Psikoloji okuyan bir çok arkadaşım başka alanlarda çalışıyor. Çünkü hem dediğiniz gibi yüksek lisans yapmak lazım, hem de çok fazla sertifikaya ihtiyaç var. Ve sertifikalar inanılmaz pahalı. Ayrıca çeşit çeşit, her konuya eğilmiş :) onları almadan o konuda yetkin sayilmiyorsun,hepsini almaya kalksan bütçen sarsılıyor. "Sıradan bir yerde calışayım,para kazandikca eğitim alır,yetkinleşir,kendi yerimi açarım" desen eğitimler genelde haftaici oluyor, patronlar eğitime gitmeye sıcak bakmıyor
Gibi tonla olumsuz durumu var.
Kendim ofis açarım demişsin ama merkezi bir yerde eli yüzü düzgün büro açacaksın, dünya kadar kira odeyeceksin (modern ve ferah dekorasyon masrafını saymadım bak) , adı duyulmamis bir insan olarak danışan bekleyeceksin.
Bir de bizim insanımız kolay kolay ne parasına kıyar gider ne de olumsuz elestiriye -kendiyle yüzleşmeye tahammül eder
ben belirgin bir sıkıntım olmadan sırf yeni bakış açısı kazanırım umuduyla terapiye başladım düzensiz olarak. Gerçekten ihtiyacı olduğunu düşündüğüm bir arkadaşımı da yönlendirdim. Terapistim 'anksiyiten var,önce psikiyatriye gitmelisin,ilaç tedavisinden sonra konuşalım' demiş. Annesi ve duyan birkaç arkadaş da deli muamelesi yaptı. Kız bir anda "beni başından Savdi,hem paramı aldı hem ilgilenmedi" demeye başladı...
Yani ne bileyim, tabii ki çok güzel bir bölüm ama bizim ülkemizde çok çok çok zor. Kadıköy'un en güzel yerinde bir yer var mesela, sahibi bogazicili. Boğaziçi psikoloji mezunu arkadaşımı asgari ücretten calistiriyordu . Bir de 'ben de böyle başladım, deneyim kazan, sen de ofisini ac' diye gaza getirirdi:) sonuç olarak bir günde danışanlarının odedigi para onun aylık maaşına tekabül edince agrina gitti bıraktı. En son anaokulunda çalışıyordu.
O yüzden hayatta kalmaya çalışan tüm psikologlara sabır diliyorum,size de sosyal bilgiler öğretmenliğini oneriyorum. Tabii son yıllardaki atama puanına, kaç kişi aldıklarına falan da bakmak lazım.
Bir de doğu görevi var. Bunu da gozardi etmeyin.
