Merhabalar hanımlar. Öncelikle vaktinizi aldığım için hakkınızı helal edin. Ama birilerine derdimi paylaşmazsam patlayacağım. Ben deprem bölgesinde oturuyorum. Depremden sonra eşimin ısrarı üzerine evimi kaynanamgile taşıdık tabiki kavga gürültüyle. Kaynanamgile bu süreçte konuşmuyordum. Eşimin ısrarlarıyla konuşmaya tekrar başladım. İyi olduk zannedip o zamanki yaptıklarını unutmuştum. Evliliğimizde 2 seneyi dolduracağız. 8 aydır kaynanamgilin evinde 3 aydır da kaynanam-görümcem-eşimin anneannesi aynı evde oturuyorduk. Yeni ev kiraladık eksiklerinden dolayı çıkamadık.(Doğalgaz yoktu. Biraz da eşim çıkmak istemediğinden bahane uydurdu boş boş kira ödedik.) Olaylar kaynanamın gece saat 4'te eşimle yattığımız odaya girmesiyle başladı. Neymiş telefon çalmış o saatte kim arıyor diye tedirgin olup girmiş. Ben uyku sersemi eşimin anneannesi girdi zannederek sabah kalktım konuyu kaynanama açtım bendim diyip bu şekilde açıklama yaptı. Tabi ben rahatsızlığımı dile getireceğim ve her yattığım gece o kadar tedirgindim ki uyuyamadım. Eşime söyledim bana inanmadı. Annem yapmaz öyle bir şey dedi. Hiçbir zaman arkamda olmamıştı zaten. Görümceme açtım mevzuyu. Geçen böyle bir olay yaşadık annemle rahatsız olduğumu söylesem acaba tepki gösterir mi diye çok güzel bir dille anlattım. O da anında annesine söylemiş. Kaynanam ortalığı ayağa kaldırdı. Eşim beni aradı küfürler ederek bıktım senden akşam gelip seni annemle yüzlestireceğim dedi bende tamam benim yalanım yok dedim. Akşam kaynanamın yanına gittik. Ağzına geleni saydı bana. Yeni ev kiraladık inşaat olduğu için her şeyini biz yaptık neymiş benim babam tamir için oraya giriyormuş o daha ayıpmış. Ben oyuncuymuşum bir daha benim yüzümü görmek istemiyormuş vs vs. Ve ben görümceme ve eşime bebek haberi vermiştim. Eşim de inşallah doğmaz o bebek dedi. Neyse çok uzatıp sizi yormak istemiyorum. Akşam babamın yanına geldi beni şikayet etmeye babam da dinlemek istemedi. Eşim babama bu yaptığınız çok büyük terbiyesizlik dedi. Diğer gün beni zorla adliyeye götürdü. Ben dedim yapma etme bebek var bebek olmayacak buna herkes hemfikir dedi. Daha öncesinde düşüğüm vardı. Adliyede anlaşmalı boşanma dilekçesini hazırlattık pazartesi 10.30'a duruşmamız var. Pazartesi sabah doktora gidelim dedi eşim bende tamam dedim. Plan ilk doktor sonra adliyeydi. Neyse doktora gittik bebek 6 haftalık görümcemde gelmişti. Eşimle ikisi şoka girdiler. Görümcem bebek de var boşanmayın sende annemin yanına çık dedi bende tamam bende kin yok dedim çıktım yukarı kaynanamın elini öptüm torun haberi verdik. Sıra benim aileme gelmeye gelince eşim bahane uydurdu o gün gelmedim diğer gün oldu annemle çarşıya çıkacağız ne yapıyorsun diye aradı eşim bende söyledim. Ben sizi götüreyim dedi bende tamam dedim. Arabaya bindik ben önde annem arkamda anneme nasılsın iyi misin bile demedi. Ben ayakkabımı giyiyor gibi yaptım. Anneme selam ver dedim. Bunu ben bilirim dedi. Bende neden o zaman dün annenin yanına çıktım o zaman bende öyle yapmasaydım dedim. Yapmasaydın o zaman dedi konuyu kapattı. Neyse 3-4 dakika geçti anneme nasılsın dedi. Annemde iyiyim sen nasılsın dedi. Bende dedim ki neden beni strese sokuyorsun böyle yapıyorsun hamile olduğumu biliyorsun yapma artık dedim. Annem de konuya arkadan dahil oldu bu zamana kadar biz kızımız için sustuk diye. Anneme de susmasaydınız dedi. Annemde ne demek susmasaydınız ya kayınbaban hiçbir şey demediği halde terbiyesizlik yapıyorsun diyorsun o adam senin evini tamir etti bu kadar olmaz dedi. O benimle kayınbabam arasında özür dilerim biter konu dedi. Annemde kır kır özür dile olur mu öyle şey ne yapmaya çalışıyorsun istemiyorsan söyle dedi. Eşim istemiyorum senin kızını cuma günü adliyeye götürdüm dedi. Kıyamet orada koptu zaten annem bu durumu bilmiyordu ben söylememiştim. Ben döndüm sus dedim bana bağırdı kes sesini her şey senin yüzünden oluyor zaten diye parmak sallayarak. Annemde eşimin parmağını indirdi benim kızıma benim yanımda elini kaldıramazsın dedi. Çarşının ortasında bizi bıraktı eşim derhal adliyeye gidiyorsunuz bu iş bitiyor o adliyeye feristahın ailem gelecek seni rezil edeceğim dedi. Biz arabadan indik. O an görümcemi aramıs eşim görümcem upuzun mesaj attım bu evlilik olmaz sağlıklı gebeliğin de olmaz vs vs diye cevap bile vermedim. Biz adliyeye gittik. Eşim gelir gelmez nafaka miktarını azaltıyorum kabul etmiyorsan çekişmeliye götürürüm dedi. 2.500'e dilekçede yazdırmıştı. 1.500 dedi. Annem de hiçbir şey istemiyoruz sadece eşyalarımızı ver dedim görümcem oradan atladı veririz zaten merak etmeyin abla diye. Annem de ben damadımla konuşuyorum zaten dedi. Görümcem de ben seninle muhattap değilim asıl her şey senin yüzünden oluyor dedi. Bende annemle düzgün konuş diye bağırdım. Neyse kalemliğe girdik oradaki kadın annemi çıkardı görümcem kaldı. Her şeye görümcem karışıyor nafaka miktarına tefe tüfe oranına eşim de ne dese aynen öyle diyor. 1.500 nafakaya tamam dedim sana 500 bile fazla diyor eşim. Neyse ya sabır ya sabır çektim. Boşanma davası anında gözüktü. 15 gün sonra kesinleştirme imzası atacakmışız. Ortada bebek var. En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi. Ben ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Bana bir tavsiye öneri verir misiniz ? Sizce haklı mıyım ? Siz olsanız ne yapardınız. İçimi bile ferahlatsanız yeter gerçekten çok bunaldım. Allah'ın adaletine güveniyorum eden bulur misali. Ama onlar şuan çok mutlular. Ben bebeğimle ne yapacağım diye sormaktan kendi kendimi yiyorum.