Gözü dışarıda ve or...u.

Kendini sevmiyorsun neden bu adam neden bu kadar korku boyun eğme itaat.suan sana yaklassa gidecek gibisin bedenin aklın olanların farkında da neden bu kötülüğü yapıyorsun kendine numarani değiştir çevreni o kişinin sana yaklaşma ulaşma yollarını kapat Dr a devam et kendini eve kapatma sosyalles dik dur aklının farkında olduğu şeyi ruhuna da dinlet.bide güçsüz Muş gibi davranmayı bırak lütfen sen öyle diyerek aslında sanki kendini ona mahkûm etmeye çalışıyorsun ruhen . Uzak dur ne olur bundan bir b.k olmaz
 
Yazmaya utandığınız bir küfürün size söylenmesini nasıl hazmediyorsunuz?
 
bir insanın kendine ettiğini cümle alem bir araya gelse yapamazmış. bunu sizin konudan net gördük. hayretler içindeyim.
 
Yıllar önce daha lisedeyken tam böyle bir ilişki yaşadım. Ergenlik dönemim ve hayatımda da o zamana kadar değerli falan hissettirilmemişim. O kişiyi tanıdım ama hiç benim beğeneceğim biri değildi ilgi falan da duymadım. Aradan zaman geçti konuştuk falan öyle diller döktü, öyle şeyler yaptı ki ondan hoşlanmaya başladım sevgili olduk. İlk bir iki ay ve öncesi o kadar mükemmeldi ki kendimi çok seviliyor ve değerli hissediyordum. Onun çevresi tarafından vs de el üstünde tutuluyordum. Sonra ben aşık oldum saklandım buna. Bu kendimi geri çekti birden. Bana kopegiymisim gibi davrandı. Başkalarının yanında asagilamalar, beni görmezden gelmeler, onu yapma demeler. Giyinin, arkadaşlarım, ailemle amcamlara vs gitmeme izin vermezdi bende beni görecek gidersem diye deli gibi korkardım. Bende kulağına gidecek diye ne bir şey konuşabilirdim hakkında öyle kötü zamanlardı ki. O kadar aşıktım ki böyle gözüm başka şey görmüyordu. İste kopmam kolay olmamıştı ama hayatımdan çıktıktan sonra ve emin olduktan sonra o kadar rahatlamıştım ki. Benim bu kadar olma sebebim daha önce o kadar değerli hissetmeyişim. Değerli hissettim ve çok yüksek duygular yaşadım. Hep aynı şeyi tekrar yakalayabiliriz diye bekledim deli gibi. Ah ah. Travmamdır o ilişki benimde, aileminde. İnanın onu tanımadan önceye kadar çok aklı başında bir çocuktum. Arkadaşlarım böyle şeyler yapsa onlara yapma etme derdim. Ama kendime diyemedim. En güzeli uzaklaşmak, size ulaşabileceği yolları kapatmak. Umarım güzel olur her şey.
 
SevgiliKendim .!.:
Yıllar önce daha lisedeyken tam böyle bir ilişki yaşadım. Ergenlik dönemim ve hayatımda da o
Genişletmek için tıkla...
Eklemek istediğim bir şey de var. Annem bize çocukluğumuzdan beri büyük küçük her hata da, her şeyde bağırarak tepki vermiştir. Aslında hala bile öyle. Sürekli kontrol edilmişimdir sus onu deme, otur sen gelme, o kıyafetler ne öyle git değiştir vs vs. Aslında böyle bir ilişkide bunlar olurken sürdürmeye ve katlanmaya devam etmenin sebebi bu. Aileden görüyoruz bildiğimiz şey ve bunu bir yanımız ne kadar yanlış bir şeyin içindeyim dese de, bir yanımız normalleştiriyor bunu ve alıştığımız itaat tepkilerini veriyoruz. Böyle bir şey içinde olmayan kimse anlamıyor nasıl yapıyorsunuz böyle şeyler, hiç mi aklınız yok vs diyebiliyorlar. Okuyan herkes için diyorum ki içindeyken durumun inanın öyle olmuyor. O kadar garip bir ruh hali ki. İçinden çıktıktan bir süre sonra ancak net olarak neyin ne olduğu görülüyor. İste aile ortamı, öğretilenler o kadar değerli ve önemli ki...
 
Okurken ben sinir krizi geçirdim ya, ruhum daraldı. Onlarca hakaret, onlarca ilişkide olmaması gereken şeyler nasıl unutulabiliyor ve karşındakinin düzeleceğine inanilabiliyor hayret ediyorum. Bir insan kendine niye bu eziyeti yapar. Umarım tekrar barışmak gibi bir hata yapmaz ve terapiye devam edersin
 
Sistem çok klasik. Önce kurbanı deli gibi aşık olduğuna inandır, aşırı ilgilen, aşırı sev (love bombing). Daha sonra ufaktan manipülasyona başla. Karşı taraf zaten durumu farkedene kadar zaman geçer ve bağlanır. Sürekli kavga ve sürekli uyarıcı bir şeyler olan ilişkide bağ fazla güçlenir. Aslında travmatik bir bağdır bu. Normal hayat anormal gelmeye başlar, uyarıcı eksikliği yaşar kurban. Zaten o yüzden toksik ilişkiden çıkıp sağlıklı ilişkiye geçmek ilk etapta sıkıcı gelir. Eğer kurban bir şekilde ilişkinin içinden çıkmaya çalışır ve kararlı görünürse tekrar başa dönülür ve sevgiye boğulur. Gözü tekrar kapatılır ve manipülasyona şiddeti artmış bir şekilde devam edilir. Eğer kurban ilişkiyi bitirmezse, narsistin sıkıldığı noktada ilişki biter. Narsistin sıkıldığı nokta da, artık kurbanının kendi öz kimliğini tamamen kaybettiği ve verecek bir şeyi kalmadığı noktadır. O zamana kadar bu "ilişki" aynı kısır döngüde devam edecektir, hamsterların sürekli dönüp bir yere varamadığı çarka benzer.

Bu ilişkiden çıkmak için terapiye devam etmeniz gerekiyor. Bakın, terapiye inancım kalmadı demeye başlamışsınız. Amaç da bu zaten. Yardım alamamanız. Eğer yardım almazsanız bu adam sizinle oynamaya devam edecek. Umarım en kısa zamanda kurtulursunuz.
 
Ay çok sevindim canım ya bu adamı sevmene ve ayrılmamana 😍😍
Bunun gibileri senin gibiler tutsun elinde çok mutlu oluyorum 🙏🏻🙏🏻💫💍

Piyasadan böyleleri ne kadar uzak o kadar iyi 😍
 
Soncemre11 .!.:
Çok uzun zamandır yazmayı istiyordum. Ama anonim bir şekilde adamla ilgili olumsuz tek bir şey söyletmek beni o kadar korkutuyor ki. Çünkü duyarsa ne olur, ne kadar küser, bana hayatı ne kadar dar eder?? Hayatımın en büyük hatası 1.5 sene önce girdi hayatıma. Ağır depresyondaydım, hala da tam kendime gelebilmiş değilim bu adam beni sürekli geri çekiyor.
Aynı iş yerinde tanıştık, başta beni göklere çıkaran adam tamam ilaca falan gerek yok ben iyileşebilirim diyen adamın içinden adeta bir şeytan çıktı. Paranoya derecesinde kıskançlık, kendi kendine senaryolar kurma ve uzun sessizliklerle beni cezalandıran bir şeye dönüştü. O kadar etkisine girmişim ki ekstra aldığım terapiyi bıraktım, o mu seni daha iyi tanıyacak ben mi diye.
Markete gitsem sorun oluyor, markette biriyle aynı reyonda olsam göz attın, iş yerinde biriyle mi oturdum seni o...u, kuyruk sallıyorsun, yolda kırmızı ışıkta duruyoruz karşıdan karşıya geçen adamları izliyormuşum, bir yerde fotoğraf çekilsem senin derdin gezmek değil kendini pazarlamak için reklam için fotoğraf çekilmek. Benimle bir yere gitmek sana yetmiyor sen kendini satacağın mekan istersin diyor ki 1.5 senede devamlı evde görüştük.
Bunlar daha şu an aklıma gelenler. Kıyafetime, saçıma, topuklu ayakkabıya bakışıma, konuşmama laf eden sürekli kısıtlayan aşağılayan bir adam. Ve artık karaktersiz bir ben.
Geçen ay yine böyle bir şeyle itham edip beni her yerden engellediğinde ağlaya ağlaya doktoruma koştum, ilaçlar arttırıldı terapiye devam ama inanın zerre kendime güvenim kalmamış.
Gasthling diye bir film önermişti bir psikolog onu izledim dün. Yaşadıklarımın en basit halini gördüm. Kendimi inanılmaz silik görüyorum artık. O kadar zavallı gibi davranmışım ki inanın iğreniyorum kendimden.
Kimseye hala anlatamıyorum, kötüleyemiyorum adamı, bana böyle dedi diyemiyorum. İçten içe acaba yanlış mı davrandım düşüncesi gitmiyor.

Doktora başladığım zaman pişman olmuş gibiydi tam 1,5 aydır rüyada gibiydim, iş değişikliği yaptım ve hep yanındayım sen benim canımsın diyen günde 3 kere arayan adam. Dün iş yerine gidip son bir evrak alacaktım eksik kalan. O varken gitmem için ısrar etti, ben de beni görecek sandım tamam dedim. Ama hem işin yarına kalma ihtimali varmış hem de babaannem rahatsızlandı bizde kalıyor bırakıp çıkmaya içim el vermedi. Kıyamet koptu adam zerre değişmemiş. Ben o yokken iş yerine gitme planı yapıyormuşum, iyi bilirmişim ben işimi Allah bilir aklımdan ne geçiyormuş, benim neyime güvenilirmiş. Or...u değişir mi diyor.
Ağlamadım bu defa peki dedim bıraktım.
Dünden beri boşluğa bakıyorum.
Nasıl böyle bir hata yapar ki insan. İnsanlığımdan çıktım, sosyal medya hesaplarım kapandı, arkadaşlarımla görüşmüyorum çünkü o sorun ederdi kıyafetlerim değişti. Konuşmam yürümem. Yolda aşağı bakarak yürüyorum. Ve hiçbirini direkt söylemedi, o küstü ben yapmadım o kavga çıkardı ben tatsızlık olmasın dedim.
Terapiye de inancım azalıyor ilaca da kendime zaten kalmadı. Rezil hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...
Eeee tekrar barışma işi ne zaman? Ne zaman dönersiniz?
 
Bende birini takıntı haline getirdim. Onun beni sevmesi için her şeyimi verirdim. Ben terapiye gitmedim ama şu an bu kitaba başladım. Tavsiye ederim belki size de iyi gelir. Ben de küfür yedim ama bana ne küfür ederse etsin sadece onun beni sevmesini istiyordum. O kişiye bağımlıymışım ne yaparsa yapsın kopamıyordum zaten. Ben bu durumu problem etmiyordum ama bir gün kafam güzelken intihar etmeye kalkışıp hastaneye düşünce bu işin iyice cılkı çıktı dedim. Önceden bu duruma takıntı bile demiyordum ama bu kitapla artık farkına vardım.
images.jpeg.jpg
 
Böyle biriyle iletişim kurmayın, sizi görmek isterse kabul etmeyin uzak durun. Bir de iş yerine çağırıyor ve gitmediğiniz için sizi azarlıyor. Evet özellikle sen çağırdığın için gitmedim, seni görmek istemiyorum midemi bulandırıyorsun diyebilirsiniz mesela. O sizi azarlayıp manipüle etmiş siz artık onu üstün gibi kabul etmişsiniz oysa baksanız onu ezebiliyorsunuz, bir numarası yokmuş deyip belki onun üstün olmadığını anlayacaksınız, ona hak verecek bir yan bulamayınca ve alt edebileceğinizi görürseniz bu algıdan kurtulursunuz özgürleşirsiniz.
 
Ayrilirsan hersey duzelir bukadar akilsizmisiniz ya hala oylemi boylemi yapamam edemem hicbir senaryo sizin bu adamla birlikteliginiz kadar kotu olamaz
 
Soncemre11 .!.:
Çok uzun zamandır yazmayı istiyordum. Ama anonim bir şekilde adamla ilgili olumsuz tek bir şey söyletmek beni o kadar korkutuyor ki. Çünkü duyarsa ne olur, ne kadar küser, bana hayatı ne kadar dar eder?? Hayatımın en büyük hatası 1.5 sene önce girdi hayatıma. Ağır depresyondaydım, hala da tam kendime gelebilmiş değilim bu adam beni sürekli geri çekiyor.
Aynı iş yerinde tanıştık, başta beni göklere çıkaran adam tamam ilaca falan gerek yok ben iyileşebilirim diyen adamın içinden adeta bir şeytan çıktı. Paranoya derecesinde kıskançlık, kendi kendine senaryolar kurma ve uzun sessizliklerle beni cezalandıran bir şeye dönüştü. O kadar etkisine girmişim ki ekstra aldığım terapiyi bıraktım, o mu seni daha iyi tanıyacak ben mi diye.
Markete gitsem sorun oluyor, markette biriyle aynı reyonda olsam göz attın, iş yerinde biriyle mi oturdum seni o...u, kuyruk sallıyorsun, yolda kırmızı ışıkta duruyoruz karşıdan karşıya geçen adamları izliyormuşum, bir yerde fotoğraf çekilsem senin derdin gezmek değil kendini pazarlamak için reklam için fotoğraf çekilmek. Benimle bir yere gitmek sana yetmiyor sen kendini satacağın mekan istersin diyor ki 1.5 senede devamlı evde görüştük.
Bunlar daha şu an aklıma gelenler. Kıyafetime, saçıma, topuklu ayakkabıya bakışıma, konuşmama laf eden sürekli kısıtlayan aşağılayan bir adam. Ve artık karaktersiz bir ben.
Geçen ay yine böyle bir şeyle itham edip beni her yerden engellediğinde ağlaya ağlaya doktoruma koştum, ilaçlar arttırıldı terapiye devam ama inanın zerre kendime güvenim kalmamış.
Gasthling diye bir film önermişti bir psikolog onu izledim dün. Yaşadıklarımın en basit halini gördüm. Kendimi inanılmaz silik görüyorum artık. O kadar zavallı gibi davranmışım ki inanın iğreniyorum kendimden.
Kimseye hala anlatamıyorum, kötüleyemiyorum adamı, bana böyle dedi diyemiyorum. İçten içe acaba yanlış mı davrandım düşüncesi gitmiyor.

Doktora başladığım zaman pişman olmuş gibiydi tam 1,5 aydır rüyada gibiydim, iş değişikliği yaptım ve hep yanındayım sen benim canımsın diyen günde 3 kere arayan adam. Dün iş yerine gidip son bir evrak alacaktım eksik kalan. O varken gitmem için ısrar etti, ben de beni görecek sandım tamam dedim. Ama hem işin yarına kalma ihtimali varmış hem de babaannem rahatsızlandı bizde kalıyor bırakıp çıkmaya içim el vermedi. Kıyamet koptu adam zerre değişmemiş. Ben o yokken iş yerine gitme planı yapıyormuşum, iyi bilirmişim ben işimi Allah bilir aklımdan ne geçiyormuş, benim neyime güvenilirmiş. Or...u değişir mi diyor.
Ağlamadım bu defa peki dedim bıraktım.
Dünden beri boşluğa bakıyorum.
Nasıl böyle bir hata yapar ki insan. İnsanlığımdan çıktım, sosyal medya hesaplarım kapandı, arkadaşlarımla görüşmüyorum çünkü o sorun ederdi kıyafetlerim değişti. Konuşmam yürümem. Yolda aşağı bakarak yürüyorum. Ve hiçbirini direkt söylemedi, o küstü ben yapmadım o kavga çıkardı ben tatsızlık olmasın dedim.
Terapiye de inancım azalıyor ilaca da kendime zaten kalmadı. Rezil hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...
Değişmez bence bunu kabullenerek devam edecekseniz edin, hep değişcek umudu sizi yıkar. Bir iki tatlı/iyi/güzel davranışını referans almayın.Belki kendi de pişman oluyordur ama değişmez bence. Bir çok iyi oluyor birden değişiveriyor ve sizin dengenizi bozuyor
 
Ya kınamak istemiyorum ama bu kadar manipülasyona çocuklar bile gelmez? Çocuk bile eeeh skerler deyip evden kaçıyor ailesi çok bunaltınca. Bu nedir ya sosyal medya kapat arkadaşlarınla görüşme, en başta adam ors*u diyor size galiba??? Adam size ors*u diyor siz hala nasıl devam ediyorsunuz? Ve bir kere de dememiş sanırım. Tamam belki ilişki içinde ve aşıkken görememiş olabilirsiniz ama bu kadar fazla nasıl ödün verdiniz kendinizden bi karakteriniz prensipleriniz yok mu? Belki de emek emek emek verdim diye kendi kendinize emeğinizi çöp etmek istemediniz ama bazen zaiyatı kabul edip insanın yoluna bakması lazım, tamam kaybettin kaybettin yani koşma peşinden emeklerinin yeter. Ay delirdim ya okuyunca akıl var mantık var bu nedir gerçekten bu nedir mantıklı izahı nedir bu aptal herife katlanmanın?
 
Soncemre11 .!.:
Çok uzun zamandır yazmayı istiyordum. Ama anonim bir şekilde adamla ilgili olumsuz tek bir şey söyletmek beni o kadar korkutuyor ki. Çünkü duyarsa ne olur, ne kadar küser, bana hayatı ne kadar dar eder?? Hayatımın en büyük hatası 1.5 sene önce girdi hayatıma. Ağır depresyondaydım, hala da tam kendime gelebilmiş değilim bu adam beni sürekli geri çekiyor.
Aynı iş yerinde tanıştık, başta beni göklere çıkaran adam tamam ilaca falan gerek yok ben iyileşebilirim diyen adamın içinden adeta bir şeytan çıktı. Paranoya derecesinde kıskançlık, kendi kendine senaryolar kurma ve uzun sessizliklerle beni cezalandıran bir şeye dönüştü. O kadar etkisine girmişim ki ekstra aldığım terapiyi bıraktım, o mu seni daha iyi tanıyacak ben mi diye.
Markete gitsem sorun oluyor, markette biriyle aynı reyonda olsam göz attın, iş yerinde biriyle mi oturdum seni o...u, kuyruk sallıyorsun, yolda kırmızı ışıkta duruyoruz karşıdan karşıya geçen adamları izliyormuşum, bir yerde fotoğraf çekilsem senin derdin gezmek değil kendini pazarlamak için reklam için fotoğraf çekilmek. Benimle bir yere gitmek sana yetmiyor sen kendini satacağın mekan istersin diyor ki 1.5 senede devamlı evde görüştük.
Bunlar daha şu an aklıma gelenler. Kıyafetime, saçıma, topuklu ayakkabıya bakışıma, konuşmama laf eden sürekli kısıtlayan aşağılayan bir adam. Ve artık karaktersiz bir ben.
Geçen ay yine böyle bir şeyle itham edip beni her yerden engellediğinde ağlaya ağlaya doktoruma koştum, ilaçlar arttırıldı terapiye devam ama inanın zerre kendime güvenim kalmamış.
Gasthling diye bir film önermişti bir psikolog onu izledim dün. Yaşadıklarımın en basit halini gördüm. Kendimi inanılmaz silik görüyorum artık. O kadar zavallı gibi davranmışım ki inanın iğreniyorum kendimden.
Kimseye hala anlatamıyorum, kötüleyemiyorum adamı, bana böyle dedi diyemiyorum. İçten içe acaba yanlış mı davrandım düşüncesi gitmiyor.

Doktora başladığım zaman pişman olmuş gibiydi tam 1,5 aydır rüyada gibiydim, iş değişikliği yaptım ve hep yanındayım sen benim canımsın diyen günde 3 kere arayan adam. Dün iş yerine gidip son bir evrak alacaktım eksik kalan. O varken gitmem için ısrar etti, ben de beni görecek sandım tamam dedim. Ama hem işin yarına kalma ihtimali varmış hem de babaannem rahatsızlandı bizde kalıyor bırakıp çıkmaya içim el vermedi. Kıyamet koptu adam zerre değişmemiş. Ben o yokken iş yerine gitme planı yapıyormuşum, iyi bilirmişim ben işimi Allah bilir aklımdan ne geçiyormuş, benim neyime güvenilirmiş. Or...u değişir mi diyor.
Ağlamadım bu defa peki dedim bıraktım.
Dünden beri boşluğa bakıyorum.
Nasıl böyle bir hata yapar ki insan. İnsanlığımdan çıktım, sosyal medya hesaplarım kapandı, arkadaşlarımla görüşmüyorum çünkü o sorun ederdi kıyafetlerim değişti. Konuşmam yürümem. Yolda aşağı bakarak yürüyorum. Ve hiçbirini direkt söylemedi, o küstü ben yapmadım o kavga çıkardı ben tatsızlık olmasın dedim.
Terapiye de inancım azalıyor ilaca da kendime zaten kalmadı. Rezil hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...
Yav bacım hasta olan sen değilsin ki, karşındaki seni hasta etmiş, gitsin kendi tedavi olsun ruh hastası. Çıkar hayatından engelle görüşme. Seni eve hapsedip kendi hayatını yaşıyor. Madem o kadar mükemmel bir adam gitsin başkasına.Sen kötüysen, o hakaretleri hakediyorsan neden senin yanında. Gitsin kendine göre birini bulsun. Senden başka kimse çekmez onu, seni baskılamış yanında tutma derdinde..daha çok şey yazarım tutuyorum kendimi. Yani madem herşeyin farkındasın silkelen kendine gel..
 
Valla okumus doktora yapmış işinde gücünde kadınsınız onca insan gormus tanımıssınız sizin artık bir insanı 5 km öteden tanıyor anlıyor olmanız lazım . Bu kölelik kendini ezdirme neden ha farkındasınız birde yasadıklarınuzın farkında oldugunuz halde tedavilik bir psikolojiye girmişsiniz. Dogru yolu oturup dusunursunuz ve uygularsanız umarım
 
Soncemre11 .!.:
Çok uzun zamandır yazmayı istiyordum. Ama anonim bir şekilde adamla ilgili olumsuz tek bir şey söyletmek beni o kadar korkutuyor ki. Çünkü duyarsa ne olur, ne kadar küser, bana hayatı ne kadar dar eder?? Hayatımın en büyük hatası 1.5 sene önce girdi hayatıma. Ağır depresyondaydım, hala da tam kendime gelebilmiş değilim bu adam beni sürekli geri çekiyor.
Aynı iş yerinde tanıştık, başta beni göklere çıkaran adam tamam ilaca falan gerek yok ben iyileşebilirim diyen adamın içinden adeta bir şeytan çıktı. Paranoya derecesinde kıskançlık, kendi kendine senaryolar kurma ve uzun sessizliklerle beni cezalandıran bir şeye dönüştü. O kadar etkisine girmişim ki ekstra aldığım terapiyi bıraktım, o mu seni daha iyi tanıyacak ben mi diye.
Markete gitsem sorun oluyor, markette biriyle aynı reyonda olsam göz attın, iş yerinde biriyle mi oturdum seni o...u, kuyruk sallıyorsun, yolda kırmızı ışıkta duruyoruz karşıdan karşıya geçen adamları izliyormuşum, bir yerde fotoğraf çekilsem senin derdin gezmek değil kendini pazarlamak için reklam için fotoğraf çekilmek. Benimle bir yere gitmek sana yetmiyor sen kendini satacağın mekan istersin diyor ki 1.5 senede devamlı evde görüştük.
Bunlar daha şu an aklıma gelenler. Kıyafetime, saçıma, topuklu ayakkabıya bakışıma, konuşmama laf eden sürekli kısıtlayan aşağılayan bir adam. Ve artık karaktersiz bir ben.
Geçen ay yine böyle bir şeyle itham edip beni her yerden engellediğinde ağlaya ağlaya doktoruma koştum, ilaçlar arttırıldı terapiye devam ama inanın zerre kendime güvenim kalmamış.
Gasthling diye bir film önermişti bir psikolog onu izledim dün. Yaşadıklarımın en basit halini gördüm. Kendimi inanılmaz silik görüyorum artık. O kadar zavallı gibi davranmışım ki inanın iğreniyorum kendimden.
Kimseye hala anlatamıyorum, kötüleyemiyorum adamı, bana böyle dedi diyemiyorum. İçten içe acaba yanlış mı davrandım düşüncesi gitmiyor.

Doktora başladığım zaman pişman olmuş gibiydi tam 1,5 aydır rüyada gibiydim, iş değişikliği yaptım ve hep yanındayım sen benim canımsın diyen günde 3 kere arayan adam. Dün iş yerine gidip son bir evrak alacaktım eksik kalan. O varken gitmem için ısrar etti, ben de beni görecek sandım tamam dedim. Ama hem işin yarına kalma ihtimali varmış hem de babaannem rahatsızlandı bizde kalıyor bırakıp çıkmaya içim el vermedi. Kıyamet koptu adam zerre değişmemiş. Ben o yokken iş yerine gitme planı yapıyormuşum, iyi bilirmişim ben işimi Allah bilir aklımdan ne geçiyormuş, benim neyime güvenilirmiş. Or...u değişir mi diyor.
Ağlamadım bu defa peki dedim bıraktım.
Dünden beri boşluğa bakıyorum.
Nasıl böyle bir hata yapar ki insan. İnsanlığımdan çıktım, sosyal medya hesaplarım kapandı, arkadaşlarımla görüşmüyorum çünkü o sorun ederdi kıyafetlerim değişti. Konuşmam yürümem. Yolda aşağı bakarak yürüyorum. Ve hiçbirini direkt söylemedi, o küstü ben yapmadım o kavga çıkardı ben tatsızlık olmasın dedim.
Terapiye de inancım azalıyor ilaca da kendime zaten kalmadı. Rezil hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...
Terapiyi asla ama asla birakmayin.

Siz, psikolojideki karsiligi narsist mi denir, ne denir, oyle birine denk gelmissiniz. Bu Tür insanlarin ruh emici, kendinden suphe uyandiran kisiler oldugu bilinen bir gercek.

Siz maalesef, denize dusup yilana bile degil, kocaman bir yilana sarilmissiniz. Beyninizi, ayarlarinizi feci karistirmis.

Bundan sonra, sakin kalip, cok buyuk bir beladan kurtulmus oldugunuzu kendinize devamli hatirlatin. Siddetin her turlusu cok kotu ama bu psikolojik olanin travmalari fecidir, bilirim.

Psikolojik cok buyuk bir kaza gecirmis oldugunuzun, iyilesmek icin de tedaviye ihtiyaciniz oldugunu, bunun da zaman alacagini kabullenin.

Allahin sevgili kuluymusunuz ki, ayrilabilmissiniz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Nişanlımla Sorunlarım
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
3K
mahmut abi
M
T
İlişki tavsiyesine ihtiyacım var
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
3K
Kekikotu
Kekikotu
herbokologlardan
Annem yardımcı olmuyor. Yatılı yaşlı misafir. Ben ne yapmalıyım?
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
2K
choccywhoccydoodah
choccywhoccydoodah
G
Boşanmayı düşünüyorum, destek istiyorum
4 5 6
Yorumlar
117
Görüntüleme
5K
elifnurbeyza
E
limonees0
Yıllardır içimde yaşattığım aşk, farklılıklar, olacak gibi olup olmaması üzerine...
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
1K
anneask
A
X