özendiğim biri vardı
şimdi onunla aynı seviyede ve hatta çok ilerisindeyim
fakat bir bedeli varmıs ;çok çalışmak gecen gündüzün karışıyor
bunu düşünememiştim
şimdi kendimi bu durumun içinden çekip almalıyım
bunu ben yarattım özene özene
dün gece aynaya baktım ben jayjay, bu durumu ben yarattım sorumluluk bana aittir
ve şimdi bu durumdan kurtulmak istiyorum hayatımın şöyle şöyle olmasını istiyorum dedim
umarım bilincaltım gereken mesajı aldı
baileys bu olumlamayı her gece mi yapmalıyım
hiç yoktan başıma çorap ördüm, sanki özenecek başka şey yok
şu an ben öyleyim jayjay sence bi gün pişman olur muyum? kendimi derslerime kariyerime hayallerime yapacaklarıma adadım resmen ama bu hep böyleydi yani sonradan olmadım her erkek arkadaşımdan ayrılma sebebim buydu öyle ki ne zaman erkek ark. olsa benim hayallerim var benden çok bişey bekleme dedim ve her ilişkimi bitirdim yaşım küçük olmasına rağmen o kadar çok şey yaptım ki ve yapıyorum ki herkes bu ne hırs diyo yaşıtlarım gezer tozar sevgili yaparken fotoğraflarını da face'e koyarken ben nasıl daha az uyurum başka neler yapabilirim nasıl burs kazanırım yurtdışından diye günde 2 saatlik uykuyla yaşıyorum yazları para biriktirmek için abd'ye gidiyorum aşırı kitap masrafım var bari biraz yardım edeyim aileme diye eylüldede fransa'ya gidiyorum erasmus'la deli gibi okuyorum ders çalışıyorum öyleki düşün günde en az 10 saat
kimseye ciddi bakmıyorum bi insan her ilişkisini nasılsa bitecek diye başlar mı? ben başlıyorum
yada bi kız hiç mi bi gelinlik bi evlilik hayali kurmaz? işte o benim
hayallerimde bile tek başımayım
ve sanırım en acı olanı da hiç kimseye hayallerime duyduğum aşk kadar aşık olmadım
bi erkek arkadaşım sen hayallerine aşıksın dedi yok artık dedim
ama sanırm haklılar
bu yüzdende bi karar aldım artık kimseyle sevgili olmuyorum
çünkü çok ah aldım öyle böyle değil benim evlilik hayalim olmasa da onların var kısmetini bağlamıcam bundan sonra kimsenin
bi gün yalnız ama çok başarılı biri olacakmışım gibi bi his var içimde
işte o zaman pişman olur muyum ki üniversite öğrenciliği bile yaşayamıyorum duygularımı kaybetmek üzereyim o kadar aklımla hareket ediyorum ki
ne sevgili ne eğlence ne evlilik vs var düşüncelerimde aklım fikrim yapacaklarımda
biri bana seninle ciddiyim dese vebalı gibi kaçıyorum
ailem her ne kadar başarılarımdan mutlu da olsalar sen hep böyle mi olacaksın diyorlar babam hariç o hep hayallerinin peşinden git diyor
babamda benim gibiymiş hep söyler ben evlenecek biri değildim diye bana çok benziyorsun der çok hırslı bir adam
50 yaşında master yapmaya karar verdi
annemle çok mutlu ama niye evlendiğini hala kendide bilmiyor :) evlenirken bile bi gün boşanırım ben heralde demiş ama annem aşırı yuvasına düşkün bi kadın çok fazla emek vermiş yoksa sanmıyorum cidden babamın sürdürebileceğini yalnızlığı çok seviyor benim gibi
şu an saat 5.00 1 saatlik uykuyla ders çalışıyorum
bilmiyorumkismile
lmaz: yanii soruların cevaplarını biliyorum aslında,olumsuz düşünmemem gerekitğini,beni nelerin etkilediğini/etkileyeceğini..vs.ama kendime kabul ettirme konusunda çok ama çok inatçıyımm..:1no2: 
