hiçbir şeyim, bir sene daha sabret rol yap. Amca teyze seni seviyor dedi. Nasıl sevgi? İşimden etmeye kalktılar. Ne ölüme ne dirime dedim. Ben o işyerinden kazandıklarımla eve bi şeyler getirdim. Ertesi gün aceleyle başımı sokacak yer buldum ve nispet mesajı attım ev tuttum diye. O da ailenle mutlu ol dedi bana. Ve 5 aydır arayıp sormuyor. Numaralarını değiştirdiler ailecek. Sevdiğim arkamda durmadı ve bana kazık attı. Aynı şehirde yaşamak zorundayım üstelik,2 km ötemde yaşıyor. Her şey aniden olunca kendi şehrime dönemedim. Ailem köyde yaşıyor her türlü ayrı olmak zorundayım. İşleri olduğu için yanımda da olamıyorlar. Arkadaşım da yok. Tamamen yalnızım Ankarada. Onsuz hiçbir şey yapmazdım ki. Olan arkadaşlarım da o varken bitti. Gitti. Ağır depresyondayım. iyi anlarım da aklıma geliyor, bunu bana yaptınız sorusu da aklımdan çıkmıyor. Şu an 23 yaşındayım ve hiç iyi değilim
Bu ne biçim aileymiş be amaaannn 😳
 
Bir erkek için mi? Olay erkek olması mıydı? Dosttuk biz. Zor zamanlar da atlattık. Her şeyimi. Erkek olarak bakmadım ki. Çok ilgiliydi, beni çok düşünüyordu ve hiç sıkılmıyordu.diğer erkeklerde duymadığım şekilde davranıyordu. Çok kötü bir yüzünü gördüm ve uçurumdan düştüm. Benden çıkan aynı para. Destek amacıyla da kaldım ben. Her türlü para çıkıyordu benden. Samimi geldiler. Senelerce her hafta oturmaya gittim, konuştum. İyi insanlar sandım.
İyi yapmışsın ne diyelim. Bravo sana😂
 
Baba kısmı da dahil olunca cidden saçma bir hâl aldı konu.

Sevgilisi olunca aklını yitiren kızlara alıştım burada ama baba bünyeme fazla geldi 😂😂
kızım var kınamayayım diyorum da akıllara zarar konuların biri kapanıp biri açılıyor anacığımm :KK45:
 
Bir erkek için mi? Olay erkek olması mıydı? Dosttuk biz. Zor zamanlar da atlattık. Her şeyimi. Erkek olarak bakmadım ki. Çok ilgiliydi, beni çok düşünüyordu ve hiç sıkılmıyordu.diğer erkeklerde duymadığım şekilde davranıyordu. Çok kötü bir yüzünü gördüm ve uçurumdan düştüm. Benden çıkan aynı para. Destek amacıyla da kaldım ben. Her türlü para çıkıyordu benden. Samimi geldiler. Senelerce her hafta oturmaya gittim, konuştum. İyi insanlar sandım.
Edebiyat yapmayın yahu.
Okulunu bitiremeyen, yurttan aldığınız yemeklerle karnını doyuran, sizin ailesinin evine yerleşip onlara yardım etmenizi kabul eden belesçi birinden bahsediyorsunuz.
Neyini sevebiliyorsunuz böylelerinin?
Artık iki çift güzel söze nasıl muhtaçsanız, aklınızı yitirmişsiniz.
 
ne sözlüsü allasen.bu arada sözün ne geçerliliği var?aileniz de aşırı tuhafmışş.e şimdi ne oldu ortada kaldınız.neden aileniz sahip çıkmıyor?hala o şehirde ne işiniz var?
Burada çalışıyorum. Gel dediler ama düşünmeden gel dediler. Kendileri köyde yaşıyor. Köyde napabilirim ki? İşimi de hemen aldıramazdım.mecburen hemen ev tuttum. Bi sene zorundayım burda olmaya
 
Çok güvendim ona. Çok samimiydik ve o da okulunu bitirip çalışır sandım hemen. Yarım sene en kötü bir sene böyle olur sandım. Bu şehre geleli 5 sene oluyor. İlk geldiğimden beri oturmaya gidiyordum sık sık. Samimiydik. Burada okul bitince söz yaptık. Sonra 1 sene boşta kaldıktan sonra babam da madem okulu bitecek az kaldı, senden de ayrılmak istemiyor. Durumları da kötü. Destek olursun sevdiğine dedi. Yurda boşa para akıtıyordum. Bana da mantıklı geldi.

Veee fake demeye geldim. Konun hangi tarafindan tutarsan tut, elde kaliyor.

Hele daha olmayan kayin aileye (evlilik yok) maddi destek olsun diye yollatan baba. Baba yobaz desen yollamaz, modern desende yollamaz.

Ama bir nebze popcorn potansiyeli var konunun. Merak ile bekliyorum.
 
Edebiyat yapmayın yahu.
Okulunu bitiremeyen, yurttan aldığınız yemeklerle karnını doyuran, sizin ailesinin evine yerleşip onlara yardım etmenizi kabul eden belesçi birinden bahsediyorsunuz.
Neyini sevebiliyorsunuz böylelerinin?
Artık iki çift güzel söze nasıl muhtaçsanız, aklınızı yitirmişsiniz.
bunlar hep fazla makarna yemekten oluyor :işsiz: :işsiz:
 
6.5 yıllık ilişkim sonucunda kahpece terkedildim arkadaşlar. 16 yaşımda iken 21 yaşında biriyle tanıştım ve her hafta farklı ilden geldi, görüştük. Sonra ben önlisans için onun iline gittim. Her gün görüştü benimle, hiç sıkılmadı, aksine ben bunalıyorum. Hergün saatlerce geliyordu. Öğrenci olduğumuz için ve sürekli beraber olduğumuz için dışarıda yemeye yetmiyordu. Ben kykdan yemek çıkarıyorum o da cafeye götürüyordu genelde. Kaldırımda beraber yemek yiyorduk ya. Okul bitince:" gitme, sensiz okumaya konsantre olamam" dedi. Halbuki çoktan bitmesi lazımdı okulunun. 2012 girişliydi. Kalmaya devam ettim ama neyse 1 sene boş kaldım, ailem destek çıktı. Sonra işe girdim markette çalışmaya başladım. Makarna günleri daha da artmaya başladı. Sürekli görüşmeye ve özel yurda boşa para verme durumları güçleştiriyordu. Ailesi işsizdi. Para sokağa gideceğine onlarla kalmaya karar verdim. Hem destek olururdum hem de okulu zaten yarım seneye bitecekti. Düzenimizi çok geçmeden kurardık. Ama yarım sene oldu iki sene. Odam varken ben artık anneanne de gelince salonda yatmaya başladım. Bir sene de öyle geçti. Sonunda bu yaz askere gitti ve ailesiyle tartışıp evden çıktım. Geri dön dedi ama dönmedim. Ağır şeyler söylenmişti. Özelimizi babama söyledi, yetmedi ailesi eşyalarımı işyerime yığmış, müdürüm aradı söyledi. Ve müdürüme hakkında söylediklerimi söylemişler abartarak. Kendileri beni gaza getiriyordu. Sokaktaydım yani. Bir saar küs kalamayan hemen özür dileyen, bir yere yolculuğa giderken ağlayan, konuşmadan iletişimsiz duramayan, hep beni düşünen adam ben sokaktayken naptığını düşünmedi. Geri dön, şu an hiçbir şeyim, bir sene daha sabret rol yap. Amca teyze seni seviyor dedi. Nasıl sevgi? İşimden etmeye kalktılar. Ne ölüme ne dirime dedim. Ben o işyerinden kazandıklarımla eve bi şeyler getirdim. Ertesi gün aceleyle başımı sokacak yer buldum ve nispet mesajı attım ev tuttum diye. O da ailenle mutlu ol dedi bana. Ve 5 aydır arayıp sormuyor. Numaralarını değiştirdiler ailecek. Sevdiğim arkamda durmadı ve bana kazık attı. Aynı şehirde yaşamak zorundayım üstelik,2 km ötemde yaşıyor. Her şey aniden olunca kendi şehrime dönemedim. Ailem köyde yaşıyor her türlü ayrı olmak zorundayım. İşleri olduğu için yanımda da olamıyorlar. Arkadaşım da yok. Tamamen yalnızım Ankarada. Onsuz hiçbir şey yapmazdım ki. Olan arkadaşlarım da o varken bitti. Gitti. Ağır depresyondayım. iyi anlarım da aklıma geliyor, bunu bana yaptınız sorusu da aklımdan çıkmıyor. Şu an 23 yaşındayım ve hiç iyi değilim
Umarım birisi için bu kadar fedakarlık yapmamanız gerektiğini anlamışsınızdır. Olan olmuş, bundan sonra akıllıca hareket edin.
 
Burada çalışıyorum. Gel dediler ama düşünmeden gel dediler. Kendileri köyde yaşıyor. Köyde napabilirim ki? İşimi de hemen aldıramazdım.mecburen hemen ev tuttum. Bi sene zorundayım burda olmaya
Gören de büyük bir şirkette gelecek vaat eden bir pozisyonda kariyer yapıyorsunuz sanacak. Alt tarafı markette kasiyer falansınız. Ailenizin yanına dönün başınıza bir iş gelmeden bu kafayla çok zarar görürsünüz diyeceğim ama ailenizin de sizden farkı yok ki.
 
Espri yapıyorsunuz kendinizce eğleniyosunuz ama ben bir gençlik hatası yaptım ve muhtelemen çoğunuz da benden büyüksünüz. Zaten çok kötü bir ruh halinde olduğumu paylaştım. Sizden öneri, destek isteyen, halihazırda depresyonda olan bir insana sürekli hakaret edip makara yaparak çok normal ve doğru dürüst insanlar mı oluyorsunuz?
 
Gören de büyük bir şirkette gelecek vaat eden bir pozisyonda kariyer yapıyorsunuz sanacak. Alt tarafı markette kasiyer falansınız. Ailenizin yanına dönün başınıza bir iş gelmeden bu kafayla çok zarar görürsünüz diyeceğim ama ailenizin de sizden farkı yok ki.
Derinlere inersek ailesiyle anlaşamıyordur da kesin. Sevgili ailesi varken kendi ailesinin yanında kalmak bünyesine fazla gelir.
 
Espri yapıyorsunuz kendinizce eğleniyosunuz ama ben bir gençlik hatası yaptım ve muhtelemen çoğunuz da benden büyüksünüz. Zaten çok kötü bir ruh halinde olduğumu paylaştım. Sizden öneri, destek isteyen, halihazırda depresyonda olan bir insana sürekli hakaret edip makara yaparak çok normal ve doğru dürüst insanlar mı oluyorsunuz?
Ana babanızın zamanında yapması gereken ve yapmadığı şeyi neden bizden bekliyorsunuz? Bizim size doğru yolu gösterme ya da ruh halinizi düzeltme gibi bir sorumluluğumuz yok ki? Şu saatten sonra ne önerisi verelim zaten? Hala aşkınızı güzelliyorsunuz.
 
Back
X