Gerçekten çalışmak istiyor musunuz yoksa mecbur musunuz ?

Organize sanayıde calısanlar varmıs bende serbest bolgedeyım, hapıshane gıbı . Daha once plazada calısıyordum tıkır tıkır gıdıp tıkır tıkır gelıyordum suanda ayagımda kosu ayakkabısı var varın sız dusunun :)
Yemek ıcmek sıgara efendım caklıt ısterse canınız alamazsınız yok cunku dedım ya hapıshanedesınız . Sımdı bana hersey batıyor halbukı ılk geldıgım zaman ay bu ne rahat ortam yahu bahce gıbı dıyordum ama beni basıyorlar burada. sırf ben arıza cıkardım dıye 2 senedır evımın onunden alınıyorum , hop buraya , sonra tekrar burdan evın onune . Halbukı daha ıslek bı yer olsaydı oglen cıkar magaza dolasırdım dıyorum .

cocukta okula gıdıyor onun derslerine onem verıyorum aksamları bır yere cıkmak hayal gıbı bısey benım ıcın bır komsuya gıtmekte oyle.




Dımı ya keske. Bahcelı evımız olsaydı ne olurdu sankı.
Bahcesıne camasırlarımızı asabılecegımız su ayse teyze reklamlarındakı gıbı.

Buarada calısırsam yanı kararımı verırsem sunu alacagız ama ne ote ne berı. Çook güzel oldugu tartışılmaz dimi
Eki Görüntüle 1895694

Buarada eve temızlıkcı suanda gelmıyor , yanı ben bu kadar kafam karısık oldugum ıcın dur o parayıda bırıktıreyım dıyorum. Sanırım 1 aydır bu gel gıtleyım
Ya affina siginarak bildigin kasiniyorsun diycem ben plazada calistim Univ mezunu olarak senin aldiginin yarisinin alti bir paraya sozlesmeli elimde avucumda ne varsa giyime giderdi cuma serbest gunde kot falan yasakti ama kumasin altina sectigim spor ayakkabimin renginden i.kdan uyari almisligim var yemekhanede verilen yemegin fenaligindan kalan parami yemege verirdim oglen disari cikip 10 dk geciksem seften uyari alirdim o cakliti cikip almaya vaktim olmazdi birak yemeyi cay kahve makineden olur sadece mudurlere falan caycilar servis yapardi asla calisana yapmazlar kraldan kralcilar ozel sektorde acil izin demek bildigin kriz demek vermezler verseler surat raporsa devletten olacak yol servis rezaleti saatleri ayri dunya
Sonra Mumla arasiniz o sanayiyide bulamazsiniz piyasa feci emekli olana kadar calisin derim zaten bunalirsiniz evde 1 ay sonra cok sikici su an issiz biri olarak yaziyorum gercekten oyle dusundugunuz gibi degil
 
Ben çalışmayı seviyorum ama çalışma ortamımı pek sevmiyorum şuan..
Evde mutlu olan biri değilim.

Ama bu sıralar kendimi yorulmuş, tükenmiş hissediyorum.
Sanki çalışmaya değil de kendi mesleğime ara vermeye ihtiyacım var gibi..
Hani 2 yıllığına başka iş yap sonra dönersin deseler kabul edecek moddayım :)

Ama evde ol deseler istemem, sıkılırım 15 gün sonra..

Bir işe yaramak, birilerine faydalı olmak mutlu ediyor beni.

Ama sizin durumunuzda olsam belki çalışmamak cazip gelirdi..
 
Ya affina siginarak bildigin kasiniyorsun diycem ben plazada calistim Univ mezunu olarak senin aldiginin yarisinin alti bir paraya sozlesmeli elimde avucumda ne varsa giyime giderdi cuma serbest gunde kot falan yasakti ama kumasin altina sectigim spor ayakkabimin renginden i.kdan uyari almisligim var yemekhanede verilen yemegin fenaligindan kalan parami yemege verirdim oglen disari cikip 10 dk geciksem seften uyari alirdim o cakliti cikip almaya vaktim olmazdi birak yemeyi cay kahve makineden olur sadece mudurlere falan caycilar servis yapardi asla calisana yapmazlar kraldan kralcilar ozel sektorde acil izin demek bildigin kriz demek vermezler verseler surat raporsa devletten olacak yol servis rezaleti saatleri ayri dunya
Sonra Mumla arasiniz o sanayiyide bulamazsiniz piyasa feci emekli olana kadar calisin derim zaten bunalirsiniz evde 1 ay sonra cok sikici su an issiz biri olarak yaziyorum gercekten oyle dusundugunuz gibi degil
Kesinlikle katılıyorum.Fabrika ortamında da çalıştım plazada da.Yani plazada çalışmakta çok matah bişey değil.Abartılıyor yani :)
 
Esımde benle evlı dıye guzel bır hayat yasıyor ama konusmak cırkın ama kıra bıle vermıyor ustune kalacak mıraslar var. Valla onun yerınde olsam opüp basımın ustune koyardım kı aramızdakı bag maddıyat degıl esım bızı sevıyor

Cute eşin o tarz biri değil zaten ya.
O tarz biri olsa belli ederdi şimdiye, gayet iyi bir baba. Çok açık bu.
Gaza gelme.
 
Ahhhh Cute ben bilsem bu sorunun cevabını sana bişeyler yazarım ama ben de çok kararsızım.
Çok iyi bir işim mesleğim vardı, haftasonu çalışmam 8-18 çalışırdım sosyal haklarım özel ssğlık sigortam yemek araç vs ben ne yaptımmm bebek tedavim için istifa ettim.
Stresten çocuğum olmuyor dedim 2 yıla yakın evde oturdum, yani gezdim dolaştım turlarla ülkeyi gezdim ama ne oldu 6 ay sonra ne bebek var ortada ne kafam rahat sıkıldım, ben bir sanat atölyesinde resim yapıyorum aynı zaman da yok olmuyor çalışmak istiyorum.
Eşim de çok bunaldıysan gel birlikte çalışalım dedi bebekte olamıyor zaten :KK43:
Kendi işimiz gelirimiz güzel ben bırakırsam bir miktar düşer ama sorun değil ve ben yine başladım gitmesem mi, sadece resme odaklansam sergiler açsam .
Biliyorum 6 ay sonra çalışmadan yapamıyorum diye mızmızlanacam, şimdi evle hiç ilgilenemiyorum çocuk olsa iyice karışacak ortalık.
Ne yaparsak yapalım çalışırken evi, evde işi özlüyorsun, iyi bir işi bıraktığım için bazen kızıyorum kendime kariyerimde yüksele bilirdim bazen de amannn o stres beni erkenden gömerdi diyorum.
İki ucu hijyenik olmayan değnek.
Konuyu takipteyim sadece bu kadarını söyleyebilirim, mutlu anne mutlu çocuklar yetiştirir, nerede mutlu olacaksan orada ol.
 
Merhaba Arkadaşlar.
Benim kendimle alakalı çözemediğim karara varamadığım bir sorunum var.
Çalışmak veya çalışmamak konu .

Öncelikle kendimle ilgili bilgi vereyim, 29 yaşındayım .
Yabancı uyruklugu oldugum için liseden sonra öss veya yös sınavlarına giremedim, kendi ülkemden vatandaşlıktan cıkarıldıgım için o sene 5 sene öncesine kadarda vatansız yaşadım (oturma izniyle)
Lise bittiğinden beride çalışıyorum.Önce bi sigorta şirketinde çalıştım, ama o işim çok düzenli olmadı yani ara ara bebek tedavisi için çıktım yeniden çağırdılar döndüm filan şeklinde devam etti.Yani orada düzenli 3 sene calıstım diyebilirim.

Daha sonra tedaviyle bir oğlum oldu ve eski eşim bizi terk etti. Aslında benim hayalim cocuguma kendim bakmam yönüydeydi , çalışmayı asla düşünmüyordum ama hayat işte türlü türlü şeyler çıkınca ailemle yaşamaya başladım. Kendi dairemide kiraya verdim , Oğlum 6 aylık olunca babamın işyerinde yarı zamanlı calısmaya basladım daha doğrusu babam bana bir işyeri acmıstı öğlen gidiyordum , akşama kadar eve 1 saat gidip oglumla ilgileniyordum .(Bu evin kirasınıda biriktirmeye başladık buarada )

Fakat mahalle arası oldugu için her gün psikolojim bozuluyordu gelen giden soran bitmiyordu, ayrıca aldıgım parada anca oglumun bezını ve mamasını karsılıyordu kendıme bırseyler alamıyordum.Oğlum 13 aylık olduğunda dışarıda bir işe başladım o işyerinide bir eleman bakmaya basladı maaşlı olarak ,
Şuan çalıştığım yer yani, şubatta 6 sene dolacak.

Lise mezunuyum ve maaşım 3300 tl , ama artık bıktım.
Bir bölge burası , dışarı cıktıgında havanın değişmediği merkeze uzak hapishane gibi. Şuanda artık acaba calısmasam mı dediğim için herseyde bana batar oldu. Bu süreçte 5 senedirde evliyim yeniden. Bir şekilde şimdiki eşimlede cocuk sahibi olamadık. Oğlanda 6.5 yaşında.

Evde vaktim çok yogun geciyor , sabah erkenden kalkıyorum servisle iş yerime geliyorum , akşam en geç 6'da evdeyim. Yemek yapmıyorum hafta içi sağolsun annem yapıyor o yüzden sadece yemeği ısıtıp masaya koyuyorum. 8 kadar oğlumunda benimde vaktim var bu sırada eşimde gelmiş ve yemek yemiş oluyoruz. 8'den sonra oğlanın ödevlerine bakıyoruz. ödev biter bitmez ben mutfagı toplamaya baslıyorum yatana kadar bişeyler denkliyorum ve eh cogu zaman oturup dinlenemeden kendimi yatakta buluyorum.

Eşiminde maaşı iyi , Allah bereketini göstersin.

Kurban bayramında kaza gecirdim konu acmıstım belki gören vardır bu sebeble evde 3 hafta kalma şansım oldu. Aman Allahım o nasıl bir rahatlık.Oğlumu cok sevıyorum allah ona can saglıgı versın yanımdan asla ayrımasın ama oğlum okula gıttıgınde bana kalan o vakıte ınanamadım. Hem iş yaptım, hem oturdum oyuncak tamırı yaptım(uzun zamandır ertelıyordum) hem utulerı ıkı dk yaptım hemde tv ızledım. İşte ne olduysa o zaman oldu. Oğlumda bende birbirimize girdik yapıştık, işe başladıgım ilk gün oda bende agladım o derece.Hemde derslerde sıkıstırıyor hafta ıcı aksamları iptal durumunda oldugumuz ıcın ben ısı bırakıcam dıye eşime söyled,m ve bir kaç kişiye daha. Eşim bişey demedi, sen bilirsin dedi. Çık diyor yani ama onun dışında herkes sakın sacmalama cıkma ısınden bır daha asla boyle bır maasla calısamazsın dıyorlar e dogruda soyluyorlar.

Şuanda ödediğimiz 20 ay daha surecek olan bir kredimiz var 780 tl, faturlarla filan aylık giderimiz 2000 tl . Gerisi ne oluyor derseniz birikim oluyor , tatile gidiyoruz hiç bir tatillerde evde kalmamıştım ilk evde kaldığım su raporları zamanlarımda ise işte kafam bulandı yazdım.

Eski eşim geçtiğimiz aylarda evlenmiş, bayada kaliteli böyle bir oteldede düğün yapmış. Kadınla ikiside aynı yerde calısıyormuş. Gazetelere haber olmuşlar sanırım kızın ailesinin durumu iyi, o şekilde öğrendim .

Kararım soyleydı, ınsallah doktor saglık sorunlarımdan dolayı ızın vermıyordu bebek ıcın 1-2 aya kadar ızın cıkacak ve ınsallah bu kez basarıya ulastıgımızda dogum ıznınden sonra donmeyeyım dıyorum .
Ama sonra ıcımden bır ses sacmalama, ya esın tek basına altından kalamazsa bu yasamın dıyorum. Oğlum buyuyor buyudukcede masraflar artıyor , sonucta hala etrafımızda var parasızlıktan unıversıte okuyamayan cocuklar oyle olmasını asla ıstemıyorum. Hem ote yandan bıyolojık babayla bır bagımız yok, ayrıldıgımızdan berı ne nafaka ne cocukla alakalı hıc gorusmedık ama ya yarın obur gun olur ya ımkansızlıklardan dolayı oglum onun kapısını calar mı ?

Bızım neyımız var , 1 daıremız var ıcınde oturuyoruz. 1 kırada daıre var suanda kırasını bız almıyoruz ama 2 sene sonra bızım , Kendı babamdan 3 daıre , 1 dükkan mıras kalıyor bana tabı Allah gecınden versın ama paylastırılmıs mal varlıkları bunlar bızım ıcın.

Arabamız var, yazlık almayı dusunuyoruz veya yazlık olmasa bile istanbuldan merkeze uzak bir arsa almak istiyoruz 20 sene sonra değerlensin cocuklar için diye dusunuyoruz.
Dün arsa bakmaya gıdıp geldiler , eşim soruyor sen calısacak mısın calısmayacak mısın ben kendımı ona gore ayarlıcam. Bana gore kendını ayarlama demek ıstıyorum dıyorumda ama ıcımden bır ses bunu yapmamamı annelıgın bır kısmıda fedakarlıktı hanı dıyorum , calısıcan tabı ben calısırsam tabı allah bilir ama başımıza bırseyler gelmezse sırtımız yere gelmeden hem yasarız hemde yasatırız gıbı duruyor.

Hem oğlumu o adama muhtac etmek asla ıstemıyorum bılırsınız cok yazdım, gormedıgı bır cocuga saglıgından bır haber olan bır cocuk ıcın nafaka almak ıstemedım , yarın 10 sene sonra ul.n ş.erefsiz bogazından benım param gectı dıyemesın dıye, 2 aylıkken ayrıldık bogazından lokması gecmedı.

Biz iyi yasıyoruz , calıstıgım ıcın ben daha baskın oluyorum tatıl yerlerını ben secıyorum, parasını cok dusunmuyorum nasılsa bende calısıyorum dıye tatıle cok para harcıyoruz , ama evde calısmayan arkadaslarım var mesela 3 senedır hıc tatıle gıtmedı bir tanesi, memlketlerıne gıttıler ve cok mutlular. Calısmasam daha azına razı gelırım gıbı gelıyor , ne bılım sureklı gıysı almak zorunda kalmam , temızlıkcı gelmesıne gerek yok, yemeklerı ben yaparım , ne bılım cocugu servıse bıle vermem dıyorum.

Buarada babamın bana actıgı ısyerını babam calıstıyor artık dısarda calısmadıgı ıcın yanı orası artık onun , hanı ısten cıkıp orada devam edın dıyenler olabılır dıye yazıyorum.

Çalışmak veya çalışmamak vallahi bütün mesele bu .

Siz olsanız ne yaparsınız mı diyim, ya da siz neden calısıyorsunuz mu diyim ne diyim bilmiyorum ama içimi dökmek istedim.

Buarada emeklılık dıyecek olan olursa dıye yazıyorum 2300 gunum fılan var , emeklı olabılecegımı sanmıyorum bu sıstemle. Hem emeklılıge kadar calısıp 3 sene sonra torun bakarsam hanı benım hayatım , yapmak ıstedıklerım deme ıhtımalım cok fazla. Buarada bütün resmi tatiller izin, 20 gün yıllık iznim(cumartesı gunlerı dusulmuyor 4 hafta oluyor) ayretten her sene 3 gunluk saatlık kullanabılecegımız mazeret ızınlerımız ve brut odenen sıgortamız var
çalısıyorum mecburum ama ihtiyacım olmasa calısırmıydım evdede bır yere kadar kalabılıyorsun sıkılırım.sen güzel maasın var fakat hersey para değil diyorsan calısmazsın.aile olmak istiyorsun anladıgım kadarıyla.oglunla vakıt gecirmek esini karsılamak falan.fakat zaten izninde tatıle gıdebılıyorsun,rahat bır yasamınız var Allah bozmasın.pişmanda olabılırsın maasın iyi.
 
Tam bana göre bir konu olmuş. Senin durumunda olsam belki de çalışmazdım. Ama çalışmak insanı sosyal hayatın içinde tutuyor. Bende çok evcimen biriyim çok güzel de vakit geçiririm evde, ama gel gör ki devamlı evde olsam kesin sıkılırdım. Bazen diyorum sabah kalkıp spora yürüyüşe gitsem öğleden sonra kek börek pişirsem alışveriş yapsam, böyle bir hayatım olsa. Ama işte sonu yok. Şuanda çocuğum yok ilerde olursa o zaman fikirlerim ne olur bilemiyorum.
 
Senin yerine koydum kendimi, bir süre çalışmazdım diyorum. Maddi olarak ihtiyacın yok, ciddi bir kaza geçirmişsin. Dinlen biraz.
 
senin yerinde olsam calismazdim ne caliscam kocam baksin bana derdim
maşallah evin var...
kira geliri var..
babadan ev kalmis..
araba da var...
kocanin geliri se iyi..
e daha ne olsun..
bu halde esin hic biseye yetemicekse kocanin eksikligi derim ben..
 
Ben martta işten ayrıldım ve 7ay kadar evdeydim.Kpss falan uğraştım biraz pek de çalışmadım gerçi.
Şöyle söyliyeyim size maksimum 6 ay sonra off ben neden böyle yaptım neden gül gibi işimi bıraktım diyeceksiniz.
Hani diyorsunuz ya eve temizlikçi gelmese de olur tatile gitmesek de olur kısarım vs.
İşte o öyle olmuyor bi süre sonra eeh yeter moduna gidiyor insan.Çünkü ev işleri insanı tüketir.
Arkadaşlarınız belki öyle alışmıştır ama siz çalışmaya alışmışsınız evet başlarda rahat gelir ama bir süre boğar ev sıkar.
Kendinizi altın gününe giden teyze gibi hissedersiniz.
Ki ev işi asla ve asla bitmez evde durdukça göze batar zaten her şey işten daha fazla yorulur bazen insan.
Hele Türkiye şartlarında aldığınız maaş lise mezunu için çok çok iyi bir maaş.
Eğer yarım gün çalışma imkanınız varsa bi bakın durumlara veya ücretsiz izne falan ayrılın bi süre.
Çünkü eşinizin geliri ne kadar iyi olursa olsun 3.300tl gibi bi rakam aniden yok olacak ve bu az bi miktar değil.
Benim eşimde işi bırakırken çok destek oldu bırak dedi ki ben çok masrafsız bi kadınımdır tutumluyumdur filan ama o bile çalışmamı istedi bi süre sonra.
E çünkü bu devirde her şey ama her şey para tatil para eğitim para eğlence para hobi para kurs para daha sayarım yani.

Şimdilerde işe başladım ve sabahları zor uyanıyorum evet ama yine de çok mutluyum.
İyi düşünün en azından 2.çocuk olduktan sonra bırakın derim ben.
 
Bence hic kimse gerçekten istedigi için calismaz. Herkesin bir sekilde mecburiyeti vardir. Isini sevmek baska, para kazanmaya mecbur olmak baskadir. Ben hayatin musterek olmasindan yanayim, eger esimle bir koye yerlesip memuriyeti birakacak olursak memnun olurum. Ama o calisirken ben isimi birakamam. Ki ben bugun isi biraksam en fazla 1 yil sonra ayni sartlarda is bulabilecek yeterlilige sahibim. Sizin şartlarınızda mevcut isinizi birakmak bence ilerde pişman olacaginiz bir durum olur.
 
Evlendikten sonra işi bıraktım ama tüp bebek tedavisinden dolayı mecbur kaldığım için bıraktım.Çalıştığım zamanlarda sürekli dışarı çıkardık eşim maaşımı elimden alırdı göremezdim bile borçlara giderdi hep..Kendi adıma konuşayım maddi anlamda şu anda daha rahat geçiniyoruz birde ev aldık 2,5 kredi ödüyoruz ama ben çalışmadığım için masraflar çok aza indi evde sürekli yemek oluyor dışardan haftada bir yiyoruz.Yine çalışmadığım için aileler erzak gönderiyor sürekli yumurta peynir süt yağ pirinç herşey köyden gelir.
Sıkılmıyormuyum sıkılıyorum tabi ama kafam rahat stres yok ve eşimle bağımız çok kuvvetlendi birbirimize çok daha fazla vakit ayırdığımızdan diyorum ilişkimiz çok güçlendi:KK200:
 
Biraz uzundu biraz da kafam dağınık şu an için 6,5 yaşında bir çocuğunuz var ve başka bir bebek yok sanırım. Böyle bir durumda kesinlikle çalışın çünkü çocuğun da bakıma ihtiyacı yok okul çağında artık.
Yetişkin, hasta olmayan, okula başlamamış çocuğu olmayan her bireyin eşinin kazancı ne olursa olsun çalışmak ve üretmek durumunda olduğunu düşünüyorum ama tercih sizin. Ayrıca 3 ayrı bölüm üniversite mezunuyum ben sizin kadar kazanamıyorum şu an. Sonra pişman olursunuz biraz zor bulursunuz bu şartlarda bir işi.
 
Canım işim... Çalışmasaydım halim ne olurdu düşünmek bile istemiyorum.

Ne mutlu bana ki her sabah kalkıp gidebileceğim bir yerim var. Ekonomiye katkı sağlıyorum. Paramı kazanıyorum. Kimseye eyvallahım yok ne aileme ne erkek arkadaşıma ne başka birine. Evlendiğimde de eşime olmayacak. Kendi başına bir ekonomiyim.

Sürekli kendimle başbaşa değilim en bunaldığımda bile düşünmek zorunda olduğum dosyalarım var beni uzaklaştıran, iki çift laf ettiğim insanlar var, günlük şeylerden bahsetmek zorunda olduğum.

Canım yürümek istemezse, toplu taşıma fikri yorucu gelirse taksiye binebiliyorum. Canımın çektiğini canımın çektiği yerde yiyorum. İstediğim etkinliğe, geziye bilet alabiliyorum.

Ev hayatı denen şeye insan en özlediği dönemde bile 3 günde doyuyor ayrıca.
 
Lise mezunusun o maaşı alıyorsun ve şikayet mi ediyorsunuz şaka musunuz siz ya .nerde çalışıyorunuz merak ettim .bence çalışmaya devam edin yarının ne getireceği belli mi
 
Ben iyi bi üniversiteden iyi bi bölümden mezunum. Mesleğimi yapıyorum. 2 yıl tecrübem var 5 bin civarı alıyorum. Bu paraya ihtiyacım yok. Bankada babamdan kalma yüklü miktar param evim arabam var bana ait. Yine babamdan kalabilecek bir sürü mal var. İş yermden nefret ediyorum. Sabah 5te kalkıyorum. 8 gibi evde oluyorum. Ölü gibi yaşıyorum. İş yerimde sayılı kadın var 500 tane mavi yakalı erkek. Naif bi insanım çok sakinim. onlarla mücadele etmek beni yoruyo çoğu zaman. Çalışmadığım dönem oldu. Aslında çalışmak hiç kafamda yoktu. Başka şeyler yapmak istedim. Beceremedim. Kendimi buraya attım. Boşlukta kalmaktan deli gibi korkuyorum. O yüzden mecburum çalışmaya. Siz kendinizi iyi tanırsınız. Her şey maddiyat değil. Bana da raporlu olduğum 1 ay gibi bir dönem ilaç gibi gelmişti. Ama sonra işe dönmeme ihtimali olsa çıldırabilirdim yine. Bazen müdürümden azar yediğimde eee sen kimsin be diyip çekip gitmek istediğim çok oldu tutuyorum kndimi. :) sizin çocuk var belki oyalanırsınız evde ben o duyguyu bilmiyorum tabi.

Bu arada ben de hapis gibi bi yerde çalışıyorum. Leş ya. Sigara yok sakız yok. Yemeği beğenmedin alternatif yok. Ofise tost makinesi aldım. Tost yapıyorum :)
 
Ben de çalışmak istemiyorum ama söz sahibi olmak vs gibi konularda özgürlük sağladığı için mecbur hissediyorum.Çalışmamanın sıkıcı olduğunu düşünüyorum.O rahatlığım evin o tadının da bir sınırı var bence.İnsan gün geliyor evdeki o rahatlıktan da sıkılıyor.
 
İş hayatını seviyorum. Para için değil gerçekten çalışmazsam psikolojim kaydığı için çalışıyorum.
Ayrıca çalışmamak gibi bir fikrim yok, bİrey olan herkes kendi ayakları üzerinde durmalı diye düşünüyorum.
Birşeyler üretmeliyim, birilerine bir şey leranlatmalıyım.
 
X