Gelin birlikte bir e-kitap yazalım :)

ayl@

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Temmuz 2007
382
2
Arkadaşlar bu konu başlığında genelde yarışmalar oluyor. Yarışmak çok hoş ama benim bir işbirliği teklifim var. Gelin beraber bir e-kitap yazalım. Şöyle ki, birimiz bir cümle yazalım ya da paragraf, ne kadar yazabilirsek, onun kaldığı yerden konuyu birbaşkası alıp sürüklesin, ordan bir diğeri. Bakalım kitabımız nereden başlayacak nereye gidecek, konusu ne olacak...? İlk cümleleri ben yazıyorum, katılımınızı bekliyorum.

Tarifini yapamadığı bir iç huzuruna açtı gözlerini. Sabahın ilk saatleriydi. Güneş doğmaya çabalarken kumrular yeni günü karşılıyordu; gu guk guk! Gu guk guk! Havada bir sıcak kokusu vardı yeni hayata dair. İşte böyle başlamalıydı yeni gün.Yeni hayatın yeni günü...

Hadi kızlar devam, bekliyorum:) Kitaba ait cümlelerimizi kırmızı yazalım!:enbuyukkk:
 
Son düzenleme:
Muhasebesini yapası gelmedi eski hayatının yüzünde sanki hiç silinmeyecek gibi konmuş tebessümle. "Hımmm yaşamanın tadını almak buymuş, yaşıyormuşum meğer" dedi.
 
aylacım fikir çok güzel
ancak karışıklığa sebeiyet vermemesi için bi önerim var
sonuçta bi çıpıda yazılabilecek bi şey değil bu
yazmak isteyen üye ilk mesaj olarak ''ben devam edicem'' yazsın sonra yazdığı paragrafı içeren 2.mesajını göndersin
diğerleride beklemiş olur ve karışıklık olmaz dıye düşündüm
 

Neden olmasın, teşekkür ederim canım. Hadi başla sen de yazmaya.:sm_cool:
 
yaşamanın tadını almak buymuş,yaşıyormuşum meğer
böyle düşünmeyeli ne kadar zaman geçti acaba
ne kadar zman geçtiğini bile düşünmek istemedi
yerinden kalktı. yavaş adımlarla aynaya yöneldi.yüzünün nasıl göründüğünü merak ediyordu
...
 
Bir ay parçası gördü kendinden memnun.Gözleri ışıldıyordu.aşık olabilirdi kendine baktığı bir ayna olmasaydı. Hemen hazırlanmaya başladı.
 
dolabını açıp akşamdan düşündüğü yeşil elbisesini ve fularını aldı
pencereden havaya şöyle bi göz attı biraz kapalı gibiydi.
 
Belki yağmurlu bir gün olacaktı. Önce şemsiyeye yeltendi.Hayır hayır...Böyle bir günde yapmuru iliklerinde hissetmek kaçınılmazdı. Öylece çıkacaktı ve kaçmayacaktı yapmurdan. Hatta kafasını kaldırıp göğsünü gerdiğini hayal etti yağmura bir davet gibi. Hiç zaman kaybetmemeye karar verdi.En rahat ayakkabılarını giydi saatlerce yürüyecek, gün nereye sürüklerse hesapsızca gidecek olmanın romantik tadıyla
 
birden durakladı.o şimdi ne yapıyordu
yokluğunu farketmiş miydi
özlüyor muydu onu
uyanmıştır diye düşündü.uyanmış ve bıraktığı mektubu görmüştür
 
"Hayat!" dedi. "Daha nelere gebe."

Ben biraz çıkıyorum. Kitap ilginç olacak. Akmaya başladı ve bir konusu bile oluşuyor, daha nerelere akacak bakalım. Kalbim ve aklım burda kalıyor pır pır.
 
Uzun zamandır ilk kez hiçbir endişe duymadan ve sadece kendi için giyiniyordu, ne acaba beğenecek mi, ne çok mu şişmanım sorusu vardı zihninde…
 
çok geçmeden işini bitirip mutfağa geçti iyice süzdü mutfaktaki her bir şeyi vazgeçti kahvaltı hazırlamaktan çünkü artık sadece kendisi vardı istediğini yapardı çantasını aldı ve kendini dışarı attı bir yandan da hayatına nasıl yön vereceğini düşüyordu çünkü değer yargıları değişmişti cadde ye çıktı biraz yürüdü ilerdeki küçük büfeden tost ve kağıt bardakta sıcak kahve aldı ve yürümeye devam etti oturmak için gittiği parkta neyle karşılaşacağını bilmeden .......
 
bir an tekrar dusundu alisabilecekmiydi onsuzluga... neden olmasin ki bunu birazda o istememismiydi!..
 
Artık hayatında sorun çıkartabilecek aşklara paydos demenin zamanı gelmişti...Artık sadece kendisi vardı şu koca dünyada....Ve kendisi için yaşamaya karar vermişti!...
 
Yavaş ama emin ve mutlu adımlarla ilerleyecekti. Yeni bir iş arayacaktı hayatını tümden değiştirmek için. Parkta kahvaltısını yaparken çocukları seyretti.Doya doya soludu havayı. "Ne tür bir iş?" diye düşündü telaşsız. Eski statüsünü korumak mıi hayata dalmak mı? Söz verdi kendine. "İşim mutlaka beni mutlu etmeli, prensesi olmalıyım kendimin." Emindi yapabileceğinden.Gülümsedi...Daha ne isteseydi ki, istediği her şeye sahipti. Gülen bir yüze, iç kıpırtısına, özgüvene, umuda ve bunların hepsi için ona güç veren yaşamını güzelleştiren bir çocuğa...
 
Arkadaşlar harikasınız. Kitapla ilgili cümlelerimizi kırmızı yazalım ve tüm cümleleri okuyarak kendimizinkileri ekleyelim.
 
Gazeteler aldı.Deniz kenarına yürüdü.Bir bank buldu boş.Oturdu yağmura aldırmadan. Heyecanla karıştırdı sayfalarını...
 
Son düzenleme:
Sonra vazgeçti bu sıkıcı işten, “sevebileceğim işi” dedi, “asla bu siyah beyaz gazete sayfaları arasında bulamam”… Haklıydı, o artık renklerle vardı, madem beyaz bir sayfa açmıştı, yeşil istiyordu gözleri, turuncu, mor ve kırmızı…
 
Kahvesini bir dikişte bitirip hışımla kalktı oturduğu banktan, hızla yürüdü şehrin en kalabalık caddesine doğru.
Caddenin girişinde birden yavaşladı, buraya her yaklaştığında olduğu gibi yine eski, çok eski günleri hatırladı. Üniversitenin ilk yılından beri gelir, ilk geldiği andan beri severdi… Bu karmaşa, bu ses-görüntü ve koku cümbüşü… Ahh, bileşenleri hep değişse de, yukardan bakıldığında hep aynı gözüken o insan seli… ve burada mutluydu, bu kalabalığın bir parçası olmaktan…
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Karakterimden ödün verdim, söylediklerim başıma geldi. Şimdi...
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
9K
KudrAlobar
Dunyaya Yon Veren Rockfeller'in Turkiye Uzerine Oynanan Oyunlar Hakkindaki Itiraflari
Yorumlar
0
Görüntüleme
2K
HENAH
ibret verici hikaye
Yorumlar
11
Görüntüleme
19K
aslican
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…