Hamileyim fakat beklemiyordum

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:

ben 8 aylık hamile iken babamı kaybettim rica ederim hastalık gibi lanse etmeyin şunu yaa, ben kötü bişey mi söylemişim doğrusu neyse onu yazdım

isteyen hala geri çekilmeyi kontrol yöntemi sanabilir 100 seneye bu algı kaybolacak diye umuyorum

Genişletmek için tıkla...

Hastalık değil, hassaslık diyelim. Başınız sağolsun, yaşadığınız çok zor ama kimse sizin kadar güçlü olucak değil. Kimse Siz değil.

Hersey iyi tamamda, nereden okudun 1 ay ara vermenin iyi oldugunu?
O yazilan yerde baska korunma sekillerini anlatmadilarmi peki?

Bilmiyorum, bana biraz tuhaf geldi acikcasi...

Çocuk fikri yaş erkenken korkutucu geliyor ama doğduğunda dünyanın en güzel hediyesi. Korkma, zor bir dönem olabiliyor beli ama mükafatı çok güzel. O çocuğun ilk bebekliğine şahit olup elinde büyümesini görmek çok güzel. Erken anne olmak da. 30 una büyümüş bir çocuğunun olması da. Allah sana güç verir. İki tür sıkıntı vardır denir: biri çok çekip sonucunda hiç buna hiç değmemesi, ikincisi çok uğraşıp sonucunun harika olması, iyi ki olmuş dedirtmesi. Çocuk büyütmek 2. Si. Allah huzur içinde bebeğini büyütmeyi nasip etsin inşallah.

22 yaşında anne olarak, senin bütün korkularını yaşadım. Rahatım çok erken bozuldu, pek çok şeyden vazgeçtim, hatta oğlumla büyüdüm ama her anını sevdim büyütürken. Büyük bir nimet var elinde. Olumsuz noktalarda boğulma, çok büyük sevinçler tadacaksın onunla.

Yaa tek seferde basarmissiniz ne mutlu size... su istemeden oldu diyenlere hayranim.. biz yillarca evlat hasreti cekiyoruz istiyoruzzzzz ama yok

Üzülme geçecek bu günler bu ruh hali...ben de evlendigimin ertesi ayında hamileydim..ama biz istiyorduk..hatta ilk ay olmayınca eşim Dr a gitti neden olmuyo diye Dr çok gülmüş 20 yasindaydik ikimizde..beraber büyüdük kizimizla....şimdi 15 yaşında...ne zaman alisverise ciksak "aaaa inanmiyoruuumm anne-kız mısınız? Kardes sandım " iltifatlari süper oluyor...inanır mısın hiç arkadaş aramıyorum kendime çoğu zaman birlikteyiz...iyi ki vermiş Rabbim binlerce şükür

Arnavutgelinii .!.:

Hastalık değil, hassaslık diyelim. Başınız sağolsun, yaşadığınız çok zor ama kimse sizin kadar güçlü olucak değil. Kimse Siz değil.

Genişletmek için tıkla...

işte bende burdaki bilmem kaç bin kadının ruh durumuna göre ağız değiştiremem insanların üslupları olur kaldı ki kötü bişey de demedim geri çekilme korunma değildir dedim vurgulu biçimde, hayırlı olsun diye de ekledim

sene 2015, çeşit çeşit korunma yöntemi var,bi kereden bişey olmaz dedim diye bi savrukluğu kabul etmiyorum ben, ortada bir can var yahu

apranxx .!.:

Üzülme geçecek bu günler bu ruh hali...ben de evlendigimin ertesi ayında hamileydim..ama biz istiyorduk..hatta ilk ay olmayınca eşim Dr a gitti neden olmuyo diye Dr çok gülmüş 20 yasindaydik ikimizde..beraber büyüdük kizimizla....şimdi 15 yaşında...ne zaman alisverise ciksak "aaaa inanmiyoruuumm anne-kız mısınız? Kardes sandım " iltifatlari süper oluyor...inanır mısın hiç arkadaş aramıyorum kendime çoğu zaman birlikteyiz...iyi ki vermiş Rabbim binlerce şükür

Genişletmek için tıkla...

annemle benim aramda da 16 yaş var cidden güzel oluyo kardes sanılmak, hele ki annem bayılıyo

Tutturmusunuz geri cekilme yöntemi korunma degildir diye.. Konu gercekten bu mu yani. Okudukca bu geri cekilme yöntemine olan kin ne dedim icimden.

Konu sahibi ilk zamanalr ayni senin gibiydim. Ayni sekilde hamile kaldim ve hatta inanmadim, inanmak istemedim. Esim ve ben hic cocuk düsünmemistik daha oturmasi gereken cok sey vardi, hayaller sunlar bunlar. Kendimle ilgili bir sürü problemim varken o test cubugu elimde donup kalmistim. o gün hicbirsey yapamadim.
Neden duygulanmiyorum neden sevinmiyorum diyordum kendime. Acaba hak etmiyor muyum?
Ne hissedecegimi bilememistim, koca bir bosluk ve en cok da bu zoruma gidiyordu. Ki öncesinde de pek cocuk canlisi biri de degildim esim de ayni sekilde. Ama madem oldu yapacak birsey yok, beleyip ona en iyi sekilde bakacaktik.
Herkes hamile oldugunu duyunca etrafindan göüzel tepkiler alir kendini özel hisseder.
Ben ise bunlarin hicbirini yasamadim zaten kötü bir hamilelik gecirdim ama bebegim icin güclü olmaya calistim. Yardim eden de olmadi bu sorumlulugu tek basima aldim.
Diyorum ki belki bir iki güzel söz duysam hersey cok güzel olacakmis gibi, ama aksine dis etkenler beni üzmeye daha da devam etti. Hamileyken ölebilirdim yine de ölmedim diyorum, aylarca ac kaldim serumla hayata tutundum. Zor günlerdi..

Simdi yanimda dünya tatlisi bir kizim var, düsünüyorum da onun herseyi benim, benim de herseyim o. Bizim aramiza kimse giremez. Biz ezelden beri beraberiz sanki. Beraber savastik. O ugruna savasabilecegim su dünyadaki tek canli. O benim parcam olmaktan ziyade benim bir diger kalbim. Evimizin yeni üyesi. büyüdügünü görmek insana müthis hissettiriyor.
Herkes gibi sevinemedim hatta kötü hamilelik gecirdim dedigim gibi ama cocuguma dört dörtlük baktim. En azindan elimden ne gelirsa gercekten yaptim. Sevgi gösterme seklim sonsuz sabir ve binlerce öpücük