• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hastayim ben hastaligim esime olan saplantim

Daha ciddi rahatsizliklar atlattim cok zorlu surecler geride kaldi ama bu saplanti tuketti beni tedavi oluyum diyorum yok o bile olmuyo beynim oyle sartlanmis ki..dis dunyaya konjsulanlara kitliyorum kendimi duymuyorum onerileri hayir diyorum yani cok adim attim ama bi yol kat edemedim
Temel sorunum sevildigime ikna olamiyorum ne yapsa ne etse ufacik bi hareketi acaba beni sevmiyo ondan mi bunu dedi ondan mi boyle yapti diye hep bi gerginim
Simdi esasen yansitmak istemiyorum ama illaki yansiyidur bi ara yok ustune gittim bu alttim daralttim baktim adam uzaklasacak daha rahat davranmaya calisiyorum suan cok bunaltmiyorum ama huzursuzum
Benim esime duydugum duygu tam olarak SAPLANTI sevgi degilask degil tutku degilbaglilik degil bildigin saplanti
Mesela gecen hafta evi biyuyacagi icin ben cocuklari alip anneme gittim allahim orda bogulacaktim duramiyorum surekli cikip gidesim geliyo veya eve bi kac saat gec gelcek olsa evin icinde deli dana gibi bi oraya bi buraya kosusturuyorum bi aglama bi gerilme camda bekleme sinirlenme oluyor birinde yansitsam 3 unde icimde yasiyorum ama cok yipraniyorum
Annem 3 gunluk bi tatil yapicak sende gel dedi tabi ben sacmalama anne ben esimi birakamam keyf alamam dedim esim ne dese begenirsin istersen git sen bilirsin degisiklik olur o boyle deyince deli okuyorum niye benim olmamam onu rahatsiz etmicek niye ben sensiz duramam demiyi demekki benim kadar sevmiyo diyorum
gercekten o yokken 1 saat bi yere ciksam bi arkadasla otursam surekli o aklinda keyf almiyorum hep aksam olsun istiyorum sadece onla temas halindeyken huzurluyum surekli sevgisini sorguluyorum bi ikna olsam rahatlicam ama olamiyorum o ise ne guvenimi sarsti bu zamana kadar nede sevgisini esirgedi ama cok mic mic bi tip degil cok disa vurmuyor ve kendine yasam alani ayirmayi seviyor mesela bi gun hali saha ya gider bi hafta sanayide arkadaslariyla takilir ve banada sende arkasaslarinla gorus der karismaz arti bizede vakit ayirir gezdirir
Tedavi olun diceksiniz denedim ama basarili olamadim beynim kosullamis resmen hipnoz olmus gibiyim

Not : 10 yildir evliyim 2 cocuk var yas 29
Ozur dilerim ama ben daha once sizin diger konularinizida okumustum. Bugunde bunu okuyunca. Sizde ozguven eksikligi var diye dusundum. Hep bi kendinizden memnuniyetsizlik var. Dogrumu tahminim?
 
Daha ciddi rahatsizliklar atlattim cok zorlu surecler geride kaldi ama bu saplanti tuketti beni tedavi oluyum diyorum yok o bile olmuyo beynim oyle sartlanmis ki..dis dunyaya konjsulanlara kitliyorum kendimi duymuyorum onerileri hayir diyorum yani cok adim attim ama bi yol kat edemedim
Temel sorunum sevildigime ikna olamiyorum ne yapsa ne etse ufacik bi hareketi acaba beni sevmiyo ondan mi bunu dedi ondan mi boyle yapti diye hep bi gerginim
Simdi esasen yansitmak istemiyorum ama illaki yansiyidur bi ara yok ustune gittim bu alttim daralttim baktim adam uzaklasacak daha rahat davranmaya calisiyorum suan cok bunaltmiyorum ama huzursuzum
Benim esime duydugum duygu tam olarak SAPLANTI sevgi degilask degil tutku degilbaglilik degil bildigin saplanti
Mesela gecen hafta evi biyuyacagi icin ben cocuklari alip anneme gittim allahim orda bogulacaktim duramiyorum surekli cikip gidesim geliyo veya eve bi kac saat gec gelcek olsa evin icinde deli dana gibi bi oraya bi buraya kosusturuyorum bi aglama bi gerilme camda bekleme sinirlenme oluyor birinde yansitsam 3 unde icimde yasiyorum ama cok yipraniyorum
Annem 3 gunluk bi tatil yapicak sende gel dedi tabi ben sacmalama anne ben esimi birakamam keyf alamam dedim esim ne dese begenirsin istersen git sen bilirsin degisiklik olur o boyle deyince deli okuyorum niye benim olmamam onu rahatsiz etmicek niye ben sensiz duramam demiyi demekki benim kadar sevmiyo diyorum
gercekten o yokken 1 saat bi yere ciksam bi arkadasla otursam surekli o aklinda keyf almiyorum hep aksam olsun istiyorum sadece onla temas halindeyken huzurluyum surekli sevgisini sorguluyorum bi ikna olsam rahatlicam ama olamiyorum o ise ne guvenimi sarsti bu zamana kadar nede sevgisini esirgedi ama cok mic mic bi tip degil cok disa vurmuyor ve kendine yasam alani ayirmayi seviyor mesela bi gun hali saha ya gider bi hafta sanayide arkadaslariyla takilir ve banada sende arkasaslarinla gorus der karismaz arti bizede vakit ayirir gezdirir
Tedavi olun diceksiniz denedim ama basarili olamadim beynim kosullamis resmen hipnoz olmus gibiyim

Not : 10 yildir evliyim 2 cocuk var yas 29
Kısa ve net: Kaybetmeye korktuğun birşeyi bigün mutlaka kaybediyorsun. Hele bide karşıdakine bu korkuyu hisserttirdinmi biraz daha hızlanıyor
 
Ya üyelerin konu açıp yazılanlara cevap vermeyip sadece azarlayıp gitmesini de anlayamıyorum gerçekten. Ben bağımlılık psikolojisi üzerine binlerce okuma yapmış bi insanım fakat bu sizin konunuza son yazışım artık çünkü bu tavırları iletişim kurmaya değer bulmuyorum doğrusu.
Kizim atesliydi onunla ilgilendigim icin gec yazabildim elimden geleni yapmaya siradan ciftler gibi olmayi normallesmeyi bende cok istiyorum tedaviye terapiye herseye acigim hani sunu belirtiyim benimki bosluktan adama sarma degil veya simariklik bencillik olsun diye degil gercekten elimde degil cocukluktan gelen bisey babam tarafindan hic kimse tarafindan hic bi zaman sevilmeyecegime inandirildim o kadar kabul ettim ki bunu yillarca kimsenin sevgisinden emin olamadim sanki kimse beni sevemez en kotusu benim gibi hissederek ozguvensiz gecti yillarim..insanlar ne yaparsam beni sever diye ezilerek hep birilerine yaranmak icin yasayarak gecti
 
boyle devam edersen tamamen onu kaybetme ihtimalini dusun ve bunaltma kendini de onu da. sevdiginle evlisin cocuklarn var keyfini cikarsana. sanki imkansz ask yasiyorsun.
 
Daha ciddi rahatsizliklar atlattim cok zorlu surecler geride kaldi ama bu saplanti tuketti beni tedavi oluyum diyorum yok o bile olmuyo beynim oyle sartlanmis ki..dis dunyaya konjsulanlara kitliyorum kendimi duymuyorum onerileri hayir diyorum yani cok adim attim ama bi yol kat edemedim
Temel sorunum sevildigime ikna olamiyorum ne yapsa ne etse ufacik bi hareketi acaba beni sevmiyo ondan mi bunu dedi ondan mi boyle yapti diye hep bi gerginim
Simdi esasen yansitmak istemiyorum ama illaki yansiyidur bi ara yok ustune gittim bu alttim daralttim baktim adam uzaklasacak daha rahat davranmaya calisiyorum suan cok bunaltmiyorum ama huzursuzum
Benim esime duydugum duygu tam olarak SAPLANTI sevgi degilask degil tutku degilbaglilik degil bildigin saplanti
Mesela gecen hafta evi biyuyacagi icin ben cocuklari alip anneme gittim allahim orda bogulacaktim duramiyorum surekli cikip gidesim geliyo veya eve bi kac saat gec gelcek olsa evin icinde deli dana gibi bi oraya bi buraya kosusturuyorum bi aglama bi gerilme camda bekleme sinirlenme oluyor birinde yansitsam 3 unde icimde yasiyorum ama cok yipraniyorum
Annem 3 gunluk bi tatil yapicak sende gel dedi tabi ben sacmalama anne ben esimi birakamam keyf alamam dedim esim ne dese begenirsin istersen git sen bilirsin degisiklik olur o boyle deyince deli okuyorum niye benim olmamam onu rahatsiz etmicek niye ben sensiz duramam demiyi demekki benim kadar sevmiyo diyorum
gercekten o yokken 1 saat bi yere ciksam bi arkadasla otursam surekli o aklinda keyf almiyorum hep aksam olsun istiyorum sadece onla temas halindeyken huzurluyum surekli sevgisini sorguluyorum bi ikna olsam rahatlicam ama olamiyorum o ise ne guvenimi sarsti bu zamana kadar nede sevgisini esirgedi ama cok mic mic bi tip degil cok disa vurmuyor ve kendine yasam alani ayirmayi seviyor mesela bi gun hali saha ya gider bi hafta sanayide arkadaslariyla takilir ve banada sende arkasaslarinla gorus der karismaz arti bizede vakit ayirir gezdirir
Tedavi olun diceksiniz denedim ama basarili olamadim beynim kosullamis resmen hipnoz olmus gibiyim

Not : 10 yildir evliyim 2 cocuk var yas 29
Eşin bence çok seviyormuş seni bu saplantılı halinize ses etmiyorsa helal olsun. Valla kocam öyle olsa kriz geçiririm heralde. Adamı kaçırmadan daha iyi bir pskoloğa gitmelisiniz. Eğer eşiniz sizin güveninizi sarsacak birşey yapmadıysa muhtemelen sizin geçmişinizden gelen bir bilinçaltı durumudur
 
Sanırım kucukken ailedeki sevgi eksikliginden kaynaklanıyor. Eşiniz, annenle tatile gitme ben sensiz duramam,, dese de siz sevildiginize ikna olamazsiniz. Bu çocuklukta yerleşen birşey. Ve bir psikologdan yardim almadan asla aşamazsiniz.. Eşiniz icin de zordur. Bu aşırı bağımlılığın ona yük olduğunu düşünün ve kendinizi tedaviye ikna edin.
Çocukluğumuzdan kaynaklandigini asla çıkarmayın aklınızdan
 
Ben de 4 yıllık evliyim, az bir zaman değil. Hala eve geç gelince çok üzülürüm. Her gun işten eve dönüşünü gerçekten çocuk gibi camda beklerim ve çok ozlerim. Meslegim var, hareketli bir sosyal hayatim var, yuzmeye spora vs gidiyorum, hobilerim var, ailem yakinimda oturuyor hepsine zaman ayırıyorum. Ama neyle ilgilenirsem ilgileneyim eşime olan ihtiyacım asla azalmaz. Yani bi akşam arkadaslarimla kafa dagitayim da eşim evde dursun diye birşeyi asssssla kabul edemem. Eşimle geçirme firsatim olan tek bir saniyeyi bile başkasına harcamam.
Ama esimi de asla bogmam. Belki onu bu kadar ozledigimi bile bilmez.
Yani ben sizi anlıyorum. Çocuklarınız vs bu durumu değiştirmez, çalışsanız da birşey değişmez. Lütfen burdaki,, kafani baska seyle mesgul et,, yorumlarina bakmayın. Bu sadece gunu kurtarmak olur. Sizinki cook derinlerde çocuklukta yerlesen bir sey. Terapisiz atlatamazsiniz
 
Cocuklugumdan gelen bi sevilmeme korkusu ne yaparsan insanlar beni sever diye bi cocukluk gecirdim babasibin bile sevmedigi tahammul edenedigi birini kimse sevmez diye yillarca yedim kendimi
Simdi esim ne yaparsa yapsin ikna olamiyorum birinin beni sevmesi imkaansiz gibi geliyo ve kaybetmekten it gibi korkuyorum isin tuhafi beni kaybetmektende esimin korktugunu duyuyorum ondan..
Teshisi tam olarak koymussun, farkindaligin icin ayrica tebrik ederim.. Cok uzuldum, cok zor eminim ve elinde değil, atamiyorsun.. Rabbim yardimcin olsun.. Uzman destegine devam et bence
 
Hic olmazsa takintili oldugunuz kisi esiniz. Yani opup koklayabileceginiz biri :) bazilari eski asklarina takintili oluyorlar. Onlara gore kismen sanslisiniz :)

Cocuk mocuk kesmez. Kafanizi mesgul edecek kendinize has bi hayatinizin olmasi gerekiyor. Bence ne zaman evde otursam sevgilime sariyorum. Bos vakit bize iyi gelmiyo

Ayrica sevmek sevdigini mutlu gormektir. Kocaniz annenie tatile gitmenizi sizi sevmediginden degil, gidin eglenin acilin diye yapiyor. Biraz olumlu dusunun. Herseyi kotuye yormayin. Sinir stresten damarlariniz daralir wallahi.

O sizin kocaniz yahu. Her aksam size geliyor iste. Siz onun hayat arkadasiniz. Tabii ki de sizi seviyor. Ama disardaki hayatini da seviyor. Ve normal saglikli olan bireylerin kendilerine has hayatlarinin olmasidir. Kocanizin anormal olan biseyi yok. Normal bi hayat yasiyor. Anormal duygularda olan sizsiniz. O yuzden hemen sinir stres yapacaginiza, durun bi dusunun. Iyiye yorun bazi seyleri. Arkadaslariyla eglensin biraz acilsin, ona da degisiklik olur falan gibi dusunun
 
Fotoğraflarınız var önceki konularınızda. Gayet hoş bir bayansınız. Özgüven sorununuz mu var acaba? Sevilmeme korkusu duygusu neden oluştu sizde sadece eşinize karşı mı var?
 
Ben şunu merak ettim konu sahibi arkadaşım.esiniz bu durumu farkediyormu?rahatsizmi peki? Aslında helalinize hissettiginiz için yinede şükretmelisiniz.bir avantaji bu fakat. Hayatınızın kalitesini etkiliyor bu çok kötü.
 
Konularınızı biliyorum.ben eşinizle ilgili bi güven problemi yaşadığınızı hissediyorum.bu benimki his sadece.
 
Cocuklugumdan gelen bi sevilmeme korkusu ne yaparsan insanlar beni sever diye bi cocukluk gecirdim babasibin bile sevmedigi tahammul edenedigi birini kimse sevmez diye yillarca yedim kendimi
Simdi esim ne yaparsa yapsin ikna olamiyorum birinin beni sevmesi imkaansiz gibi geliyo ve kaybetmekten it gibi korkuyorum isin tuhafi beni kaybetmektende esimin korktugunu duyuyorum ondan..
Yapmayın Allah aşkına,böyle ömür geçermi?
Bu dediklerinizin benzerini kızımı kucağıma ilk aldığımda loğusa sendromunda yaşadım,maksimum 1.5 ay sürmüştü ama inanın tükenmiştim.
Yıpranır insan sürekli olumsuzu düşünürken,ayrıca böyle yaparak tüm negatifi çekiyorsunuz ister istemez.
Annenizle gitmekle başlayın bence. Sizin için büyük bir adım olur. Gittiğiniz yerdede kafanızı dağıtacak kadar meşgul olmaya bakın.
 
Ben şunu merak ettim konu sahibi arkadaşım.esiniz bu durumu farkediyormu?rahatsizmi peki? Aslında helalinize hissettiginiz için yinede şükretmelisiniz.bir avantaji bu fakat. Hayatınızın kalitesini etkiliyor bu çok kötü.
Fark ediyor tabi cogu zaman tavrima suratima yansiyo ama o alismis artik pek umursamiyo normal sayiyo yani onun hayata bakis açisi
" sirf sen baska biseyle memnun olmuyosun tek beni hayatin merkezine koyuyosun diye bende oyle yapamam hayat devam ediyo tek bir seye odaklanmak sacma " boyle dusunuyo yasiyo dolu dolu geri kalmiyo yapmak istedigi seylerden benide yadirgamiyo alismis
Bense gecmise nazaran davranislarimi kontrol ediyorum cok bogmuyorum bid bid etmiyorum ama ya gece cok agliyorum ya kendimi sıkıyorum mideme vuruyo
Aslinda gayet siradan bi aileyiz bana uymayan memnun etmeyen kisim ben hayata oyle bakamiyorum iste adam eve ekmek getirsin faturalari odesin kadin evin isine cocuguna baksin aksam yemek yenip sabah duzene devam boyle rutin herkesin gorevini yaptigibi işleyis degilde askla sevgiyle tutkuyla devam etsin istiyorum birlikte vakit gecirmek icin can atsin eve kosarak gelsin arkadaslariyla gecirdigi vakkitten ziyade ailesini oncelikli gorsun bakisinda sevgisini hissediyim istiyorum ha tabi benim yazdiklarimdan sonra diyosunuz tahammul ettigine sukret ama oyle degil isin asli..bu yazdiklarimin belki % 20 sini o goruyo ben ne yapiyosam en cok kendime yapiyorum
 
Daha ciddi rahatsizliklar atlattim cok zorlu surecler geride kaldi ama bu saplanti tuketti beni tedavi oluyum diyorum yok o bile olmuyo beynim oyle sartlanmis ki..dis dunyaya konjsulanlara kitliyorum kendimi duymuyorum onerileri hayir diyorum yani cok adim attim ama bi yol kat edemedim
Temel sorunum sevildigime ikna olamiyorum ne yapsa ne etse ufacik bi hareketi acaba beni sevmiyo ondan mi bunu dedi ondan mi boyle yapti diye hep bi gerginim
Simdi esasen yansitmak istemiyorum ama illaki yansiyidur bi ara yok ustune gittim bu alttim daralttim baktim adam uzaklasacak daha rahat davranmaya calisiyorum suan cok bunaltmiyorum ama huzursuzum
Benim esime duydugum duygu tam olarak SAPLANTI sevgi degilask degil tutku degilbaglilik degil bildigin saplanti
Mesela gecen hafta evi biyuyacagi icin ben cocuklari alip anneme gittim allahim orda bogulacaktim duramiyorum surekli cikip gidesim geliyo veya eve bi kac saat gec gelcek olsa evin icinde deli dana gibi bi oraya bi buraya kosusturuyorum bi aglama bi gerilme camda bekleme sinirlenme oluyor birinde yansitsam 3 unde icimde yasiyorum ama cok yipraniyorum
Annem 3 gunluk bi tatil yapicak sende gel dedi tabi ben sacmalama anne ben esimi birakamam keyf alamam dedim esim ne dese begenirsin istersen git sen bilirsin degisiklik olur o boyle deyince deli okuyorum niye benim olmamam onu rahatsiz etmicek niye ben sensiz duramam demiyi demekki benim kadar sevmiyo diyorum
gercekten o yokken 1 saat bi yere ciksam bi arkadasla otursam surekli o aklinda keyf almiyorum hep aksam olsun istiyorum sadece onla temas halindeyken huzurluyum surekli sevgisini sorguluyorum bi ikna olsam rahatlicam ama olamiyorum o ise ne guvenimi sarsti bu zamana kadar nede sevgisini esirgedi ama cok mic mic bi tip degil cok disa vurmuyor ve kendine yasam alani ayirmayi seviyor mesela bi gun hali saha ya gider bi hafta sanayide arkadaslariyla takilir ve banada sende arkasaslarinla gorus der karismaz arti bizede vakit ayirir gezdirir
Tedavi olun diceksiniz denedim ama basarili olamadim beynim kosullamis resmen hipnoz olmus gibiyim

Not : 10 yildir evliyim 2 cocuk var yas 29
Aynı ben kendim yazmışım gibi okudum..bende bi de kıskançlık ta var Allah yardımcımız olsun
 
Back