- Konu Sahibi ManzaramDeniz
- #81
Allah mutluluğunuzu daim etsin kötü şeyler düşünmeyin rabbim kimsenin huzurunu bozmasın
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Yaa ne tatlı yazmışsınizneler yaşadık inanın asla geçmeyecek dedigim seyler atlattik..Öncelikle maşallah size.
Anneannem hep "Her darlıkta bin varlık gizlidir." derdi. Yaşamanız gereken tüm darlıkları yaşamışsınız; eminim hiç kolay olmamıştır üstesinden gelmek. O kadar cebelleşmeden sonra bir oh çekmek bile tuhaf gelir insana.
Korkmayın, anı yaşayın. Yenileri gelse ne olur k8 ? Zaten türlü zorlukların üstesinden ustalıkla gelmişsiniz. Çok çok dertlerden silkinme metodu defterinizin şöyle bir tozunu alır yolunuza bakarsınız.
Hep en az şuanki kadar mutlu olun umarım :)
Maşallah tekrar.Yaa ne tatlı yazmışsınizneler yaşadık inanın asla geçmeyecek dedigim seyler atlattik..
Kursa giderdim sinav için, 50 kurusum olmadigi icin kek yiyemedigimi bilirim..aileme belli etmezdim..esimi incitmemek icin soylemezdim..elde avuçta bisey kalmiyordu borclardan zaten esim haftasonu dahil calışiyordu..bugunlerin hayalini kurardim ama hic bu kadar düzeni hayal etmemistim..biri söylese imkansiz gibi gelirdi..mucizeler aslında emeklerde gizliymis
Bugunlere bin şukür..
Eşinizle çok emek vermişsiniz hiçbir emeğin boş çevrildiğini görmedim.Benzer yollardan geçtiğim için sizi çok iyi anlıyorum.Yaa ne tatlı yazmışsınizneler yaşadık inanın asla geçmeyecek dedigim seyler atlattik..
Kursa giderdim sinav için, 50 kurusum olmadigi icin kek yiyemedigimi bilirim..aileme belli etmezdim..esimi incitmemek icin soylemezdim..elde avuçta bisey kalmiyordu borclardan zaten esim haftasonu dahil calışiyordu..bugunlerin hayalini kurardim ama hic bu kadar düzeni hayal etmemistim..biri söylese imkansiz gibi gelirdi..mucizeler aslında emeklerde gizliymis
Bugunlere bin şukür..
Maşallah valla allah huzurunuzu bozmasın. Burda böyle hikayeler okumak insanlara umut veriyor hep dert hep tasa olmuyorEvet tam olarak derdim bu..
Özellikle şu sıralar bu korku beni yiyor anlamadığım bi şekilde..
Yıllarca emek verdik eşimle..
Taa ünivesrte yıllarında tanıştık..filmlere konu olacak bi aşk ile çok zor evlenebildik..fakat eşim ilk yıllarda gerek ailesinin borcu gerek dügün borcu kredileeini ödemekten ilk 4 yıl çok maddi zorluk çektik..
Evliliğimin ilk 4 yilı benim atanma hayallelerim ve mücadelem ile geçtı..
Ve anne olamıyordum..hayallerimde hep bir kız bebek vardı ama olmuyordu..hep sancılı stresli geçti..
Tabiki eşimkm hep yanında oldum..gönlümüzce gezip tozamadık,ama hep eglenmesini bildik..o da hep benim yanımda oldu..
Maddi sıkıntı çekerken çalısmak istedim eşim izin vermedi..kendisi memur fakat maasi kredilere ev kirasina faturalara ancak yetiyordu.
2015 kpss ye çok hazırlanmıstım ve yine olmamıstı..
Evimizin site çardagina oturduk omuzunda ağladim..çalışacagim dedim..bana; sen ögretmen olma hayali ile girdin bu yola..bi amacın vardı..bak bitanem,bigun herşeyimiz olur,bebegimizde olur,evimizde olur arabamızda olur ama sen hayalini gerçeklestirmezsen bi ömür icinde kalır mutsuz olursun..sen mutsuz olursan bende olurum..senin bu yükle yaşamanı istemiyorum..emeklerini heba etme dedi ve beni ikna etti 1 yıl.daha çabaladim..gezmedim tozmadim..hatta borç ile kpss kitapları alıyorduk..
Eşim part time iş buldu gece 12 llere kadar çalısıyordu..
Ve ben o yıl atandım..Hemde karnımda bir Melek ile..
Hayallerimdeki kızımada kavuştum..
14 eylülde imzamı attım..25 eylülde kızımı kucagıma aldım..
Peşpeşe 2 duam kabul olmuştu..
Tabi atamam dogunun bi ilçesine oldu..e biz batıdayız..yeniden bir düzen kurmak hiç kolay olmadı..ben bebegimle kaldım eşim aylarca yanıma geçiş yapmak için uğraştı..
Evi atandığım ilçeye 40 dk uzak bi mesafede tutmuştuk..geçen yıl bu yüzden epey zorlandım..bebek ile karda kışta araba sürüp bakıciya bırakip okula geliyordum..
Eşim yanıma geçış yapti nihayet..kurumu okulumun ön binası hemen üstelik:)
Kısa sürede gösterdiği başarıları sayesinde müdür oldu ve ilçede çok saygın bi konuma sahip oldu..
Tek sorunumuz evimizin uzak olmasıydı ki oda bianda çözüldü..
Hemen okukumun yan binasındaki lojman çıktı ve 20 gün içinde taşındık yerlestık..
Düzenimizi öyle güzel kurduk ki hergünüm şükür ile geçiyor..sabah bakıcım geliyir..bakıcim dünya tatlısi ve kızima çok iyi bakıyor..aralarda bile gelebiliyorum..evin balkonundan hem eşimj gorebiliyorum hem okulumu..
Eşimle sabahlari rahatça kahvaltı yapıp mesai saatine 5 dakika kala işlerimize giduyoruz..
Trafik derdi yok..yakıt derdi yok.. eve geç gelme derdi yok..
Sosyal faaliyet burda az olduğu için birbirimze tutunduk ve çok iyi arkadaşlıklar edindik..günlerimiz çok keyifli geçiyor..
Meğer büyük şehir nede stres veriyormuş bize..
Bunu geçtigimiz bayramda oraya gidince bir kez daha anladik..
Birde konu başında belirttiğim borçlarda bitti...kredi çekmek yok artik hayatımizda...tabiki kredi kartıda kullanmıyoruz 2 yıldır ve maddi olarak çok rahatladik..arabamızı aldik..şimdide ev alma planları yapıyoruz:)
Hergün çok huzurlu uyanıyorum..burayı,evimi,okulumu öğrencilerimi kızımi çok seviyorum..
Çok huzurluyum..yıllarca çektiğimiz sıkıntıların meyvesi biliyorum..ama içimdeki bu korkuyu yenemıyorum..sanki bişey olacak bozulacak herşey..
Kötü bi haber alacağim kaygisi oluşuyor içimde..buaraya yazmak paylaşmak istedim..
Bu korku neden oluyor? Ben doyasiya keyini sürmek istesigim bian gelip yüregimi kapliyor ve huzursuz ediyor beni..
Geçsın istiyorum...
Amin inşallah.Ne guzel olmus o zaman..yazdiklarım bar yazamadıklarım var..dua ve tevekkülün açamayacagi kapi yok..rabbim sizide feraha cikarsin
korkularında haklısın, çünkü ne mutluluk, nede mutsuzluk ömür boyu sürmez...Evet tam olarak derdim bu..
Özellikle şu sıralar bu korku beni yiyor anlamadığım bi şekilde..
Yıllarca emek verdik eşimle..
Taa ünivesrte yıllarında tanıştık..filmlere konu olacak bi aşk ile çok zor evlenebildik..fakat eşim ilk yıllarda gerek ailesinin borcu gerek dügün borcu kredileeini ödemekten ilk 4 yıl çok maddi zorluk çektik..
Evliliğimin ilk 4 yilı benim atanma hayallelerim ve mücadelem ile geçtı..
Ve anne olamıyordum..hayallerimde hep bir kız bebek vardı ama olmuyordu..hep sancılı stresli geçti..
Tabiki eşimkm hep yanında oldum..gönlümüzce gezip tozamadık,ama hep eglenmesini bildik..o da hep benim yanımda oldu..
Maddi sıkıntı çekerken çalısmak istedim eşim izin vermedi..kendisi memur fakat maasi kredilere ev kirasina faturalara ancak yetiyordu.
2015 kpss ye çok hazırlanmıstım ve yine olmamıstı..
Evimizin site çardagina oturduk omuzunda ağladim..çalışacagim dedim..bana; sen ögretmen olma hayali ile girdin bu yola..bi amacın vardı..bak bitanem,bigun herşeyimiz olur,bebegimizde olur,evimizde olur arabamızda olur ama sen hayalini gerçeklestirmezsen bi ömür icinde kalır mutsuz olursun..sen mutsuz olursan bende olurum..senin bu yükle yaşamanı istemiyorum..emeklerini heba etme dedi ve beni ikna etti 1 yıl.daha çabaladim..gezmedim tozmadim..hatta borç ile kpss kitapları alıyorduk..
Eşim part time iş buldu gece 12 llere kadar çalısıyordu..
Ve ben o yıl atandım..Hemde karnımda bir Melek ile..
Hayallerimdeki kızımada kavuştum..
14 eylülde imzamı attım..25 eylülde kızımı kucagıma aldım..
Peşpeşe 2 duam kabul olmuştu..
Tabi atamam dogunun bi ilçesine oldu..e biz batıdayız..yeniden bir düzen kurmak hiç kolay olmadı..ben bebegimle kaldım eşim aylarca yanıma geçiş yapmak için uğraştı..
Evi atandığım ilçeye 40 dk uzak bi mesafede tutmuştuk..geçen yıl bu yüzden epey zorlandım..bebek ile karda kışta araba sürüp bakıciya bırakip okula geliyordum..
Eşim yanıma geçış yapti nihayet..kurumu okulumun ön binası hemen üstelik:)
Kısa sürede gösterdiği başarıları sayesinde müdür oldu ve ilçede çok saygın bi konuma sahip oldu..
Tek sorunumuz evimizin uzak olmasıydı ki oda bianda çözüldü..
Hemen okukumun yan binasındaki lojman çıktı ve 20 gün içinde taşındık yerlestık..
Düzenimizi öyle güzel kurduk ki hergünüm şükür ile geçiyor..sabah bakıcım geliyir..bakıcim dünya tatlısi ve kızima çok iyi bakıyor..aralarda bile gelebiliyorum..evin balkonundan hem eşimj gorebiliyorum hem okulumu..
Eşimle sabahlari rahatça kahvaltı yapıp mesai saatine 5 dakika kala işlerimize giduyoruz..
Trafik derdi yok..yakıt derdi yok.. eve geç gelme derdi yok..
Sosyal faaliyet burda az olduğu için birbirimze tutunduk ve çok iyi arkadaşlıklar edindik..günlerimiz çok keyifli geçiyor..
Meğer büyük şehir nede stres veriyormuş bize..
Bunu geçtigimiz bayramda oraya gidince bir kez daha anladik..
Birde konu başında belirttiğim borçlarda bitti...kredi çekmek yok artik hayatımizda...tabiki kredi kartıda kullanmıyoruz 2 yıldır ve maddi olarak çok rahatladik..arabamızı aldik..şimdide ev alma planları yapıyoruz:)
Hergün çok huzurlu uyanıyorum..burayı,evimi,okulumu öğrencilerimi kızımi çok seviyorum..
Çok huzurluyum..yıllarca çektiğimiz sıkıntıların meyvesi biliyorum..ama içimdeki bu korkuyu yenemıyorum..sanki bişey olacak bozulacak herşey..
Kötü bi haber alacağim kaygisi oluşuyor içimde..buaraya yazmak paylaşmak istedim..
Bu korku neden oluyor? Ben doyasiya keyini sürmek istesigim bian gelip yüregimi kapliyor ve huzursuz ediyor beni..
Geçsın istiyorum...
Yazdıklarından.endişelerinden.bunları bir psikiyatra anlatmanı tavsiye ederimCidden bu tanıya nasil vardiniz?