Boşan canım... Ama evi aldıktan sonra... Delilleri de yok etmeseydin. İleride lazım olur. Aldatılmanın acısını içinden atabileceğini sanmıyorum. Bu gün sohbet eden yarın görüşür de, birlikte de olur yani... Uzun bir müddet soğuk davran eşine... Bu erkekler neden böyle, gerçekten aklım almıyor. Görmemişler yapıyor herhalde bunu... Onu bişey yaptım sanıyorlar...kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı kiakşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...
Allah yardımcın olsun canım çok üzüldüm. Boşanma demesi Bizim için kolay.tek bebeğe bakmak zorken ikiz daha da zor kendimden biliyorum. Üzülmemeye çalışın bebekleriniz için onlar herşeyi hissediyor çünkü.hakkınızda hayırlısı neyse o olsun dua edicem sizin için.kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı kiakşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...
ekonomik özgürlüğünüz varmı bilmiyorum, eğerki yoksa bebekleriniz için bekleyin, evinizide alın. ordan sonrasını eşiniz belirlesin, eğer tekrar aynısını yaparsa evi o terk etmek zorunda kalsın, hatayı o yapıyorda cezayı niye siz çekeceksiniz maddi manevi , o çekecek cezayı !!! ikiz kuzularım 3,5 yaşındalar doğum ve bakım evrelerini çok biliyorum , siz tek başınıza mücadele ediceksiniz oda sadece sevecek öylemi, inanın bana bu aşamada ayrılırsanız bence ceza değil ödül vermiş olursunuz eşinize, bence evliliğinize zaman tanıyın ve dedğim gibi kendi akıbetini kendi belirlesin, asla kurulu düzeninizide ona bırakmayın, ilerde ayrılacaksanızda o gitsin ki umarım inşallah yuvanız yıkılmaz (bunu bebekleriniz adına söylüyorum) bi kadının onuru çok zedelenir bunu tartışmıyorum asla. Annelik başka bişey bu açıdan düşünüyorum sadece.kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı kiakşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...
ekonomik özgürlüğünüz varmı bilmiyorum, eğerki yoksa bebekleriniz için bekleyin, evinizide alın. ordan sonrasını eşiniz belirlesin, eğer tekrar aynısını yaparsa evi o terk etmek zorunda kalsın, hatayı o yapıyorda cezayı niye siz çekeceksiniz maddi manevi , o çekecek cezayı !!! ikiz kuzularım 3,5 yaşındalar doğum ve bakım evrelerini çok biliyorum , siz tek başınıza mücadele ediceksiniz oda sadece sevecek öylemi, inanın bana bu aşamada ayrılırsanız bence ceza değil ödül vermiş olursunuz eşinize, bence evliliğinize zaman tanıyın ve dedğim gibi kendi akıbetini kendi belirlesin, asla kurulu düzeninizide ona bırakmayın, ilerde ayrılacaksanızda o gitsin ki umarım inşallah yuvanız yıkılmaz (bunu bebekleriniz adına söylüyorum) bi kadının onuru çok zedelenir bunu tartışmıyorum asla. Annelik başka bişey bu açıdan düşünüyorum sadece.
Canım oncelıkle allah yar ve yardımcın olsun boyle ne kadar erkek varsa allah gelsın haklarından.. Bende hamıleyım o kadar ıyı anlıyorum kı senı rabbıne sıgın ve yavrularını dusun su anda otur evınde zor da olsa yavrularına odaklan ve onları kucagına alıcagın gunu dusun. Rabbım yardım eder onlar bı dogsun. O zaman bır kapı acar sana onune bakarsın..
Cok ıyı anlıyorum senı canım allah yardımcın olsun demekten baska bır sey gelmıyor elımızden allaha sıgın rabbıne havale et en kotu anında bıle kuzularını dusun..ne güzel dilekler... inşallah bir kapı açılır... çünkü ben önümü göremiyorum artıken acısı da, içimde acıyı hissettiklerini hissetmem... iki gündür öyle ağrı var ki karnımda, sanki stresi onlar da yaşıyor...
gözünüzü korkutmak için söylemiyorum ama inanın ilk 2 ay toplam 60 saat uyumadık eşim ve ben,çok yorucu bir süreç, günde 2-3 hastane eczane market vs.. evde bakım gaz uyutma sallama besleme, inanın tek bebeğe göre çok farklı , tek bebek uyuyunca annede belki uyur ama ikiz bebek diğeri uyumuyor anne devamlı ayakta hele emzirme hiç göğüslerinizi kapatmasanız yeridir, ben yemeğimi bile çok defa emziriyorken yedim, akşam 7 ye kadar wc ye gitmediğim oldu , akşam 5 e kadar hiç bişey yiyemediğim oldu, yardım eden olsa bile annenin görevi çok.yetişme kısmı herkese göre farklıdır kimi bebek ağlar umursamaz kimide bebekle beraber ağlar ilgilenir. ikiz bebeklere uzaktan baba olabilmesi size asla yeterli gelmez.ikiz annesi olarak, bebekler doğunca ilk dönemleri annemle ikimizin tek başımıza göğüslememiz mümkün mü sizce?tek bebek de asla kolay değil. ama ikiz bakımı çok farklı diye okuyorum her yerde. baba olarak görevlerini yerine getirmeye mecbur diye düşünüyorum bazen, en azından onlar belli bir çağa gelene kadar. koca olarak olmasa da olur artık, ama uzaktan babalığa nasıl yetişir ki, bebeciklerin hep bir tarafı eksik kalmaz mı ki?