Günümüz ilişkileri

Mina23749

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Ekim 2018
528
512
103
Selamlar. Günümüzdeki ilişkilerden çok sıkıldım. İş ortamına bakıyorum kimse kimseyi sevmiyor ama sürekli dip dibeler. Havadan sudan konuşuyorlar. Dışarda kahve içmeye falan gidiyorlar. Ama bana muhabbetleri çok sığ geliyor. Birbirlerinin açıklarını arıyor gibiler, sürekki birbirlerine şaf sokup eğleniyorlar. Ama ben bunu yapmak istemiyorum. Yani sevmediğim insanlarla sırf yalnız kalmamayayım diye görüşmek istemiyorum. Tek başıma yemek yiyorum. Arada kahve içmek için yanlarına gidiyorum. Ancak adım iş yerinde uyumsuza çıktı....

Aynı şekilde erkeklerde bana çok sığ geliyor. Önüne gelene yazıyorlar ediyorlar. Diyelim ki tanıştım birileriyle hemen kötü yüzlerini Allah bana gösteriyor. Bende konuşmayı kesiyorum. Ancak böyle yapa yapa çevremde kimse kalmadı. Ve artık hayat boğucu bi hal aldı.

Hani derler ya ‘gençsin bekarsın gez eğlen dolaş’ evet bende istiyorum ama çevremdeki insanlar çıkarcı. Yeni döneme uyum sağlayamıyorum. Öyle olunca da ‘uyumsuz’ diyorlar işte böyle...

Sorum şu, ben politik olmayı öğrenip bu sığ ilişkilere katlanmalı mıyım? (Arkadaşlık, sevgilik vs gibi hepsini kapsıyor bu sorum) Yoksa yeni arkadaşlıklar nasıl edinebilirim?
İlişkilerimde nasıl davranmam gerek?
 
politik olmayı öğrenip bu sığ ilişkilere katlanmalı mıyım?

Yani bu sorumdan bahsediyorsunuz sanırım. Peki ne yapmalı bunun için?
 
Sadece günümüzde değil hep böyleydi bence insan ilişkileri. Hem politik ol hem de yeni arkadaşlar edin bence.
Nabza göre şerbet ver. Kimseye özelini söyleme sadece sana anlatırlarsa dinle(hatta istemezsen dinleme). Bana da uyumsuz, soğuk, nemrut diyenler oluyor ama hiç umursamıyorum nasıl mutlu olursam öyle davranıyorum. İllaki iyi insanlarda vardır her insanın sığ olduğu fikrini çıkarın beyninizden. yinede temkinli davranın ama insanlarla yakınlaşmaya çalışın.
 
Son düzenleme:
Selamlar. Günümüzdeki ilişkilerden çok sıkıldım. İş ortamına bakıyorum kimse kimseyi sevmiyor ama sürekli dip dibeler. Havadan sudan konuşuyorlar. Dışarda kahve içmeye falan gidiyorlar. Ama bana muhabbetleri çok sığ geliyor. Birbirlerinin açıklarını arıyor gibiler, sürekki birbirlerine şaf sokup eğleniyorlar. Ama ben bunu yapmak istemiyorum. Yani sevmediğim insanlarla sırf yalnız kalmamayayım diye görüşmek istemiyorum. Tek başıma yemek yiyorum. Arada kahve içmek için yanlarına gidiyorum. Ancak adım iş yerinde uyumsuza çıktı....

Aynı şekilde erkeklerde bana çok sığ geliyor. Önüne gelene yazıyorlar ediyorlar. Diyelim ki tanıştım birileriyle hemen kötü yüzlerini Allah bana gösteriyor. Bende konuşmayı kesiyorum. Ancak böyle yapa yapa çevremde kimse kalmadı. Ve artık hayat boğucu bi hal aldı.

Hani derler ya ‘gençsin bekarsın gez eğlen dolaş’ evet bende istiyorum ama çevremdeki insanlar çıkarcı. Yeni döneme uyum sağlayamıyorum. Öyle olunca da ‘uyumsuz’ diyorlar işte böyle...

Sorum şu, ben politik olmayı öğrenip bu sığ ilişkilere katlanmalı mıyım? (Arkadaşlık, sevgilik vs gibi hepsini kapsıyor bu sorum) Yoksa yeni arkadaşlıklar nasıl edinebilirim?
İlişkilerimde nasıl davranmam gerek?
Bence uyumsuz bir insansınız. Dünyadaki herkes ve herkesin ilişkileri sığ olamaz. Ben de kalabalık yerde çalıştım. Kadınlarda da erkeklerde de anlaştığım ve sevdiğim insanlar da vardı, anlaşamadığım ve sevmediğim insanlar da vardı. Komple kimseyle olmuyorsa çuvaldızı biraz kendinize batırmanız gerek. Genellemeleriniz tuhaf bir kere. Mesela erkeklerin hepsi işyerinde önüne gelene yürümüyor ki. Abazan olanı da var normal olanı da var. Size tavsiyem bu kadar kasmayın bence insan ilişkilerinde
 
politik olmayı öğrenip bu sığ ilişkilere katlanmalı mıyım?

Yani bu sorumdan bahsediyorsunuz sanırım. Peki ne yapmalı bunun için?
Sığ ilişkiler demeyelim de beklentinin en aza indirildiği, karşılıklı menfaatin daha önemli olduğu ilişkiler diyelim.. Olması gereken bu. Arkadaşlıkların kurulması zaman alır ve sonrasında beklenti oluşur ki bu aslında bize zarar verir.
Kurduğunuz ilişkilerde eğlenmeye, güzel zaman geçirmeye çalışın. Kimseyle can ciğer arkadaş olmak zorunda değilsiniz ki. Çevrenizde 2-3 tane çok yakın olduğunuz insan olsun yeter diğerleriyle günü geçirirsiniz. Samimiyet aramaya gerek yok maksat sosyalleşmek
 
Selamlar. Günümüzdeki ilişkilerden çok sıkıldım. İş ortamına bakıyorum kimse kimseyi sevmiyor ama sürekli dip dibeler. Havadan sudan konuşuyorlar. Dışarda kahve içmeye falan gidiyorlar. Ama bana muhabbetleri çok sığ geliyor. Birbirlerinin açıklarını arıyor gibiler, sürekki birbirlerine şaf sokup eğleniyorlar. Ama ben bunu yapmak istemiyorum. Yani sevmediğim insanlarla sırf yalnız kalmamayayım diye görüşmek istemiyorum. Tek başıma yemek yiyorum. Arada kahve içmek için yanlarına gidiyorum. Ancak adım iş yerinde uyumsuza çıktı....

Aynı şekilde erkeklerde bana çok sığ geliyor. Önüne gelene yazıyorlar ediyorlar. Diyelim ki tanıştım birileriyle hemen kötü yüzlerini Allah bana gösteriyor. Bende konuşmayı kesiyorum. Ancak böyle yapa yapa çevremde kimse kalmadı. Ve artık hayat boğucu bi hal aldı.

Hani derler ya ‘gençsin bekarsın gez eğlen dolaş’ evet bende istiyorum ama çevremdeki insanlar çıkarcı. Yeni döneme uyum sağlayamıyorum. Öyle olunca da ‘uyumsuz’ diyorlar işte böyle...

Sorum şu, ben politik olmayı öğrenip bu sığ ilişkilere katlanmalı mıyım? (Arkadaşlık, sevgilik vs gibi hepsini kapsıyor bu sorum) Yoksa yeni arkadaşlıklar nasıl edinebilirim?
İlişkilerimde nasıl davranmam gerek?


Herkesin sorunlu oldugunu dusunen insanlar genelde asil sorunlu kisiler oluyor. Siz kendinizi hic tartmayi dusundunuz mu? Yani ne bileyim herkes mi kötü?
 
Selamlar. Günümüzdeki ilişkilerden çok sıkıldım. İş ortamına bakıyorum kimse kimseyi sevmiyor ama sürekli dip dibeler. Havadan sudan konuşuyorlar. Dışarda kahve içmeye falan gidiyorlar. Ama bana muhabbetleri çok sığ geliyor. Birbirlerinin açıklarını arıyor gibiler, sürekki birbirlerine şaf sokup eğleniyorlar. Ama ben bunu yapmak istemiyorum. Yani sevmediğim insanlarla sırf yalnız kalmamayayım diye görüşmek istemiyorum. Tek başıma yemek yiyorum. Arada kahve içmek için yanlarına gidiyorum. Ancak adım iş yerinde uyumsuza çıktı....

Aynı şekilde erkeklerde bana çok sığ geliyor. Önüne gelene yazıyorlar ediyorlar. Diyelim ki tanıştım birileriyle hemen kötü yüzlerini Allah bana gösteriyor. Bende konuşmayı kesiyorum. Ancak böyle yapa yapa çevremde kimse kalmadı. Ve artık hayat boğucu bi hal aldı.

Hani derler ya ‘gençsin bekarsın gez eğlen dolaş’ evet bende istiyorum ama çevremdeki insanlar çıkarcı. Yeni döneme uyum sağlayamıyorum. Öyle olunca da ‘uyumsuz’ diyorlar işte böyle...

Sorum şu, ben politik olmayı öğrenip bu sığ ilişkilere katlanmalı mıyım? (Arkadaşlık, sevgilik vs gibi hepsini kapsıyor bu sorum) Yoksa yeni arkadaşlıklar nasıl edinebilirim?
İlişkilerimde nasıl davranmam gerek?
En iyisini yapıyorsunuz ? Yalnızlık iyidir.
 
Selamlar. Günümüzdeki ilişkilerden çok sıkıldım. İş ortamına bakıyorum kimse kimseyi sevmiyor ama sürekli dip dibeler. Havadan sudan konuşuyorlar. Dışarda kahve içmeye falan gidiyorlar. Ama bana muhabbetleri çok sığ geliyor. Birbirlerinin açıklarını arıyor gibiler, sürekki birbirlerine şaf sokup eğleniyorlar. Ama ben bunu yapmak istemiyorum. Yani sevmediğim insanlarla sırf yalnız kalmamayayım diye görüşmek istemiyorum. Tek başıma yemek yiyorum. Arada kahve içmek için yanlarına gidiyorum. Ancak adım iş yerinde uyumsuza çıktı....

Aynı şekilde erkeklerde bana çok sığ geliyor. Önüne gelene yazıyorlar ediyorlar. Diyelim ki tanıştım birileriyle hemen kötü yüzlerini Allah bana gösteriyor. Bende konuşmayı kesiyorum. Ancak böyle yapa yapa çevremde kimse kalmadı. Ve artık hayat boğucu bi hal aldı.

Hani derler ya ‘gençsin bekarsın gez eğlen dolaş’ evet bende istiyorum ama çevremdeki insanlar çıkarcı. Yeni döneme uyum sağlayamıyorum. Öyle olunca da ‘uyumsuz’ diyorlar işte böyle...

Sorum şu, ben politik olmayı öğrenip bu sığ ilişkilere katlanmalı mıyım? (Arkadaşlık, sevgilik vs gibi hepsini kapsıyor bu sorum) Yoksa yeni arkadaşlıklar nasıl edinebilirim?
İlişkilerimde nasıl davranmam gerek?
Bizim iş yerinde de böyle. Yakın bi arkadaşım var beraber hepsinin herşeyini bilip sessizce izliyoruz eğlenceli oluyor
 
Şöyle düşünmek lazım, belki başkaları da sizi sığ görüyordur, samimi bulmuyordur olabilir mi?
Herkes sığ, herkes çıkarcı, herkes samimiyetsiz olamaz. Hani çalıştığınız yerde 20 kişi vardır 19'u böyle olsun diyelim bir tanesi bile mi iyi değil?
Belki de güvensizlik kaynaklı bir tık uyumsuz olan sizsinizdir.
 
Herkesin sorunlu oldugunu dusunen insanlar genelde asil sorunlu kisiler oluyor. Siz kendinizi hic tartmayi dusundunuz mu? Yani ne bileyim herkes mi kötü?

Herkes kötü değil ancak ilişkiler bana çok çıkarcı geliyor. Yada insanların birbirine ‘embesil misin, sakat ya bu’ diyip bunlara topluca gülmeleri beni rahatsız ediyor. Herkes bu tarz şeylere gülerken benim rahatsız olmam asıl sorun. En küçük laflara takılıyormuşum gibi geliyor. Ama başkaları da gayet takılıyor. Ama ilişkilerine aynı şekilde devam ediyorlar. Mesela diğer kişi de ona laf sokuyor vs.

Başkalarıyla konuştuğumda politik ol diyorlar. Ancak ben hayatımda hiç politik olmadım nasıl yapacağımı bilmiyorum. Mesela birisine çevrimiçiyken yazsam ve 4-5 saat sonra cevap verse canım sıkılıyor. Ve o kişinin benle konuşmak istemediğini düşünüyorum. Ancak başka insanlara bunu söylediğimde o an canı konuşmak istemiyordur gibi şeyler söylüyorlar. Ancak müsait değilim gibisinden bir mesaj atılabilir.kısacası insanlar birbirine değer vermiyor ama ben veriyorum.

Ve hep bu durum hep benden götürüyor. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum.
 
kimse kimseyi sevmiyor ama sürekli dip dibeler. Havadan sudan konuşuyorlar. Dışarda kahve içmeye falan gidiyorlar.

Ben yıllar yillar önce bir işe girmiştim dün bir bugün iki tutturmuşlardi disarda kahve içelim gezelim ama yorgun hissediyordum gitmemistim. Ertesi gün hepside beş karış surat neye uğradığımı sasirmistim 😀 Ben çok havaliymisim suratsizmisim vs. Ben çalışamıyorum bu şekilde ortamlarda.

Çalışmak istiyorsanız siz de öyle davranmalisiniz çoğu iş yerinde. Yani bir çok kişi de mecburiyetten yapıyor bence.
 
Ben katılıyorum. Özellikle çoğu 2li iliski oldukça yüzeysel, internetten ona yazıyorsun buna yazıyorsun hangisi tutarsa o oluyor, ayrılırsan da nasılsa 100000 tane daha başkası var. Onun dışında ben zaten toplumun yüzeyselleşmesinden şikayetçiyim, o da apayrı bir mesele🤐🤐
 
Şöyle düşünmek lazım, belki başkaları da sizi sığ görüyordur, samimi bulmuyordur olabilir mi?
Herkes sığ, herkes çıkarcı, herkes samimiyetsiz olamaz. Hani çalıştığınız yerde 20 kişi vardır 19'u böyle olsun diyelim bir tanesi bile mi iyi değil?
Belki de güvensizlik kaynaklı bir tık uyumsuz olan sizsinizdir.
Olabilir. Astlık üstlük çalıştığım yerde görünmez bir kural. Muhabbet edebilirsiniz astınızla üstünüzle ama yemek yerlerimiz bile bellidir. Şöyle diyim astla üst aynı masada yemek yiyemez. Diyelim astımla yemek yedim, hemen üstüm beni üstü kapalı olacak şekilde uyarır.

Üstlerimizle diyaloğumuz bellidir zaten. Astlarla da aynı şekilde.
Geriye sadece aynı kademede olduğum 10 insan kalıyor. Ve evet bu 10 insandan 10 u da böyle.

Ancak ben sosyalleşmek istiyorum bu 10 kişiye bağlı kalmak istemiyorum. Ne yapabilirim nasıl tanışabilirim insanlarla?
 
Back