- 17 Şubat 2014
- 17
- 6
-
- Konu Sahibi Papatyam944
- #1
Nisanlıyken ev bakmya görümceyle gittiniz hadi normal,ama kızın dediği size hic mi ipucu vermedi?Ben orda kavgamı eder,bitecekse bu is orda bitirirdim.Merhaba ben 3.5 yıllık evliyim bir kızımız var. Eşimle nişanlıyken kendisi ben köyde oturmak istemediğim için köye yakın bir semtten ev aldı. Almadan önce beni görümcemle beraber eve götürdü içine sinerse alırız dedi. O arada görümcemin kızı beğendin mi annem senin için beğenmediyse gider köyde oturur dedi. Ben bu cümleye çok kırıldım fakat cevapta vermedim. Bu olaydan sonra görümcemle hiç iyi olamadık. Nişanlımla buluşurdum sık sık arardı. Bir planımız varsa eğer onu iptal ettirir kendi gitmek istediği yere götürttürürdü. Bir tartışmamız olsa kardeşine siz evlensenizde evliliğiniz yürümez vs gibi hep olumsuz konuşmalar yapardı. Sonuç olarak biz evlendik fakat eşim her ablasına gidip geldiğinde tartışmalarımız oluyordu hep bende bir kusur buluyordu. Eşimde beni aileme yalnız göndermek istemiyordu. Anneme hep onunla gitmemi istiyordu. Tartışmamız oluyordu ama ben yine de tek gidiyordum. Eşim beni bu konuda üzdüğü için bende artık eşimi yalnız göndermemeye başladım sürekli beraber gidip geliyorduk. Fakat bu durum beni yormaya başladı. Onlar abla kardeş tabiki ablasına gidecek beraber vakit geçirecekler bu çok doğal ama ben bu durumu aşamıyorum. Sürekli düşüncemde ablasına gitti şimdi yine tartışıcağız diye düşünüyorum. Beraber balkonda sigara içerken acaba beni şikayet mi ediyor düşünceleri peşimi bırakmıyor. Bir düğüne gidecek olsak hep kardeşini arar gidelim diye kendi eşi başka plan yapar ve eşimde kıramaz hep beraber gideriz. Ablasını gidip alması bile bana dokunuyor. Lütfen beni yargılamayın bu düşüncemin doğru olmadığının farkındayım fakat bunu aşamıyorum. Aile terapistine gidiyoruz. Sizlerden de görüşünüzü bekliyorum bana yardımcı olun lütfen
Onu ne ilgilendirir yaaaa , beğenmesse gider köyde oturur fln sizin aranızdaki şeye kimse karışamaz. hiç sevmem böyle harekerleri, artık evlisiniz asla aile için olaylarınıza karıştırmayın ve eşinizi uyarın , ev içinde olan ev içinde kalsın anlatmasın kimseye..Merhaba ben 3.5 yıllık evliyim bir kızımız var. Eşimle nişanlıyken kendisi ben köyde oturmak istemediğim için köye yakın bir semtten ev aldı. Almadan önce beni görümcemle beraber eve götürdü içine sinerse alırız dedi. O arada görümcemin kızı beğendin mi annem senin için beğenmediyse gider köyde oturur dedi. Ben bu cümleye çok kırıldım fakat cevapta vermedim. Bu olaydan sonra görümcemle hiç iyi olamadık. Nişanlımla buluşurdum sık sık arardı. Bir planımız varsa eğer onu iptal ettirir kendi gitmek istediği yere götürttürürdü. Bir tartışmamız olsa kardeşine siz evlensenizde evliliğiniz yürümez vs gibi hep olumsuz konuşmalar yapardı. Sonuç olarak biz evlendik fakat eşim her ablasına gidip geldiğinde tartışmalarımız oluyordu hep bende bir kusur buluyordu. Eşimde beni aileme yalnız göndermek istemiyordu. Anneme hep onunla gitmemi istiyordu. Tartışmamız oluyordu ama ben yine de tek gidiyordum. Eşim beni bu konuda üzdüğü için bende artık eşimi yalnız göndermemeye başladım sürekli beraber gidip geliyorduk. Fakat bu durum beni yormaya başladı. Onlar abla kardeş tabiki ablasına gidecek beraber vakit geçirecekler bu çok doğal ama ben bu durumu aşamıyorum. Sürekli düşüncemde ablasına gitti şimdi yine tartışıcağız diye düşünüyorum. Beraber balkonda sigara içerken acaba beni şikayet mi ediyor düşünceleri peşimi bırakmıyor. Bir düğüne gidecek olsak hep kardeşini arar gidelim diye kendi eşi başka plan yapar ve eşimde kıramaz hep beraber gideriz. Ablasını gidip alması bile bana dokunuyor. Lütfen beni yargılamayın bu düşüncemin doğru olmadığının farkındayım fakat bunu aşamıyorum. Aile terapistine gidiyoruz. Sizlerden de görüşünüzü bekliyorum bana yardımcı olun lütfen
Sağolun Allah herkesin yuvasına huzur versin..Onu ne ilgilendirir yaaaa , beğenmesse gider köyde oturur fln sizin aranızdaki şeye kimse karışamaz. hiç sevmem böyle harekerleri, artık evlisiniz asla aile için olaylarınıza karıştırmayın ve eşinizi uyarın , ev içinde olan ev içinde kalsın anlatmasın kimseye..
ve bende kesinlikle ailelere ayrı ayrı gidilmesine karşıyım, gidilcekse beraber gidilcek , kimse kimsenin arkasından konuşamaz bu şekilde..
emir vaki yapıp birde çağırıp duruyor eşinizi,
Yani alttan alttan bence laf söyleyin.. yoksa daha çok üstünüze gelirler
Allah size sabır versin ..
Malesef başta çok alttan aldım ve durumlar böyle olduNisanlıyken ev bakmya görümceyle gittiniz hadi normal,ama kızın dediği size hic mi ipucu vermedi?Ben orda kavgamı eder,bitecekse bu is orda bitirirdim.
Annen ne münasebet karısıyor bizim oturacagımz yere deseniz o gün,bugun bunlar yasanmaz.
Abla kardes isterlerse gece gündüz beraber otursunlar sorun yaratmam.
Ama is benim özgürlük alanıma girdiğinde tepkimi koyarım.
Sizi sindirmisler,ne münasebet görümcem planlarımı iptal ettirsin yani?
Annemde bunları yaşadığı için, kafanda dönen endişeleri çok iyi anlıyorum. Çok zor… Teselli olur mu bilmem, 50 yaşından sonra duruldu bizimkilerMerhaba ben 3.5 yıllık evliyim bir kızımız var. Eşimle nişanlıyken kendisi ben köyde oturmak istemediğim için köye yakın bir semtten ev aldı. Almadan önce beni görümcemle beraber eve götürdü içine sinerse alırız dedi. O arada görümcemin kızı beğendin mi annem senin için beğenmediyse gider köyde oturur dedi. Ben bu cümleye çok kırıldım fakat cevapta vermedim. Bu olaydan sonra görümcemle hiç iyi olamadık. Nişanlımla buluşurdum sık sık arardı. Bir planımız varsa eğer onu iptal ettirir kendi gitmek istediği yere götürttürürdü. Bir tartışmamız olsa kardeşine siz evlensenizde evliliğiniz yürümez vs gibi hep olumsuz konuşmalar yapardı. Sonuç olarak biz evlendik fakat eşim her ablasına gidip geldiğinde tartışmalarımız oluyordu hep bende bir kusur buluyordu. Eşimde beni aileme yalnız göndermek istemiyordu. Anneme hep onunla gitmemi istiyordu. Tartışmamız oluyordu ama ben yine de tek gidiyordum. Eşim beni bu konuda üzdüğü için bende artık eşimi yalnız göndermemeye başladım sürekli beraber gidip geliyorduk. Fakat bu durum beni yormaya başladı. Onlar abla kardeş tabiki ablasına gidecek beraber vakit geçirecekler bu çok doğal ama ben bu durumu aşamıyorum. Sürekli düşüncemde ablasına gitti şimdi yine tartışıcağız diye düşünüyorum. Beraber balkonda sigara içerken acaba beni şikayet mi ediyor düşünceleri peşimi bırakmıyor. Bir düğüne gidecek olsak hep kardeşini arar gidelim diye kendi eşi başka plan yapar ve eşimde kıramaz hep beraber gideriz. Ablasını gidip alması bile bana dokunuyor. Lütfen beni yargılamayın bu düşüncemin doğru olmadığının farkındayım fakat bunu aşamıyorum. Aile terapistine gidiyoruz. Sizlerden de görüşünüzü bekliyorum bana yardımcı olun lütfen
Şaka gibi ama bizi tanışmamıza vesile olanda benim akrabamla kendi ablası. Baba rahmetli olunca ablada kalmaya başlamışlardı 2 kardeş. Enişte de pek istemiyordu ondan aceleye getirmeye calıstılar. Eşim ortayı bulamadı malesefBazı erkeklerin neden geç evlenmesi gerektiğinin göstergesi resmen ee madem herşeyi ablayla yapacak niye evlenmiş. Kendisi ablada dolup geliyor sizde annenize bir sorun anlatmayın diye kendiside gelmek istiyor uyanık.
Oyy yolum daha çok uzun desenizeAnnemde bunları yaşadığı için, kafanda dönen endişeleri çok iyi anlıyorum. Çok zor… Teselli olur mu bilmem, 50 yaşından sonra duruldu bizimkiler
çalışıyor musunuz?Şaka gibi ama bizi tanışmamıza vesile olanda benim akrabamla kendi ablası. Baba rahmetli olunca ablada kalmaya başlamışlardı 2 kardeş. Enişte de pek istemiyordu ondan aceleye getirmeye calıstılar. Eşim ortayı bulamadı malesef
Geç evlenince de aynılar maalesef 6 yıllık evliyim 3 senemi evliliğe alıştırmakla harcadım resmenBazı erkeklerin neden geç evlenmesi gerektiğinin göstergesi resmen ee madem herşeyi ablayla yapacak niye evlenmiş. Kendisi ablada dolup geliyor sizde annenize bir sorun anlatmayın diye kendiside gelmek istiyor uyanık.
bu tarz konularda hep aynı yorumu yapıyorum ama.. kimse kimseyi sevmek zorunda değil. eğer bir saygısızlığınız yoksa araya mesafe koymak istemeniz çok normal, buna da kimse karışamaz. burada dengeyi sağlaması gereken tek kişi eşiniz. zaten ablasının bir lafıyla olmayan bir şey için tartışma çıkarıyorsa eşinize gereken tavrı koymalısınız bence. haa ortada yaptığınız bir şey var ve o şikayet ediliyorsa burada sizin de dikkat etmeniz gerekir o ayrı.Merhaba ben 3.5 yıllık evliyim bir kızımız var. Eşimle nişanlıyken kendisi ben köyde oturmak istemediğim için köye yakın bir semtten ev aldı. Almadan önce beni görümcemle beraber eve götürdü içine sinerse alırız dedi. O arada görümcemin kızı beğendin mi annem senin için beğenmediyse gider köyde oturur dedi. Ben bu cümleye çok kırıldım fakat cevapta vermedim. Bu olaydan sonra görümcemle hiç iyi olamadık. Nişanlımla buluşurdum sık sık arardı. Bir planımız varsa eğer onu iptal ettirir kendi gitmek istediği yere götürttürürdü. Bir tartışmamız olsa kardeşine siz evlensenizde evliliğiniz yürümez vs gibi hep olumsuz konuşmalar yapardı. Sonuç olarak biz evlendik fakat eşim her ablasına gidip geldiğinde tartışmalarımız oluyordu hep bende bir kusur buluyordu. Eşimde beni aileme yalnız göndermek istemiyordu. Anneme hep onunla gitmemi istiyordu. Tartışmamız oluyordu ama ben yine de tek gidiyordum. Eşim beni bu konuda üzdüğü için bende artık eşimi yalnız göndermemeye başladım sürekli beraber gidip geliyorduk. Fakat bu durum beni yormaya başladı. Onlar abla kardeş tabiki ablasına gidecek beraber vakit geçirecekler bu çok doğal ama ben bu durumu aşamıyorum. Sürekli düşüncemde ablasına gitti şimdi yine tartışıcağız diye düşünüyorum. Beraber balkonda sigara içerken acaba beni şikayet mi ediyor düşünceleri peşimi bırakmıyor. Bir düğüne gidecek olsak hep kardeşini arar gidelim diye kendi eşi başka plan yapar ve eşimde kıramaz hep beraber gideriz. Ablasını gidip alması bile bana dokunuyor. Lütfen beni yargılamayın bu düşüncemin doğru olmadığının farkındayım fakat bunu aşamıyorum. Aile terapistine gidiyoruz. Sizlerden de görüşünüzü bekliyorum bana yardımcı olun lütfen
gerilmeniz gayet doğal görümce her dediğini eşine yaptırma gayreti herkesi üzerdi , ortalığı geren ve bozan kimseyi kimse sevmez egosu ve empatisi sıfır birini anlaya çalışmam öyle insan benim kanlı bıçaklı düşmanım olur bunu herkes böyle bile!!!!!Merhaba ben 3.5 yıllık evliyim bir kızımız var. Eşimle nişanlıyken kendisi ben köyde oturmak istemediğim için köye yakın bir semtten ev aldı. Almadan önce beni görümcemle beraber eve götürdü içine sinerse alırız dedi. O arada görümcemin kızı beğendin mi annem senin için beğenmediyse gider köyde oturur dedi. Ben bu cümleye çok kırıldım fakat cevapta vermedim. Bu olaydan sonra görümcemle hiç iyi olamadık. Nişanlımla buluşurdum sık sık arardı. Bir planımız varsa eğer onu iptal ettirir kendi gitmek istediği yere götürttürürdü. Bir tartışmamız olsa kardeşine siz evlensenizde evliliğiniz yürümez vs gibi hep olumsuz konuşmalar yapardı. Sonuç olarak biz evlendik fakat eşim her ablasına gidip geldiğinde tartışmalarımız oluyordu hep bende bir kusur buluyordu. Eşimde beni aileme yalnız göndermek istemiyordu. Anneme hep onunla gitmemi istiyordu. Tartışmamız oluyordu ama ben yine de tek gidiyordum. Eşim beni bu konuda üzdüğü için bende artık eşimi yalnız göndermemeye başladım sürekli beraber gidip geliyorduk. Fakat bu durum beni yormaya başladı. Onlar abla kardeş tabiki ablasına gidecek beraber vakit geçirecekler bu çok doğal ama ben bu durumu aşamıyorum. Sürekli düşüncemde ablasına gitti şimdi yine tartışıcağız diye düşünüyorum. Beraber balkonda sigara içerken acaba beni şikayet mi ediyor düşünceleri peşimi bırakmıyor. Bir düğüne gidecek olsak hep kardeşini arar gidelim diye kendi eşi başka plan yapar ve eşimde kıramaz hep beraber gideriz. Ablasını gidip alması bile bana dokunuyor. Lütfen beni yargılamayın bu düşüncemin doğru olmadığının farkındayım fakat bunu aşamıyorum. Aile terapistine gidiyoruz. Sizlerden de görüşünüzü bekliyorum bana yardımcı olun lütfen
Valla seni hiç yargilamiyorum. Ellerinin altındaki ayakciyi kaybetme korkusu bu bitanede bende var. Benim gorumcemde aynıdır ilk evlendigim zamanlar benim yüzüme benim bı lafima bakar senin dışarı çıkıp cikamaman demiştiMerhaba ben 3.5 yıllık evliyim bir kızımız var. Eşimle nişanlıyken kendisi ben köyde oturmak istemediğim için köye yakın bir semtten ev aldı. Almadan önce beni görümcemle beraber eve götürdü içine sinerse alırız dedi. O arada görümcemin kızı beğendin mi annem senin için beğenmediyse gider köyde oturur dedi. Ben bu cümleye çok kırıldım fakat cevapta vermedim. Bu olaydan sonra görümcemle hiç iyi olamadık. Nişanlımla buluşurdum sık sık arardı. Bir planımız varsa eğer onu iptal ettirir kendi gitmek istediği yere götürttürürdü. Bir tartışmamız olsa kardeşine siz evlensenizde evliliğiniz yürümez vs gibi hep olumsuz konuşmalar yapardı. Sonuç olarak biz evlendik fakat eşim her ablasına gidip geldiğinde tartışmalarımız oluyordu hep bende bir kusur buluyordu. Eşimde beni aileme yalnız göndermek istemiyordu. Anneme hep onunla gitmemi istiyordu. Tartışmamız oluyordu ama ben yine de tek gidiyordum. Eşim beni bu konuda üzdüğü için bende artık eşimi yalnız göndermemeye başladım sürekli beraber gidip geliyorduk. Fakat bu durum beni yormaya başladı. Onlar abla kardeş tabiki ablasına gidecek beraber vakit geçirecekler bu çok doğal ama ben bu durumu aşamıyorum. Sürekli düşüncemde ablasına gitti şimdi yine tartışıcağız diye düşünüyorum. Beraber balkonda sigara içerken acaba beni şikayet mi ediyor düşünceleri peşimi bırakmıyor. Bir düğüne gidecek olsak hep kardeşini arar gidelim diye kendi eşi başka plan yapar ve eşimde kıramaz hep beraber gideriz. Ablasını gidip alması bile bana dokunuyor. Lütfen beni yargılamayın bu düşüncemin doğru olmadığının farkındayım fakat bunu aşamıyorum. Aile terapistine gidiyoruz. Sizlerden de görüşünüzü bekliyorum bana yardımcı olun lütfen
canim gercekten cok sinir bozucu bir sey ablasinin yaptigi, Allah yanina birakmaz diye dusunuyorum. ama sen onu onemsememeye calis bence. her zaman beraber giderseniz senin icin daha yipratici olur. ama tek gittiginde geldiginde gergin olursaniz eger dolmus olursa uzerine kendini hakli gorur. belki de ablasinin dedigi degil de senin gerginligin etkiliyordur. sana tavsiyem onun ablasina gittigi zamanlar sen de ya bir yere git ya da evine bir arkadasini cagir. o zaman kafan dagilir ve icinde biriktirmezsin, gelince de o yokken yaptigin seyleri anlat, gergin havayi dagitmaya calis, bakalim boyle nasil olacak? hem de sensiz cok guzel vakit gecirdim imaji ver, onun icine otursun :))Merhaba ben 3.5 yıllık evliyim bir kızımız var. Eşimle nişanlıyken kendisi ben köyde oturmak istemediğim için köye yakın bir semtten ev aldı. Almadan önce beni görümcemle beraber eve götürdü içine sinerse alırız dedi. O arada görümcemin kızı beğendin mi annem senin için beğenmediyse gider köyde oturur dedi. Ben bu cümleye çok kırıldım fakat cevapta vermedim. Bu olaydan sonra görümcemle hiç iyi olamadık. Nişanlımla buluşurdum sık sık arardı. Bir planımız varsa eğer onu iptal ettirir kendi gitmek istediği yere götürttürürdü. Bir tartışmamız olsa kardeşine siz evlensenizde evliliğiniz yürümez vs gibi hep olumsuz konuşmalar yapardı. Sonuç olarak biz evlendik fakat eşim her ablasına gidip geldiğinde tartışmalarımız oluyordu hep bende bir kusur buluyordu. Eşimde beni aileme yalnız göndermek istemiyordu. Anneme hep onunla gitmemi istiyordu. Tartışmamız oluyordu ama ben yine de tek gidiyordum. Eşim beni bu konuda üzdüğü için bende artık eşimi yalnız göndermemeye başladım sürekli beraber gidip geliyorduk. Fakat bu durum beni yormaya başladı. Onlar abla kardeş tabiki ablasına gidecek beraber vakit geçirecekler bu çok doğal ama ben bu durumu aşamıyorum. Sürekli düşüncemde ablasına gitti şimdi yine tartışıcağız diye düşünüyorum. Beraber balkonda sigara içerken acaba beni şikayet mi ediyor düşünceleri peşimi bırakmıyor. Bir düğüne gidecek olsak hep kardeşini arar gidelim diye kendi eşi başka plan yapar ve eşimde kıramaz hep beraber gideriz. Ablasını gidip alması bile bana dokunuyor. Lütfen beni yargılamayın bu düşüncemin doğru olmadığının farkındayım fakat bunu aşamıyorum. Aile terapistine gidiyoruz. Sizlerden de görüşünüzü bekliyorum bana yardımcı olun lütfen