Hayattaki en büyük sıkışlıklık; yargıdır. Sürekli bastırıyoruz. Ve başkalarının hayatlarını yaşıyoruz. O ne diyecek, bu ne diyecek. Lütfen sizi anlamayan insanlara bişey anlatmayın. Çünkü bu paylaşımlar sizi kendinize daha kötü hissettirecek. İşe kendinizi yanlış yapmayarak başlayın. Ne demek istiyorum? İnsanlar sürekli konuşacak ve yargı dağıtmaya devam edecekler. Sonra da yargıladıkları herşeyi yaşayacaklar ama bunu siz hiç bilmeyeceksiniz.. Düzen bu. Hepimizin doğrusu kendine. Siz kendinize iyi gelen şeyleri bulun. Kendinizle konuşmanız nasıl mesela? Kendinizi yeriyor musunuz sürekli? Dövüyor musunuz? Seviyor musunuz ? Sizi, söylediklerinizle ya da yaşadıklarınızla yargılayacak insanların varlığının değeri nedir?
Sizi destekleyen ve yüreklendiren insanlarla olmanın nasıl bir his olduğunu bilmek ister misiniz? Bunu hak ettiğinizi, buna değer olduğunuzu bilmek ister misiniz? Bunu yaşamanın önünde duran her ne varsa yıkıp yaratımını iptal eder misiniz lütfen?
EVET!!!
Temizlik budur. Seni rahatsız eden şeye, her ne sebep olduysa yıkıp yaratımını iptal et. Neden biri kediden ölesiye korkarken diğeri kucaklıyor. Bakış açısı ve deneyim. Bir olay gerçekleşir kedi birden önüne fırlar, üzerine atlar. Kediye karşı zarar veren etiketiyle onu yargılar ve tavır alırsın. Artık her gördüğünde otomatikleşir tepkin. Bu sebeple; kediye dair bütün bakış açılarımı, negatif yargılarımı yıkıp yaratımını iptal ediyorum diye diye temizlik yapıcaz ki bakış açımızı değiştirebilelim. Bir de gerçek bu bakış açısı size mi ait yoksa başkasını mı kopyalıyorsunuz? başkasının korkusunu mu alıyorsunuz. Kedi saçma örnek oldu ama idare edin