Merhaba arkadaşlar, uzun süredir bu foruma girmiyordum, çünkü artık umursamıyordum, şimdi size hikayemden bahsedeceğim ki benim durumumda olanlar umutsuzluğa kapılmasınlar.
25 yaşındayım, 1 yıllık evliyim. 19 yaşımdan beri adet düzensizliği yaşayan biriyim ve gittiğim doktorların hepsi muayene edip edip bir sorun yok dediler, düzenlesin diye doğum kontrol hapı verdi bazıları, bir kaç kez kullandım ben de. Özel de devlet de aynı şekilde. Sorun olmadığına inandım o şekilde yaşamaya devam ettim, adet düzensizliğim de adet olamama şeklinde değil, sık adet olma şeklindeydi. Bazen ayın 20 günü bile kanamam olduğu oluyordu, ped dayanmıyordu artık.
Neyse evlenmeden 6-7 ay önce bir daha bi kontrole gideyim dedim, yakınımın önerdiği bi doktora gittim. Muayene etti amh istedi, amh ı ilk kez duymuştum ve yaptırmıştım. 0.07 çıktı. fsh ise 21 di. Acele et dedi, dedim ki daha evlenmedim nasıl acele edebilirim? İlerde tüp bebekle bile olmaz mı? dedim bana verdiği cevap hala kulaklarımda: ''hayatım sen bana ne vericeksin ki tüp bebek olsun, şuanda bile olmaz tüp bebek'' dedi. İlk kez duymuştum bunları ve muayenehaneden çıktığımda yollarda yürüyüp hüngür hüngür ağlamıştım, çünkü daha çok gençtim ve erken menapoz teşhisi konmuştu. Eşim ise ''tedavisi varsa deneriz ama ben seninle bunun için evlenmiyorum, olmazsa olmasın çocuğumuz kedimiz var bak mutluyuz'' demişti:) Hakkını yiyemem çok destek oldu bana. Neyse düğün süreci araya girdikçe biraz kafam dağılmıştı, düşünmemeye başlamıştım. Evlendikten sonra tekrar bi öneriyle başka bir doktora gittim. Arkadaşım bu doktora giderken hamile kalmıştı önerileriyle. Burda tekrardan amh ölçümü yaptırdım 0.01 çıktı FSH ise 100 küsürlere çıkmıştı. Bu doktor sonucu görünce beni arayıp, görüşmeye dahi çağırmayıp, sana donasyon öneriyorum Kıbrıs'a gitmelisiniz dedi. Başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü daha yeni evliydim ve bir gün anne olmak istediğimden emindim. Yine karalar bağladım, o kadar üzüldüm ve stres oldum ki o stresle hasta bile edebilirdim kendimi, hayatımın başka bir döneminde o kadar kötü hissettiğimi hatırlamıyorum. Her an ağlıyordum eşimle yüzyüze geldiğim an ağlıyordum, psikolojim bozulmuştu artık. Eşiminkini de bozmuştum öyle yapa yapa maalesef benim o halimi görünce çok üzülüyordu. Ki kendisi de 27 yaşındaydı ikimiz de genç yaşta büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorduk. Neyse eşimin annesinin zamanındaki doktoru ona bir doktor önerdi, hatta isim de vereyim Erol Bey İzmir Tavmergen Tüp Bebek Merkezi'nin sahibi, ayrıca kendisi Ege Üniversitesi Hastanesi'nde de hatrı sayılır bir konumda. Biz ona gittik ve bize prp önerdi bu sırada FSH'ım 117'ydi. Adetlerim düzensizdi hatta eskisinin aksine bu sefer adet olamıyordum. Ancak ilaçla adet olabiliyordum. Cyclo-progynova isimli ilacı tüm doktorlar yazmasına ve kullanmama rağmen o ilaçlar bile işe yaramamıştı bende, FSH'ımı düşürmemişlerdi. En son doktordan bağımsız kendim tekrar kullandım ve FSH'ım 23 e düştü, ilk ikisinde işe yaramadı ama son kullanışımda işe yaramıştı. Yine de ilaçla düştüğü için Erol beye söylediğimde ilaçla düşmesi kalıcı olarak bir şeyi değiştirmez dedi, yine de diğer doktorların aksine gelecek ile ilgili hiç olumsuz konuşmadı. 6 Nisan 2023 tarihine prp planladık, ve ovarian prp oldum. Ama artık kafaya takmıyordum, prp olduktan sonra hiç ama hiç düşünmedim neredeyse bu konuyu hatta başka planlar yapmaya başladık eşimle, birazdan bahsedeceğim:) Bu süreçte adetlerim düzenli olmaya başladı, bir iki kez yine ara kanamam oldu ama çok kafaya takmıyordum artık dediğim gibi. Adet dönemlerimin 2. ve 3. günlerinde kan verdim bir kaç kez ve FSH ım 9 a düşmüştü, ama Estradiol'üm çok yüksek çıkmıştı, doktor bi sonraki ay(geçen ay) tekrar istedi ve bu sefer FSH'ım 20 ye çıkmıştı ama Estradiol normale dönmüştü. Bu sonucu görünce Erol bey tüp bebek yapalım dedi, biz de hali hazırda Kanada'ya yerleşme planları yapıyorduk ve ben orada yüksek lisans yapacağım için olmaz dedik, mümkünse embriyo donduralım dedik ve fiyatları çok yüksek geldi. Arada kaldık ama yapmamaya karar verdik çünkü diğer planımız sebebiyle onun için bir bütçemiz yoktu. Kanada'daki okul başlangıç tarihim Mayıs olduğu için ve maddiyat sebebiyle tüp bebeği de istemedik. Ancak bu ay kendiliğimden hamile kaldığımı öğrendim:) Hem de dikkat ettiğimiz halde. Daha doğrusu sadece bir kez dikkat edememiştik ve orda olmuş meğer:) Ve bunu hissettim iştah açılması dışında hiçbir belirtim yoktu ki belki bunun hamilelikle de ilgisi yoktur 3 haftada iştah açılmaz herhalde
Bir gün eşim kucağımda uzanırken, ben hamileyim bence dedim, o da nerden çıktı bu şimdi dedi yüzüme baktı garip garip:) Ben de çok umursamadım bu hissi ama yine de iki gün sonra test aldım işten dönerken öylesine, daha adetime de 3 gün vardı, normal gebelik testi aldım bi de erken gebelik de değil. Silik çizgi çıktı hem de 1 dk içerisinde falan. Dizlerim titremeye başladı tuvaletten çıktım, eşime hamileyim dedim şoka girdi çocuk
Tam da eltim ve eşimin kardeşi bizde yemektelerdi o gece, yeni gitmişlerdi ben testi yaptığımda, hemen eltimi aradım söyledim onlar da şok oldu, ertesi gün koştura koştura kan vermeye, beta hcg 110 çıktı:) Sonra ailelerimizle ve yakınlarımızla paylaşmaya başladık, bi yandan nasıl yapacağız diyoruz Kanada'ya gidişimizle tam denk geliyor doğumum diye. Oraya 2 ay önceden gidip doğumu orda yapmaya karar verdik şimdi inşallah başarabilirsek:) Sizlerle testlerin görsellerini de paylaşıyorum, inanın öyle umutsuzluktan çıktı geldi ki bu haber hala inanmakta güçlük çekiyoruz. Bana donasyon öneren, sen bana ne vericeksin ki tüp bebek yapıcaz yumurtan yok diyen doktorların yüzüne çarpmak istiyorum bu sonucu. Gerçekçi olmakla moral bozmak biraz farklı şeyler diye düşünüyorum. Böyle söyleyerek daha da stres olmamıza sebep oluyorlar çünkü. Herkesin de dediği gibi bebekler en ummadığın anda, vazgeçtiğin anda gelirmiş. Bizim de öyle oldu. Allahıma şükürler olsun ki dileğimizi bize erkenden yaşattı. Eminim benim durumumda olup burayı okuyan umutsuzluğa kapılan çok kişi vardır. O yüzden hiç üşenmeyip yazdım ki okuyun ve üzülmeyin ağlamayın, sadece akışına bırakın, dua edin, beslenmenize dikkat edin. Bunu sadece bebek için değil kendiniz için de yapın. Ben 1 yıl önce 10 yıldır içtiğim sigarayı bıraktım. Evet bu konu vesile oldu ancak en çok kendim için yaptım bunu. Ben de o çok üzüldüğüm zamanlar burayı okuyup, benim kadar kötü hormon değerleri olan kimse yok diyip daha da üzülüyordum. Belki benden daha kötü hormonlara sahip olanlar vardır burayı okuyan, siz de üzülmeyin çünkü Allah isterse her şey oluyor. Ölüme çare yok bir tek. Kendinize iyi bakın
Eki Görüntüle 3296163 Eki Görüntüle 3296164 Eki Görüntüle 3296162 
önerebileceğim şey şu kafaya takmamak, başka planlar yapmaya başlayınca hayat dur bakalım dedi bana, o salmışlık o stressizlik iyi geldi belki de, çoğu kişide de böyle olduğunu duyuyorum