Geçmişinn pişmanlıklarıi

Dank etti bana da ama kendi geleceğine yapacağım yatırımı onlara hibe etmişim ve bu durum çok üzüyor. En başta kazandığım çok iyi bölümü yazamadım ailemin etkisiyle. En baştan bu yoruyor zihnimi . Allah size de güzel kazançlar versin:)
iste o zaman sana o dogru gelmis onu yapmissin. sonucta sen "benim kararim, gelecegim icin iyi olan yere gidecegim" diye diretseydin seni dövecek bir ailen yok. yine giderdin ama psikolojik baskılara falan boyun egmen, belki ekstra is bulman gerekirdi.
ama sonucta aileni uzmektense sularına gitmeyi sen tercih etmissin. simdi kendi tercihinin sucunu kimseye atamazsin. o zmaan onu gerektirmis, ailene direnecek gucun yokmus, belki de korkmussun, konfor alanindan cikmak istememissin bunu tercih etmissin.
hepimiz tercihlerle yaşıyoruz yani.
bunca sene gecmis artik hic dusunme.
çünkü bunun sonu yok ki. herkesin gecmisi yanlis seçimlerle dolu. boyle boyle bugünlerde olduğumuz kisi oluyoruz.
zararin neresinden dönsen kardir. kardesin daha para kazanmaya baslamamis bile. belki o da zamanla yardimci olacak bir eli ailenin üstünde olacak. bilemezsin ki. daha karakteri oturmus birisi degil yasi cok genc.
bence senin kizginligin paraya kardese falan degil. yirmili yaslarini guzel yasayamadigin icin kizacak birini ariyorsun. ama otuzlar da hala genc yaslar :) bir yerden basla sadcee kendin icin yasamaya
 
Onlara daha çok değer verildiğini mi düşünüyorsunuz?
Belki de sizi üzen budur
Bundan sonra sizde birikimi kendinize yapın o zaman
Olan olmuş artık, önünüze bakın konusunu dahi açmayın
Daha çok değer veriyorlar demeyeyim ama onlara hâlâ daha çok harcıyorlar.onlara göre benim maddi durumum iyi. Eşimin maaşı var, ihtiyacımiz yok yani. Böyle düşünüyorlar
 
iste o zaman sana o dogru gelmis onu yapmissin. sonucta sen "benim kararim, gelecegim icin iyi olan yere gidecegim" diye diretseydin seni dövecek bir ailen yok. yine giderdin ama psikolojik baskılara falan boyun egmen, belki ekstra is bulman gerekirdi.
ama sonucta aileni uzmektense sularına gitmeyi sen tercih etmissin. simdi kendi tercihinin sucunu kimseye atamazsin. o zmaan onu gerektirmis, ailene direnecek gucun yokmus, belki de korkmussun, konfor alanindan cikmak istememissin bunu tercih etmissin.
hepimiz tercihlerle yaşıyoruz yani.
bunca sene gecmis artik hic dusunme.
çünkü bunun sonu yok ki. herkesin gecmisi yanlis seçimlerle dolu. boyle boyle bugünlerde olduğumuz kisi oluyoruz.
zararin neresinden dönsen kardir. kardesin daha para kazanmaya baslamamis bile. belki o da zamanla yardimci olacak bir eli ailenin üstünde olacak. bilemezsin ki. daha karakteri oturmus birisi degil yasi cok genc.
bence senin kizginligin paraya kardese falan degil. yirmili yaslarini guzel yasayamadigin icin kizacak birini ariyorsun. ama otuzlar da hala genc yaslar :) bir yerden basla sadcee kendin icin yasamaya
O kadar doğru açıklamışsiniz ki.. evet paragöz bir insan hiç değilim, mesele para da değil.. mesele ilk çocuk olmanın, bazı zorluklari göğüslemek zorunda kalmanın verdiği o acı duygu..
 
Hayırlı akşamlar herkese, nereden başlasam bilemiyorum terapiye başlayacağım öncelikle belirteyim.
Çocukluktan beri aileme çok düşündüm, ilk çocuğum. Bir kız ve bir erkek kardeşim var. 32 yaşındayım.
Üniversite sınavinda çok güzel puan almama rağmen kendi sehrimde okudum, atandım sonra. Erken yaşta maaşa bağlandım ki üniversitede de çok para harcamadan kendi bursumla geçindim. Sonra araba aldım bikac yil sonra. Sonra ailem ev aldı yardım ettim. Bunların hepsini en içten şekilde çok isteyerek yaptım. Kardeşlerime harcadım bol bol ben büyüttüm maddi desteğiyle neredeyse. Şimdi kardeşler de kız evli oğlan da büyüdü.
Şimdi bunları niye anlattım hemen açıklıyorum.. Kendim için yaşamadım, ailem için harcadım.. Şimdi aldığım arabayı da bikac yıl önce öldüm parasına babama verdim. Erkek kardeşim buyudu ve artık o arabayı hep kullanmak istiyor. Ben yıllarca çalıştım didindim.. ama herkes hazıra kondu. Herşeyde o kadar emeğim var ki bunları düşünmek için erken biliyorum ama tüm varolanlar 3 e bölünecek.
Babamın mal düşkünlüğü kardeşlerimin bazı bencillikleri yordu beni. Hiç huzurum yok. Asla cimri değilim, herkes için severek emek verir para harcarim ancak başka bir şey bu. Eminim ki çoğunuz beni anladı. Kendi çocuklarimin hakkını vermiş gibi hissediyorum. Çıkış yolu bulamıyorum. Ne önerirsiniz üstünü ortsem mi yoksa ilerde dile getirip benim hakkım 3 te 1 değil mi demeli? Bunları düşünmek bile üzüyor beni. Ben böyle bir evlat değilim çünkü.
Geçilmez ama haydi her şeyi geçelim, en son bari arabanı babana vermeseydin, neden verdin ki? Bu devirde araba lüks değil bir ihtiyaç neticede.

Araba artık babanın olduğuna göre kardeşin babasının arabasını kullanıyor, seninkini değil.


Diğer yorumlara katılıyorum. Sen hep fazla verici olmuşsun ve bunun için kimse seni zorlamamış. Bu kadar pişman olduysan bari araba elinde kalsaydı.
 
Daha çok değer veriyorlar demeyeyim ama onlara hâlâ daha çok harcıyorlar.onlara göre benim maddi durumum iyi. Eşimin maaşı var, ihtiyacımiz yok yani. Böyle düşünüyorlar
Benim evli kız kuzenim, evli barklı işi olan ama kumarda batan erkek kardeşi için kredi çekip yardım etti , bunu annesi istedi .
O yüzden sizin durun çok anormal değil bana göre
Dediğim gibi siz bundan sonrasına bakın
 
Geçilmez ama haydi her şeyi geçelim, en son bari arabanı babana vermeseydin, neden verdin ki? Bu devirde araba lüks değil bir ihtiyaç neticede.

Araba artık babanın olduğuna göre kardeşin babasının arabasını kullanıyor, seninkini değil.


Diğer yorumlara katılıyorum. Sen hep fazla verici olmuşsun ve bunun için kimse seni zorlamamış. Bu kadar pişman olduysan bari araba elinde kalsaydı.
İşte olan oldu gerçekten de çok pişmanım, tam bu son cümledeki konuda
 
O kadar doğru açıklamışsiniz ki.. evet paragöz bir insan hiç değilim, mesele para da değil.. mesele ilk çocuk olmanın, bazı zorluklari göğüslemek zorunda kalmanın verdiği o acı duygu..
kendi tercihlerin icin kimseyi suçlama. sadece bundan sonrasi icin baskalarini kirmak pahasina daha güçlü tercihler yapmaya gayret et yeter. olan olmus biten bitmis. belki zamanla kardeslerin de katki yapar ailene, esitlenir bazi seyler. daha yolun cok basindalar
 
Daha çok değer veriyorlar demeyeyim ama onlara hâlâ daha çok harcıyorlar.onlara göre benim maddi durumum iyi. Eşimin maaşı var, ihtiyacımiz yok yani. Böyle düşünüyorlar
Bir kardeşin öğrenciymiş. Onun bir geliri yok ki , olsa ona da maddi destek vermezler veya az verirler. Bayramlarda bile öğrencilikten çıkıp işe başlayana harçlık vermeyi bırakıyorlar. En azından benim çevremde öyle. :)
 
kendi tercihlerin icin kimseyi suçlama. sadece bundan sonrasi icin baskalarini kirmak pahasina daha güçlü tercihler yapmaya gayret et yeter. olan olmus biten bitmis. belki zamanla kardeslerin de katki yapar ailene, esitlenir bazi seyler. daha yolun cok basindalar
Tam da kendi s.l.k ligima kızıyorum. Bi insan bu kadar kendi için yanlış tercih yapamazdı herhalde. Bir de benim dedem dayım ona bazı konularda maddi destek oldu diye miras arsasindan daha çok pay vereceğini söyledi. Rahmetli olunca ki Allah gecinden versin, uygulayacak bu içine sinen bir durumdur,bu değer vermektir bence..
 
Tam da kendi s.l.k ligima kızıyorum. Bi insan bu kadar kendi için yanlış tercih yapamazdı herhalde. Bir de benim dedem dayım ona bazı konularda maddi destek oldu diye miras arsasindan daha çok pay vereceğini söyledi. Rahmetli olunca ki Allah gecinden versin, uygulayacak bu içine sinen bir durumdur,bu değer vermektir bence..
deden ölmeden once bir sekilde islem yapmazsa kimse o arsayi o dayiya yedirmez. ölüm hak miras helal yani. sonucta o mal kan bagiyla alt nesile geciyor.
benim babam cocuk yasta buyuk sehre calismaya gelmis. diger amcalarim dedemle ayni arsada yasamis,adam hastayken onlar bakmis, bagi bahceyi onlar cevirmis. ama sonucta o arsada onlarla bizim esit hakkimiz var. cocugun hayirlidir hayirsizdir. bu mirasi baglamaz. ayni sekilde amcalar kizlarin hepsi erken evlenip uzaga gitti diye kendileriyle esit hakki olsunlar istemedi. sonucta o arsayi adam eden, gubre atan, agaclari diken orada yasayan kardeslerdi. ama tabii ki medeni kanun buna izin vermedi. herkese esit hak verildi.
bence dedenin yaptigi da yanlis ve bence deden ote tarafa gidince dayin fazla hak falan alamayaack. alirsa da bugun kabullenen butun kardeşleriyle kavgali olacak. miras boyle bir seydir:)
 
Benzer durumda olanlar, benim gibi hissedenler var mı merak ediyorum
 
Bende sizinle aynı yaşta olup yasadiklarinizi yaşadım sizi anlayabiliyorum galiba kardeslerinizden vefasızlık gördünüz yada onlar sizin gibi ailenizi düşünmedi. Düşünmek zorunda değil, siz ailenize yardım ettiğiniz için elinizi vicdanınıza koydugunuzda rahat mı ona bakın şahsen ben rahatım, kardeşim yapmamış, babamdan para almış umrumda olmaz. Dile getirirseniz bu yanlış anlasilir ve Siz yaptıklarınızı babanızdan fazla para koparmak için yaptığınız düşünülür. Ki isterse aileniz sağ iken diğer çocukları dünyaları yesin, o malların sahibi anne babanız onların kararında izninde kullanilir. Ama miras durumunda hayırsız kardeste olsa herkesin hakkı eşit. Böyle bı talepte bulunmanız da hoş olmaz.
 
Benzer durumda olanlar, benim gibi hissedenler var mı merak ediyorum
Siz yaprığınız iyilikleri karşılıksız yapmamışsınız ki. Ne kadar tuhaf miras üçe bölünecek diye dertlenmek. Bizi abim büyüttü, hep o çalıştı. Ben anne baba ölünce evdeki hakkımı abime verdim. Asla razı olmadı, ben çok kesin bir şekilde istemedim çünkü zaten herşeyi o kazanmıştı, çalışmıştı. Sizin böyle bir beklenti içinde olmanıza çok şaşırdım. Onların içinden gelmiyorsa, kendinizi de yiyip bitirseniz onlardan fazla alamazsınız. Yapmasaydınız baştan madem.
 
Siz yaprığınız iyilikleri karşılıksız yapmamışsınız ki. Ne kadar tuhaf miras üçe bölünecek diye dertlenmek. Bizi abim büyüttü, hep o çalıştı. Ben anne baba ölünce evdeki hakkımı abime verdim. Asla razı olmadı, ben çok kesin bir şekilde istemedim çünkü zaten herşeyi o kazanmıştı, çalışmıştı. Sizin böyle bir beklenti içinde olmanıza çok şaşırdım. Onların içinden gelmiyorsa, kendinizi de yiyip bitirseniz onlardan fazla alamazsınız. Yapmasaydınız baştan madem.
Karşılıksız yapmadım değil, sonradan bazı durumlar için pişman oldum. Kendime üzüldüm. Evet miras diye düşünmek çok yanlış bunu da belirttim zaten. Sizi de tebrik ederim en azından farkındasınız ve kıymet bilmiyorsunuz. Evet bence de keşke baştan bu kadar yapmasaydim...
 
Karşılıksız yapmadım değil, sonradan bazı durumlar için pişman oldum. Kendime üzüldüm. Evet miras diye düşünmek çok yanlış bunu da belirttim zaten. Sizi de tebrik ederim en azından farkındasınız ve kıymet bilmiyorsunuz. Evet bence de keşke baştan bu kadar yapmasaydim...
Kıymet biliyorsunuz yazacaktım
 
Hayırlı akşamlar herkese, nereden başlasam bilemiyorum terapiye başlayacağım öncelikle belirteyim.
Çocukluktan beri aileme çok düşündüm, ilk çocuğum. Bir kız ve bir erkek kardeşim var. 32 yaşındayım.
Üniversite sınavinda çok güzel puan almama rağmen kendi sehrimde okudum, atandım sonra. Erken yaşta maaşa bağlandım ki üniversitede de çok para harcamadan kendi bursumla geçindim. Sonra araba aldım bikac yil sonra. Sonra ailem ev aldı yardım ettim. Bunların hepsini en içten şekilde çok isteyerek yaptım. Kardeşlerime harcadım bol bol ben büyüttüm maddi desteğiyle neredeyse. Şimdi kardeşler de kız evli oğlan da büyüdü.
Şimdi bunları niye anlattım hemen açıklıyorum.. Kendim için yaşamadım, ailem için harcadım.. Şimdi aldığım arabayı da bikac yıl önce öldüm parasına babama verdim. Erkek kardeşim buyudu ve artık o arabayı hep kullanmak istiyor. Ben yıllarca çalıştım didindim.. ama herkes hazıra kondu. Herşeyde o kadar emeğim var ki bunları düşünmek için erken biliyorum ama tüm varolanlar 3 e bölünecek.
Babamın mal düşkünlüğü kardeşlerimin bazı bencillikleri yordu beni. Hiç huzurum yok. Asla cimri değilim, herkes için severek emek verir para harcarim ancak başka bir şey bu. Eminim ki çoğunuz beni anladı. Kendi çocuklarimin hakkını vermiş gibi hissediyorum. Çıkış yolu bulamıyorum. Ne önerirsiniz üstünü ortsem mi yoksa ilerde dile getirip benim hakkım 3 te 1 değil mi demeli? Bunları düşünmek bile üzüyor beni. Ben böyle bir evlat değilim çünkü.

Lütfen yorumunuzu esirgemeyin, benzer durumda olan var mi
Vermeden önce düşünecektiniz . Aile her şeydir evet ama sonra böyle oluyor . Kendi geleceğinizi düşünerek yatırım yapsaydınız şimdi böyle olmazdı
 
O kadar doğru açıklamışsiniz ki.. evet paragöz bir insan hiç değilim, mesele para da değil.. mesele ilk çocuk olmanın, bazı zorluklari göğüslemek zorunda kalmanın verdiği o acı duygu..
Bence altta yatan başka bir durum var. Yani olması lazım.

Yani benim kardeşime yedirdiğini para, oof yani. (Ki o da gençliğinde kıymet bilen bir insan değildi. Ama şimdi büyüdü, hayata atıldı, ah desem yanımda biter) Aileme de yaptığım çok ciddi maddi yardım var, Anlatmaya değmez. Ki annemde hala ek kartım var, istediğini harcasın içinde bir şey kalmasın diye.

Hiç demedim ki çocuklarımın hakkını kardeşime yedirdim. Ne alaka. O zaman bir sorumluluğun yoktu, para kazanıyordum, ben iyiyken ailemin daha kötü olmasını zaten katlanamazdım. İyi ki gücüm varmış da yapmışım. Şimdi başka sorumluluklarım var. Önceliğim onlar.
 
Ben hikayenin diğer tarafındayım. Bir yakınım sizin gibi düşünerek dünya kadar mal kaçırmış kardeşlerinden. Bilgileri olmadan tarlalar vs kendisine geçmiş. Evlendiğinde babası ona ev yeri vermiş, diğerlerine yok falan. Kimse konuşmuyor şu an kendisiyle. Hatta dava açmaya hazırlanıyorlar diğer kardeşler. Bire bir olmasa da benzer olaylar. Evet, sizin hakkınız üçte bir. Diğer kardeşlerle aynı kefedesiniz. Aile için değil, kendiniz için yaşamayı seçebilirdiniz, bunu seçmişsiniz. Ya, dikkatimi çekiyor da kendisinden çok başkasını düşünen herkes hikayenin sonunda pişman oluyor ya.
 
Benim evli kız kuzenim, evli barklı işi olan ama kumarda batan erkek kardeşi için kredi çekip yardım etti , bunu annesi istedi .
O yüzden sizin durun çok anormal değil bana göre
Dediğim gibi siz bundan sonrasına bakın
Evli kuzeninizin eşi ne dedi bu duruma? Bunu erkek ailesi yapsa ne kadar kızarız linçleriz değil mi? Bazı kız aileleri de “acayip” olabiliyor demek ki
 
X