Fikirleriniz çok önemli kararsızım

Sizin adınıza sevindim inşallah güzel insanlar çıkarsın Allah karşınıza.
 
İnsanlar değişmez.Siz aynı şeyleri yaşadığınızda değişen-tepkisi,bakış açısı değişen taraf olabilirseniz denemeye değer. Önce sevgili olun bence.Flört edin. Aynı eve girmeden önce deneyin kendinizi. Travmatik olmayan ayrılmalarda olabilir neden olmasın. Aklınızda kalacağına deneyin derim ben.
 
Konuşuyorum ama inanın şartları hep aile yönünden yani bu şekilde çok zor sanki ben tamam dedikçe dozu artırıyor gibi.
 

Aynı suda iki kez yıkanılmaz, kendinizi yeni bir cendereye sokmayın, insanlar değişmez
 
sizle evlenip ayrı eve çıkana kadar nerde yıkanıyordu bu insanlar derede mi ?
 
Bende sevgilimden buna benzer sebeplerden ayrıldım. Böyle durumdaki bir erkeğin nasıl düşündüğünü biliyorum ama maalesef annesi değişmedikçe sana ihtiyacım yok sen kendi ailenle ilgilen demedikçe eşiniz o bana muhtaç diyip yapmaya devam edecek. Karar verirken annesi ne kadar değişir diye kendinize sorun
 
Çok haklısınız aynen öyle. Ben yoluma bakmaya karar verdim bu insanım önceliği hep kendi ailesi anladım ki ben hiç var olamayacağım.
 
Çok haklısınız aynen öyle. Ben yoluma bakmaya karar verdim bu insanım önceliği hep kendi ailesi anladım ki ben hiç var olamayacağım.
Sizi anlıyorum sevdiğinizin böyle arada kalmasına üzülüyorsunuzdur. O da ailesi ve sizin aranızda kalmış ve ileride pişman olacağını farkında değil. Burda en büyük kötülük annesinde, bir annenin göz göre göre oğlunu kendi için mutsuz etmesine annelik denirse tabi..
 
Kesinlikle öyle biraz geri durayım diye bir düşünce yok. Yıllarca oğlunu maddi manevi sömürmüş ve bağımlı hale getirmiş çok üzgünüm ama sevgi bir yere kadar.
 
Sizinle ayrıldıktan sonra annesinin evine mi yerleşti? Sobalı evde banyo yapmak zor geliyor da ondan mı size yanaşiyor acaba
Evliyken kaldığımız evde kalıyor kendisi ara sıra da annesigile gidiyordu.ailesinin banyosunda düşündü sanırım evden çıkmadı.
 
Çok haklısınız aynen öyle. Ben yoluma bakmaya karar verdim bu insanım önceliği hep kendi ailesi anladım ki ben hiç var olamayacağım.
eski eşinizde sürekli ailesini acındırma peşinde ömrünü onlara harcamış sizinkini de harcayacak gelmiş 38 yaşına şurda 3 -5 sene sonra zaten yaşlanacak çökecek onunla mı uğraşacaksınız ne gerek var madem bi hatadan döndünüz tekrar bulaşmaya grek var mı 30 yaşında hayatın çok başındasınız yine sever evlenirsiniz,evine bi şofben almayı akıl edemeyecek kadar akılsız saçma sapan insanlarla mı uğraşıp duracaksınız hayat o kadar kısa ki o kadar çabuk geçiyor ki en güzel yıllarımız saçma sapan insanlarla uğraşıcam derken geçp gidiyor.
mesela ben evlenmeden önce giyinmeyi kombin yapmayı çok seven şıkır şıkır gezmeyi seven aurası yüksek biriydim şimdi paspal eline ne geçerse giyip evden çıkan işten eve evden işe tek derdi eve varmak olan yıldızı düşük bi insan oldum kayınvalidem yüzünden öyle bi özgüvenimi düşürdü ki yıllar içinde son 3 yılımdan hiç bişey anlamadım 24 tüm birden 27 olmuşum gibi oldu 27 yaşımda çocuk sahibi olmak istedim oda olmuyor uzun süredir artık sinirden stresten midir nedir bazı insanlar iyi gelmiyor anlayacağın mecbur kalmadıkça görüşmüyoeum konuşmuyorum hazır boşanmışsın yoluna bak işte
 
Doğru söylüyorsunuz yok bu şekilde devam edemeyeceğim ben de yoluma bakmaya karar verdim.Cok teşekkür ederim fikirleriniz çok kıymetli
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…