Anneniz kendini kurtaramamış, sizi nasıl kurtarsın ? Önce kocadan şimdi oğuldan çekiyor. ( Allah ikisini de bildiği gibi yapsın) belli ki çaresiz kimsesiz bir kadın. Çağımızda imkanlar az daha iyi. Sizin ona sahip çıkmanız gerekirdi bence. Yada kendi tercihlerinizi kadının sırtına yüklememelisiniz. Onun derdi zaten ona yeter, üstüne birde hastaymış.Ben de bu yüzden çok kirginim ona.hep düzelir düzelir deyip durdu.ben de hasta olduğu için pek bişey yapamadım.sadece bi kere de sahip çık bana diyebildim.ne yapayım annemdir yine de konuşuyorum vicdan yapıyorum ama çok kırgınım
Kimseyle konuşmak içimden gelmiyor.sadece bebeğin dogmasını bekliyorum.o zaman bir amacım ve tutunacagım bir dalım olacak.tek tesellim bu.bence suçlamadan annenizle dertleşin gelecek planları yapın moraliniz düzelir gibime geliyor.
Beni kurtarması şöyle yani.şu an abimle yaşıyor.üstelik abim ona hakaret ediyor kavga ediyor mutsuz ediyor.amaben hep yanında oldum onun.oysa hep abimi ayırdı .onunla değil de benimle yaşayabilirdi.emekli maaşı var.üstelik abim çalışıyor işi gücü var.ev kendimizin.tek başına yaşayabilirdi.ama benim ne gidecek yerim ne işim ne de beş kuruş param vardı.ona rağmen yapmadı.ben bu yüzden kirginim yani.çünkü ben ona bakardım.babam gittiğinde bile abim senelerce çalışmadı.ben üniversite kazandığım halde gitmedim.işe girdim çalıştım eve baktım.abim annemi yıkardı ben kaldırırdım ama hep o değerli oldu nedenseAnneniz kendini kurtaramamış, sizi nasıl kurtarsın ? Önce kocadan şimdi oğuldan çekiyor. ( Allah ikisini de bildiği gibi yapsın) belli ki çaresiz kimsesiz bir kadın. Çağımızda imkanlar az daha iyi. Sizin ona sahip çıkmanız gerekirdi bence. Yada kendi tercihlerinizi kadının sırtına yüklememelisiniz. Onun derdi zaten ona yeter, üstüne birde hastaymış.
Zaten tek tutundugum bebek.bi tek onunla ilgili düşünüyorum şöyle yapacam böyle edecem diye.hayırlısıyla bi doğsun zaten hayatımı ona adayacam.Herseyin üstüne bir sünger cekip bebeğe odaklanın. Mini mini bir can gelecek kucagınıza. Onu düşünün ona alışveriş yapın onun için kitaplar okuyun. Bebek için günlük tutun. Bebege dönün yüzünüzü. İkinizin yazacagın bir hikaye baslıyor.
Atlatamıyorsanız psikiyatriye görünün. Agır durumlarda kullanılan ilaçlar var. Sonucta ilaç kull istemiyor olabilirsiniz ama bu haliniz de bebek için zararlı.
Gebeliği ne kadar sakin ve huzurlu gecirirseniz bebek de o derece pozitif oluyor.
Üniversiteye gitmemeniz de sizin terchiniz ama, çoğu kez yanlış tercihte bulunmuşsunuz. Kimse size bravo bak bizim için kendi hayatından vazgeçti demez, gitseydin der. Anneniz işte öyle görmüş bir kadın. Cahil denrbilir ama yaşam koşulları bu hale getirmiş. Erkek hegomanyasını kabul etmiş öylede gidiyor.Beni kurtarması şöyle yani.şu an abimle yaşıyor.üstelik abim ona hakaret ediyor kavga ediyor mutsuz ediyor.amaben hep yanında oldum onun.oysa hep abimi ayırdı .onunla değil de benimle yaşayabilirdi.emekli maaşı var.üstelik abim çalışıyor işi gücü var.ev kendimizin.tek başına yaşayabilirdi.ama benim ne gidecek yerim ne işim ne de beş kuruş param vardı.ona rağmen yapmadı.ben bu yüzden kirginim yani.çünkü ben ona bakardım.babam gittiğinde bile abim senelerce çalışmadı.ben üniversite kazandığım halde gitmedim.işe girdim çalıştım eve baktım.abim annemi yıkardı ben kaldırırdım ama hep o değerli oldu nedense
Ben tam anlatamıyorum sanırım.üniversiteye babam bizi bırakıp gittiği ve abim çalışmadığı için gidemedim.yani evde kimse çalışmıyordu mecbur çalışıp anneme ve kendime bakmam gerekti.annemi öyle mi bıraksaydım ?gitsem hangi parayla gidip okuyacaktım.benim tercihim değidi yani.Üniversiteye gitmemeniz de sizin terchiniz ama, çoğu kez yanlış tercihte bulunmuşsunuz. Kimse size bravo bak bizim için kendi hayatından vazgeçti demez, gitseydin der. Anneniz işte öyle görmüş bir kadın. Cahil denrbilir ama yaşam koşulları bu hale getirmiş. Erkek hegomanyasını kabul etmiş öylede gidiyor.
Öncelikle annenizi suçlamayın bu size daha büyük bir yük inanın. Kendi yanlış tercihlerimdi, annemde böyle diyip geçin. Birşey beklemeyin ama affedin. Kendiniz için.
Sonrasında şu an en önceliğiniz doğum olmalı hayırlısıyla bebeğinizi kucağınıza alın. Kendinizi buna indeksleyin. Doğumdan sonra bir yol haritası çizersiniz kendinize. Sadece bebeği düşünün mesela isim düşünün ona patikler yelekler örün vs gibi
+1Onca güvensizliğe, onca şiddete rağmen neden size bunları yaşatan bir adamdan hamile kaldınız?
diye soracağım ama muhtemelen linçlenirim. O yüzden sormuyorum.
Kurtulmak sizin elinizde.
Evi terkettiğiniz gibi eşinizi de terkedebilirsiniz.
Neden bu hayata göz yumuyorsunuz ki?
Örnek ben spiral ile hamile kaldımKorunurken hamile kalan var ama bazıları burda tepki almamak için '' Ama korunuyooooodukkk. '' diyorlar.
Tonla hamile kalan var bu spiralden, ne demek en iyi korunma yöntemi, iyi mi o doktor?Örnek ben spiral ile hamile kaldım
Sonra demezler mi spiral ile korunmak tehlikeli diye.. ve benim bunu hamile kaldıktan sonra öğrenmem.. doktorun bana en iyi korunma yolunun hala spiral olduğunu söylemesi..
Türkiye’de doktora gittiğimde bana gülüp evet riskli demişti. İngiltereye döndüm yine korunma için seçim yapacağız spiral en güvenli diyor ..Tonla hamile kalan var bu spiralden, ne demek en iyi korunma yöntemi, iyi mi o doktor?
15 sene kullandım hiç hamile kalmadım çıkarttım 2.ay hamile kaldım en iyi örneği benim heralde buradaTonla hamile kalan var bu spiralden, ne demek en iyi korunma yöntemi, iyi mi o doktor?
Ölümle ilgili konuya değinmek istiyorum ilk olarak. Ölürse vicdan azabı çekerim çünkü ben onu aramıyorum, bu geleceği okuma. Bu size zarar veren bir düşünce işleme özelliğidir. Belki de vicdan azabı çekmesi gereken annenizdir, hani şiddet görmenize rağmen sizi yüzüstü bırakmış ya, ne dersiniz? Böyle biriyle evlenmenin hata olduğunu düşünüyorum ama başka çarem yoktu demişsiniz. Ne yaşadınız nasıl buna mecbur oldunuz bilemem. Sınanmadığım şeyler konusunda bu kadar sert ahkam doğru bulmuyorum. Yine de doğum kontrolü bu kadar zor olmamalı diye düşünüyorum. İlerisi için buna dikkat edersiniz. Son olarak gebelikte kullanılan psikiyatrik ilaçlar var diye biliyorum. Size şans diliyorum.Kızlar ilk önce sorumu soracam sonra içimi dökecem.
ben 5.5 aylık hamileyim.
Eskiden okb teşhisim vardı ama 1 2 senedir yok gibi hastalık belirtileri.bu ara yine çok kötüyüm.
Ama bu hastalıkla mi ilgili bilmiyorum.
Gebelikte psikiyatrik ilaç kullanan oldu mu hiç acaba ya da kullanabiliyor muyuz sorum bu.
İç dökmeye gelince biraz uzun yazacam dileyen okumayabilir.
Ben çok kötü bi çocukluk geçirdim.annem kendi halinde babam içki içer kumar oynardı
Ailevi sebeplerden dolayı 2 sene önce evden çıktım ama annemle görüşmeye devam ettim
Babbam gitmişti ama saltanatını abim devam ettiriyordu.
Annem abimi hep öncelikli tutardı.
Ona bağırdığı hakaret ettiği hatta şiddet uyguladığı halde.
Hep ayırım yapardı.
Çok kırgın olmama rağmen hasta diye hep bağlantıda oldum.
Eşimle de iş için başka şehirden geldiğimde tanıştım.
Çok sıkıntılar çektim.
Evlilik vaadiyle aylarca bekletti
Sorumsuzdu sözlerinde durmazdı.
Korona mevzusu çıkınca iş olmadı.geri gitmek istedim bırakmadı.
Çok ayrılmaya çalıştım olmadi.anneme anlattım ben yapamıyorum bu adamla mutsuzum diye.hep düzelir dedi.
Hatta bir zaman annem yanıma geldiğinde annemin gözünün önünde bana şiddet uyguladı hakaretler etti.
Annem bunu göre göre beni bu adamın elinde bırakıp gitti
O kadar kırgınım ki ona.konusmak bile içimden gelmiyor ama hasta diye ara sıra konuşuyorum
Başka çarem yoktu evlendim ama o kadar pişmanım ki
Şu an öyle bir sıkıntımız yok ama sanki hislerim gitti.
Hamileyken beni o kadar üzdü ki.
İnanın ot gibi yaşıyorum
Bütün gün evde oturuyorum kimseyle konuşmuyorum.
Oturuken durup dururken bi acı geliyor içime.
Eskiden ailemin yanındaykenki günlerimi özlüyorum.
Mahallemi,komsularımı.
Tek başıma çıkıp bi markete gitmeyi bile.
İçim acıyor eskiye dönmek istiyorum.
Bir de vicdan azabı geliyor.
Düşünüyorum.annem ölecek mesela.
Ben çok vicdan azabı çekecem biliyorum.
Çünkü onunla konuşmuyorum bile 3 4 günde bir o da ararsa.
Çünkü çok kirginim beni bıraktığı için.
Babam ölecek.tamaam ona bişey hissetmiyorum.
Bize ve anneme çok çektirdi.
Ama helallik almadan gidecek çok vicdan yapacam.
Bu düşünceler kafama geliyor eskiyi çok özlüyorum
Hayattan tat almıyorum.
Çok acı çekiyorum ne olacak böyle bilmiyorum.
Anlatacak çok şey var ama hepsini yazmıyorum.
Ailemden ve insanlardan o kadar zarar gördüm ki.
Ama bu vicdan ve eskiye özlem beni mahvediyor.
Çok kötüyümbu depresyon mudur yoksa okb ile ilgili mıdır yani geçmişe mi takmısım bilmiyorum .tek bildiğim çok acı çektiğim....
Hiç bir yöntem %100 korumaz zaten, çok küçük bir ihtimal de olsa her zaman risk vardır. Sizin muhtemelen spiral yerinden oynamış, ara ara kontrol edilmesi gerekiyor.Örnek ben spiral ile hamile kaldım
Sonra demezler mi spiral ile korunmak tehlikeli diye.. ve benim bunu hamile kaldıktan sonra öğrenmem.. doktorun bana en iyi korunma yolunun hala spiral olduğunu söylemesi..
Öncelikle Allah yardımcın olsun canm ama benim düşüncem ve tavsiyem hayattan tat almaya bak bebeğin var onu düşün sen üzülünce oda üzülüyor senin yaşadığın duygular onu çok etkiliyor hissediyor senin üzüldüğünü ve sonrasında çocuk gelişimi ilk önce anne karnında gelişir diye biliyorum doğduğu zaman size dahada çok ihtiyacı var siz ayakta dik duracaksınız ki bebeğinize sizi örnek alsın...Kızlar ilk önce sorumu soracam sonra içimi dökecem.
ben 5.5 aylık hamileyim.
Eskiden okb teşhisim vardı ama 1 2 senedir yok gibi hastalık belirtileri.bu ara yine çok kötüyüm.
Ama bu hastalıkla mi ilgili bilmiyorum.
Gebelikte psikiyatrik ilaç kullanan oldu mu hiç acaba ya da kullanabiliyor muyuz sorum bu.
İç dökmeye gelince biraz uzun yazacam dileyen okumayabilir.
Ben çok kötü bi çocukluk geçirdim.annem kendi halinde babam içki içer kumar oynardı
Ailevi sebeplerden dolayı 2 sene önce evden çıktım ama annemle görüşmeye devam ettim
Babbam gitmişti ama saltanatını abim devam ettiriyordu.
Annem abimi hep öncelikli tutardı.
Ona bağırdığı hakaret ettiği hatta şiddet uyguladığı halde.
Hep ayırım yapardı.
Çok kırgın olmama rağmen hasta diye hep bağlantıda oldum.
Eşimle de iş için başka şehirden geldiğimde tanıştım.
Çok sıkıntılar çektim.
Evlilik vaadiyle aylarca bekletti
Sorumsuzdu sözlerinde durmazdı.
Korona mevzusu çıkınca iş olmadı.geri gitmek istedim bırakmadı.
Çok ayrılmaya çalıştım olmadi.anneme anlattım ben yapamıyorum bu adamla mutsuzum diye.hep düzelir dedi.
Hatta bir zaman annem yanıma geldiğinde annemin gözünün önünde bana şiddet uyguladı hakaretler etti.
Annem bunu göre göre beni bu adamın elinde bırakıp gitti
O kadar kırgınım ki ona.konusmak bile içimden gelmiyor ama hasta diye ara sıra konuşuyorum
Başka çarem yoktu evlendim ama o kadar pişmanım ki
Şu an öyle bir sıkıntımız yok ama sanki hislerim gitti.
Hamileyken beni o kadar üzdü ki.
İnanın ot gibi yaşıyorum
Bütün gün evde oturuyorum kimseyle konuşmuyorum.
Oturuken durup dururken bi acı geliyor içime.
Eskiden ailemin yanındaykenki günlerimi özlüyorum.
Mahallemi,komsularımı.
Tek başıma çıkıp bi markete gitmeyi bile.
İçim acıyor eskiye dönmek istiyorum.
Bir de vicdan azabı geliyor.
Düşünüyorum.annem ölecek mesela.
Ben çok vicdan azabı çekecem biliyorum.
Çünkü onunla konuşmuyorum bile 3 4 günde bir o da ararsa.
Çünkü çok kirginim beni bıraktığı için.
Babam ölecek.tamaam ona bişey hissetmiyorum.
Bize ve anneme çok çektirdi.
Ama helallik almadan gidecek çok vicdan yapacam.
Bu düşünceler kafama geliyor eskiyi çok özlüyorum
Hayattan tat almıyorum.
Çok acı çekiyorum ne olacak böyle bilmiyorum.
Anlatacak çok şey var ama hepsini yazmıyorum.
Ailemden ve insanlardan o kadar zarar gördüm ki.
Ama bu vicdan ve eskiye özlem beni mahvediyor.
Çok kötüyümbu depresyon mudur yoksa okb ile ilgili mıdır yani geçmişe mi takmısım bilmiyorum .tek bildiğim çok acı çektiğim....
Annenizde başka hayat mi görmüş ki? Babanız dövermiş doğurduğu oğlu dövermiş... Sizi dayak yerken görünce bişey diyememesi şiddetten sinmiş birine dönüştüğü için olabilir mi? Konuşmak için de aramasini beklemek yerine siz arayabilirsiniz.Kızlar ilk önce sorumu soracam sonra içimi dökecem.
ben 5.5 aylık hamileyim.
Eskiden okb teşhisim vardı ama 1 2 senedir yok gibi hastalık belirtileri.bu ara yine çok kötüyüm.
Ama bu hastalıkla mi ilgili bilmiyorum.
Gebelikte psikiyatrik ilaç kullanan oldu mu hiç acaba ya da kullanabiliyor muyuz sorum bu.
İç dökmeye gelince biraz uzun yazacam dileyen okumayabilir.
Ben çok kötü bi çocukluk geçirdim.annem kendi halinde babam içki içer kumar oynardı
Ailevi sebeplerden dolayı 2 sene önce evden çıktım ama annemle görüşmeye devam ettim
Babbam gitmişti ama saltanatını abim devam ettiriyordu.
Annem abimi hep öncelikli tutardı.
Ona bağırdığı hakaret ettiği hatta şiddet uyguladığı halde.
Hep ayırım yapardı.
Çok kırgın olmama rağmen hasta diye hep bağlantıda oldum.
Eşimle de iş için başka şehirden geldiğimde tanıştım.
Çok sıkıntılar çektim.
Evlilik vaadiyle aylarca bekletti
Sorumsuzdu sözlerinde durmazdı.
Korona mevzusu çıkınca iş olmadı.geri gitmek istedim bırakmadı.
Çok ayrılmaya çalıştım olmadi.anneme anlattım ben yapamıyorum bu adamla mutsuzum diye.hep düzelir dedi.
Hatta bir zaman annem yanıma geldiğinde annemin gözünün önünde bana şiddet uyguladı hakaretler etti.
Annem bunu göre göre beni bu adamın elinde bırakıp gitti
O kadar kırgınım ki ona.konusmak bile içimden gelmiyor ama hasta diye ara sıra konuşuyorum
Başka çarem yoktu evlendim ama o kadar pişmanım ki
Şu an öyle bir sıkıntımız yok ama sanki hislerim gitti.
Hamileyken beni o kadar üzdü ki.
İnanın ot gibi yaşıyorum
Bütün gün evde oturuyorum kimseyle konuşmuyorum.
Oturuken durup dururken bi acı geliyor içime.
Eskiden ailemin yanındaykenki günlerimi özlüyorum.
Mahallemi,komsularımı.
Tek başıma çıkıp bi markete gitmeyi bile.
İçim acıyor eskiye dönmek istiyorum.
Bir de vicdan azabı geliyor.
Düşünüyorum.annem ölecek mesela.
Ben çok vicdan azabı çekecem biliyorum.
Çünkü onunla konuşmuyorum bile 3 4 günde bir o da ararsa.
Çünkü çok kirginim beni bıraktığı için.
Babam ölecek.tamaam ona bişey hissetmiyorum.
Bize ve anneme çok çektirdi.
Ama helallik almadan gidecek çok vicdan yapacam.
Bu düşünceler kafama geliyor eskiyi çok özlüyorum
Hayattan tat almıyorum.
Çok acı çekiyorum ne olacak böyle bilmiyorum.
Anlatacak çok şey var ama hepsini yazmıyorum.
Ailemden ve insanlardan o kadar zarar gördüm ki.
Ama bu vicdan ve eskiye özlem beni mahvediyor.
Çok kötüyümbu depresyon mudur yoksa okb ile ilgili mıdır yani geçmişe mi takmısım bilmiyorum .tek bildiğim çok acı çektiğim....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?