Yazdıkça yazıyorum da aşırı gıcık oldum
Şey var bide benim çocuklar 2-3 aylık civarında sürekli sütüm akardı üzerime ıslanırdı, göğüs uçlarım sızlardı, gögüspedi kullanıyordum kayıyordu doluyordu süt kokuyordu duş ihtiyacı hissediyordum
Yemeğe oturmak için bebeği göğsüme alıp emzirirken yiyordum iki bebeğimde zordu eşim nöbete gidiyordu çocukla bir allahın kulu akrabam arkadaşımın olmadığı şehirde yanlız kalıyordum tanımadığım komşular yemek gönderiyordu onu yemeye bile fırsat olmuyordu ikisi de kolikti ilk çocuk tecrübesizlik falanda susturamayınca çok üzülüyordum moralim bozuluyordu yapamıyorum psikolojisine giriyordum birine 15-16 saat bebek uyumadı sürekli ağlıyor falan kimse yok eşimi ağlayarak aramıştım ne olur gel bayılcam artık diye
Sonra lüzumsuzun birisi gelsin evine güleryüz göster azda olsa bişey yap yetmesin bide arkandan dedikodu yapsın
Durup durup ondan yorum yapıyorum galiba benim o dönemlerim çok zor geçti allah herkesi vicdanlı merhametli insanlarla karşılaştırsın hele yüzüne gülüp arkandan konuşanlar en tehlikeli grup bence