Yolda yürürken kendi kendime seninle konuşmanın hayalindeydim, geçmişi hatırladım. Biran senle konuşuyor olsaydık sana evet kahvaltımı yaptık, ilaçlarımı aldiğımı söylemeyi düşündüm. İstemsizce yine gözümden yaş aktı. Buraya yazdığıma bakma , hasta değilim basit ilaçlar. İyi de değilim ama sensiz nasıl iyi olayım. İyi olmadığımı benim dışımda kimseler bilmiyor. Mecburi gülümsemenin ardından akşamları tek kaldığımda dökülen göz yaşlarından kimsenin haberi yok.. Gece kabuslarımdan kimsenin haberi yok. Aynadaki gördüğüm benden, içimdeki benden sende dahil kimsenin haberi yok. En acısı da ne biliyor musun, o an söyleyemedim. Geç kalmamış olayım istiyorum . Ve bekliyorum. O tarih olmasın olur mu, öyle bir tarih olmasın..