Sadece ilk mesaja göre yazıyorum;
Yalnız değilsin çok iyi anlıyorum. Evleneli 3 sene oldu. İlk evlendiğimizden bu yana hiç korunmadık. Doktora gittim tahliller normal çıktı. Hep bir sene dolunca dedikleri için 1 sene olmasını bekliyorduk eşimle bir sonraki aşamalar için. Eşim istiyordu ama acele etmeme taraftarıydı. Neyse. Korunmamanın 12. Ayı hayatımda ilk defa tam olarak 7 gün geciktim. Hayatında ilk defa gecikmiş biri olarak bu ne demek tahmin edemezsiniz. Ama test yapıyorum yapıyorum çıkmıyordu. Son yaptığım testte buharlaşma çizgisi çıkınca bu böyle olmayacak diye gece gece kan vermeye gittik hastaneye. 1 saat sonra acı gerçek yüzümüze Tokat gibi çarptı. Tekrardan koca bir negatif. Sonra 2-3. Gün adet oldum zaten. 13 Temmuz..
Bu şok ve usanmışlıkla boşverdim kısacası. Çocuk sahibi olmak için es geçtiğim şeyleri yaptım. Alkol aldım, atladım zıpladım, gezmelere gittik şehirdışına, sonra işe girdim. Nasıl olsa olmuyordu. Tüp bebek yaptırmaya hazırladım kendimi.
Ağustos ayında tekrar geciktim. Kendime de kızıyorum bir yandan. İçten içe hala düşünüyor musun, kafana mı takıyorsun diye. Gecikmenin 2 veya 3 günü idi eşime test aldırdım sabah gelirken (normalde evde hem ovulasyon hem gebelik testi kaynardı)ve sonuç pozitif. 13. Ayımda artık bende hamileydim.
Ama O delicesine istediğim ve beklediğim bebeğimi maalesef 9 ay taşıdım ve kucağıma alamadan melek oldu. Ameliyatla düzeltilmesi gereken bir rahatsızlığı vardı ancak ameliyattan çıkamadı. Bütün hevesim kursağımda kaldı. Bu şoktan sonra yine aynı ayda hamile kalmak istedim olmayacağını sandığım halde hamile kaldım. Sezeryandan 3 ay geçmişti. Ne mi oldu? Kalbi atmaya başlayıp hemen durmuş. Kese şekli bozulmuş. Düşecek dediler. Yerin dibine girdim anne olamayacaktım galiba. Birkaç gün sonra ağrılı bir düşük yaptım. 2 ay kadar rahimime bir rahat verdikten sonra korunmayı bıraktık. Bu sefer olmadı. Dedim başa döndük bir daha kim bilir ne zaman hamile kalabileceğim?..
Derken Aralık ayında hamile olduğumu öğrendim ve şükür şuanlık herşey yolunda. Oğlumu doğurduğum zaman anne olmuştum zaten ama bakalım bu sefer bu kuşumu dünyaya getirip “Gerçek anne” olabilecek miyim? Herşeyin bir vakti ve zamanı olduğuna inanıyorum artık. Mucizeler bizi bulsun. Kucağımız dolsun inşallah.
3 yıllık henüz sonuçlanamamış yolculuğumuzun özetini okudunuz teşekkürler
Aşılama son diyodum artk başka birşey denemem diyordum ki kaldım. Demem o ki asla umudunu kaybetme lütfen 
ben toparladım kendimi bunu istiyorsak daha çok uğraşmamız lazım demek ki sen hangi aşamadasın canım aşılama tüp denedin mi
burada cabalayan, ugras veren kadınlara saygı duyuyorum. Ne kadar zor bir sürec oldugunu 2 günde bir gel kan ver. Yok kürtaj yapalım yok iğne yapalım. Aman ağrın olursa gel. Her kafadan Bi ses cıkınca anladım zaten...