merhabalar burada sizinle dertleşip moral bulmak istedim çok şükür hayatımda rahatsızlığım dışında bir sorunum yok beni çok seven bir ailem ve sevgilim var...
yalnız 1 senedir çektiğim bir hastalık var...
konuyu şöyle gireyim 19 yaşındayım,geçen yıl ağustos ayında üniversite sınav sonuçları açıklanmıştı çanakkalede ingilizce öğretmenliğini kazanmıştım çok mutluydum ama ne olduysa 2 gün sonra oldu.birden baş dönmesi gibi,gemide giderken sallanıyormuşum gibi bir şey hissettim.ilk günlerde geçer diye önemsemedim ama sonra geçmeyince hastane hastane doktor doktor koşuşturmalarımız başladı...bir çok doktora gittim beyin, kulak mr larım çekildi,tomografim çekildi ama her şey temiz çıkıyordu...en sonunda bütün doktorlar psikolojik dedi ve eve yolladı bizi... bu süreçte okullar açıldı çanakkaleye gittim en fazla 1 hafta kalabildim derslerde bayılıcak gibi oluyordum,yolda zor yürüyordum mecburen eve döndüm... biraz araştırmalar sonucunda istanbulda kbb uzmanı prof. bir doktor bulduk(evimiz manisada) istanbul süreci başladı hastalığıma teşhis konuldu sonunda... iç kulaktan kaynaklanan denge problemiymiş hayati bir tehlikesi olmayan bir hastalık adı dizzinees vertigo tarzı bir hastalık ve perhiz yapmak dışında ilacı yok
... sadece perhiz yapıp bu hastalığı tetikleyen yiyecekler yemiyerek bu sallantı hissi en aza indirilebilirmiş ve çok sıkı bir perhiz olduğu için okulumu dondurmak zorunda kaldım(mayalı,yuzlu yiyecekler yemem yasak süt dışında bütün içeçekler yasak,hazır gıdılar yasak vs...)...1 yıl neredeyse böyle geçti şu anki durumum ilk günküne göre daha iyi çok şükür ama hala geçmedi hastalığım perhize devam etmek zorundayım, kalabalık ortamlara giremiyorum ve en kötüsüde ders çalışamıyorum biraz çalışınca hemen midem bulanmaya başlıyor ve yine o dengesizliği yaşıyorum okulların açılmasına 3 ay kaldı ve ben okuluma gidememekten çok korkuyorum bu koşullarda oraya gidip derslere ,sınavlara nasıl çalışıcağımı kara kara düşünüyorum... çevremde ki bazı kişiler senin sağlığın her şeyden önemli en kötü ihtimal okulu bırakırsın hayatına devam edersin napalım bu da senin imtihanındır diyorlar...ama ben bu ihtimali düşünmek dahi istemiyorum küçüklüğümden beri en büyük hayalim ingilizce öğretmeni olmaktı tam hedeflerime ulaşmama az kalmışken bu hastalık çıktı ve benim hayatımı eskisi gibi yaşamama engel oldu en kötüsüde okula gidememe sebep oluyor...
kusura bakmayın uzun oldu ama anlatıp içimi dökmek istedim yaşadığım şeyler ağır geliyor hastalığımın geçmemesi beni üzüyor ve en kötüsü okuluma nasıl gidiceğimi bilememek beni çıkmaza sürüklüyor
canim oncelikle gecmis olsun...
bu hastaliga sahip bir kiz vardi benim sinifimda...o okuluna gidip geliyordu cok ta basariliydi...hala da devam eder sanirim okula, daha bitmedi cunku...
bence baska doktorlara daha gidin, yurt disinda ne gibi tedavileri varmis arastirin belki yurt disinda ilaci, tedavisi vardir ve sifan oradadir...
okulunu sakin birakma tatlim sakin...sonucta bu bir saglik sorunu ve doktor raporunu gosterip okulunu yine dondurabilirsin...
ben olsam ister 3 yil 5 yil icinde daha iyi olup okuluma gidebilecek olayim, bu sure ne kadar olursa olsun asla okulumdan kaydimi almazdim...
dondurabildigim kadar dondururdum...
ya da diger bir alternatif sana...
belki ailenden bir kisi seninle beraber canakkaleye yerlesir ve sana orada yardimci olur...
ya da sana universite genclerinin kaldigi evlerden birinde yer bulunur orada gayet iyi yasarsin...yurtta bu sekilde zorluk cekebilirsin cunku...
canini sikma canim benim Allah daha kotusunden saklasin seni...bu da gecer elbet sabret ve isyan etme...
merhabalar burada sizinle dertleşip moral bulmak istedim çok şükür hayatımda rahatsızlığım dışında bir sorunum yok beni çok seven bir ailem ve sevgilim var...
yalnız 1 senedir çektiğim bir hastalık var...
konuyu şöyle gireyim 19 yaşındayım,geçen yıl ağustos ayında üniversite sınav sonuçları açıklanmıştı çanakkalede ingilizce öğretmenliğini kazanmıştım çok mutluydum ama ne olduysa 2 gün sonra oldu.birden baş dönmesi gibi,gemide giderken sallanıyormuşum gibi bir şey hissettim.ilk günlerde geçer diye önemsemedim ama sonra geçmeyince hastane hastane doktor doktor koşuşturmalarımız başladı...bir çok doktora gittim beyin, kulak mr larım çekildi,tomografim çekildi ama her şey temiz çıkıyordu...en sonunda bütün doktorlar psikolojik dedi ve eve yolladı bizi... bu süreçte okullar açıldı çanakkaleye gittim en fazla 1 hafta kalabildim derslerde bayılıcak gibi oluyordum,yolda zor yürüyordum mecburen eve döndüm
kusura bakmayın uzun oldu ama anlatıp içimi dökmek istedim yaşadığım şeyler ağır geliyor hastalığımın geçmemesi beni üzüyor ve en kötüsü okuluma nasıl gidiceğimi bilememek beni çıkmaza sürüklüyor
