Buna katılmıyorum. Babanın cocugu yasal olarak belirli günlerde yatılı olarak alma hakkı var, eşinin bu durumu engelleme gibi bir hakkı yok asla olamaz. Yarin obur gun dunya hali cocugun annesi Allah korusun hayatini kaybeder ya da velayeti babaya vermek isterse cocuk sürekli olarak da babasıyla yaşayabilir. Bu ihtimaller dahilinde kadın her duruma hazırlıklı olmalı. Evlenmeden önce tüm bu konular konuşulur, kadın bu duruma razı değilse evlenmemeli.
İşin ehli bir uzmandan yardım alacaksınız.Kız çocuğu gelen kardeş nedeni ile babasının artık onu sevmeyeceğini vb düşünecek o nedenle dil çok önemli.Bu da ancak bir uzman tarafından size anlatılabilir.
Zaten eşi evliligin ilk zamanlari annemde kalır sonra bizim eve alırız demiş. Orası da garip de hadi yine anlarım. Ama konu sahibi hiç almayı düşünmüyormus
Sizinle hemen hemen aynı durumda biri olarak şunu söyleyebilirim. Eğer huzurlu bir evlilik hayaliniz varsa kızın yaşı daha fazla büyümeden onunla abla kardeş olmaya bakın çünkü 18 yaşına gelince iyice dengesiz oluyorlar. Siz şanslısınız yaşı küçük ve istediğiniz şekli verebilirsiniz kendinizi sevdirebilirsiniz. Annesi bakmıyor ben niye bakayım diye düşünmeyin. Evliliğiniz devam ettiği sürece o kız hayatınızda olacak. Durumu inada bindirmeden anlayışla yönetirseniz bence kazanan siz olursunuz. O kızda size değer verir severse o çok hoş bir ilişkiniz olur ilerde. Bakın ben evlendiğimde kızın yaşı 16 idi ve yaşadıklarımı anlatamam. Sizin bir şansınız var. Denemeye değer bence
eşinizde kaçıyor başka bir çocuğunun sorumluluğundan, sizde bu adamı başka bir evlatla taçlandırıyorsunuz.
Kıskanç vb diye çocuk için yorumlar yapmışsınız.Düşünün normalde her çocuk kardeşi doğunca onu kıskanır
İşin ehli bir uzmandan yardım alacaksınız.Kız çocuğu gelen kardeş nedeni ile babasının artık onu sevmeyeceğini ve onu tamamen kaybedeceğini vb düşünecek; bu nedenle dil çok önemli.Bu da ancak bir uzman tarafından size anlatılabilir. (bu çocuğun ayrıca 2.özel durumu var b.annede kalıyor daha yaralı bu nedenle)
Haklısınız tabiki öyle olmalı.Çocuk anne veya babadan biriyle sürekli yaşamalı, diğeriylede ayrı kalmayıp düzenli görüşmeli doğrusu bu zaten.Benim tahminim velayet babada, babada evlenirken çocuk babaannede kalacak sözü vererek evlendi gibi.Malesef bu çirkinliği yapan çok insan var.Olan çocuklara oluyor.
Allah akıl versin.. Kizini annesine atan adama güveniyorsunuz ama yarin sizin kızınızı da atip baska biriyle evlenebilir..
Oncelikle sizin dogurdugunuz iki kardes bile tartisabilir once kiskanclik olabilir bu normal.siz ona sicak yaklasirsaniz icten yaklasirsaniz kardesin geliyor derseniz cabuk kabullenebilir.on yargili yaklasmayin bu adamla evlenirken cocugu biliyosunuz babaanneye birakmak yerine keske yanjniza alabilseniz .insanlari sevin heleki esinizin kiziysa daha cok sevin sahiplenin .on yargili olmayin kotu dusuncelerinizden arinin .
Sizin durumunuzda bir arkadaşım vardı. Bebekten annesi babası boşanmış babaannesi büyütmüştü. Annesi şimdi yurt dışında yaşıyor burdayken de zaten ilgilenmiyordu kızıyla. Evliydi. Babası da bi kadınla Evliydi ve kadın sizin kafanızda. Kendisi ilk defa evlilik yapmış diye kocasının geçmişini de hiçe sayıyordu bu doğal ama ortada bir çocuk var bu hiç doğal değil. Kız kardeşi oldu babası tarafından. Babası kızın gözüne soka soka babacim bak sana ayakkabı aldım bak sana şunu aldım diyordu ki aynı evde bile yaşamıyorlar babaannenin evine misafir olarak gelmişler adam ne diye geldiğinde hediye alıyorsun küçük kızına. Hadi aldın diyelim diğeri ne p.. mi afedersiniz. Kız zaten aile nedir görmemiş. Aile mutluluğunu da kızın gözüne sokuyordu. Üvey annesi de arkadaşıma karşı çok soğuktu hep kocasını uzak tutuyordu ondan. Çok kötü biri değildi ama muhattap olmasını da istemiyordu daha büyük kötülük ne olabilir. Şiddet illa fiziksel değil bunu bi anlayalım. Arkadaşın hep söylediği birsey vardı. Benim zaten düzenim burda onlar da evliler ama keşke birazcık kardeşime gösterdiği sevgiyi bana da gosterselerdi. Kız sadece sevgi istiyordu. 12 yaşındaki bir kız çocuğunun da sizden çok büyük beklentisi olacağını zannetmiyorum. Annesi bırakmış gitmiş banane diye bencil düşünmektense ben bu kıza anne de olurum diyerek büyük merhametinizi burda bize gosterseydiniz sizi ayakta alkislardim. Velhasıl arkadaşım çok küçük yaşta olgunlastirilmaya mecbur bırakıldı. 12 yaşındaki çocuk suan tam hayatı kavrayabilmiş değil. Yerinizde olsam onun elinden tutardim. Ergenlik zamanında en azından şunu diyebilmesini eminim siz de istersiniz. Bana annem bile bakmak istemedi bu kadın bana annelik yaptı. Siz yaslaninca bile bu evlat unutmaz sizin ona yaptığınız o yüce sevgiyi. Elinizi vicdaniniza koyun o zaten evinize gelmek isteyeceğini zannetmiyorum ama en azından birlikte vakit geçirip dışlanmadan bir ömür sürsün çocuk. Arkadaşımın babaannesi geçen sene vefat etti. Evde tek başına kaldı şimdi 22 yaşında. Tek kalmak ister zaten genç kız. Ama üvey annesiyle iyi olsaydı şimdi arkadaş gibi olurlardi. Fazla uzatmayacagim ne demek istediğimi anlamissinizdir. Umarım sağlıkla kucaginiza alırsınız cocugunuzu inşallah size birsey olmaz da çocuğunuz ortada kalmaz. Kınamayın merhamet edin. Demek istediğim sadece empati. Kucuk bir empati çocuğun ömrünü değiştirecek. Bir düşünün derim
Evlenip 5 ayda baba yaptığın adam da kaçıyor yalnız sorumluluktan. Umarım yarın sizden boşanıp sizin çocuğunuza da yapmaz..
