mutlu olmalısın niye mi? kanser değilsin ölümcül bir hastalıgada yakalanmadın elin tutuyo sakat değilsin gözün görüyo kör değilsin !! bence sızlanıcagına şükret...
Ben bunun tedavisi var diye biliyorum, ama yanlış mı biliyorum acaba?
Bir yöntemle iç kulaktaki dengeyi sağlıyorlar, hatta televizyonda da izledim doktor hastaya uygularken.
Allah şifa versin, sağlığınıza kavuşursunuz umarım.
Öncelikle geçmiş olsun ve acil şifa dileklerimi iletiyorum canım. Bence bu konuda uzman üniversite hocalarını bulup muayene olmalısın. İyi olman için ne gerekiyorsa yap. Seninle aynı sorunu yaşayanlara internet ya da başka kanaldan ulaşmaya ve tecrübelerini öğrenmeye çalış. Bence okulu bırakma. Başta biraz zorluk çekebilirsin ama bence sakın pes etme. Bir süre sonra herşeyin üstesinden gelmenin bir yolunu bulacağına eminim. Ayrıca tıp hızla gelişiyor. Belki yakın gelecekte kesin bir tedavi yöntemi de geliştirirler. Bunu bir imtihan kabul et. Umudunu sakın kaybetme. Mutlaka çıkış yolları bulacaksın.
Moral mi verdiniz siz şimdi?
Arkadaşın kanser olmadığı için sevinmesi mi gerekiyor?
Hayatını ne kadar etkilediğini biliyor musunuz da sızlanmamasını söylüyorsunuz?
Allah kimseye devasız dert vermesin, büyük hastalık vermesin.
Elbette şükredelim daha büyük sorunumuz yok diye.
Ama böyle bir kıyasa girmek de oldukça saçma bence.
İnsanların ne yaşadıklarını bilmeden yorum yapmak da...
arkadasim oncelikle cok gecmis olsun, allah bol bol sifalar versin insallah.
yanlis anlama ama bence de gercekten sukret. boyle sikayetci oldugunda basina daha kotusu gelebilir.
neler var etrafina bir bak, kanser olanlar, daha 15 yasinda seker hastasi olanlar, tekerlekli sandalyeye mahkum olanlar, kor sagir dilsiz olanlar, MS hastalari var, daha neler neler var. enazindan perhizle moralle azicik iyi hissedebiliyorsun kendini. ya hicbir sekilde kendini iyi hissedemeyenler napsin?
bunun tuzu kuru diye dusunme benim de rahatsizligim var, ve inan perhizle ilacla moralle hicbirseyle gecmiyor. neler cektigimi sadece ben bilirim.
elindekiyle mutlu olmaya calis ve senden kotuleri de dusunup sukret diye dusunuyorum.
hayatinin iplerini eline al, bu hastalik beni hayattan koparamaz de ve ne gerekiyorsa yapmaya calis, perhiz mi perhizin alasini yap, moral mi ac yuksek sesle muzik dinle, yani iyilesebildigin surece iyilesmeye calis. ya perhiz falan da ise yaramasaydi hicbirsey ise yaramasaydi?
umarim benim yanlis anlamamis ve vurgulamaya calistigim seyi almissindir.
hayatinda mutluluklar ve bol sans dilerim.
haklısın canım doğru,peki senin rahatsızlığın ne...bu arada sana da Allah acil şifalar versin...
sağol canım polikistik over benim rahatsızlığım
merhabalar burada sizinle dertleşip moral bulmak istedim çok şükür hayatımda rahatsızlığım dışında bir sorunum yok beni çok seven bir ailem ve sevgilim var...
yalnız 1 senedir çektiğim bir hastalık var...
konuyu şöyle gireyim 19 yaşındayım,geçen yıl ağustos ayında üniversite sınav sonuçları açıklanmıştı çanakkalede ingilizce öğretmenliğini kazanmıştım çok mutluydum ama ne olduysa 2 gün sonra oldu.birden baş dönmesi gibi,gemide giderken sallanıyormuşum gibi bir şey hissettim.ilk günlerde geçer diye önemsemedim ama sonra geçmeyince hastane hastane doktor doktor koşuşturmalarımız başladı...bir çok doktora gittim beyin, kulak mr larım çekildi,tomografim çekildi ama her şey temiz çıkıyordu...en sonunda bütün doktorlar psikolojik dedi ve eve yolladı bizi... bu süreçte okullar açıldı çanakkaleye gittim en fazla 1 hafta kalabildim derslerde bayılıcak gibi oluyordum,yolda zor yürüyordum mecburen eve döndüm... biraz araştırmalar sonucunda istanbulda kbb uzmanı prof. bir doktor bulduk(evimiz manisada) istanbul süreci başladı hastalığıma teşhis konuldu sonunda... iç kulaktan kaynaklanan denge problemiymiş hayati bir tehlikesi olmayan bir hastalık adı dizzinees vertigo tarzı bir hastalık ve perhiz yapmak dışında ilacı yok ... sadece perhiz yapıp bu hastalığı tetikleyen yiyecekler yemiyerek bu sallantı hissi en aza indirilebilirmiş ve çok sıkı bir perhiz olduğu için okulumu dondurmak zorunda kaldım(mayalı,yuzlu yiyecekler yemem yasak süt dışında bütün içeçekler yasak,hazır gıdılar yasak vs...)...1 yıl neredeyse böyle geçti şu anki durumum ilk günküne göre daha iyi çok şükür ama hala geçmedi hastalığım perhize devam etmek zorundayım, kalabalık ortamlara giremiyorum ve en kötüsüde ders çalışamıyorum biraz çalışınca hemen midem bulanmaya başlıyor ve yine o dengesizliği yaşıyorum okulların açılmasına 3 ay kaldı ve ben okuluma gidememekten çok korkuyorum bu koşullarda oraya gidip derslere ,sınavlara nasıl çalışıcağımı kara kara düşünüyorum... çevremde ki bazı kişiler senin sağlığın her şeyden önemli en kötü ihtimal okulu bırakırsın hayatına devam edersin napalım bu da senin imtihanındır diyorlar...ama ben bu ihtimali düşünmek dahi istemiyorum küçüklüğümden beri en büyük hayalim ingilizce öğretmeni olmaktı tam hedeflerime ulaşmama az kalmışken bu hastalık çıktı ve benim hayatımı eskisi gibi yaşamama engel oldu en kötüsüde okula gidememe sebep oluyor... hayatıma eskisi gibi devam edip bir şey yokmuş gibi davranmaya çalışıyorum ama biraz yorgunlukta baş dönmesi gibi olan dengesizlik başlıyor ve her şey yine kötü oluyor...
kusura bakmayın uzun oldu ama anlatıp içimi dökmek istedim yaşadığım şeyler ağır geliyor hastalığımın geçmemesi beni üzüyor ve en kötüsü okuluma nasıl gidiceğimi bilememek beni çıkmaza sürüklüyor
canim oncelikle gecmis olsun...
bu hastaliga sahip bir kiz vardi benim sinifimda...o okuluna gidip geliyordu cok ta basariliydi...hala da devam eder sanirim okula, daha bitmedi cunku...
bence baska doktorlara daha gidin, yurt disinda ne gibi tedavileri varmis arastirin belki yurt disinda ilaci, tedavisi vardir ve sifan oradadir...
okulunu sakin birakma tatlim sakin...sonucta bu bir saglik sorunu ve doktor raporunu gosterip okulunu yine dondurabilirsin...
ben olsam ister 3 yil 5 yil icinde daha iyi olup okuluma gidebilecek olayim, bu sure ne kadar olursa olsun asla okulumdan kaydimi almazdim...
dondurabildigim kadar dondururdum...
ya da diger bir alternatif sana...
belki ailenden bir kisi seninle beraber canakkaleye yerlesir ve sana orada yardimci olur...
ya da sana universite genclerinin kaldigi evlerden birinde yer bulunur orada gayet iyi yasarsin...yurtta bu sekilde zorluk cekebilirsin cunku...
canini sikma canim benim Allah daha kotusunden saklasin seni...bu da gecer elbet sabret ve isyan etme...
canım o hastalığın hapı var neden vermedi ki dr. sana günlük kullanıyosun
benim arkadaşımda da var ve o hap kullanıyo ve avukat kendisi
merhabalar burada sizinle dertleşip moral bulmak istedim çok şükür hayatımda rahatsızlığım dışında bir sorunum yok beni çok seven bir ailem ve sevgilim var...
yalnız 1 senedir çektiğim bir hastalık var...
konuyu şöyle gireyim 19 yaşındayım,geçen yıl ağustos ayında üniversite sınav sonuçları açıklanmıştı çanakkalede ingilizce öğretmenliğini kazanmıştım çok mutluydum ama ne olduysa 2 gün sonra oldu.birden baş dönmesi gibi,gemide giderken sallanıyormuşum gibi bir şey hissettim.ilk günlerde geçer diye önemsemedim ama sonra geçmeyince hastane hastane doktor doktor koşuşturmalarımız başladı...bir çok doktora gittim beyin, kulak mr larım çekildi,tomografim çekildi ama her şey temiz çıkıyordu...en sonunda bütün doktorlar psikolojik dedi ve eve yolladı bizi... bu süreçte okullar açıldı çanakkaleye gittim en fazla 1 hafta kalabildim derslerde bayılıcak gibi oluyordum,yolda zor yürüyordum mecburen eve döndüm... biraz araştırmalar sonucunda istanbulda kbb uzmanı prof. bir doktor bulduk(evimiz manisada) istanbul süreci başladı hastalığıma teşhis konuldu sonunda... iç kulaktan kaynaklanan denge problemiymiş hayati bir tehlikesi olmayan bir hastalık adı dizzinees vertigo tarzı bir hastalık ve perhiz yapmak dışında ilacı yok ... sadece perhiz yapıp bu hastalığı tetikleyen yiyecekler yemiyerek bu sallantı hissi en aza indirilebilirmiş ve çok sıkı bir perhiz olduğu için okulumu dondurmak zorunda kaldım(mayalı,yuzlu yiyecekler yemem yasak süt dışında bütün içeçekler yasak,hazır gıdılar yasak vs...)...1 yıl neredeyse böyle geçti şu anki durumum ilk günküne göre daha iyi çok şükür ama hala geçmedi hastalığım perhize devam etmek zorundayım, kalabalık ortamlara giremiyorum ve en kötüsüde ders çalışamıyorum biraz çalışınca hemen midem bulanmaya başlıyor ve yine o dengesizliği yaşıyorum okulların açılmasına 3 ay kaldı ve ben okuluma gidememekten çok korkuyorum bu koşullarda oraya gidip derslere ,sınavlara nasıl çalışıcağımı kara kara düşünüyorum... çevremde ki bazı kişiler senin sağlığın her şeyden önemli en kötü ihtimal okulu bırakırsın hayatına devam edersin napalım bu da senin imtihanındır diyorlar...ama ben bu ihtimali düşünmek dahi istemiyorum küçüklüğümden beri en büyük hayalim ingilizce öğretmeni olmaktı tam hedeflerime ulaşmama az kalmışken bu hastalık çıktı ve benim hayatımı eskisi gibi yaşamama engel oldu en kötüsüde okula gidememe sebep oluyor... hayatıma eskisi gibi devam edip bir şey yokmuş gibi davranmaya çalışıyorum ama biraz yorgunlukta baş dönmesi gibi olan dengesizlik başlıyor ve her şey yine kötü oluyor...
kusura bakmayın uzun oldu ama anlatıp içimi dökmek istedim yaşadığım şeyler ağır geliyor hastalığımın geçmemesi beni üzüyor ve en kötüsü okuluma nasıl gidiceğimi bilememek beni çıkmaza sürüklüyor
Biliyorum bu tarz tedaviler bazı insanlara uzak veya imkansız gelebilir.. Fakat alternativ tedavileri düşündün mü hiç ? Mesela Reiki gibi çünkü bunlar tamamlayıcı tıbba girer vücuddaki dengeyi ve disiplini çoğaltır şifa verir.. düzenli çalışmalarında bu durumu en aza indireceğine inanıyorum ben :) :) Bir araştır istersen. Benim hayatımda tam bir dönüm noktası olmuştur senin hayatında da olabilir diye düşünüyorum :) eğer düşünürsen forumda reiki bölümü var oradanda ayrıntılı bilgi edinebilirsin :)
cok gecmis olsun..
bu hastaligini tetikleyen seyin stres oldugunu dusunuyorum..sinava hazirlik asamasinda asiri derecede kendini hirpalamissin gibi geldi bana.saglik herseyden onemli.o olmadan gerisi gelmiyor..
cok guzel bir ili ve bolumu kazanmissin..bu yaz bol enerji topla seneye okula basla derim..herseyi basarmak zorunda hissedip kendini zora sokma..
mesela okuldan dersleri not var ve gunu gune calis haftalik tekrarrlar yap,konular birikmeden boylelikle sinav zamani daha az problem yasarsin..yapamazsan da uzulme bir daha alirsin dersi..
heyecanini yenmen icin biryerden baslaman lazim..
yapacagina inaniyorum..okula gidince yeni ve farkli bir cevre taniyacaksin,oranin iklimi de dogasi da sana iyi gelecektir.bir dusun derim ben..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?