- 25 Ocak 2016
- 2.143
- 4.249
Aslında içim kan ağlıyor, fakat yine kendimi tutuyorum, telefonda annemle görüntülü konuşurken ekrana bakamıyorum, çocuklarımı severken ayrı eziyet çekiyorum. 5 yaşındaki küçük oğlumu yatırdık ama yatmadı, kendini iki büklüm yapıp numaradan ağladı ve dediki “ben annemsiz uyuyunca böyle oluyorum” nasıl kalbim sızladı anlatamam, gözlerimden sıcak sıcak yaş aktı.
elbette perşembeye göre daha iyiyim, göğsüm sızlıyor arada, bacaklarım oturunca kilitleniyor. Elbette herkesin acısı kendine... buradan bir abla Türkiye’de kendi köyünden bir bayana benim numaramı vermiş ve onunla tanışmamı istedi. 2 defa görüştük. Yaşıtım, 4 evladı var 2 si özürlü, eşi Kısa zaman evvel evli olan yakın arkadaşı ile aldatmış ve evden gitmiş, 12 yıldır K. İle savaşıyor ve şimdi yine kemoya başlamış, fakirlik ayrı konu, evladına verilen bakım parası ile geçiniyor. Utandım kendimden, halimden, bir kadının nekadar güçlü olabileceğini gördüm, ama işte dedimya herkesin acısı kendine...