Geleceğime not...

2 sene sonra bez ve mama masrafları ortadan kalkacak.
Siz bunu görmüyor ve beni tezat olmakla suçluyorsunuz.
Çocuklarım 30 ve 15 aylık diyorum.
Küçük bir çocuğun temel masrafı ile, 4 yaşında bir çocuğun aynı değil.
Bunu bilmeyecek kadar konunun dışında olduğunuzu sanmıyorum.
 
Evet, gayet güzel bir plan, ama; narsiste kaptirdiklarinizi geri almak hiç kolay olmayacaktır, sağlam bir psikoloji gerektirir. Siz kaptırdiklarinizi geri almaya yönelik planlar yaparken , o karşı manipulasyonları ile size 5 kuruş vermemeye çalışacaktır. Unutmayın; esini ekonomik olarak bagimli kılma ilkesinden şaşmaz. Allah kolaylıklar versin size
 
Elbette değilim benim de 2 küçük cocugum var büyükce daha farklı masraflarının oldugunu yaşıyorum bizzat.
Ben ilk konunuzu okuduğumda da üzüldüm yasadıklarınıza bir kadın ve anne olarak, biraz ısrarla da yazmıs oldum bazı şeyleri ama inşallah herşey düşündüğünüz gibi olur bunu canı gönülden isterim..
 
Teşekkür ederim, Amin inşallah.
Özel mesaj kutuma gelenleri bir görseniz...
Kadınlar yaşıyor yahu bunları, ama bırakın sosyal hayata çıkıp açıklamayı, burada bile söylemeye korkuyor.
Çünkü zaten hepimiz kırgın, hayata küsmüş, bu başımıza gelenleri anlamdırmaya çalışıp belki de çırpındıkça batıyoruz.
Burada söylenen aşağılamaya varan sözler bile korkutuyor kadınları, öyle ürkek haldeyiz.

Bana şuan boşan demenin, çocuklarım için olumsuz bir durum olduğunu sayfalardır anlattım.
Boşanmak çok kolay hele avukatım ablam iken.
Ama çocuklu kadınlar kısa vade yerine, uzun vade ve kalkınma planı yapmaya, ince ince her şeyi düşünmeye mahkumlar işte.
Ben şanslıyım, en azından karşımdaki adam kadar sağlam iradem var, dünyamı karartmıyor ya da içime kapanmıyorum.
Keza hiçbir planım tutmazsa başımı eğerek babamın evine dönebilme lüksüm var.
Ya olmayanlar?
Ben kendimi anlatmakta bu kadar zorluk çekmiş, hakaretvari şeylere maruz kalmış, çeşitli etiketlenme yaşamışken; zaten bunlara sahip olmayan, babasının evine dönemeyecek ve mesleği olmayan kadına ne diyecekti kk acaba?
İyi ki açmıyorlar konu, gizlide kalıyorlar ki zaten bozulmuş psikolojileri ile evdekine benzer hakaretlerden eksik kalıyorlar.
 

Demek istediginizi anladim mesela boşanmış olsanız eşiniz ve ailesi cocuklarınızın ihtiyaclarını karşılamya devam etmezler mi? Sonucta sizin oldugu kadar onların da cocukları belki simdiki kadar dört dörtlük olmaz ama gene de yaparlar yapmalılar. Ve bazı seyleri azaltabilirsiniz oyun yerlerine haftada iki degil ayda iki defa götürebilirsiniz. Hava güzel oldugunda açık alandai parklarda veya sahilde falan (nerde yasıyorsunuz bilmiyorum ama) oynatabilirsiniz emin olun daha mutlu oluyorlar. Benim kızım da sever o jetonlu oyun alanlarini falan ama anca yılda birkaç defa götürürüz onda da konusurum hepsine binemeyiz iki tane sec diye seçer cünkü gücümüz bu kadarına yetiyor. Oyuncak magazasina gireriz hayranlikla hepsine bakar evet almak istiyor biliyorum ama o oyuncaklardan alsak biz o ayın sonunu getiremeyiz benim de icim gider heves etti alamadim diye ama napalim oturup anlatiyorum biraz mırın kırın ediyor ama sonra zaten başka oyunlara falan dalıp unutup gidiyor. Hava güzel oldugunda parka götürüyorum geçen deniz kenarinda ucurtma ucurdu nasil mutlu oldu anlatamam. Yani demem o ki cocuklari mutlu etmek kolay aslinda evet her sey cok pahali ama mutluluk parayla alinmiyor. Parayla önüne her sey yığılan cocuk belki de bi balonla mutlu olacak. Evet zor alısırlar ama eminim daha mutlu olurlar zamanla ve dedigim gibi sonucta esinizin de cocuklari onlar tabi ki ihtiyaclarini karsilamaya devam etmeli
 
Teşekkür ederim, güzel temenniniz için.
Farklı düşünebiliriz, her şey planladığımdan da farklı olabilir.
Ama ben çırpınıyorum, bir zahmet yaşadığım ve yaşattığım, bu tuhaf hayatın bitmesi için bir çaba sarfediyorum.
Bunu görüp, size uymasa, mantık dışı bulsanız bile iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.
 
Evet haklısınız çocuk elinizi, kolunuzu bağliyor hakli olarak. Bir tuhaflık olduğunu farkettim ve cocuk icin korktum ve dusunemedim hic. Sonra; narsisizmden bi haber, beyhude düzeltme çabaları ve sonunda allaha bin kere şükürler olan ayrılık. Bir evde tartışma, kavga sınırlar dahilinde yaşanabilir bunlari yasamayan yok. Zaten hickimse kimseyle anlasamiyorki sadece ortak nokta bulabiliyor. Kendini törpülüyor, adım atıyor, hataliysa özür diliyor vs. Zaten normal olan da bunlar değil mi karşılıklı iletişim için. Bazen içinde bulunduğumuz sartlar terapiye psikoloğa gitmeye yeterli olmuyor. Ama su surec icinde ne kadar guclu de olsaniz psikologa gidip yasadiklarinizi paylasmalisiniz. Evet her yerde bu narsistler ve insanlar ne ile karşılaştıklardan habersiz, suçluluk psikolojisiyle yasamamak icin farkındalık oluşturulabilse, narsistle hayatta kalabilmeye çalışan kadınlar okusalar , yaşadıklarının farkında olsalar keşke, ilgili kitaplara, internet sitelerine ulaşsalar. En azından olayın farkındaligi ile bozulan psikolojileri bir nebze de olsa düzelebilir. Onunla savasmaniz tartismalarda geri cevap vermeniz, aksi fikir beyan etmeniz, karakterinizi korumaniz ve yaşadıklarınıza rağmen mantıklı düşünup cocuklarınızı düşünmeniz de büyük bir başarı, ancak bu kadar stresle tek başınıza baş etmeye çalışmayın, içinize attiklarinizin acısı sonraki yıllarda size hastalık olarak dönmesin. En doğru kararı en kisa zamanda vermenizi dilerim.
 
Ben sizi anlayamiyorum konusahibi
Celiskili ifadelerden belli ki kafaniz karisik
Adam size varlik icinde yokluk cektiriyor
Senede 3 kez sac boyatmaniz olay oluyor
Calismiyor ailesine maddi olarak bagli
Elinizdekileri de almis
Siz bu kisiye kendinize ev aldirmayi dusunuyorsunuz
Nasil olacak o ???

Ailemin durumu iyi diyorsunuz
Cocuklarin aylik masrafi 4 bin küsür
60 binlik arabaya eh iste kucuk orta halli diyorsunuz
Baska bir cumle de istedigini bir oyuncagi alamamak ne demek bunu ancak anneler anlar diyorsunuz
Sizin bu duyguyu bilmiyor olmaniz ya da bu kadarini dusunmeyecek durumda olmaniz lazim

Ayrica surekli cocuklarin konforunu dusunemeyiz
Biz iyiysek cocuklar iyi
Biz mutluysak cocuklar mutlu olur
Oyle her elini attigini da almak gerekmiyor cocuk yetistirirken
 
Niye maddi kısmı bu kadar deşelediğinizi merak ettim ben de.
Evet o araba benim için küçük çaplı iş görür bir arabadır, kapımdaki 4 katı fiyatına olunca.
Bazısı bu parayı yıllarca biriktirip ev alır burada ne bir küçümseme, ne de bir ima vardır.
Hepimizin hayat şartları ve düzeni farklı, bunu bininci kez söylüyor olmak beni düşündürüyor.
Maddi olarak güzel şeyler yaşadım diye yokluk nedir bilmeyecek miyim?
Ya da benim için her şey çarçur mu olmalı?
Yardımlaşmayı, hayatın son derece pahalandığını, peynirin fiyatını, ev ekonomisini bilmeyecek miyim?
Keza 3 sene önceye göre bayağı kötü durumlarımız, imkanlarımız da.
Aynen dediğiniz gibi yanımdaki son kuruşu çocuğum için harcadıktan sonra, bir oyuncak istediğinde alamadığımı yaşamak, ütopik değil.
Hele ironik hiç değil.
Sonra da son model lüks arabama atlayıp eve geldim, ardından ‘yetirseydin de alsaydın’ diye bir cevap duydum.
Çünkü kendisi kredi kartlarımı çoktan iptal edip, harçlık usulü yaşamaya mecbur bırakmıştı beni.
Şekilci olmayın bu kadar lütfen...

Zengin değilim, hiçbir zaman parayla oyun oynar hayatım olmadı.
Ama ultra lüks şeyler hariç, istediğim yerden yiyebildim, istediğimi giyebildim.
Dünyanın her yerine gidip, yemek yiyip gezip görüp maksimum 3 hafta konaklayacak kadar bir parasal genişliğim var.
Gidip 3 ay otelde yaşayabilecek maddi gelirde değilim.

Ben niye bunları anlatıyorum yahu?
Niye sanki yalancı ya da uyduruyor ibareleri ile geçen cümlelerinizi okuyorum ki?
 
Bencede esim karismak icin degil de her ay fazla para oduyor diye bide herkes yolda bakiyormus saclarima kiskaniyormus pis cimri sacina ombre yap diyip duruodu bak ne nankorum haaaa adam cimri de oldu bende biraz degisiklik yaptim onu dinleyip oda kilo aldi memeleri büyük kilo ver ne bu hal diyorum spora gidicekmis hem ama onun iyiligi icin erkekler kilo alinca kadinsilasiyor yav
 
Narsistlik benim teşhisim.
Tabi ki bu konuda bir uzmanlığım yok ama, bencil, empatiden yoksun, kendisi ve ailes hariç herkes hakkında yargılayıcı, yine bu isimler hariç vicdansız, durduk yere muhteşem iyi, şekerlik kapağından fırtına çıkaracak kadar kötü bir karakteri böyle değerlendirdim.
Belki 1 buçuk senedir bir rahatsızlığı var, bilemem.
Ama daha önceleri böyle olsa ya da tolere edilmeyecek, göze batacak boyutta olsaydı zaten farkettiğim an, elimi kolumu bağlayan yok iken 2 dakikada bitirirdim.
 
Maddiyati eseleyen ben degilim sizsiniz
Cebinizdeki son kurusa kadar cocugunuza harcayip son olarak istedigi oyuncagi alamamak bi dram degildir
Sekilci oldugumu nerden cikardiniz onu da anlamadim
Insallah kaygilarinizdan kurtulur istediginiz hayati yasarsiniz ama once bakis acinizi biraz degistirmeniz lazim
Hayat sartlari ve imkanlar bozulabilir ya da iyilesebilir
Cocuklar da bu sartlara uyum saglar
Cocuklar gorduklerinden geri kalmasin diye ruh sagliginizi kaybetmeyin
 
Bu benim için dramdır.
Çünkü çocuğuma o oyuncakçıyı alabilecek imkan varken, eş kişisini biçtiği hayat dolayısı ile eksik bırakmak yaralanmama sebep oldu.
Terbiye olarak almamak, her istediğini yapmamak başka bir şey, size dayatılan bir yaşantıya hem de keyfi dayatılana tamah etmek başka.
Zaten aydınlanmamı adamın çocuklarından maddi olarak esirgemeye başlamasıyla gerçekleştirdim.
Bu sebeple varken yokları oynamak, bana hayat şartlarını değiştirmek değil, bile bile işkence çektirmek gibi geliyor.
 
Dunden beri konuyu takip ediyorum , pek cok noktada size katilmiyorum , ben yerinizde olsam coktan bosanmistim
Bunu cok kolay soyluyorsunuz diyebilirsiniz , kolay soyluyorum cunku yasadim , kucagimda ufacik bebegimle tonla borc oderken , maasimdan bana bir kurus bile kalmiyorken , es kisisi issizken ve bana nafaka verme sansi bile yokken , sizinki ile kiyaslandiginda cok cok basit bir sebepten bosandim
Kendinize cok fazla kısıt koymussunuz , bence burada yapilan her bir yorumu sakin kafayla tek tek tekrardan okuyum , savunmaya gecmeden , ozelestiri yaparak , kendinize farkindalik yaratmaya calisarak okuyun
Kendinize zarar veriyorsunuz evli kaldiginiz surece , insallah kurtarirsiniz kendinizi bu kaostan
 
Bilemiyorum, belki haklı olabilirsiniz.
Yine tek çocuğum olsa bu sürece ihtiyacım olmaz, ailemin yaşantısını dinlemeden çocuğa bakıp bana yardımcı olun ben de çalışıp kazanayım eve getireyim derdim.
Belki tek çocukla bile birkaç sene onların evinde idare edebilirdim.
Ama iki küçük bebek sayılacak yaşta çocukla, pek kolay sığmıyor insan bir yerlere.
Bu kadar ince hesaplamamın nedenlerinden biri, gezmeye sosyal çevremize bile 2 bebekle pek kabul ediliyor değiliz.
Keza ailem de sıklıkla çağırmıyor, kendileri bana gelmek istiyor genelde.
Bugüne kadar böyle içten içe dolduysam, bilemiyorum alınganlık da olabilir ama herkese sadece birkaç saatliğine bile yük olduğum detaylarını çıkarabiliyorsam, keskin çizgilerle ne yapacağımı düşünürerek ve kimseden bir şey istemeyerek bu yola çıkmayı hedefledim.
2 haftadır bakıcım yok, çocuklardan biri anneme ve kayınvalideme gidiyor.
Onda bile ağız eğer, mesajlarla uyumadı durmadı babası alsın tacizlerine maruz kalıyorum.
Hepsiyle dolmuş da olabilirim çünkü gerçekten maddiyat hariç ben bu yükleri kendim sırtlıyorum, herkesi tolere ediyorum.
 

Son soylediklerinizle ilgili cok iyi anliyorum sizi , benim ailem ogluma 1 saat baksa offf diyordu , mumkun mertebe gebe kalmamaya calisiyordum onlara ama oyle bir nokta var ki , onlar da evlatlarinin durumunu gorunce yani biz anlatip gosterince simsiki sarmaliyorlar ve bir sure herseyi odare ediyorlar
Benim en buyuk sansim ailemdi , ogluma baktilar , elimden tutup kaldirdilar beni ama o noktaya gelene kadar bende sizin gibi dusuniyordum , o gune kadar ailemden bir bardak su istememistim ne maddi ne manevi , ama oyle bir noktada gittim ki onlara sagolsunlar dağ gibi durdar arkamda
Yani fazla ince dusunmeyin , helr baskalarini hic dusunmeyin , su anda oncelik siz ve bebekler
 
"Senin bedeninin her yerinden iğreniyorum, gözlerimi kapayıp başkasını hayal ediyorum". cümlesi narsist olup olmadıgıni sorgulatmaya gerek duydurmamali. Sizi yaralamak, özgüveninizi kaybettirmek amacı tasiyan bir soylem oldugunun, adi her ne ise kisilik problemi olan bir adamla muhatap oldugunuzun farkinda olmak, bunu anlamak, sorunu tanimak bu mucadeleyi baslatmak icin gereken en degerli hazine ve siz buna sahipsiniz. Bir şekerlik kapağından kopan firtina, hakaretler,narsist teshisi için yeterli değil gerekli de degil zaten. Keşke taktigi melek maskesini, çocuklarınız olmadan önce bir kırılma yasayip düşürseydi. Karanlık yüzünü ortaya cikarabilseydi ama hiç birşey için geç değil.. Önemli olan herseyin farkinda olmaniz ve zamanı geldiğinde gereken devrimi yapabileceğiniz, çocuklarınıza hayata sımsıkı sarilabileceginiz için gerekli parçaların sağlam kalabilmesi...
 
Teşekkür ederim.
Ben iki bebekle öyle zor günler geçirdim ki, annem bakar suratından bin parça düşer, öbür tarafa gider benim yasakladığım her şeye izin verilir, çocuk bana bilenir ve annesini iter oldu.
İşte bu süreçlerde zaten eş kişisi ile saygıyı komple kaybettik.
O beni çocuklara bakamamakla suçladı, ben onu sırf babası istemiyor diye evimdeki yatılı kadını gönderdiği için adam olmamakla.
Doğum yaptım, evde bir bebek ve 15 aylık çocuk, annem bana şu fuarı da kaçırdım off yarın gidiyorum ben dedi.
Zaten sonra çocuklara bakmaktan mıdır çok şehir dışı gezmesi kaynaklı mı bilmiyorum ama bel fıtığı ameliyatlık hale geldi, aylarca yürüyemedi falan filan.
Bakıcı bulamadık, eşimin ailesinin işi çıktı bakamadı, evdeki adamın işleri zaten bozuldu oturdu evde çocuk baktı, kafayı öyle sıyırdı.

Diyeceğim o ki, elbette yardım gördüm.
Ama şu 2 senede insan olarak ne çektiğimi bir ben bir Allah bilir.
Eşim annem babam dahil, herkesin bir süre sonra ‘eeh yeter’ dediğini gördüm.
Her şeye, herkese doluyum.
Öfkeliyim.
Ben ve çocuklarım hariç kimsenin ne yaptığı da umrumda değil.
Ne destek ne köstek istemiyorum.
Her anlamda yalnızlaştırılan bir kadınım aslında.
 
filmdelisi ben sitede yeniyim fakat sizi yorumlarınızdan tanıyorum. Böyle söylemem sizi daha çok üzer mi bilmiyorum ama konunuzu görünce çok şaşırdım. Iki kez baktım konu sahibine neyse...

Ben sizin maddi konforunuzu bırakmamak için yada çocuklarınızı bahane ederek kendinizi kandırdığınızı düsünmedim açıklamalarınızdan. Şu anda sahip olduğunuz ve boşandıktan sonra olmayı planladığınız maddi imkânlar benim için gerçekten hayal :) ama yine de4 aylık taze bir anne olarak ve bekarken de refah bir hayat seviyeniz olduğunu göz önünde bulundurarak sizi gayet iyi anlayabiliyorum. Üstelik adamın sizden aldıgı para az buz bir para değil. Bende sizin yerinizde olsaydım iki cocuklu bir kadın olarak en azından o parayı kurtarmanın peşine düşerdim.

Inşallah belirlediginiz sürede her şey planladıgınız gibi gider ve daha fazla uzamadan bu hayattan kurtulursunuz. Iki sene nedir ki göz açıp kapayıncaya kadar geçer hem de iki cocukla :) Allah yardımcınız olsun
 
Yanlış anlamayın ama hayretler içerisinde okudum siz de farketmeden narsist yetiştirecek olabilirsiniz. İyi istekleri sınırsız diye dünyayı serelim önlerine. Çocuğuna keçi sütlü mama yediremeyen ana babalar intihar etsin o zaman.. ileride de pedagoglara dökersiniz artık bi o kadar tatil parasını.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…