Yazdıklarınızı okuyunca, bir an kendi yaşadıklarıma benzettim. İlk evlendiğim senelerde vajinusmus sorunu ile uğraşıyordum ve kız çocuğum olmasını çok istiyordum. Allah’a şükür evliliğimin 1,5 senesinde vajinusmusu yendik 1 ay sonra kızıma hamile kaldım. Kızım doğduktan 5 ay sonra küçük bir yere eşimin tayini çıktı. Taşındıktan 1 ay sonra 2. Kızıma hamile kaldım. Bende eşimle Üniversite de tanıştım. 10 sene flört döneminden sonra evlenebildik. Şimdi bende memur olmak İçin uğraşıyorum.
İstanbul a filan gittiğimizde, artık orada nefes alamadığımızı hissediyoruz, eve dönmek için günleri sayıyoruz. Yaşadığım yerde de imkanlar kısıtlı ama en azından huzur var. Samimi komşularım var. Eşimin iş yeri yakın, ihtiyacım olduğunda hemen gelme imkanı var. Bazen bende korkuyorum ama gelip geçici oluyor. Allah bugünümüzü aratmasın insallah.