- 31 Mart 2008
- 390
- 50
- 323
Selam kızlar. Hayatımı kökten değiştirecek bir karar arefesindeyim. Ancak bir türlü emin olamıyorum. O nedenle size danışmak istedim. Ben bekar ve ailemden ayrı bir şehirde 8 ay önce kazandığım sınav sonucunda işe başladım. İlk bir iki ay boyunca çok zorluk çektim ama sonrasında hem işi biraz öğrendim hem de iş arkadaşlarıma ve amirlerime alıştım. Ama bu 8 ay sonunda kendi memleketimde çıkan bir fırsat sayesinde aynı pozisyonda çalışma imkanı buldum. Ancak hiç beklemediğim bir sitemle karşılaştım. Şaşırdım elbette bu duruma. Beklemiyordum çünkü. Halbuki vazgeçilemez bir çalışan değilim. Ama bu habersiz ayrılma planım amirimi epey rahatsız etti çünkü daha birkaç sene kalacağımı söylemiştim ve o da benden memnun olduğunu söylüyordu sık sık. Yani biraz ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. Ayrıca iyi ve anlaştığım amirlerim ve ekip arkadaşlarım var. Onlar da tepki gösterdiler. Bir de zaten memlekette ailemden farklı bir evde yaşamayı planlıyordum. Yani yine kira faturalar vs buradan çok da farklı olmayacaktı. Bir de geçiş yapacağım yerde aynı okuldan ve bolumden mezun olduğum ve küs ayrıldığım bir kızla aynı birimde çalışmak zorunda kalacağım. Annem bu habere çok sevindi ve dört gözle gelmemi bekliyor ama ben çok mutsuzum ve vicdanım rahat değil. Bu kadar tepkiyle karşılaşacağımı beklemiyordum açıkçası. Ayrıca kendi alanımda deneyim kazanmaya başlamıştım ve iyi bir ritim tutturmuştum. Diğer işyerinde farklı yöntemler ve teknolojiler kullanıldığı için burada öğrendiklerim bir işime yaramayacak. Ayrıca amirimin ikinci kez gitmemi istemediğini onu zor durumda bıraktığımı yerime birini bulmalarının uzun süreceğini böyle kısa sürede gideceksem niçin geldiğimi vs söylemesi çok dokundu. Bir tarafta ailem bir tarafta işimdeki memnuniyetim diğer tarafta vicdanimla tam bir iç çatışma yaşıyorum. Benim için doğru kararın ne olacağını bir türlü kestiremiyorum. Yaşadığım yer ailemin yaşadığı yere 5 saat uzaklıkta. Arkadaşım yok burda. İşin kötüsü bir de amirimden çok hoşlanıyorum ama elbette bunu bir tek ben biliyorum. Gitsem bir kaç ay sonra unutmaya başlayacağımı düşünüyorum. Ama içim rahat değil. Sizce ne yapmalıyım?
