Yani özgüven sıfır sende.Uyanmadım. Yani bimiyorum. Bu evlilik daha iyi olabılır her zaman düşünürüm.
Fakat her zaman suç kendimden buluyorum.
Mesela eşim bana değer vermediği zaman ben her zaman ona yeterince kadar değer vermediğim bir konu bulurum.
o zaman eşin seni aldattığında sen onu daha aldatacak bir konu da bulman gerekir düşüncelerin çok yanlış haberin ola..sen kazanıyon sen okuyon çocuğuna sen bakıyon eee adam biblo mu...Uyanmadım. Yani bimiyorum. Bu evlilik daha iyi olabılır her zaman düşünürüm.
Fakat her zaman suç kendimden buluyorum.
Mesela eşim bana değer vermediği zaman ben her zaman ona yeterince kadar değer vermediğim bir konu bulurum.
Ayrılmak istedim sonra kafam çok karışıktı. Öyle birşey görünce kafam gitti. Şimdilik pişmanım.
Seviyorum diyemiyordu hiç bir zaman özellikle şimdi beklemiyorum. Öyle bir insan. Dayak Sevgisiz büyüdü.
Merhabalar,
nerde başlasam bilmiyorum bile.
Öncelikle yabancı olduğumu söyleyim. Eşim ile Adana'da tanıştık, evlenip Almanya'ya taşındık. Yani benden çok süper bir Türkçe beklemeyin.
Eşimi çok seviyorum, ilk baştan beri, fakat Almanya'da çok değişti o. Çalişma izini yoktu ve ben çalişmak zorunda kaldım. Yaklaşık 6 senedir burda. İlk 12 ay kendisi okulla gitmek zorundaydı ve ben sabahtan Akşama kadar çalıştım. Eve gelince ev savaş sonrası gibi bir haldedi. Sinirleniyorum. Çok yoruluyordum ve eve gelince yemek, temizlik herşey bana aitti.
Yetmedı daha beni aşaliyordu. Dikiş yapiyordum iş yerimde ve bana derdi ne yapiyorsun sanki götün üstünde oturuyorsun Akşama kadar. Çok kırılırdım. Hiç bit zaman çok zayif değildim ama o zaman kilo almaya başladım.
1,5 sene çalıştım, ondan sonra lise bitirmeye karar aldım. Aşk Yüzünden bırakmıştım o zaman. Benim ile beraber geldi kayıt oldum. Okulla başlar başlamaz başladı konuşmaya sen niye okuyorsun senin götün tutmadı çalışmayı filan. Moralım sıfırlaniyordu sürekli. Daha da kilo almaya başladım.
Kendisi çalişiyordu ve boş vakitlerini kahvede harcamayı her zaman çok severdı. Ben çok konuşurdum dır dır ederdim ama konuştukça daha da kötü olurdu.
Bir kaç kere onu İnternet'te kadınlar ile konuşurken yakaladım. Kahve ederdik barışırdık. Türkiye'de oldu ilk buraya geldiği zaman da oldu.
Şubat 2012 bir sabah bilgisayarı açtım ve eşim msn açık unutmuş fakat benim bilmediğim bir adres ile.
Kadınlarla yazışmayı başladım tabi ki onun adına. Inanılmaz kadar pis şeyler konuşuyordu onlarla. Hatta birisi ben merhaba yazdıktan sonra bana hemen bana bir daha yazma senin ile konuşulmaz hemen sex istiyorsun yazdı. Şok oldum. Unutmadım Arkadaşının evinde nargile içerken dediklerin filan dedi.
Eşim eve gelince görür Görmez kapattı herşeyı. Bana zevk aldığını söyledi ama kimse ile ilişkiye girmediğini söyledi.
Evden kovdum. Zaten kendisi ayrılmak istediğini söyledi.
Evden gitti her gün başka birşey bulurdu beni aramak için. Geldi ilişkiye girdim sonra ayrılacağını söyledi. Neden bilmiyorum ama o zaman ona yalvardım eve gelsin diye halbuki çok kararliydim.
Geldi.
Çocuğum olmuyordu. Bu olaydan sonra 2012 Nisan 3 aylık hamile olduğumu ögrendim. Kızım 11.11. de doğdu, maşallah prenses gibi.
Çok mutlu olduğumuzu düşünmüştüm o zaman. Yani akşamlara otururduk. Geceleri biraz o bakardı çünkü ben sabah erkenden evden çıkıyordum çünkü meslek öğreniyordum Üniversite'de ve okumam Mart'da bitti. Bu kadar emek Boşa vermek istemedim.
Nasıl desem gezerdik, akşam televızyon izlerdik, konuşurduk. Ilgi göstermeye başlamıştı ve mutluydum. Ama her zaman kilomdan şikayetcıydı. Doğum dan sonra 87kg'a düştüm. Hamileliğim dem önce 103kg a kadar şişmiştim. Halen şişmandım ama kararlıydım zayıflayacağım.
2013 Mart'da dedem vefat ettı. Hayat boyunca onunla aynı ev'de kaldım. Ben ona az çok bakardım. Kendine ait evi vardı, kendisi zemin kat'da kaliyordu ve bize birinci ve ikinci kat aitti. Dünyam yıkıldı. Sütüm kesildi. Dedem benim herşeyimdi. Babasız büyüdüğüm için ona daha da çok düşgündüm.
Mayıs 2013 arkadaşim ile telefonda konuştum. 6 haftal için Türkiye'ye gideceğımı söyledim. Ordaki ailesi çocuğu görsün ve sevsin diye. Ama içim rahat değildi. Kocam beni aldatacağından çok korkuyorum söyledim. Zaten şüphem her zaman var. Bana şöyle söyledi: ne zaman öğrenmen gerekirse o zaman öğreneceksin. Kapatınca aklıma iki üç tane numara eşimin telefonundan çıkardığımı geldi. 2 yada üç ay önce çikartmiştim. Ilk numarayı cevırdım. Tabi ki bir kadın çıktı. Bayılacaktım. Ona yalanlar söyleyerek sohbet başladım. En sonunda eşime getirdim konuyu ve hemen onu tanıdığını ve çok Çapkın olduğunu söyledi. Ondan hoşlandığımı söyledim ve o cevap olarak onunla ilişkim vardı bitirdim dedi. Inanmazsınız ama ölü gibi hissettim kendimi. Ona doğruyu söyleyip plan kurduk. Geç saatte onun evine gittim taksi ile eşim görmesin arabamı diye. Onu aradı hemen geldi oraya eşim. Mutfakta bekledım. Kızın arkadaşlarıda vardı. Eşim Kızın arkadaşlarının gözün önüne yatak odasına girdi. Eşim çıplakken kız Arkadaşlarına Sakın kapıyı açmayın dedı Öylece bana haber verdiler. Ben gittim kapıyı açtım. Telefonum kamera modunda ama resim bile çekemedim. Dışarıya kaçtım eşim peşime geldı. Bayıldım beni zorla arabaya oturttu. Yol boyunca benimle konuşmicağını söyledi eve gelince konuşacakmişiz.
Bence o zaman plan yaptı kendine ne söyliceğinden.
Eve geldik ayrılmak istediğini söyledı. Beni sevmediğini ve mutlu olmadığını. Yalvardım çocuk için kal diye kaldı.
Bence o zaman niye öyle söyledi? Ona birlşey diyemem diye. Bugün açsam konuyu diyor kapat sen devam etirmek istedin. Ben ayrılmak isterdim filan.
Aldatmasından sonra çok değiştim. Daha da çok acımasız oldum. Zayıflamayı biraktım o zaman şuan tekrar devam ediyorum.
Halen unutamadım. Güvenemiyorum. Eşim beni sürekli kırıyor. Öyle onun yapısı. Seviyorum diyemiyor. Insanı kırmadan rahat etmiyor. Mutlu değilmiş ama artık kabul ediyormuş hayatını.
Bende her zaman iyi değildim ve dört dörtlük değildim ama bimiyorum çok kötü de değilim!
Okumanıza sevindim. Bana fikir lazım.
Teşekkür ederim!türkcenizde maşallah.
size vericegimiz fikir azcok tahmin ediyosunuzdurki.
asıl önemli olan onu uygulama istegi sizde mevcutmu?
Doğru ben onu çok seviyorum. Yalnız olmaktan korkuyorum. Çocuğum yanında asla birbirimize kırmayız. Mutsuz görünmüyorumda zamanla onu öğrendim gizli tutmaya. Herkes beni mutlu zannediyor annem kardeşim herkes. Sorun orda başliyor.siz kendi hayatınız icin bir karar verirsiniz vermezsiniz sizin bileceginiz iş,
fakat o çocugun, bu birliktelik icin karar verme sansı olmadan sizin bugunku zayıf bir tavrınız yuzunuzden cekecegi sıkıntıları dusunun.
her gun annesini mutsuz gormesi, birgun babasının bes para etmez bir adam oldugunu ogrenmesi, ustelik annesinin yasadıgı tum sıkıntıların kendisine baglı oldugunu düsünerek kendi kendini suclamaya baslaması.... sonra kendi mutsuzlukları icin sizi suclaması....
tum bunlar geleceginizde olabilecek seyler,
esiniz yuzunden ev ortamındaki huzursuzlugun, onun psikolojisine zarar vermesine hic deginmiyorum bile...
ve siz "cocugunuz icin" kalmaya devam edin, esinizi ikna etmeye calısın...
deseniz ki seviyorum veya yalnızlıktan korkuyorum vs kabul.
ama cocugu bahane etmeyin lutfen...
ufak seylerde dusunulmesini bir nebze anlarım ama burada durum başka.
üstelik evi de siz gecindiriyorsunuz...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?