özden hamilelik sürecinin son düzlüğüne girmişsin, öyle yazıyor takviminde.
ben eşimle küsüm, moralim çok bozuk. geçen gün çarşıdan yorgun geldik akşamda geç olmuştu ve akşam yemeği yememiştik ölüyordum açlıktan ve yorgunluktan. dışarda yiyelim köfteciye gidelim dedi, o an tiksindim etten et türü bişey yemek istemiyorum dedim dışarda yiyesimde yoktu. patates kızartması istedi canım ama ayakta duracak halim kalmamıştı ben soyup doğrasam sende kızartsan dedim olmaz yapmam dedi, dışarda yeseydin banane dedi. ve bana hiç bişey yapmadı aç aç yattım.
dünde canım soda istedi, evde var biliyorum buzdolabından getirirmisin dedim, gitti yok kalmamış dedi, var biliyorum rafın arasına bak görmemişsindir dedim, gitti yine yok dedi. o zaman bakkaldan al dedim, iyi dedi, oturdu yere tv izlemeye başladı. sinirlendim kalktım baktım dolapta var. dedim niye böyle yapıyorsun varmış bak söylememe rağmen aramadın bile. hadi görmedin niye gidip almıyorsun, hiç konuşmadı bile.. kendi canı bişey istese 40 defa gider bakkala. çok moralim bozuldu, o yattı benide uyku tutmadı 2 ye kadar oturdum, yanıma gelipte neden yatmıyorsun geç oldu bile demedi fosur fosur uyudu.
hamileysek..bnm kociş de hemen uyur yatar yatmaz insan bi tatlı söz söyler, okşar öper ama nerdeee..sinir oluyorum
sonra saatlerce uykum gelsin diye beklerim. demekki bi tek bnmki böyle değilmiş. bazen şaşırıyorum nasıl bu kadar katı taş kalpli olabiliyor diye.. aslında anlayışlı romantik ve yardımcıdır ama...bizi neden anlamıyorlar ki..biz mi alınganız diye düşünsemde hala onları haksız buluyorum..
