Eline beline diline hakim ol.Derler ya hep çok haklılar.Konuya nerden başlasam bilemiyorum ama işin içinden çıkamaz oldum artık 30 yaşındayım 2,5 yıllık bir ilişkim vardı ama onun ailesi mezhep farklılığı nedeniyle beni istemedi o da ailesini karşısına alamadı. Benden ayrılmadı ama evlilik yoluna giremedik bir türlü bu nedenle bir gün ciddi bir tartışma yaşadık ve ayrıldık daha doğrusu o sinirle terk ettim. Kısa bir süre sonra da eşimle tanıştım ama sadece flört olarak takılmakti amacım bir gün çok içtik ve birlikte olduk sonrasında hamile olduğumu öğrendim. Hayatım o günden sonra kabusa döndü. Bebeği aldırmak istemedim eşimde aynı şekilde biz bir hata yaptık ama bedelini o masuma ödetemeyiz dedik ve 2 ay içinde evlendik. Çok şükür çocuğum sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi eşim de ben de onu çok seviyoruz onun için herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyoruz. Ama mutlu değiliz. Kendisi sorumsuz ve düzenli çalışan biri değil çok fazla maddi sıkıntı yaşadık ve yaşamaya da devam ediyoruz onun ailesinin desteği ile ayakta duruyoruz şu anda zaten düzen kurmak adına bütün takılarım ve birikimim gitti ikinci el eşyalarla bir düzen kurduk doğum paramı bile ben kendim ödedim kimse destek olmadı o dönemde ve bu yokluk durumu artık beni çok yordu. Zaten severek büyük bir aşkla evlenmemiştik.Sadece çocuk için yapılan bir evlilikti bu kendisi de bu evlilikten pişman olduğunu bu sorumluluğun ve zorluğun kendisine ağır geldiğini söyledi. Bu durumlar beni eşimden hatta evlilikten bile soğuttu. Eşime karşı çok soğuk ve ilgisizim o da cinsel ilişki dışında benimle pek ilgilnemez zaten. Aklımda kalbimde sevdiğim eski sevgilim de var o nedenle de eşime yaklaşmak istemiyorum üzülüyorum eski günler aklıma geldikçe kendime kızıyorum sürekli. İlerde boşansam bile onunla bir geleceğim olmayacak zaten biliyorum ama en azından uzaktan da olsa özgür olarak severim vicdan azabı çekmeden suçluluk hissetmeden o bile yeter bana .Ama özellikle kendim için ve bebeğim için boşanmayı düşünüyorum. Mutsuz sevgisiz ve aşksız yokluklarla dolu bir evlilik yürütmek istemiyorum. Çocuğum da mutsuz sevgisiz bir aile de büyümesin istiyorum Sizce ne yapmalıyım kızlar bana bir yol gösterin.
O zaman katlanirdim oğlum için sürdürürdüm bu evliliği ama çevresi de diyor değişmez diye dediğiniz gibi böyle herşeyi üst üste olduğu için dayanılmaz olduPeki eşinizin düzenli bir işi olsa, maddi sıkıntı çekmeseniz yine boşanmayı düşünürmüsünüz? Bence herşeyi üst üste koyduğunuz için evliliğinizi bitirmek istiyorsunuz. Eski sevgiliyi tamamen çıkarın aklınızdan, nasıl evlendiğinizide bir kenara bırakın ve evliliğiniz için neler yapabilirsiniz ona odaklanın. Eşiniz iş bulsun, sizde bebek biraz büyüyünce çalışmaya başlayın. Elinizden geleni yapın bebeğinizi birlikte büyütebilmek için.
Biz elimizden geldiğince ona iyi bakıyoruz her ikimiz de onu çok seviyoruz boşansak da bu değişmez annesi babası annelik babalık görevini yapmaya onu sevmeye devam edecek o konu da eşimden şüphem yok benim yapar bırakmaz evladınıTebrik ederim şimdi hiç yaptığınız hatanın bedelini o günahsız masum ödemeyecek!
Nefes alınca bitti değil mi her şey…
Eşiniz düzenli çalışmıyormuş. Nasıl iyi bakıyor?Biz elimizden geldiğince ona iyi bakıyoruz her ikimiz de onu çok seviyoruz boşansak da bu değişmez annesi babası annelik babalık görevini yapmaya onu sevmeye devam edecek o konu da eşimden şüphem yok benim yapar bırakmaz evladını
Çocuğun ihtiyaçlarını karşılayacak kadar kazanıyor sadece yetmezse ailesinden destek alıyor ama bu benim için yeterli değil işte kıt kanaat geçiniyoruzEşiniz düzenli çalışmıyormuş. Nasıl iyi bakıyor?
Sevgili Nur, herkes kocasından sevgilisinden hamile kalmıyor. Aile içi hatta eş ailesinden birilerinin tecavüzüyle hamile kalanlar var. 13 - 14 yaşında babasından hamile kalmış küçücük kızlar da doğursun mu? Siz doğurur musunuz mesela tecavüze uğrasanız, hem de birinci derece akrabanızdan? Yetişkin ve bile isteye hamile kalan kadınların kendi bileceği iş ama saldırıya uğramış gencecik kızlara çocuklara da cinayet üflenmiş ruh vs atıp tutmayın oradan. Kanunun belli bir zamana kadar izin verdiği bir konuya cinayet diyemezsiniz. Keşke her çocuk doğsa ve mükemmel olmasa da iyi şartlarda büyüse. Ama olmuyor değil mi? Eşiniz hadi gel dese sanki siz koşmayacaksınız sağlıksız ortamlara.Eline beline diline hakim ol.Derler ya hep çok haklılar.
Kürtaj'a bende karşıyım.Cunku ceninde olsa ona ruh uflenmis bir can verilmiş.Cinayetten farkı yok benim için.
Birbirini sevmeyen anne babalar ortada çocuk şuan bosansaniz çocuk annesiyle kalsa babasını göremeyecek.Babasiyla kalsa annesini.Cok zor durum.
2.5 yıllık sevgilinizle cinsellik yaşamıyordunuz sanırım, yeni flörtünüzle ilk birliktelikte hamile kaldığınızda göre.garip doğrusu.Konuya nerden başlasam bilemiyorum ama işin içinden çıkamaz oldum artık 30 yaşındayım 2,5 yıllık bir ilişkim vardı ama onun ailesi mezhep farklılığı nedeniyle beni istemedi o da ailesini karşısına alamadı. Benden ayrılmadı ama evlilik yoluna giremedik bir türlü bu nedenle bir gün ciddi bir tartışma yaşadık ve ayrıldık daha doğrusu o sinirle terk ettim. Kısa bir süre sonra da eşimle tanıştım ama sadece flört olarak takılmakti amacım bir gün çok içtik ve birlikte olduk sonrasında hamile olduğumu öğrendim. Hayatım o günden sonra kabusa döndü. Bebeği aldırmak istemedim eşimde aynı şekilde biz bir hata yaptık ama bedelini o masuma ödetemeyiz dedik ve 2 ay içinde evlendik. Çok şükür çocuğum sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi eşim de ben de onu çok seviyoruz onun için herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyoruz. Ama mutlu değiliz. Kendisi sorumsuz ve düzenli çalışan biri değil çok fazla maddi sıkıntı yaşadık ve yaşamaya da devam ediyoruz onun ailesinin desteği ile ayakta duruyoruz şu anda zaten düzen kurmak adına bütün takılarım ve birikimim gitti ikinci el eşyalarla bir düzen kurduk doğum paramı bile ben kendim ödedim kimse destek olmadı o dönemde ve bu yokluk durumu artık beni çok yordu. Zaten severek büyük bir aşkla evlenmemiştik.Sadece çocuk için yapılan bir evlilikti bu kendisi de bu evlilikten pişman olduğunu bu sorumluluğun ve zorluğun kendisine ağır geldiğini söyledi. Bu durumlar beni eşimden hatta evlilikten bile soğuttu. Eşime karşı çok soğuk ve ilgisizim o da cinsel ilişki dışında benimle pek ilgilnemez zaten. Aklımda kalbimde sevdiğim eski sevgilim de var o nedenle de eşime yaklaşmak istemiyorum üzülüyorum eski günler aklıma geldikçe kendime kızıyorum sürekli. İlerde boşansam bile onunla bir geleceğim olmayacak zaten biliyorum ama en azından uzaktan da olsa özgür olarak severim vicdan azabı çekmeden suçluluk hissetmeden o bile yeter bana .Ama özellikle kendim için ve bebeğim için boşanmayı düşünüyorum. Mutsuz sevgisiz ve aşksız yokluklarla dolu bir evlilik yürütmek istemiyorum. Çocuğum da mutsuz sevgisiz bir aile de büyümesin istiyorum Sizce ne yapmalıyım kızlar bana bir yol gösterin.
isteyen senelerce uğraşır olmaz. Bu gibi durumlarda da tek atışta tutar.dünya garip bir yer gerçekten.bu arada dediğin gibi her hamile kalınan bebek doğsaydı halimiz ne olurdu düşünemiyorum bile.bir de aşırı doğurgan kadınlar var onlar ne yapacak yani?eskiden evli kadınlar da çok yaptırıyordu.eskiden insanlar daha doğurgandı.onlar bile amann başlarım günahına sevabına demiş bir yerden sonra.bununla mi uğraşacağım.eee oluyor demek ki ne yapalım.ihtiyacı oluyor insanların.şansıma bu beden çıktı mecbur doğuracağım mi diyecekler. Bırakın da doğanlara sahip çıkın, uğraşmayın bu işlerle.sistemi biz kurmadık.ben olsam başka bir sistem kurardım ama yapacak birşey yok.kadın bu hamile de kalır, kürtaj da olur, düşük de yapar, doğurur da.çok ekstrem durumlar değil.Sevgili Nur, herkes kocasından sevgilisinden hamile kalmıyor. Aile içi hatta eş ailesinden birilerinin tecavüzüyle hamile kalanlar var. 13 - 14 yaşında babasından hamile kalmış küçücük kızlar da doğursun mu? Siz doğurur musunuz mesela tecavüze uğrasanız, hem de birinci derece akrabanızdan? Yetişkin ve bile isteye hamile kalan kadınların kendi bileceği iş ama saldırıya uğramış gencecik kızlara çocuklara da cinayet üflenmiş ruh vs atıp tutmayın oradan. Kanunun belli bir zamana kadar izin verdiği bir konuya cinayet diyemezsiniz. Keşke her çocuk doğsa ve mükemmel olmasa da iyi şartlarda büyüse. Ama olmuyor değil mi? Eşiniz hadi gel dese sanki siz koşmayacaksınız sağlıksız ortamlara.
Konu sahibi; bu kadar umutsuz olmayın ama ailesinin lafıyla tavrıyla sizi silen adamdan da bir nefret edin yani. Kalbim gönlüm onda derseniz bir gram ilerleyemezsiniz. Ailesinin onayladığı başka bir kadınla evlenecek aile kuracak çocukları olacak. Yani size layık görmediği hayatı bir başkasıyla yaşayacak. Daha ne okumak isterseniz bu adamı unutmak için?
Evet dediğiniz gibi ben de öyle düşünüyorum ve kötü bir ayrılık yaşamak da istemiyorum anlaşarak saygılı bir şekilde bitsin istiyorum sonuçta bir çocuğumuz var ister istemez yan yana geleceğizBnce birazdaha bekle evde cok kavga kiyamet yok anladigim kadariyla cocugun buyusun daha rahat edersin
Hayır yaşamadık uzak bir ilişkiydi bizimki farklı şehirlerdeydik bir araya geldiğimizde de cinsel birlikteliği ikimizde istemedik hiç. Ve ben gerçekten asla yapmam dediğim şeyi yaptım. Şaşmam dedim şaştım düşmem dedim düştüm. Gerçekten hiç bir konu da insan büyük konuşmamalıymış.2.5 yıllık sevgilinizle cinsellik yaşamıyordunuz sanırım, yeni flörtünüzle ilk birliktelikte hamile kaldığınızda göre.garip doğrusu.
şansına ilk ilişkide hamilelik.ne diyeyim bilemedim.sakınan göze çöp batıyor sana söyleyeyim.yillarca bu tarz yaşayıp başına birşey gelmeyen insanlar var.Hayır yaşamadık uzak bir ilişkiydi bizimki farklı şehirlerdeydik bir araya geldiğimizde de cinsel birlikteliği ikimizde istemedik hiç. Ve ben gerçekten asla yapmam dediğim şeyi yaptım. Şaşmam dedim şaştım düşmem dedim düştüm. Gerçekten hiç bir konu da insan büyük konuşmamalıymış.
Sevgili Nur, herkes kocasından sevgilisinden hamile kalmıyor. Aile içi hatta eş ailesinden birilerinin tecavüzüyle hamile kalanlar var. 13 - 14 yaşında babasından hamile kalmış küçücük kızlar da doğursun mu? Siz doğurur musunuz mesela tecavüze uğrasanız, hem de birinci derece akrabanızdan? Yetişkin ve bile isteye hamile kalan kadınların kendi bileceği iş ama saldırıya uğramış gencecik kızlara çocuklara da cinayet üflenmiş ruh vs atıp tutmayın oradan. Kanunun belli bir zamana kadar izin verdiği bir konuya cinayet diyemezsiniz. Keşke her çocuk doğsa ve mükemmel olmasa da iyi şartlarda büyüse. Ama olmuyor değil mi? Eşiniz hadi gel dese sanki siz koşmayacaksınız sağlıksız ortamlara.
Konu sahibi; bu kadar umutsuz olmayın ama ailesinin lafıyla tavrıyla sizi silen adamdan da bir nefret edin yani. Kalbim gönlüm onda derseniz bir gram ilerleyemezsiniz. Ailesinin onayladığı başka bir kadınla evlenecek aile kuracak çocukları olacak. Yani size layık görmediği hayatı bir başkasıyla yaşayacak. Daha ne okumak isterseniz bu adamı unutmak için?
Gerçekten öyle oldu öğrendiğimde neye uğradığımı şaşırdım sizin gibi düşündüm ben de evli çiftler bile o kadar çocuk denemesi yapıyorlar benim nasıl oldu da ilk de hamile kaldım anlayamadımşansına ilk ilişkide hamilelik.ne diyeyim bilemedim.sakınan göze çöp batıyor sana söyleyeyim.yillarca bu tarz yaşayıp başına birşey gelmeyen insanlar var.
Ben çocuğumu öldürmedim doğurup bir yerlere atmadım. Ben çocuğumu doğurdum ve ona elimden geldiği kadar iyi bir anne olmaya çalışıyorum. Kaldı ki evlilik içinde doğan çocukların da anne ve babaları ayrilabiliyor. Kimse çocuğunu mutsuz bir ailede büyütmek istemez. Boşanmak çocuğa bedel ödetmek mi oluyor?Tebrik ederim şimdi hiç yaptığınız hatanın bedelini o günahsız masum ödemeyecek!
Nefes alınca bitti değil mi her şey…
hahahahhahhaha ayneeeeeeeeeeennasıl bu kadar kolay hamile kalıyorsunuz valla benim aklım da bunu almıyor
Kesinlikle doğru ailesinin yardımına çok güveniyor ben kayınvalidemle bu konuyu defalarca konuştum verme dedim kıyamıyorum o zaman da siz perişan olursunuz torunum var diyor asla beni dinlemiyor ne yazık ki vermeye devam ediyorEvlenmişsiniz artık, bu evliliği değerlendirmeye çalışın. Eşinizle konuşun, sanki baştan başlıyormuş gibi yapın, birbirinizi keşfedin, flört edin.. Belki seversiniz birbirinizi? Sorumluluk alma konusunda teşvik edin, ailelerin yardımına güveniyor belli ki, kessinler yardımı, ne yapacak o zaman?