- 4 Aralık 2020
- 66
- 36
- 34
-
- Konu Sahibi lilyumfoki
- #1
Herkese merhabalar, ilk hamilelik belirtilerimden son güne kadar hep Kadınlar Kulübünü okuyarak tecrübelendim. Öncelikle şimdiden herkese teşekkürler. Bu konu hakkında çok deneyim okuyamadığım için yaşadıklarımı ben aktarmak istedim. Genelde herkes suni sancı ile tıbbi tahliye yolunu seçmiş. Ama sanırım ben çok azınlık gruptayım.
29 yaşımdayım, ilk gebeliğimdi. Hiç kanamam ya da ağrım olmadığından gayet sağlıklı gittiğini düşünüyordum. Çok bulantı ve kusmam vardı ve 6 kg vermiştim. Bunu da sağlıklı bir gebeliğe yorarak ayakta kalmaya çalışıyordum!! 10. Haftada bebeğimizin ense kalınlığı, burun kemiği hepsi normaldi ultrason bulguları sağlıklıydı. Sonra ikili tarama testi yaptırdık 1/320 çıktı. Doktorumuz risk yok bence ama sınır değere yakın istersen Fetal Dna Testi yaptır dedi. Beklemeden ertesi gün Nice isimli testi yaptırdık. Test sonucum daha çıkmadan kontrol zamanım gelmişti. Eşimle mutlulukla gittik doktor ultrasonla bakarken uzun süre hiç konuşmadı bir terslik olduğunu anladım ne olduğunu sordum, bebek olması gereken sağlıkta değil dedi. Bizi beklemememiz lazım dedi ve aynı gün riskli gebelik uzmanına detaylı ultrason için yönlendirdi. Bir prof’a gittik 1.5 saat ultrasonla bakıldı, bebeğim daha 14 haftalık ve küçücük olmasına rağmen tüm vücudunda karnında bağırsaklarında ve ciltte ödem vardı ultrasonda da görünüyordu zaten. Kalbi, bağırsakları, böbrekleri hepsi hastalıklıydı. Ters A dalgası vardı ve ense kalınlığı da 5.5 ml’di. Cilt ödemi ise 6 ml’di. Doktor neden böyle olduğunu anlamak için amniyosentez yapmamız gerektiğini ama bebeğin hiç sağlıklı olmadığını ve her türlü bu haftadan görünen bu problemlerle yaşama olasılığının düşük olduğunu söyledi. Yani aslında söylemeye çalıştıkları şey gebeliğin devam etme olasılığı olmayacak şekilde bulgular vardı. Ağlaya ağlaya eve geldik. Akşam fetal dna test sonucumuz çıktı. Trisomi 21! Bütün bu rahatsızlıklar da ona eşlik ediyordu. Bebeğimizi aldırmak istememekle beraber bebeğin durumuna bakarak hiç yaşama şansı olmadığını belirttiler. Çünkü ağır yaşamla bağdaşmayan sorunları olduğunu ilettiler. Yine de cvs ya da amniyosentez yaptırmak istiyordum. Ertesi gün başka, ertesi gün başka doktor derken bebeğin her gün 1 ml daha ödem topladığı gözüküyordu. Son bakan doktor, amniyosentez yapsak bile sonucu gelmeden bu bebek ölecektir dedi ve zaten haklı da çıktılar, öğrendim ki ameliyatı bile bekleyemeden kalbi durmuş. Doktorlar tıbbi tahliye kararı vermişti. Normal doğumdan çok korkuyordum çünkü kaygı bozukluğum var ve travma yaşayacağımı düşünüyordum. Hali hazırda da biri 6 cm olmak üzere 3 miyomum vardı. Doktorumla nasılsa miyomlarımı aldırmak zorunda olduğum için mini bir sezeryanla ortak bir miyom ameliyatına karar verdik. Annenin sağlığı ve 2. gebeliğe hazırlığı ön planla diye sakinleştirerek ameliyathaneye aldılar beni, çıktığımda kendimde değildim. Doktorlar hemen almış. Sapsağlam bir hamilelik geçiriyorum diye mutluluk içinde gezerken 3 günde hayatım değişti ve şuan o kadar sancılarımın arasında kalbim uyuşmuş durumda. Boş bir sezeryan yaşadım. Doktorum 6. Ay sonra yeniden hamile kalmayı deneyebilirsin dedi ama çok korkuyorum. Hem yeniden aynı şeyi yaşama olasılığımı düşünüyorum hem 2. bir sezeryanı düşünüyorum. Çok karamsarım şuan ve sanırım umutla geleceğe bakmak için hikayeler arıyorum. Daha önce böyle bir öyküsü olup sağlıkla bebek sahibi olan birileri inşallah vardır burada.
Ayrıca hayatta bizim başımıza gelmez dediğimiz her şey gelebiliyormuş onu öğrendim. Bana ders oldu, çok şey öğretti kızımız bize. Yaşamadı, çok az kaldı bizimle ama umarım kimse yaşamaz bu duyguları ve hayat bahar tadında devam eder herkes için.
29 yaşımdayım, ilk gebeliğimdi. Hiç kanamam ya da ağrım olmadığından gayet sağlıklı gittiğini düşünüyordum. Çok bulantı ve kusmam vardı ve 6 kg vermiştim. Bunu da sağlıklı bir gebeliğe yorarak ayakta kalmaya çalışıyordum!! 10. Haftada bebeğimizin ense kalınlığı, burun kemiği hepsi normaldi ultrason bulguları sağlıklıydı. Sonra ikili tarama testi yaptırdık 1/320 çıktı. Doktorumuz risk yok bence ama sınır değere yakın istersen Fetal Dna Testi yaptır dedi. Beklemeden ertesi gün Nice isimli testi yaptırdık. Test sonucum daha çıkmadan kontrol zamanım gelmişti. Eşimle mutlulukla gittik doktor ultrasonla bakarken uzun süre hiç konuşmadı bir terslik olduğunu anladım ne olduğunu sordum, bebek olması gereken sağlıkta değil dedi. Bizi beklemememiz lazım dedi ve aynı gün riskli gebelik uzmanına detaylı ultrason için yönlendirdi. Bir prof’a gittik 1.5 saat ultrasonla bakıldı, bebeğim daha 14 haftalık ve küçücük olmasına rağmen tüm vücudunda karnında bağırsaklarında ve ciltte ödem vardı ultrasonda da görünüyordu zaten. Kalbi, bağırsakları, böbrekleri hepsi hastalıklıydı. Ters A dalgası vardı ve ense kalınlığı da 5.5 ml’di. Cilt ödemi ise 6 ml’di. Doktor neden böyle olduğunu anlamak için amniyosentez yapmamız gerektiğini ama bebeğin hiç sağlıklı olmadığını ve her türlü bu haftadan görünen bu problemlerle yaşama olasılığının düşük olduğunu söyledi. Yani aslında söylemeye çalıştıkları şey gebeliğin devam etme olasılığı olmayacak şekilde bulgular vardı. Ağlaya ağlaya eve geldik. Akşam fetal dna test sonucumuz çıktı. Trisomi 21! Bütün bu rahatsızlıklar da ona eşlik ediyordu. Bebeğimizi aldırmak istememekle beraber bebeğin durumuna bakarak hiç yaşama şansı olmadığını belirttiler. Çünkü ağır yaşamla bağdaşmayan sorunları olduğunu ilettiler. Yine de cvs ya da amniyosentez yaptırmak istiyordum. Ertesi gün başka, ertesi gün başka doktor derken bebeğin her gün 1 ml daha ödem topladığı gözüküyordu. Son bakan doktor, amniyosentez yapsak bile sonucu gelmeden bu bebek ölecektir dedi ve zaten haklı da çıktılar, öğrendim ki ameliyatı bile bekleyemeden kalbi durmuş. Doktorlar tıbbi tahliye kararı vermişti. Normal doğumdan çok korkuyordum çünkü kaygı bozukluğum var ve travma yaşayacağımı düşünüyordum. Hali hazırda da biri 6 cm olmak üzere 3 miyomum vardı. Doktorumla nasılsa miyomlarımı aldırmak zorunda olduğum için mini bir sezeryanla ortak bir miyom ameliyatına karar verdik. Annenin sağlığı ve 2. gebeliğe hazırlığı ön planla diye sakinleştirerek ameliyathaneye aldılar beni, çıktığımda kendimde değildim. Doktorlar hemen almış. Sapsağlam bir hamilelik geçiriyorum diye mutluluk içinde gezerken 3 günde hayatım değişti ve şuan o kadar sancılarımın arasında kalbim uyuşmuş durumda. Boş bir sezeryan yaşadım. Doktorum 6. Ay sonra yeniden hamile kalmayı deneyebilirsin dedi ama çok korkuyorum. Hem yeniden aynı şeyi yaşama olasılığımı düşünüyorum hem 2. bir sezeryanı düşünüyorum. Çok karamsarım şuan ve sanırım umutla geleceğe bakmak için hikayeler arıyorum. Daha önce böyle bir öyküsü olup sağlıkla bebek sahibi olan birileri inşallah vardır burada.
Ayrıca hayatta bizim başımıza gelmez dediğimiz her şey gelebiliyormuş onu öğrendim. Bana ders oldu, çok şey öğretti kızımız bize. Yaşamadı, çok az kaldı bizimle ama umarım kimse yaşamaz bu duyguları ve hayat bahar tadında devam eder herkes için.