- 2 Temmuz 2018
- 3.505
- 4.026
- 53
- 34
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
-
- #61
Evet tam olarak derdim bu..
Özellikle şu sıralar bu korku beni yiyor anlamadığım bi şekilde..
Yıllarca emek verdik eşimle..
Taa ünivesrte yıllarında tanıştık..filmlere konu olacak bi aşk ile çok zor evlenebildik..fakat eşim ilk yıllarda gerek ailesinin borcu gerek dügün borcu kredileeini ödemekten ilk 4 yıl çok maddi zorluk çektik..
Evliliğimin ilk 4 yilı benim atanma hayallelerim ve mücadelem ile geçtı..
Ve anne olamıyordum..hayallerimde hep bir kız bebek vardı ama olmuyordu..hep sancılı stresli geçti..
Tabiki eşimkm hep yanında oldum..gönlümüzce gezip tozamadık,ama hep eglenmesini bildik..o da hep benim yanımda oldu..
Maddi sıkıntı çekerken çalısmak istedim eşim izin vermedi..kendisi memur fakat maasi kredilere ev kirasina faturalara ancak yetiyordu.
2015 kpss ye çok hazırlanmıstım ve yine olmamıstı..
Evimizin site çardagina oturduk omuzunda ağladim..çalışacagim dedim..bana; sen ögretmen olma hayali ile girdin bu yola..bi amacın vardı..bak bitanem,bigun herşeyimiz olur,bebegimizde olur,evimizde olur arabamızda olur ama sen hayalini gerçeklestirmezsen bi ömür icinde kalır mutsuz olursun..sen mutsuz olursan bende olurum..senin bu yükle yaşamanı istemiyorum..emeklerini heba etme dedi ve beni ikna etti 1 yıl.daha çabaladim..gezmedim tozmadim..hatta borç ile kpss kitapları alıyorduk..
Eşim part time iş buldu gece 12 llere kadar çalısıyordu..
Ve ben o yıl atandım..Hemde karnımda bir Melek ile..
Hayallerimdeki kızımada kavuştum..
14 eylülde imzamı attım..25 eylülde kızımı kucagıma aldım..
Peşpeşe 2 duam kabul olmuştu..
Tabi atamam dogunun bi ilçesine oldu..e biz batıdayız..yeniden bir düzen kurmak hiç kolay olmadı..ben bebegimle kaldım eşim aylarca yanıma geçiş yapmak için uğraştı..
Evi atandığım ilçeye 40 dk uzak bi mesafede tutmuştuk..geçen yıl bu yüzden epey zorlandım..bebek ile karda kışta araba sürüp bakıciya bırakip okula geliyordum..
Eşim yanıma geçış yapti nihayet..kurumu okulumun ön binası hemen üstelik:)
Kısa sürede gösterdiği başarıları sayesinde müdür oldu ve ilçede çok saygın bi konuma sahip oldu..
Tek sorunumuz evimizin uzak olmasıydı ki oda bianda çözüldü..
Hemen okukumun yan binasındaki lojman çıktı ve 20 gün içinde taşındık yerlestık..
Düzenimizi öyle güzel kurduk ki hergünüm şükür ile geçiyor..sabah bakıcım geliyir..bakıcim dünya tatlısi ve kızima çok iyi bakıyor..aralarda bile gelebiliyorum..evin balkonundan hem eşimj gorebiliyorum hem okulumu..
Eşimle sabahlari rahatça kahvaltı yapıp mesai saatine 5 dakika kala işlerimize giduyoruz..
Trafik derdi yok..yakıt derdi yok.. eve geç gelme derdi yok..
Sosyal faaliyet burda az olduğu için birbirimze tutunduk ve çok iyi arkadaşlıklar edindik..günlerimiz çok keyifli geçiyor..
Meğer büyük şehir nede stres veriyormuş bize..
Bunu geçtigimiz bayramda oraya gidince bir kez daha anladik..
Birde konu başında belirttiğim borçlarda bitti...kredi çekmek yok artik hayatımizda...tabiki kredi kartıda kullanmıyoruz 2 yıldır ve maddi olarak çok rahatladik..arabamızı aldik..şimdide ev alma planları yapıyoruz:)
Hergün çok huzurlu uyanıyorum..burayı,evimi,okulumu öğrencilerimi kızımi çok seviyorum..
Çok huzurluyum..yıllarca çektiğimiz sıkıntıların meyvesi biliyorum..ama içimdeki bu korkuyu yenemıyorum..sanki bişey olacak bozulacak herşey..
Kötü bi haber alacağim kaygisi oluşuyor içimde..buaraya yazmak paylaşmak istedim..
Bu korku neden oluyor? Ben doyasiya keyini sürmek istesigim bian gelip yüregimi kapliyor ve huzursuz ediyor beni..
Geçsın istiyorum...
Estafurullah..amin diyelim..aynen yenmem lazım bu tereddutlerimi:):))))
Sazan gibi atladım.. Herkese de size de nasip olsun guzellikler.. Hersey böylesine yolunda giderken, olumsuz seyler neden girsin kafaniza..
Cidden son yıllarda ard arda gelen olumsuzluklara alışmış beynim..çok haklisiniz..O korku böyle mutlu olmaya alışık olmadığınız için oluyor. Beyniniz adapte olmaya çalışıyor. O kadar kaygı duymuşsunuz ki beyniniz buna alışmış. O yüzden kendi sebepsiz kaygı oluşturuyor. Yavaş yavaş huzura da alışır. Alıştıkça o kaygı kaybolur.
Zaten o kaygılı durum sağlık için de hiç iyi değil, hayat boyu kaldıramazdınız. Sağlığınız için çok iyi olmuş. Keyfini sürün.
Canim Allah daim etsin kazandıklarının sadakatini verEvet tam olarak derdim bu..
Özellikle şu sıralar bu korku beni yiyor anlamadığım bi şekilde..
Yıllarca emek verdik eşimle..
Taa ünivesrte yıllarında tanıştık..filmlere konu olacak bi aşk ile çok zor evlenebildik..fakat eşim ilk yıllarda gerek ailesinin borcu gerek dügün borcu kredileeini ödemekten ilk 4 yıl çok maddi zorluk çektik..
Evliliğimin ilk 4 yilı benim atanma hayallelerim ve mücadelem ile geçtı..
Ve anne olamıyordum..hayallerimde hep bir kız bebek vardı ama olmuyordu..hep sancılı stresli geçti..
Tabiki eşimkm hep yanında oldum..gönlümüzce gezip tozamadık,ama hep eglenmesini bildik..o da hep benim yanımda oldu..
Maddi sıkıntı çekerken çalısmak istedim eşim izin vermedi..kendisi memur fakat maasi kredilere ev kirasina faturalara ancak yetiyordu.
2015 kpss ye çok hazırlanmıstım ve yine olmamıstı..
Evimizin site çardagina oturduk omuzunda ağladim..çalışacagim dedim..bana; sen ögretmen olma hayali ile girdin bu yola..bi amacın vardı..bak bitanem,bigun herşeyimiz olur,bebegimizde olur,evimizde olur arabamızda olur ama sen hayalini gerçeklestirmezsen bi ömür icinde kalır mutsuz olursun..sen mutsuz olursan bende olurum..senin bu yükle yaşamanı istemiyorum..emeklerini heba etme dedi ve beni ikna etti 1 yıl.daha çabaladim..gezmedim tozmadim..hatta borç ile kpss kitapları alıyorduk..
Eşim part time iş buldu gece 12 llere kadar çalısıyordu..
Ve ben o yıl atandım..Hemde karnımda bir Melek ile..
Hayallerimdeki kızımada kavuştum..
14 eylülde imzamı attım..25 eylülde kızımı kucagıma aldım..
Peşpeşe 2 duam kabul olmuştu..
Tabi atamam dogunun bi ilçesine oldu..e biz batıdayız..yeniden bir düzen kurmak hiç kolay olmadı..ben bebegimle kaldım eşim aylarca yanıma geçiş yapmak için uğraştı..
Evi atandığım ilçeye 40 dk uzak bi mesafede tutmuştuk..geçen yıl bu yüzden epey zorlandım..bebek ile karda kışta araba sürüp bakıciya bırakip okula geliyordum..
Eşim yanıma geçış yapti nihayet..kurumu okulumun ön binası hemen üstelik:)
Kısa sürede gösterdiği başarıları sayesinde müdür oldu ve ilçede çok saygın bi konuma sahip oldu..
Tek sorunumuz evimizin uzak olmasıydı ki oda bianda çözüldü..
Hemen okukumun yan binasındaki lojman çıktı ve 20 gün içinde taşındık yerlestık..
Düzenimizi öyle güzel kurduk ki hergünüm şükür ile geçiyor..sabah bakıcım geliyir..bakıcim dünya tatlısi ve kızima çok iyi bakıyor..aralarda bile gelebiliyorum..evin balkonundan hem eşimj gorebiliyorum hem okulumu..
Eşimle sabahlari rahatça kahvaltı yapıp mesai saatine 5 dakika kala işlerimize giduyoruz..
Trafik derdi yok..yakıt derdi yok.. eve geç gelme derdi yok..
Sosyal faaliyet burda az olduğu için birbirimze tutunduk ve çok iyi arkadaşlıklar edindik..günlerimiz çok keyifli geçiyor..
Meğer büyük şehir nede stres veriyormuş bize..
Bunu geçtigimiz bayramda oraya gidince bir kez daha anladik..
Birde konu başında belirttiğim borçlarda bitti...kredi çekmek yok artik hayatımizda...tabiki kredi kartıda kullanmıyoruz 2 yıldır ve maddi olarak çok rahatladik..arabamızı aldik..şimdide ev alma planları yapıyoruz:)
Hergün çok huzurlu uyanıyorum..burayı,evimi,okulumu öğrencilerimi kızımi çok seviyorum..
Çok huzurluyum..yıllarca çektiğimiz sıkıntıların meyvesi biliyorum..ama içimdeki bu korkuyu yenemıyorum..sanki bişey olacak bozulacak herşey..
Kötü bi haber alacağim kaygisi oluşuyor içimde..buaraya yazmak paylaşmak istedim..
Bu korku neden oluyor? Ben doyasiya keyini sürmek istesigim bian gelip yüregimi kapliyor ve huzursuz ediyor beni..
Geçsın istiyorum...
Ne guzel olmus o zaman..yazdiklarım bar yazamadıklarım var..dua ve tevekkülün açamayacagi kapi yok..rabbim sizide feraha cikarsinÖncelikle maşallah , Allah mutluluğunuzu daim etsin. Bence sabrınızin mükâfatını aldınız ve her sey yoluna girdi. Ben de bazı konularda feraha çıkmayı bekleyen biri olarak , konunuz umudumu arttırdı. Ve benim gibi bir çok kişinin de umudunu arttırdığına inanıyorum, hem de güzel bir şeye vesile oldunuz buraya yazarak.
Bol bol dua edin nazardan korunmak için, şükredin. Sabrınızin karşılığı olarak bu mutluluğu hakettiğinizi düşünerek tadını çıkarın. Nice mutlu mutlu günler dilerim..
Nede güzel hislerime tercüman olmuşsunuz..teşekkürlerUmutsuzluğa, zorluğa ve mücadeleye öyle alışmışsınız ki şuan bir boşluk oluşmuş aslında. Daha doğrusu zihniniz bu yönde çalışmaya alışmış. Çünkü şimdiye kadar hep bir şeyleri bekleyerek geçmiş zaman doğal olarak zihin de bu yönde çalışıyor. Aslında zihnin çalışma mekanizması hep böyledir; kendi kendine orada düşünceler üretir, çıkarımlar yapar vs.. Ama bunların hepsi işe yarar ya da gerçek değildir, çoğu sadece bir düşünceden ibarettir. Öyle anlarda bu duygudan korkup kaçmaya çalışmayın, bırakın düşünceler zihninizden öylece akıp gitsin.. Ayrıca hayatta zorluklar herzaman var ve hep de olacak. Şimdiye kadar bunlarla gayet güzel başa çıkmışsınız. Bundan sonra da herhangi bir zorluk olduğunda başa çıkabilirsiniz. Kendinize ve akışa güvenin..
Evet farkındalar..2 aylik bebegimle esimden ayrı geldim kaldim..birakacagimi yapamayacagimi dusunduler..birde esimin yukselmesine şaşkınlar..acik açık soyleyende var.."oh okul ve evin yan yana ne şans"diye yuzumede vuruyolar..tabi masallah dedirtiyorumEtrafınızdaki insanlarda bunun farkında ise nazara gelip iç sıkıntısı yaşayabilirsiniz. Merak etmeyin şükür nimeti artırır. Herzaman şükredin. Nazardan da Allaha siginin. Masallah.
Cidden bu tanıya nasil vardiniz?Ank
Anksiyete hastasısın yani kaygı bozuklugu hastası.psikiyatriye gitmelisin
Amin:)Çok güldük başımıza bişey gelecek diye diye böyle oluyoruz işte..
Allah mutluluğunuzu daim etsin, gördüğünüzden geri koymasın,hayat hep aynı dozda mutluluk ve sorunla devam etmiyor takmayın bu kadar.
Mucizeler emeklerde gizli ve sabir getirir tum guzellikleri..Burada böyle bir konu okumak çok iyi geldi bana. Sevgi ve sabır varsa çözülmeyecek bir şey yok. Korkmayın. Allah korusun sıkıntı çıksa da onu da atlarırız deyip anı yaşayın.
Evet tam olarak derdim bu..
Özellikle şu sıralar bu korku beni yiyor anlamadığım bi şekilde..
Yıllarca emek verdik eşimle..
Taa ünivesrte yıllarında tanıştık..filmlere konu olacak bi aşk ile çok zor evlenebildik..fakat eşim ilk yıllarda gerek ailesinin borcu gerek dügün borcu kredileeini ödemekten ilk 4 yıl çok maddi zorluk çektik..
Evliliğimin ilk 4 yilı benim atanma hayallelerim ve mücadelem ile geçtı..
Ve anne olamıyordum..hayallerimde hep bir kız bebek vardı ama olmuyordu..hep sancılı stresli geçti..
Tabiki eşimkm hep yanında oldum..gönlümüzce gezip tozamadık,ama hep eglenmesini bildik..o da hep benim yanımda oldu..
Maddi sıkıntı çekerken çalısmak istedim eşim izin vermedi..kendisi memur fakat maasi kredilere ev kirasina faturalara ancak yetiyordu.
2015 kpss ye çok hazırlanmıstım ve yine olmamıstı..
Evimizin site çardagina oturduk omuzunda ağladim..çalışacagim dedim..bana; sen ögretmen olma hayali ile girdin bu yola..bi amacın vardı..bak bitanem,bigun herşeyimiz olur,bebegimizde olur,evimizde olur arabamızda olur ama sen hayalini gerçeklestirmezsen bi ömür icinde kalır mutsuz olursun..sen mutsuz olursan bende olurum..senin bu yükle yaşamanı istemiyorum..emeklerini heba etme dedi ve beni ikna etti 1 yıl.daha çabaladim..gezmedim tozmadim..hatta borç ile kpss kitapları alıyorduk..
Eşim part time iş buldu gece 12 llere kadar çalısıyordu..
Ve ben o yıl atandım..Hemde karnımda bir Melek ile..
Hayallerimdeki kızımada kavuştum..
14 eylülde imzamı attım..25 eylülde kızımı kucagıma aldım..
Peşpeşe 2 duam kabul olmuştu..
Tabi atamam dogunun bi ilçesine oldu..e biz batıdayız..yeniden bir düzen kurmak hiç kolay olmadı..ben bebegimle kaldım eşim aylarca yanıma geçiş yapmak için uğraştı..
Evi atandığım ilçeye 40 dk uzak bi mesafede tutmuştuk..geçen yıl bu yüzden epey zorlandım..bebek ile karda kışta araba sürüp bakıciya bırakip okula geliyordum..
Eşim yanıma geçış yapti nihayet..kurumu okulumun ön binası hemen üstelik:)
Kısa sürede gösterdiği başarıları sayesinde müdür oldu ve ilçede çok saygın bi konuma sahip oldu..
Tek sorunumuz evimizin uzak olmasıydı ki oda bianda çözüldü..
Hemen okukumun yan binasındaki lojman çıktı ve 20 gün içinde taşındık yerlestık..
Düzenimizi öyle güzel kurduk ki hergünüm şükür ile geçiyor..sabah bakıcım geliyir..bakıcim dünya tatlısi ve kızima çok iyi bakıyor..aralarda bile gelebiliyorum..evin balkonundan hem eşimj gorebiliyorum hem okulumu..
Eşimle sabahlari rahatça kahvaltı yapıp mesai saatine 5 dakika kala işlerimize giduyoruz..
Trafik derdi yok..yakıt derdi yok.. eve geç gelme derdi yok..
Sosyal faaliyet burda az olduğu için birbirimze tutunduk ve çok iyi arkadaşlıklar edindik..günlerimiz çok keyifli geçiyor..
Meğer büyük şehir nede stres veriyormuş bize..
Bunu geçtigimiz bayramda oraya gidince bir kez daha anladik..
Birde konu başında belirttiğim borçlarda bitti...kredi çekmek yok artik hayatımizda...tabiki kredi kartıda kullanmıyoruz 2 yıldır ve maddi olarak çok rahatladik..arabamızı aldik..şimdide ev alma planları yapıyoruz:)
Hergün çok huzurlu uyanıyorum..burayı,evimi,okulumu öğrencilerimi kızımi çok seviyorum..
Çok huzurluyum..yıllarca çektiğimiz sıkıntıların meyvesi biliyorum..ama içimdeki bu korkuyu yenemıyorum..sanki bişey olacak bozulacak herşey..
Kötü bi haber alacağim kaygisi oluşuyor içimde..buaraya yazmak paylaşmak istedim..
Bu korku neden oluyor? Ben doyasiya keyini sürmek istesigim bian gelip yüregimi kapliyor ve huzursuz ediyor beni..
Geçsın istiyorum...
Hocam insallah tez vakitte hayallerinize kavusursunuz..cok sagolunSanki ben yazmışım bu yazıyı o kadar tanıdık geldi ki benim hayatıma.. Çocukluktan beri hayalim öğretmen olmak çocuklara o masum kalplerine dokunabilmek onların gözlerindeki ışıltıyı görüp saha çok mutlu olup hem kendimi hem onları geliştirmek..
Öğretmenlik gönül işi..
Eşi memur ve sizin de yazdığınız gibi maaşının büyük bir kısmı borca gidiyor. Dışarıdan görenler bizim için durumu iyi diyor ama gel gör ki öyle değil.
Ben her zaman eşime se diyorum para da pul da gözüm yok sadece Rabbim izin verirse sevdiğim mesleği yapayım ama atanmak istiyorum çünkü ücretli öğretmenlere ne yazık ki ne yemeklerinin karşılığı olan para ne de gerektiği değer veriliyor.
Neyse benim de bir oğlum oldu Bekarken adet düzenaizliğim olduğu için acaba çocuğum olacak mı derken evlendiğim yıl oğluşum oldu Rabbim gönülden isteyince veriyor hamdolsun.
Sizin adınıza da çok sevindim ne güzel atanmışsnz ve bu sizin emeğünizin karşılığı..
Tadını çıkarın insan kibre kaçmadıktan sonra herşey güzel oluyor inanın.
Son olarak bana da dua edin ben de atanayım
Allah razi olsunYıllardır çektiğiniz sıkıntılar ve hiç bitmeyecekmiş gibi gelmesi sende bu duyguları oluşturuyor canım. Çok uğraşmışsınız doğru uğraşmışsınız ki şimdi meyvesini yiyorsunuz. 41 kere maşallah. Korkunuz zamanla geçer çok normal. Rabbim bir ömür huzurunuzu, mutluluğunuzu, ağız taşınızı ve bereketinizi daim etsin. Yollarınız hep açık olsun inşallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?