10 gün oldu...zaman yavaş yavaş geçiyor...ben seni unutuyorum ve unuttuğumu biliyorum...artık ben bunu haketmedim demek istemiyorum hiç bir şey söylemek istemiyorum...yoruldum çünkü aynı şeyleri söylemekten...sayende çok eşy öğrendim yalan değil belki de sadece bu yüzden çıktın karşıma sadece öğreneyim diye ve çok güzel öğrettin...biraz daha kemikleştim sanki...git gide duygularımdan uzaklaştığımı biliyor musun?...sen yokken olduğu gibi devam ediyor hayatım...hiç çıkmamışsın karşıma hiç yaşatmamışsın bana onları gibi...herşey yolunda anlayacağın...biraz daha duygusuzlaştım o kadar...içim katılaştı...15 gün sonra seni aramıcam izmirde...arasan da bulamayacaksın beni zaten...bunu şu anda bilmesende sen aradığın yerde bulamayacaksın bir daha beni...söylenecek çok bir şey yok...çünkü sen sözcükleri yitirttin bana...kendi yapboz hayatın da parçaların tammış gibi yaşamaya devam et bir gün farkedeceksin nasılsa bir parçanın eksik olduğunu...ama ne yazıkki o zaman şimdi olduğu gibi herşey için çok geç olacak...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?