- 4 Ekim 2009
- 149
- 0
-
- Konu Sahibi ressamderya
- #1
merhaba arkadaşlar...
takip edenler hatırlayacaklardır ara ara eşimle aramdaki tartışmaların çıkmazında buraya içimi dökmüşümdür. tartışmadığımız zamanlarda eşimle vakit çok iyi geçiyor hiç monoton değil,güleriz eğleniriz hatta...ama ufacık bir tartışmada iki düşmandan daha kötü oluyoruz.bıktım artık çünkü eşim sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyor.4 aylık hamileyim.hamileliğim süresinde birkaç kez ağır tartışma yaşadık evi terkedip gitmeyi bile istedim ama karnımdaki melek beni durdurdu.hatta bebeğe kıymayı bile aklımdan geçirdiysem de yapamadım.eşim çok sinirli kendi lafının üstüne laf söyletmez iki kere aynı şeyi tekrar ettirmez.beni çok kıskanır doğru düzgün arkadaşlarımla görüşmemi istemez ,kıyafetlerime karışır , laflarıma aldığım maaşa dahi karışır,nasıl harcayacağıma zaman zaman kendi karar vermek ister ama o kadar da değil diyorum .kesinlikle bunlara izin vermediğim için kedi köpek gibiyiz.hadi diyorum arkadaşlardan feragat et, kıyafetten et, dilini tut tamamdır( ki çok konuştuğum için değil sinirlendiğinde hakaretini ona geri çevirdiğim için ) zamanla belki düzelir. ama hep aynı. karnımda çocuk varken bana el kaldırabilecek kadar gözü döndü artık.dayanamıyorum demin tartıştıktan sonra beni sarstı duvara çarptım belim o kadar acıdı ki bebeğe bir şey olmamıştır umarım.sorun da arkadaşlarıma gidecek olmam...dönüş saatimi sordu zaten birde evden çıkacam 5 olmadan evde olurum dedim gayet normal bişekilde.4 olmadan evde ol dedi.zaten gitmeme değmez o zaman dedim ve benim dememle de tartışmaya başladık ve olan oldu.hakaretlerini yazmıyorum bile... her tartışmamız da bana ve bebeğe hakaretler , bela okumalar sıkıldım artık ya.bu bebeği sokakta mı yaptım dedim p.. mi bu ya dedim sen istedin ne oluyor şimdi dediğimde bak ağzını bozuyorsun ben böyle mi dedim sana diyor.kendini haklı çıkarmak için.geçen günkü tartışmamızda da al bıçağı sok karnına da senden de bebekten kurtulurum demişti bana.artık o kadar laf yiyirum ki inanın ben de ağzımı tutamıyorum ben de hakaretlerini ona çevirmeye başladım.kendime inanamıyorum benim de ağzım bozulmaya başladı.ki ben ortamımda biri birine gerizekalı bile dese çok sert karşı gelirdim.ne hale geldim ben yarabbim.ne olur bana çıkış yolu göster Allahım .karnımda çocuk olmasa bir dakika bile düşünmem ama şimdi ne yapacağımı bilemiyorum .ne yapmalıyım sizce ?daha önceki tartışmalarımızda aileme yansıtmıştım durumdan haberleri var ama onlar da zamana bırakmamı istemişlerdi çocuktan dolayı.şimdi ne yapacam ben?.....
takip edenler hatırlayacaklardır ara ara eşimle aramdaki tartışmaların çıkmazında buraya içimi dökmüşümdür. tartışmadığımız zamanlarda eşimle vakit çok iyi geçiyor hiç monoton değil,güleriz eğleniriz hatta...ama ufacık bir tartışmada iki düşmandan daha kötü oluyoruz.bıktım artık çünkü eşim sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyor.4 aylık hamileyim.hamileliğim süresinde birkaç kez ağır tartışma yaşadık evi terkedip gitmeyi bile istedim ama karnımdaki melek beni durdurdu.hatta bebeğe kıymayı bile aklımdan geçirdiysem de yapamadım.eşim çok sinirli kendi lafının üstüne laf söyletmez iki kere aynı şeyi tekrar ettirmez.beni çok kıskanır doğru düzgün arkadaşlarımla görüşmemi istemez ,kıyafetlerime karışır , laflarıma aldığım maaşa dahi karışır,nasıl harcayacağıma zaman zaman kendi karar vermek ister ama o kadar da değil diyorum .kesinlikle bunlara izin vermediğim için kedi köpek gibiyiz.hadi diyorum arkadaşlardan feragat et, kıyafetten et, dilini tut tamamdır( ki çok konuştuğum için değil sinirlendiğinde hakaretini ona geri çevirdiğim için ) zamanla belki düzelir. ama hep aynı. karnımda çocuk varken bana el kaldırabilecek kadar gözü döndü artık.dayanamıyorum demin tartıştıktan sonra beni sarstı duvara çarptım belim o kadar acıdı ki bebeğe bir şey olmamıştır umarım.sorun da arkadaşlarıma gidecek olmam...dönüş saatimi sordu zaten birde evden çıkacam 5 olmadan evde olurum dedim gayet normal bişekilde.4 olmadan evde ol dedi.zaten gitmeme değmez o zaman dedim ve benim dememle de tartışmaya başladık ve olan oldu.hakaretlerini yazmıyorum bile... her tartışmamız da bana ve bebeğe hakaretler , bela okumalar sıkıldım artık ya.bu bebeği sokakta mı yaptım dedim p.. mi bu ya dedim sen istedin ne oluyor şimdi dediğimde bak ağzını bozuyorsun ben böyle mi dedim sana diyor.kendini haklı çıkarmak için.geçen günkü tartışmamızda da al bıçağı sok karnına da senden de bebekten kurtulurum demişti bana.artık o kadar laf yiyirum ki inanın ben de ağzımı tutamıyorum ben de hakaretlerini ona çevirmeye başladım.kendime inanamıyorum benim de ağzım bozulmaya başladı.ki ben ortamımda biri birine gerizekalı bile dese çok sert karşı gelirdim.ne hale geldim ben yarabbim.ne olur bana çıkış yolu göster Allahım .karnımda çocuk olmasa bir dakika bile düşünmem ama şimdi ne yapacağımı bilemiyorum .ne yapmalıyım sizce ?daha önceki tartışmalarımızda aileme yansıtmıştım durumdan haberleri var ama onlar da zamana bırakmamı istemişlerdi çocuktan dolayı.şimdi ne yapacam ben?.....