Hayatımı alt üst ettiniz. Her biriniz mutsuz olmam için tek tek mücadele etmiş gibi çaba sarfettiniz. Ne anne olabildin sen bana ne de başka birşey.. Sen baba susmasaydın herşeye hani iki kuruş para kazanmak için çabaladığın kadar beni anlamaya çalışsaydın veya yanımda olsaydın belki bi nebze mutlu olabilirdim,dik durabilirdim. Varsınız hayattasınız ama hep başkalarının anne babasına özendim. Keşke dedim,dedirttiniz. Hep bir eksiklik yaşadım hayatım boyunca. Beni şuan kızın gibi görmüyosun ve bu beni o kadar yıpratıyor ki istemesemde görmemeye duymamaya çalışsamda malesef resmen çabalıyorsun anne bunun için. Keşke benim annem böyle bi insan olmasaydı. Keşke şuan bunları düşünmeyip sana sarılıp uyuyabilseydim. Annemm olabilseydin.
Ve sen hayatıma eş olarak girdiğin insan belki umuttun benim için ama olmadı o son kalan umudumuda sen kırdın,döktün,parçalara ayırdın. Senden kurtulmak istiyorum. Hayatımı senden sizden uzakta yaşamak istiyorum. Tüm hayallerimi yıktınız el birliğiyle yetmedi değil mi kırdığınız yetmedi . Birşey çıkmasın daha fazla huzursuz olmayalım diye sustum,alttan aldım ama yine yaptın yapacağını her zaman. Biticek çocukların babası olarak kalıcaksın sadece o günleri beklicem sabrla.