- 20 Nisan 2014
- 1.428
- 1.616
-
- Konu Sahibi mihribanbalik
- #681
Sagol canim benim. Ne guzel yazmissin sagolasin.
Tasinalim dedim ama zaten o ben mudehale etmeden ev bulamaz. O ev bulana kadar bizim oglan askere gider.
Oyle kararsiz ve hic biseyi begenmez.
Ben bul diyip cekildim. Ama elbette ev bulunca gorumceme kac metre yakin olmasindan kapi kolunun cinsine kadar yorum yapicam.
Ya cidden beni boyle cekilmez biri yapti. Hayir en korktugum gercektrn bunun benim karakterim olmasindan korkuyorjm.
Dun gelmis kv mutfakta is yapiyorum. Iste tasinirken tasinmana yardim ederim falan diyor. Normalde bu hosuma gider. Aaa ne guzel yardimsever derim ama bu sefer bu laf bile canimi sıktı.
Hala uyumlu mihri var cunku karsilarinda. Bazen diyorum ki yine iyi olayim. Ama yok odum patliyor yine ezilip eskiye donucem diye.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Öncelikle rabbim düşmanımın başına vermesin. Bunu okuyunca halinize şükredeceksiniz.
5 aylık hamileyimve eşim evi terketti.
Sebep: ondan izin aldığım halde annemlere gitmem. (O izin verse de gitmeyecekmişim)
Çok zor günler geçiriyorum.
Eşimle düğün gecesi tutunda balayı balayı sonrası evliliğin birinci ay dönümü ikinci ay dönümü ve nihayet aralıklarla 1.5 sene sonrası hep kavga ve tartışmalarla yürüttük.
Evliliğin ilk gecesi korktum ve korkmama kızdı. Trip ata ata yattı. Evliliğin 4 günü arka komşumuz olan annemlere değil de 30km ötedeki kayınvalidemlere önce gitme sebebine yine beni ağlattı. hiç oralı bile olmadı. Balayında cinsel bir sorunumuz oldu üzüldüm o bana ben ona trip attık. Balayının yarısında konuşmadık. Birinci ay dönümündeki kavgayı hatırlamıyorum ama barışmak için yemek yaptım burun kıvırdı döndü yine arkasını gitti yattı, 2 ay dönümünde beni alışveriş merkezinde tıpkı bir çocuk gibi hüngür hüngür ağlattı. Umursamadı.
Neymiş? Kadınlar hem numaradan hem acitasyından ağlarmış. Kadınların ağlaması umrunda değilmiş.
Zaman zaman kavga ettiğimiz de evi terketmek istedi, ev terlikleriyle arkasından koştum bırakmadım.
Bazen beni boşayacağını ayrılacağını söyledi. Çıldırdım. Bir kere elini çizdim. Bir kerede hamileliğin başındaydım ve yüzünü çizdim.
Önceki konumu okuyan bilir. Twitterda siyasi basit bir soru sordum diye beni gece vakti uyandırdı ve bağırmaya yanağımı sertce sıkmya başladı. Yapma bırak dedim ittirdim ve sonunda tokat attım. O da bana okkalı bi tokat attı.
Pişman oldu.hamileydim barıştık.
En son kavgamız, ve evi terketme noktasına gelme olayını da anlatayım. Geçen hafta işi gereği eğitimi vardı. Ben de o gün yengem ve abimle kahvaltı planı yaptım. Eşime de bunu söyledim. Tamam dedi.
Ertesi gün uyanamadı eğitme geç gideceğini söyledi. Ben de kalktım hazırlandım abimlerle buluştum. Saat 3 te onu aradım. Evdeyim dedi. Eğitime gitmemiş. Ben de daha fazla oyalanmadan eve gideyim dedim.
Ertesi gün annesine gittik. Ben dedi gribim yiğenime hastalık bulaştırmıyım(iyileşmişti halbuki neyse) sen annemlerle oturursun dedi. Tamam dedim. Kayınvalideme gittik. Görümcem oğlunu uyutmuş. Bu sefer evdekilere grip bulaştırmıyım dedi, babamın dükkana gideyim dedi. çıktı 3 saat gelmedi. Aradım. Geliyorum dedi. Arkadaşıylaymış. Neyse.
Yolda dedimki ben babama gdiyorum desem de arkadaşımla çıksam sen bana laf edersin ama ben takmıyorum. Kem küm etti.
"Sen de dedi bana abinle buluşurken niye izin almadın" dedi. Dedimki niye izin alacaktım eğitimin vardı zaten. "Olsun en azından plan yapıcam uygun mu diye sor" dedi. Huzursuzluk çıkmasın diye tamam dedim.
Salı günü psikoloğumla görüştüm o da "onu terapi edemiyorum ama mutlu olmak istiyorsan sor gitsin" dedi. Zor değildi benim için.
Çarşamba günü sabah kalkmış, işim var sen taksi tut dedi. Bunu da işime 20 dakika kala söyledi. Bu ilk değildi. Bi çok kez böyle son anda söyledi ve onun yüzünden hep işe geç kaldım hamile hamile işe koşturmam da cabası. Birazda hamile psikolojimden ona söyledindim. Hakkımı helal etmiyorum dedim.eğer bugün başına bişey gelirse benden bile bilirsin dedim. Kafanı kırarım dedi. Çıktım geldim işe.
Sonra bana havadan sudan mesaj attı. Bişey yazmadım. Annemler bize yakın oturuyorlar. Amcamlar gelecekmiş. Uzun zamandır da görmedim.akşam 9da geleceğini yazmış. 9.30da aradım şimdi çıktım dedi. Gönlümü almak için espiriler yaptı telefonda. Bişey demedim. Annmlere amcamlar gelecekmiş gidebilir miyim dedim sadece. Git dedi. Yine espiriler yaptı beni sevdiğini söyledi. Dedimki sen de buraya gel beraber döneriz. Her zamanki gbi "bakarız" dedi. Gelmiyceğini anladım. Önemsemedim. Annemlere gittim.1.5 saat oturdum. Eşimi aradım. Eve gelmiş. Amcamların arabası yok ve uzaktalar bırakabilir misin dedim. Tamam dedi. Amcaları bıraktık. Yol boyunca yine her zamanki gibi soğuktu. Ben amcama belli etmemek için espiriler yaptım.
Amcamı bıraktık.
Suratı asık. Konuşmuyor. Bana 2 saat önce espiri yapan adam yok.
Kusura bakma dedim Allah razı olsun zahmet ettin dedim.(iğneliyici konuştum galiba burda hatalıyım)
Bu açtı ağzınıyumdu gözünü.
Ben sziin şöförünüz müyüm dedi. Dedim arayıp sordum emretmedim ki.
Sen dedi akşam akşam nasıl annenlere gidersin. Gittin madem onlar seni niye geri göndermediler. Dedim izin verdin ya.nasıl izin vermiycekmişim. O izin verse de ben gitmiycrkmişim.dedimki ses tonun çok iyiydi evet derken hayır dediğini anlayamadım. Bu bana bağırıyor. Dedim dengesizsin. Bu daha da bağırdı. Ben de sakin sakin cevap verirken bi bağırdım bağırmam da şu "izin almadım mı?"
Yanağıma bir tokat yapıştırdı, saçımı çekti. Ve ağır bi küfür etti.
Dedi babanın evine bırakıyorum seni.
Deli gibi ağlam krizim tuttu. duramıyorum. 5.5 aylık hamileyim. Babama gerekçeni de söyle dedim.
Sen anlat dedi.
Babamların arka sokağındayız evin önüne geldik. Ağlayarak dedim babamlara bırakcaktın beni hani dedim. Yok dedi. Aradım babamı annemi gelin dedim. Kötüyüm. Onlarda yarım saat önce görmüşlerdi beni şaşırdılar. Eşim eve çıkmıştı. Onlarda geldi ben de çıktım.
Yine bizimki bavulunu toplamış. Annem dur dedi gitme ben de öyle dedim. Yokdedi kızınız anlatsın size.
Neyse oturduk annem babamla konuştu. Ben duramıyorum. Neden bunlar başıma geldi diyorum. Tamam kapris yaptım.
Ama anneme giderken izin aldım. Amcqmları götürür müsün diye sordum. Ben hakedecek ne yaptım diyorum.
Annemle babam bana aşırı düşkün olmalarına rağmen eşimle çok sakin ve güzel konuştular. Yargılamadılar. Bana vurduğunu vsaçımı çektiğiniküfür ettiğini en son söyledim. Benim o sabırsız babam damadına hiç bişey dşyemedi. Sırf barışırız diye.
Onlar işi tatlıya bağlamaya çalıştı. Neyse eşim biz hllederizdedi. Mecbur gittiler.
Sonra geldi özür diledi. Parçalandı ruhum resmen.
Onunhep kuralları vardı.
Annemle her gün konuşuyorsam annesiyle de konuşacaktım. Tamam dedim.
Haftada bir gün mutlaka annesine gidecektik. Tamam dedim.
Annesine giderken şık giyinecektim. Tamam dedim.
Anneme giderken akrabalarıma giderken izin alacaktım. Tamam dedim.
Bu evden annemlere yakın olduğumuzdan taşınacaktık. Tamam dedim.
Ben ondan 2 şey istedim. Sigarayı bırakması ve tatile gitmek. Olmadı.
Sonra eski halimi düşündüm. Ne özgür büyümüştüm.
....
Birbirimize dokunmadan o bir uçta ben bir uçt uyuduk.
Ertesi gün 2 saatlik uykuyla işe gittim. O uyumaya devam etti. Gözlerim şiş enerjim düşük. Millete bingir yalan söyledim.
6 sayfa eşime mektup yazdım masamda. Rapor aldım doktordan. Eve gelip mektubu bıraktım annemlere geldim.
Annem perişandı. Babam eve gelince ağlamıştı.
Düşündüm. Hatam vardı. Kapris yapmam. Ama o sadece akşama kadar görüşemediğimiz ana kadardı. Onu görünce yumuşayacaktım.
Sonra bir de çaresiz kaldığımda ona sinirlenip vurmam. Çok olmadı. Zaten karşılığını gördüm.
Ben onun istediği kişi olamayacaktım. Anladım. Bir küsüpbir barışmaya hele de hamileyken kaldıramayacaktım bunuda anlamdım. Bizim ilişkimiz zaten bitmişti bunuda anladım.
Aradı beni. Napalım dedi. Sen bilirsin dedim. Ben sadece özgür bırakılmak istiyorum. Sen de özgürsün zaten.
Özgürlük ne dedi? Misal 10 metre ötedeki snneme giderken izin almamak dedim. Olmayacak böyle gibisinden tamam diyip kapadı telefonu.
Ben annemlerdeyken eve gelmiş. Aradı nerdesin dedi. Annemlerdeyim dedim.tamam dedi takıl orda. Dedim izin mi veriyorsun, yok dedi takıl orda.
(Annem babam gerilmişti. 10 metre ötede 1.5 senedir oturuyorum, toplasanız 5 kere gelemiştirler eşimin gerilim yaratma korkusuna. Anneme ben de sırf eşim bişey diycek diye rahat gidememişimdir.)
Onlar yine hadi dedi evine gşt huzursuzluk olmasın. Evime geldim.
Toplamış eşyalarını gitmiş.
İnanır mısınız? Rahatladım. Çünkü belki 10 defa gidiecem diye toparlandı kapıdan dönmüştü.
Rahat rahat uyudum.
Aramadı, aramadım.
Bu olay geçen çarşamba akşamı olmuştu. Perşembe akşamı evi terketti.
10 gün sonra baimin düğünü var. Eşim yok. Onu tanımasam ya bu tesadüf diyeceğim sma tanıyorum. Sırf zor durumda kalmamız için yaptı.
Babamın iyi bir çevresi var ve rezil olmamzıı istedi.
Buaraya içimi dökmek için yazdım bunları. Ama yine de sorucam siz olsanız ne yapardınız?
Okuyanlardan Allah razı olsun.
okurken gözlerim doldu... ailenin hisleri, senin hislerin, yaşadıkların...
asla sunu neden yaptın, bunu neden ettin falan felan gibi şeylerle yargılamıycam seni çünkü o hayatı yaşayan, o kişiyle yaşayan, o ilişkiyi yaşayan sensin.
biz sadece anlattıklarını bilebiliriz. sen fırsat vermişsin değişir diye yuvanı dağıtmak istememişsin. olan olmuş artık arkadaşım. biz burda ne desek boş. hayatla mücadele edecek olan sensin. yazık ki en sevdiklerimiz çok bencil olabiliyor. yazık ki. kendini ve bebeğini düşünerek olumlu, olumsuz yanları düşünerek ve en önemlisi geçmişten ders alarak geleceğini planla. yolun açık olsun be güzelim Allah yardımcın olsun senin :44:
Mihri durumlar nasıl ?
Baştan bilet alırken aklı neredeymiş acaba?
Yazdıklarını okuyunca bir anda daha evvel yazdığın bir cümle geldi aklıma.
Görümcenin eşinin despot olduğunu yazmıştın, yanlış hatırlamıyorsam tabii.
Eşin , kız kardeşinin intikamını farkında olmadan senden mi alıyordu acaba ? Hani oraya müdahale edemiyor da , seni ezerek bir nevi içindeki bu etkisiz eleman duygularını mı bastırmaya çalışıyordu ?
Neyse umarım verdiğin karar doğrudur ve sorunlarınızı uzlaşarak , sakince çözmeye başlarsınız.
Öncelikle rabbim düşmanımın başına vermesin. Bunu okuyunca halinize şükredeceksiniz.
5 aylık hamileyimve eşim evi terketti.
Sebep: ondan izin aldığım halde annemlere gitmem. (O izin verse de gitmeyecekmişim)
Çok zor günler geçiriyorum.
Eşimle düğün gecesi tutunda balayı balayı sonrası evliliğin birinci ay dönümü ikinci ay dönümü ve nihayet aralıklarla 1.5 sene sonrası hep kavga ve tartışmalarla yürüttük.
Evliliğin ilk gecesi korktum ve korkmama kızdı. Trip ata ata yattı. Evliliğin 4 günü arka komşumuz olan annemlere değil de 30km ötedeki kayınvalidemlere önce gitme sebebine yine beni ağlattı. hiç oralı bile olmadı. Balayında cinsel bir sorunumuz oldu üzüldüm o bana ben ona trip attık. Balayının yarısında konuşmadık. Birinci ay dönümündeki kavgayı hatırlamıyorum ama barışmak için yemek yaptım burun kıvırdı döndü yine arkasını gitti yattı, 2 ay dönümünde beni alışveriş merkezinde tıpkı bir çocuk gibi hüngür hüngür ağlattı. Umursamadı.
Neymiş? Kadınlar hem numaradan hem acitasyından ağlarmış. Kadınların ağlaması umrunda değilmiş.
Zaman zaman kavga ettiğimiz de evi terketmek istedi, ev terlikleriyle arkasından koştum bırakmadım.
Bazen beni boşayacağını ayrılacağını söyledi. Çıldırdım. Bir kere elini çizdim. Bir kerede hamileliğin başındaydım ve yüzünü çizdim.
Önceki konumu okuyan bilir. Twitterda siyasi basit bir soru sordum diye beni gece vakti uyandırdı ve bağırmaya yanağımı sertce sıkmya başladı. Yapma bırak dedim ittirdim ve sonunda tokat attım. O da bana okkalı bi tokat attı.
Pişman oldu.hamileydim barıştık.
En son kavgamız, ve evi terketme noktasına gelme olayını da anlatayım. Geçen hafta işi gereği eğitimi vardı. Ben de o gün yengem ve abimle kahvaltı planı yaptım. Eşime de bunu söyledim. Tamam dedi.
Ertesi gün uyanamadı eğitme geç gideceğini söyledi. Ben de kalktım hazırlandım abimlerle buluştum. Saat 3 te onu aradım. Evdeyim dedi. Eğitime gitmemiş. Ben de daha fazla oyalanmadan eve gideyim dedim.
Ertesi gün annesine gittik. Ben dedi gribim yiğenime hastalık bulaştırmıyım(iyileşmişti halbuki neyse) sen annemlerle oturursun dedi. Tamam dedim. Kayınvalideme gittik. Görümcem oğlunu uyutmuş. Bu sefer evdekilere grip bulaştırmıyım dedi, babamın dükkana gideyim dedi. çıktı 3 saat gelmedi. Aradım. Geliyorum dedi. Arkadaşıylaymış. Neyse.
Yolda dedimki ben babama gdiyorum desem de arkadaşımla çıksam sen bana laf edersin ama ben takmıyorum. Kem küm etti.
"Sen de dedi bana abinle buluşurken niye izin almadın" dedi. Dedimki niye izin alacaktım eğitimin vardı zaten. "Olsun en azından plan yapıcam uygun mu diye sor" dedi. Huzursuzluk çıkmasın diye tamam dedim.
Salı günü psikoloğumla görüştüm o da "onu terapi edemiyorum ama mutlu olmak istiyorsan sor gitsin" dedi. Zor değildi benim için.
Çarşamba günü sabah kalkmış, işim var sen taksi tut dedi. Bunu da işime 20 dakika kala söyledi. Bu ilk değildi. Bi çok kez böyle son anda söyledi ve onun yüzünden hep işe geç kaldım hamile hamile işe koşturmam da cabası. Birazda hamile psikolojimden ona söyledindim. Hakkımı helal etmiyorum dedim.eğer bugün başına bişey gelirse benden bile bilirsin dedim. Kafanı kırarım dedi. Çıktım geldim işe.
Sonra bana havadan sudan mesaj attı. Bişey yazmadım. Annemler bize yakın oturuyorlar. Amcamlar gelecekmiş. Uzun zamandır da görmedim.akşam 9da geleceğini yazmış. 9.30da aradım şimdi çıktım dedi. Gönlümü almak için espiriler yaptı telefonda. Bişey demedim. Annmlere amcamlar gelecekmiş gidebilir miyim dedim sadece. Git dedi. Yine espiriler yaptı beni sevdiğini söyledi. Dedimki sen de buraya gel beraber döneriz. Her zamanki gbi "bakarız" dedi. Gelmiyceğini anladım. Önemsemedim. Annemlere gittim.1.5 saat oturdum. Eşimi aradım. Eve gelmiş. Amcamların arabası yok ve uzaktalar bırakabilir misin dedim. Tamam dedi. Amcaları bıraktık. Yol boyunca yine her zamanki gibi soğuktu. Ben amcama belli etmemek için espiriler yaptım.
Amcamı bıraktık.
Suratı asık. Konuşmuyor. Bana 2 saat önce espiri yapan adam yok.
Kusura bakma dedim Allah razı olsun zahmet ettin dedim.(iğneliyici konuştum galiba burda hatalıyım)
Bu açtı ağzınıyumdu gözünü.
Ben sziin şöförünüz müyüm dedi. Dedim arayıp sordum emretmedim ki.
Sen dedi akşam akşam nasıl annenlere gidersin. Gittin madem onlar seni niye geri göndermediler. Dedim izin verdin ya.nasıl izin vermiycekmişim. O izin verse de ben gitmiycrkmişim.dedimki ses tonun çok iyiydi evet derken hayır dediğini anlayamadım. Bu bana bağırıyor. Dedim dengesizsin. Bu daha da bağırdı. Ben de sakin sakin cevap verirken bi bağırdım bağırmam da şu "izin almadım mı?"
Yanağıma bir tokat yapıştırdı, saçımı çekti. Ve ağır bi küfür etti.
Dedi babanın evine bırakıyorum seni.
Deli gibi ağlam krizim tuttu. duramıyorum. 5.5 aylık hamileyim. Babama gerekçeni de söyle dedim.
Sen anlat dedi.
Babamların arka sokağındayız evin önüne geldik. Ağlayarak dedim babamlara bırakcaktın beni hani dedim. Yok dedi. Aradım babamı annemi gelin dedim. Kötüyüm. Onlarda yarım saat önce görmüşlerdi beni şaşırdılar. Eşim eve çıkmıştı. Onlarda geldi ben de çıktım.
Yine bizimki bavulunu toplamış. Annem dur dedi gitme ben de öyle dedim. Yokdedi kızınız anlatsın size.
Neyse oturduk annem babamla konuştu. Ben duramıyorum. Neden bunlar başıma geldi diyorum. Tamam kapris yaptım.
Ama anneme giderken izin aldım. Amcqmları götürür müsün diye sordum. Ben hakedecek ne yaptım diyorum.
Annemle babam bana aşırı düşkün olmalarına rağmen eşimle çok sakin ve güzel konuştular. Yargılamadılar. Bana vurduğunu vsaçımı çektiğiniküfür ettiğini en son söyledim. Benim o sabırsız babam damadına hiç bişey dşyemedi. Sırf barışırız diye.
Onlar işi tatlıya bağlamaya çalıştı. Neyse eşim biz hllederizdedi. Mecbur gittiler.
Sonra geldi özür diledi. Parçalandı ruhum resmen.
Onunhep kuralları vardı.
Annemle her gün konuşuyorsam annesiyle de konuşacaktım. Tamam dedim.
Haftada bir gün mutlaka annesine gidecektik. Tamam dedim.
Annesine giderken şık giyinecektim. Tamam dedim.
Anneme giderken akrabalarıma giderken izin alacaktım. Tamam dedim.
Bu evden annemlere yakın olduğumuzdan taşınacaktık. Tamam dedim.
Ben ondan 2 şey istedim. Sigarayı bırakması ve tatile gitmek. Olmadı.
Sonra eski halimi düşündüm. Ne özgür büyümüştüm.
....
Birbirimize dokunmadan o bir uçta ben bir uçt uyuduk.
Ertesi gün 2 saatlik uykuyla işe gittim. O uyumaya devam etti. Gözlerim şiş enerjim düşük. Millete bingir yalan söyledim.
6 sayfa eşime mektup yazdım masamda. Rapor aldım doktordan. Eve gelip mektubu bıraktım annemlere geldim.
Annem perişandı. Babam eve gelince ağlamıştı.
Düşündüm. Hatam vardı. Kapris yapmam. Ama o sadece akşama kadar görüşemediğimiz ana kadardı. Onu görünce yumuşayacaktım.
Sonra bir de çaresiz kaldığımda ona sinirlenip vurmam. Çok olmadı. Zaten karşılığını gördüm.
Ben onun istediği kişi olamayacaktım. Anladım. Bir küsüpbir barışmaya hele de hamileyken kaldıramayacaktım bunuda anlamdım. Bizim ilişkimiz zaten bitmişti bunuda anladım.
Aradı beni. Napalım dedi. Sen bilirsin dedim. Ben sadece özgür bırakılmak istiyorum. Sen de özgürsün zaten.
Özgürlük ne dedi? Misal 10 metre ötedeki snneme giderken izin almamak dedim. Olmayacak böyle gibisinden tamam diyip kapadı telefonu.
Ben annemlerdeyken eve gelmiş. Aradı nerdesin dedi. Annemlerdeyim dedim.tamam dedi takıl orda. Dedim izin mi veriyorsun, yok dedi takıl orda.
(Annem babam gerilmişti. 10 metre ötede 1.5 senedir oturuyorum, toplasanız 5 kere gelemiştirler eşimin gerilim yaratma korkusuna. Anneme ben de sırf eşim bişey diycek diye rahat gidememişimdir.)
Onlar yine hadi dedi evine gşt huzursuzluk olmasın. Evime geldim.
Toplamış eşyalarını gitmiş.
İnanır mısınız? Rahatladım. Çünkü belki 10 defa gidiecem diye toparlandı kapıdan dönmüştü.
Rahat rahat uyudum.
Aramadı, aramadım.
Bu olay geçen çarşamba akşamı olmuştu. Perşembe akşamı evi terketti.
10 gün sonra baimin düğünü var. Eşim yok. Onu tanımasam ya bu tesadüf diyeceğim sma tanıyorum. Sırf zor durumda kalmamız için yaptı.
Babamın iyi bir çevresi var ve rezil olmamzıı istedi.
Buaraya içimi dökmek için yazdım bunları. Ama yine de sorucam siz olsanız ne yapardınız?
Okuyanlardan Allah razı olsun.
neymiş dinen bebeğin altını baba alamazmış kızsa. valla dedim kim demiş onu? kur'anda mı yazıyormuş?
yazdıklarında kendimi gördüm...bende özgür...elbebek gül bebek büyütülen bir kızdım...eşimle severek evlendik ama ilk günüden berii kavga ve gürültü...senin gibi kapris ve takmama huylarım var...onlarda olmazza ona bukadar tahamül edemem....
düşündüğümde ya boşanıcaksın ya da katlanacaksın...ama bence çok ağır ciddi bir sebebp yok boşanmak için...kopuk bir evli çift olcaksınız çocuğunuz ve anne baban için evliliğinin sürdürmüş olann sesn...bu düşünce çok karamsar...ama bir an önce alış...kabullenmek daha kolay oluyor
Bazen erkekler rahat etsin diye dinde ne uyduracaklarını şaşırmışlar bence .
canım benim hiç aklıma gelmedi bunu sormak ya. politik konuşuyor işte. ama şimdi de sorsam vereceği cevap hazır: "aramız kötüydü de o zaman almıştım" der kesin. onda laf çok.
canım bazen bunu ben de düşünüyorum. ben yemekli büyük bir nişan yapmıştım. gittiler damada takılan altınları topladılar. kv sonra anneme "onlar mihriyle oğlumun zaten" dedi. sonra balayında gıcıklığına sordum. "işte onlar mobilyaya gitti düğün masraflarına gitti vs." dedi.
çok sonra öğrendim ki görümcemin kv si de onu yapmış.
görümceme damadın ailesi ne yaptıysa beni de o yoldan geçirmişler.
daha da hırslanıyorum gıcık oluyorum bunları hatırladıkça.
ama damatlarına toz kondurmazlar. neden çünkü kibirliler. imaj önemli. eşim diyo ki "benim kız kardeşim de sorunlar yaşamıştır eminim. ama biz hiç birini bilmeyiz."
ah diyemiyorum ki arkasında abi mi olacak baba mı olacak anne mi olacak?
hiç biri yok ki.
neden kız derdini söylesin.
aşağlamıyorum ama kendisi ev hanımı. bir de çocukları var. tartışsalar napacak? büyük kavga olsa baba evine gelse misal, eşimin ailesi direkt iade ederler.
damatlarına karşı hazıroldalar. benim eşim de öyle istedi annemle babamdan aslında. bana da geçen gün söyledi. bizim damadımıza gösterdiğimiz saygıyı istiyorum dedi.
ben de dedimki herkesin yapısı farklı. kusura bakma benim ailem kadar saygılı aile yok. bu kadar olur ancak.
annemi de babamı da görümcem gibi ezdirmem.
annesi ta 80 km öteye kızının çocuğuna bakmak için kaç kere gidip geldi.
eşime dedim. benim anneme bunu yaptırmam. bu çocuğu kim kazandı? biz. annem babam zaten çocuk büyütmüşler. niye bi de torun büyüteceklermiş.
eşim de diyo ki "e torununu seviyorsa gelir bakar." torununu herkes sever. ama niye hırpalasın kendini. annemden böyle bişey istemiycem. annen çok fedakar dedim.
hala da aynısını diyorum.
benim büyük abim işe altıda gidiyor. 4 aylık kızına bi gece o bi gece eşim bakıyor. aferin diyorum abime. yengemin biraz yükünü hafifletiyorsun. zaten gün boyu bebekle yoruluyor. sen de işte yoruluyorsun ama bu bebek sizin sonuçta.
ama ne? damatlarını bi gece uyandırmadılar. biz nasıl gidip sevdiysek çocuğu o da öyle baktı.
ben abimi görümceme de anlattım. a dedi kocama da yazık :) iyi iyi dedim eşine hep böyle el üstünde tut çok iyi dedim içimden.
neymiş dinen bebeğin altını baba alamazmış kızsa. valla dedim kim demiş onu? kur'anda mı yazıyormuş?
şuan çok iyi biliyorum. eşim de gece kalkmıycak yarın toplantım var işim var diye. ben napıcam çocuk zaten odamda olacak tepesinde uyutucam susturucam. bir gece sen bir gece ben diycem.
bi de ayrıyken beni tehdit etmişti. "çocuğunu kim büyütür belli olmaz" diye. bunu hatırlatıcam.
eşimle olan sorunları iyilikle çözemeyeceğimi anladım. bundan sonra yaşason kötülük!
kızlar günaydın.
haftasonu tatilden döndük. pazartesi iş başı yaptım. uykusuzluk ve yorgunluktan iş yerinde sarhoş gibiydim. akşam da eşim geldi dışarda yemek yedik. geç geldik. neyse şimdi vakit buldum yazmak için.
neler olduğuna ayrıntıya girmiycem ama eşim "boşanırsam boşanırım" mesajımı aldı. çünkü eski mihri gibi değilim.
görümceme gittik mesela geçende. görümcem de bi şirinlik sormayın. ben soğuğum tabi. içim soğuk. başka türlü olamıyorum. oğluma hediyeler almış onları gösterdi. ama hiç sevinemiyorum hiç mutlu olamıyorum yanlarında. neyse görümcem dedi ki seneye beraber tatile gideriz. cevap vermedim. umrumda olmadı. önceden olsa güler tabi ne güzel olur derdim. şimdi onlarla tatile değil bakkala bile gitmek içimden gelmiyor.
eşim de bişey demedi zaten. o da çok istemiyor biliyorum. ama ben abimlerle tatile gidelim dese kırk bin tane sebep gösterir.
kayınvalidemle haftasonu tatildeyken konuşuyoruz. diyo ki bi dahakine ben de gelirim artık. üç kişi gezcez yani tatilde. ben değil oğlu istemez başta zaten. yine neyse dilimin ucuyla olur dedim. ne diyim. ben de çok laf bilen biri değilim ki.
eşimde bi şirinlikler. benden de bekliyor. ama yapmıyorum. istemiyorum. yapamam da zaten.
içimden nasıl geliyorsa öyle yaşıyorum. annemlere gideceksem gidiyorum. onları istediğim zaman arıyorum. onlar beni arıyor. ama tabi eşimle gitmiyorum o ayrı.
aramız iyi ya. geçende kuzenlerle oturuyoruz. eşim aradı. sen de gel dedim. yanımda da yine kuzenlerim. "yorgunum" dedi. tamam dedim. telefonu kapadım.
neyse kuzenlerim gelmiyor dimi yine yorgundur o dediler gülerek.
herkes eşime alıştı huyuna. onların da umrunda değil eşim. gelmiş gitmiş. zaten aralarında sıcaklık olmamıştı ki. olmasın tamam da. en azından bana olan saygısından yanıma gelebilir. iki muhabbet edip dönebilir dimi? zor değil.
bi de bana diyor ki ben akrablarıma yalnız gitmek istemem. seni de görmek isterler. ya ben napim? ben hep yalnız gidiyorum. dert de etmiyorum artık.
eşim hala görümcemin ordan ev tutma derdinde. tutarsa tutsun. ben acaba görümceme gitcek miyim? çağırcak mıyım? tabi ki hayır. zaten demiştim. kendi kardeşlerime ne kadar gidersem o kadar giderim.
ben böyle kısas kıyas yapmazdım. ama baktım iyilikle olmuyor bundan sonra nasıl işime gelirse.
anneannesiyle konuştuk. işte diyo ki görümcenlerin oraya taşın da gidip gelelim. anneanne dedim şimdi de gelin. geliyoruz diyin gelin dedim. olur dedi. durdu öyle.
maşallah herkes benden önce hazır karşıda oturmama.
durum bu canlar.