Hani Hayat Müşterekti?

Merhabalar kk kadınları. Direkt konuya gireceğim. Zaman zaman eşimin yardım etmemelerinden şikayetçi idim. En son terasa çay çıkarmaya gelince iş yine birbirimize girdik. Bana karımdan karılık beklediğim için suçlu benim tabi dedi. Ben karımdan karılık beklemeyeyim dedi.Yapma falan dedi ki bir hafta önce koronaydı Kendisi bende memlekette idim eve döndüğümde sen olmasan ben ne yaparım naraları falan attı. Neyse bende o zaman çalışmayan bir kadınla evlenseydin falan dedim. Hep aynı şeyler. Ertesi sabah kalkınca kafamı toplayıp bir mesaj attım aynen şu şekilde:

Bu ev benim değil ikimizin evi kuzu. Sen çalışıyorsan bende çalışıyorum. İkimizde yemek yiyor ikimizde tuvaletleri kullanıyor i. İkimizde çamaşırları kirletiyoruz. Ama neden sadece ben temizliyorum kadın olduğum için mi? Ben nasıl ki evin geçimine katkı sağlıyor sana yardımcı oluyorsam şeninde bana yardımcı olman gerek. Sen bu işlerden kaçtıkça ben de yapmak istemiyorum. Evet arada yapıyorsun görüyorum teşekkür edip takdir ediyorum ama yüzünde görüyorum o gocunma ifadesini sessizliğinden anlıyorum aslında hiç istemediğini.Bende severek yapmıyorum sende yapmak bana yardımcı olmak istemiyorsan ayda bir bir temizlikçi tutalım. Seninle her şeyi baştan konuştum her şeyi kafede (nişanlı iken kahvaltı yaptınız bir mekan ona kadar yazdım) kahvaltı yapmaya çalışırken. Çevremizde çalışan kadın yok(ki çalışmayana bile yardım ediyor eşleri) bizim evliliğimiz ailelerimizinki gibi olmayacak dedim. Bilmiyorum ama öğrenirim hayat müşterek dedin. Şimdi neden oyunbozanlık yapıyorsun. Deseydin ki probisin o dediğin olmaz bak ben yapmam haberin olsun ona göre evlen. en azından başta konuştuk derdim.Sen(senin deyiminle ben asla öyle görmüyorum)karılık yapmayacaksan banada kocalık yaptırtma o zaman. Sen kendini erkek hissedeceksin diye hem ev geçimi için çalışıp hem ev işleri sorumluluğunu üstlenemem.Seni gerçekten seviyorum dün işten gelince sarıldığım açadamdan bu sabah nefret etmiyorum. Seni seviyorum ve bu soruna seninde içine sinen bir çözüm bulmayı istiyorum.(bunları mesaj olarak yazıyorum çünkü seninle tartışırken üzüntüden kafamı toplayamıyorum)

O da cevaben her şey için teşekkür ederim canım bundan sonra yapmam gerekeni yapacağım dedi. Bende tehditini görmezden gelip teşekkür ettim. Akşam eve geç geldi(arkadaşları ile ayrı sorunumuz var zaten bakmak isteyenler eski konula bakabilir) bu sabahta kahvaltı yapmadı. Sakince konuşmak için bir kahve götürdüm onu da içmedi falanca yere gidiyorum deyip çıktı.

Bir yıllık evliyiz ve artık istersek anlaşmalı boşalabiliriz. Bu köle tavrından istediği zaman yatıp yayılıp istediği zaman işin ucundan tutan adeta lütfeden halinden gına geldi. Bazen abarttığımı düşünüyorum bazen cinnet getirecek gibi oluyorum. Bundan sonraki tavrım ne olmalı bilemiyorum. Böyle zihniyetteki bir adamı nasış farkedememişim bilemiyorum. İnanın hiç böyle davranmıyordu sadece diyebildiğim kendini güzel saklamış.

Şimdi senelerimi haftasonlarımı böyle geçirmek istemediğim. O gezerken evde ütü yapmak istemediğim. Ne yapmalı bundan böyle nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Boşanmadan önce göstereceğiniz bir yol bir yöntem varsa tavsiyelerinizi bekliyorum. Aslında konu biraz iç dökme gibi oldu yazdıkça hafifledim. Sevgiler.
Benim eşim de ben aşçı temizlikçi istemiyorum diyordu.Bir süre sonra yardım etmeyi mutfakta yemek yapmaya ve bazen tabakları makineye dizmeye indirgedi. Başka erkekler bunu da yapmıyor kıymet bil diyor. Aynı anda evden çıkıyoruz beraber eve giriyoruz ama temizlik düzen ve çamaşır benim üstümde. Ne yazık ki böyle oluyor. Siz bence çok kafaya takmayın. Kendinizi fazla yormadan asgari bir temizlikle idare edin.ama sabırla ona anlatın yardım istediğinizi, böyle olursa daha kaliteli vakit geçirebileceğinizi. Eve geç geldiğinde size gecikeceğini haber verdi mi, bana bu biraz saygısız geldi.
 
Kimse tarafından ikna edilmek istemiyorum. O yüzden ailem konuşmak istesede ben bu adamla konuşşunlar istemiyorum. Ne yaşadığımızı en iyi biliriz. Onun ailesi kötü bir söz etmediler şimdi benimkiler kötü konuşacaklar biliyorum. Bu kezde bununla ilgili yıpranacağım.

Olumlu bir adım beklemiyorum atsa karşılık verir miyim bilmiyorum. Yeniden döneceğim evlilik beni mutlu etmeyecek biliyorum hissediyorum. Hoş o evliliğe dön diyende yok zaten.


Kötü konuşmalilar ztn
Onların tarafı ile kiyaslamamalisiniz
Başka birsey yazmak istemiyorum
 
Eğer boşanmayacaksan bunu değiştirmeye çalış
Çünkü şu an pes edersen öyle gidecek
Nasıl başlarsa öyle gidiyor
Benim eşimde yardım etmezdi bi ton kavga ettik sonra el atmaya başladı
Arada tartışmalarda elimi birşeye sürmcem artık diye isyan ediyor konudan bağımsız
Hiç yorum yapmıyorum barışınca yine işlere yardım ediyor
Çünkü alıştı o da
İpin ucunu bırakınca bu adam da böyle yapcak birşey yok diyince aslaa düzelmiyor
Evet haklısınız alıştırmak lazım her şeyin başındayken.
 
Bugün bir arkadaşım boşandı. Zamanında düzelir diye diye affedip 2 çocuk yaptığı adam iyice zıvanadan çıkınca artık dayanamadı ve dava açıp boşandı. Bu toplumda boşanmış olmak ne yazık ki çok zor. Ben boşandım, biliyorum bunu. Eşini alırım diye korkan meslektaşlarım bile oldu. Ama kar zarar hesabı Yapınca çekeceğim sıkıntılar, bunların yanında devede kulak kalırdı. Ben iyi ki ayrıldım dedim. Belki siz de dersiniz.
 
Bugün bir arkadaşım boşandı. Zamanında düzelir diye diye affedip 2 çocuk yaptığı adam iyice zıvanadan çıkınca artık dayanamadı ve dava açıp boşandı. Bu toplumda boşanmış olmak ne yazık ki çok zor. Ben boşandım, biliyorum bunu. Eşini alırım diye korkan meslektaşlarım bile oldu. Ama kar zarar hesabı Yapınca çekeceğim sıkıntılar, bunların yanında devede kulak kalırdı. Ben iyi ki ayrıldım dedim. Belki siz de dersiniz.
Eşini alırsın diye korkan mi oldu😳milletin ne kendine, ne kocasına, ne evliliğine zerre güveni yok, ama problem hep öteki kadın, dul kadın, komşu kadın vs
 
4 üncü haftaya girdik
Benim eşimde uzun süreli küserdi hep ben adım atardım yoksa kendiliğinden barışmazdı.çok büyük bir psikolojik şiddet en son tak etti küssek boşanalım dedim dava açtım yalvar yakar döndürdü artık küsmüyor,küsme olsada adım atıyor 5 günü geçen küslükte o zaman yarın boşanacağız diyorum küslük aldatılmaktan beter bence insanın ruh sağlığı nasıl bozulurun cevabı
 
Benim eşimde uzun süreli küserdi hep ben adım atardım yoksa kendiliğinden barışmazdı.çok büyük bir psikolojik şiddet en son tak etti küssek boşanalım dedim dava açtım yalvar yakar döndürdü artık küsmüyor,küsme olsada adım atıyor 5 günü geçen küslükte o zaman yarın boşanacağız diyorum küslük aldatılmaktan beter bence insanın ruh sağlığı nasıl bozulurun cevabı
Hala 5 gün boyunca küsebiliyor olması bile fena.
 
Bende okların bana ne zaman döneceğini bekliyordum yengenç çilekeş Türk kadını genim olsa ilk yıldan sesim çıkmaz diye düşünüyorum. Bu psikolojik şiddete boyun eğip huyuna giderdim. Bir aydır şu duruma katlanamaz alttan alırdım. Zaten o gen olmadığı için şu durumda değil miyim?

Yeni bir sinir krizi eşiğine gelmemek için zor tutuyorum kendimi inanın. Ailemin gelmesini bekliyorum o güne kadar sakinliğimi korumaya çalışıyorum.
Oklar sana dönmüş değil aslında, sadece senin konun üzerinden genel değerlendirme var maalesef. Ailen nereden gelecek ben ikinizin ailesi aynı şehirde sanıyordum.

Sen belki şu an ailelere açıklama yapayım öyşe def edeyim diyorsun ama aileler barıştıracak sizi, ona nasihat edecekler evlilik böyle olmaz diyecekler, o da he diyecek. 3 ay gerektiği gibi davranacak 4.Ay yine aynı olacak.

Bunu adamı sessizce kov demek için söylemiyorum, süreç bu hazırlıklı ol. Düştü diye sehpayı suçlayan adamla senin istediğin düzen sabit devam edemez. İnşallah çok üzülmeden ikna olursun.
 
Oklar sana dönmüş değil aslında, sadece senin konun üzerinden genel değerlendirme var maalesef. Ailen nereden gelecek ben ikinizin ailesi aynı şehirde sanıyordum.

Sen belki şu an ailelere açıklama yapayım öyşe def edeyim diyorsun ama aileler barıştıracak sizi, ona nasihat edecekler evlilik böyle olmaz diyecekler, o da he diyecek. 3 ay gerektiği gibi davranacak 4.Ay yine aynı olacak.

Bunu adamı sessizce kov demek için söylemiyorum, süreç bu hazırlıklı ol. Düştü diye sehpayı suçlayan adamla senin istediğin düzen sabit devam edemez. İnşallah çok üzülmeden ikna olursun.
Aslında yürümeyeceğini ikna oldum kimseye dert anlatacak mecalimde kalmadı ama nereden başlayacağımı bilmiyorum. Keşke evden gitse ben gidemem evim çok yakın okuluma yakışan onun gitmesi. Ben terapist önermeme rağmen boşanmak isteyen de hala bunun için bir adım atmayanda kendisi.Ayrıca boşanmak isteyen adama neden aynı çatı altında kalır anlayabilmiş değilim.

Ailem kışın yaşadığım yerde yazın memlekette. Bu haftasonu için bir terapistten randevu aldım. Bu süreçten daha az etkilenmeyi ümit ediyorum. Kafam allak bullak. Duygu durumum çok dalgalı.
 
Küsme olayı cok kötü. İnsanı değersiz hissettiriyor. Hele 1 ay küslükte insan kafayi yer. Cidden kurtulun bu adamdan
Evet ya gerçekten. Benim sevgilim de geçen akşam ilk defa bana küstü, sabah kahvaltida yemek yemedi falan, yüzünü düşürdü. Konuşa konuşa ,dalgaya vura vura zar zor eski moduna geldi.
benim çabama karşılık vermediğini,bu küslüğü günlerce hatta aylarca uzattığını düşünüyorum da. Düşüncesi bile korkunc. Bu gerçekten psikolojik şiddetin alası. Yani kavga edelim,sesler yükselsin, etektekiler dökülsün daha iyi. Yanında surat asıp duran bir insan kadar insanı yoran çok az şey vardır bir ilişkide.
Ben olsam çoktan bardak tabak indirmiş, ağız tadıyla bir kavga çıkarmıştım
 
Kızlar mesajlarınızı okuyorum ama bu ara biraz meşgulüm. Bu arada Onun bir gönül alma girişimi oldu. Ama yüzüne bile bakmadım çünkü çok sıkıldım. Dün terapist ile görüştüm. Evliliğe odaklanmak istedi. Ama tek başıma çabalamak istemiyorum bu konuda. Bu yüzden bireysel iyiliğim için bir şeyler yapmak istediğimi söyledim.birkaç şema ile başlamaya karar verdik.bireysel Başlayalım eşini davet edelim bir çabası olacak mı bakalım olmazsa bireysel çalışmlardan sonra daha sağlıklı bir gözle değerlendir dedi. Şuan bu duyguların boşanmayı düşünmen çok normal dedi. Bazı iletişim yanlışlarıma değindi(bayağı farkındalık oldu bana) son seans saati olunca iki saate yakın oturduk. Sadece kendimden bahsetmek iyi geldi. Bir gelişme olursa güncellerim.
 
Yaklaşık 3 gündür biz de eşimle aynı durumdayız. Bugüne kadar hiç iletişim yoktu desem yeri. Bugün çocuklar konusunda bi iki konuştuk ama asla göz göze gelmeden. Ve sorun maalesef aynı. Her sorun da trip atan küsen eşim olurdu. 5 yıllık evliliğimizde asla trip attığımı küstüğümü bilmem. Olaki yanlışlıkla trip attım benden daha çok trip atarak üste çıkmanın yolunu bulur ve nasıl oluyorsa ben yine orta yolu bulmaya çalışan olurdum. Kendi %1000000 hatalı olduğu konuda bile kendisi trip attı ve yine orta yolu bulmaya çalışan ben oldum. Ama artık yoruldum. Kendisine de söyledim böyle işine geliyorsa artık ben de adım atmayacağım. Konuşmuyorsan konuşmam, trip atıyorsan daha çok atarım diye. Hatta gerekirse inceldiği yerden kopsun da dedim. Kaç gündür aynı devam bakalım pes eden olacak mı. Ama ben artık çok yıprandığımı fark ettim. 10 yıl sonunda evlendik biz eşimle ama sevgisinden bile emin değilim artık. Bunu da söyledim ama değişen bişey olmadı. İlk evlendiğim sıralar görümcem büyük bi cemiyette erkekler şimdi kadınlar memur diye evleniyor demişti ve bingo ben de memurum. Artık ciddi anlamda acaba düzenli para için mi evlendi diye düşünmeye başladım. Bu psikolojik şiddetin alası. Tam böyle düşünürken de sizin konunuz çıktı karşıma. Hakkımıza hayırlısı olsun konu sahibi...
 
Yaklaşık 3 gündür biz de eşimle aynı durumdayız. Bugüne kadar hiç iletişim yoktu desem yeri. Bugün çocuklar konusunda bi iki konuştuk ama asla göz göze gelmeden. Ve sorun maalesef aynı. Her sorun da trip atan küsen eşim olurdu. 5 yıllık evliliğimizde asla trip attığımı küstüğümü bilmem. Olaki yanlışlıkla trip attım benden daha çok trip atarak üste çıkmanın yolunu bulur ve nasıl oluyorsa ben yine orta yolu bulmaya çalışan olurdum. Kendi %1000000 hatalı olduğu konuda bile kendisi trip attı ve yine orta yolu bulmaya çalışan ben oldum. Ama artık yoruldum. Kendisine de söyledim böyle işine geliyorsa artık ben de adım atmayacağım. Konuşmuyorsan konuşmam, trip atıyorsan daha çok atarım diye. Hatta gerekirse inceldiği yerden kopsun da dedim. Kaç gündür aynı devam bakalım pes eden olacak mı. Ama ben artık çok yıprandığımı fark ettim. 10 yıl sonunda evlendik biz eşimle ama sevgisinden bile emin değilim artık. Bunu da söyledim ama değişen bişey olmadı. İlk evlendiğim sıralar görümcem büyük bi cemiyette erkekler şimdi kadınlar memur diye evleniyor demişti ve bingo ben de memurum. Artık ciddi anlamda acaba düzenli para için mi evlendi diye düşünmeye başladım. Bu psikolojik şiddetin alası. Tam böyle düşünürken de sizin konunuz çıktı karşıma. Hakkımıza hayırlısı olsun konu sahibi...
Geçmiş olsun. Psikolojik şiddetin ne gibi etkiler bıraktığını bilirim. İnsan içindeyken anlayamıyor. Üzerine karanlık bir örtü serilmiş gibi… Umarım aydınlığa çıkarsınız. Bunu yaşayan herkes için tek temennim bu. Ve o kadar güçleneceksiniz ki bu durumdan sıyrıldığınızda. Çünkü sadece siz kendinize yardım edebilirsiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
X