3 aylik Evliyim. Esim dogu gorevine gitti 2.ayimiz doldugunda ayrica gorucu usulu oldugu icin fazla bi zaman geciremedik. Esimin mizaci annesinin prensesi biri fakat beni de sevdigine eminim ayrica ondan baskada kimseyi istemiyorum. Zaten annem 1 sene once vefaat etti babam ise evli abim ise farkli bi nanjor evlendirip basindan savmak istiyordu nihayetinde olduda ayrica kendisi de 5 yillik evli. Kisacasi Allah ve esimden baska pek bi sevebildigim kimse yok. Kayinvalidemle pek anlasamayiz ama saygiyi hic yitirmedik o da bende. Kayinbabam ise iyi bir insan agzi var dili yok. Hamileyim 7+3
Esimle telefonda konusmak artik yetmiyor cok ozluyorum. Hamilelik ise duygularimi alt ust etmeye yetiyor gun boyu kusuyorum yedigimi agzimda tutamiyorum kilo vermeye basladim.
Suan ise hayattan sogumus hic birseyden zevk almaz durumdayim.
Habire kendimi sorguluyorum neden yasiyorum nicin yasiyorum yasamamin kime faydasi var diye. Bazen kendimi fazlalik bile hissediyorum.
Cok guler yuzlu biriydim. Acilarla bile mutlu olmayi bilir gulucuk atardim. Suan ise sadece aglayip kusuyorum gun boyu hic ama hic birsey yapmiyorum.
Ne soracagim sizlerden nasil yardim alacagim hakkinda en ufak bilgiye sahip degilim.
Tek istegim kaybolmak ve kayboldugum yerde derin bi uykuya dalmak..
Kim bilir belki annem gelir basimi oksar beni bol bol oper