Merhaba arkadaşlar ben kırıcı konuştuysam fevri tepkilerimden dolayı özür dilerim sizden. Bazılarınız haklıydı gerçekler can yakıcıdır… zaten bir gerilim halindeydim belki de duymaya tahammül edemedim…Yalnız gerçekten özellikle kırıcı konuşan arkadaşlar da vardı onların da canı sağ olsun. Bırası da böyle bir mecraa işte. Sonuç olarak ben duygu yoğunluğumdan ötürü kendimi düzgün ve tam ifade edemedim bunları yazdığımda.
Eşim konusuna gelince, objektif olmak gerekirse normal zamanlarda dört dörtlük bir adamdır. Sorumluk sahibi evine bağlı ailemi çok sever sayar beni çok önemser değer verir. Tek kusuru fazla sert olabiliyor tartışma anlarında haklıysa insanı sözleriyle dövüyor. Yani benim de elim armut toplamıyor karşılığını veriyorum. Ama bu son tartışmada ilk defa tartışmayı fitilledim ve sustum, ben sustukça da daha fazla söyledi söyledi sustu. 3 gündür konuşmuyoruz. İşte bizim asıl sorunumuz ben konuşmasam o günlerce konuşmaz yanıma gelmez gönlümü almaz … Böyle olunca da gerilim devam ediyor. Bu defa o adımı atan ben olmayacağım. Çünkü bu hep böyle süregeldi. Haklı da olsam haksızda, ayağına giden arayı bulan hep ben oldum. Fazla vericilik anlayış ezikliktir. Adamın gözünde sıradanlaşırsın. Ben süt dökmüş kedi değilim bu arada, arıza çıkardığım çok olur genellikle tartışmaları başlatan kıskanç kaprisli yönüm de vardır. İlgiye muhtaç bir kadın olduğunuzu hissettirirseniz yandınız artık sıradansınız. Adam dünya iyisi olsun gözünde ezik ve zavallı yapar bu sizi.
